(σχ. ΙΧΘΥΣ: Σήμερα ἐτελέσθη τό σαρανταήμερο μνημόσυνο τοῦ γέροντος Δωροθέου. Ἤδη γεύεται τή "νέα πραγματικότητα"!)
Ἡ ἀνθρώπινη ζωή ἔχει μόνο ἀρχή. Οἱ μεθηλικιώσεις της εἶναι ἡ πνευματική ἐξέλιξη. Τό τέλος της εἶναι ὁ Θεός, ἡ θέωση. Συνήθως ὁ ἄνθρωπος δέν ἀντιλαμβάνεται ποῦ μπορεῖ νά ὁδηγήσει ἡ ἐν Χριστῷ ζωή. Ὅπως ἕνα μωρό πού ζεῖ στήν κοιλιά τῆς μάνας του δέν θέλει νά βγεῖ στόν κόσμο. Δέν ὑποπτεύεται ὅτι ὑπάρχει ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἡ ὀμορφιά τοῦ σύμπαντος, ἡ δυνατότητα τῆς θέωσης. Κάπως ἔτσι εἶναι καί ἡ μετά τόν θάνατο τοῦ σώματος ζωή.
Εἶναι μία νέα πραγματικότητα. Ἡ δέ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ὅ,τι πιό ὄμορφο ὑπάρχει: Ἡ Ἁγία Τριάδα, ἡ Παναγία, τά Ἀγγελικά Τάγματα, οἱ Ἅγιοι, ὅλοι οἱ σεσωσμένοι. Ὅταν σκεφτόμαστε τήν ἱστορία τοῦ κόσμου, τήν κοσμογονία, πρέπει να ἔχουμε ὅλη τήν εἰκόνα μπροστά μας. Αὐτό βοηθᾶ νά ἀντιμετωπίζουμε τίς θλίψεις σάν κάτι πεπερασμένο. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι τό πᾶν. Κατά τόν μέγα Ἀπόστολο Παῦλο "Ἐμοί γάρ τό ζῆν Χριστός καί τό ἀποθανεῖν κέρδος" (Φιλ. 1, 21). "Τί γάρ δύναται χωρῆσαι ὑμᾶς ἐκ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλίψις ἤ στενοχωρία (Ρωμ. 8, 35).
Μέ τήν εὐλογία τοῦ Γέροντος Δωροθέου
“Γράμματα στους Αδελφούς, τόμος Β΄, ἡμερολόγιο” – Ἀρχιμ. Δωρόθεος Τζεβελέκας
Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἁγίου Γεωργίου, Αὔρα Καλαμπάκας 2019
