Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021

«Η αμαρτία, θάνατος τής ψυχής»

Κάποτε υπήρχε ένας πνευματικός, που εξομολογούσε σε ένα ερημικό μοναστήρι. Πολλοί χριστιανοί έτρεχαν να περάσουν λίγες ευχάριστες στιγμές μέσα στη μαγευτική ερημιά και να του εμπιστευθούν τα μυστικά της καρδιάς τους που σαν φαρμακερά τριβόλια την αγκύλωναν.
Ένα απόγευμα, ανάμεσα σε τόσους άλλους που πέρασαν από το ιερό εξομολογητήριο και είπαν μικρά και ασήμαντα κατά την γνώμη τους αμαρτήματα, πέρασε και ένας άνθρωπος πολύ σκυθρωπός. Ήταν ληστής ξακουστός. Είπε κι αυτός τα κρίματά του, τα οποία όπως και ο ίδιος καταλάβαινε, ήταν πολλά και μεγάλα.

Όταν τέλειωσαν όλοι την εξομολόγησή τους ο πνευματικός τους κάλεσε όλους να τους δώσει τις σοφές συμβουλές του.

"Θέλω να σας βάλω ένα κανόνα", τους είπε.

"Σεις από εδώ" και δείχνει τους ανθρώπους που εξομολογήθηκαν τα μικρά αμαρτήματα, "θα πάρετε από μια πετρούλα και θα τη ρίξετε όσο μπορείτε πιο μακριά".

"Και εσύ", λέγει στον ληστή, "πάρε αυτόν εδώ τον ογκόλιθο και πέταξέ τον όσο μπορείς μακριά."

Όλοι έκαναν όπως τους υπέδειξε ο πνευματικός.

"Και τώρα πάτε όλοι να πάρετε τα πετραδάκια που πετάξατε."

Ο ληστής πρώτος βρήκε τον ογκόλιθο και τον έφερε, οι άλλοι πού να βρουν τα μικρά πετραδάκια!!! Έψαξαν χωρίς αποτέλεσμα. Και ο πνευματικός βρήκε την ευκαιρία και τους μίλησε:

"Βλέπετε παιδιά μου τα μικρά πετραδάκια χάνονται. Έτσι είναι και τα μικρά αμαρτήματα. Μικρά και δεν τα προσέχουμε. Μικρά και δεν τα σκεπτόμαστε. Όμως όλα αυτά λερώνουν τη ψυχή μας. Όλα αυτά μας κάνουν να παραβαίνουμε τις εντολές του Θεού. Όταν όμως κάνουμε ένα μεγάλο αμάρτημα, το έχουμε πάντα μπροστά μας, και αυτό μας δίνει την ευκαιρία, όλη μας η υπόλοιπη ζωή να είναι προσεκτική, γιατί αν δεν προσέχουμε στα μικρά θα πέσουμε και στα μεγάλα."

["ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΦΩΝΗ", Τεύχος 158, Ιούλ.-Αύγ. 2014,]. 

[http://naosanalipseos.gr/wp-content/uploads/2016/02/158-analipsi-filadio-ioylios-augoustos-2014.pdf]

https://inath.volou.gr/keim/arthr/amartia1.html