Αφιέρωμα στον πατέρα Μάρκο, τον αείμνηστο πατέρα μας.
Πολυτιμότατέ μου Γέροντα, καθώς ήρθε με το καλό και φέτος ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας μας, σκέφτηκα να γράψω λίγα λόγια για εσένα, καθώς αυτός ο μήνας σήμαινε πολλά για την πνευματική σου πορεία...
Στης 19 Αυγούστου 1937 γεννήθηκες Πατέρα μου, ο καλός Θεός σε έφερε στην γη για να λειτουργήσεις ως πνευματικός φάρος, καθοδηγώντας χιλιάδες ψυχές στον γλυκύτατο Χριστό.
Την 12 Αυγούστου 1965 εκάρης Μεγαλόσχημος Μοναχός από τον πατέρα Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον Άγιο Γέροντα σου. Έπειτα, την 22 Αυγούστου 1965, χειροτονήθηκες διάκονος από τον Επίσκοπο Μυρίννης Χρυσόστομο.
Μετά από 19 έτη και συγκεκριμένα στης 6 Αυγούστου του 1984 χειροτονήθηκες από τον Μητροπολίτη Αττικής κυρό Δωρόθεο, πρεσβύτερος. Τι μεγάλη μέρα, τι χαρμόσυνη, ο ουρανός και η γη αγάλλονταν, γνωρίζοντας το μέγεθος της Αγιότητάς σου και την φιλόθεη πορεία που θα ακολουθήσεις.
Αυτά λοιπόν Πατερούλη μου, τα μεγάλα, συνέβησαν σε εσένα, όλα στον μήνα της Παναγίας. Βεβαίως, τίποτα δεν είναι τυχαίο, η Παναγία από τότε, ήταν η φιλόστοργος Μητέρα σου, Αυτή που σε παρηγορούσε στους πόνους σου, σε ενδυνάμωνε στους αγώνες σου, σε προστάτευε από τους ποικίλους κινδύνους, ήταν αυτή που σε υπεραγαπούσε διότι έβλεπε την καθαρότητα της καρδιάς σου, την απλότητα, την ταπείνωση, την σύνεση και την φρόνηση που κοσμούσαν τον αδαμάντινο χαρακτήρα σου.
Πατέρα μου, μας λείπεις πολύ, ειλικρινά. Όλοι όμως σε θυμόμαστε, με την χάρη του Χριστού, ποτέ δεν θα σε ξεχάσουμε. Ο τάφος σου, εις τον περίβολο του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου Διονύσου Αττικής, καθημερινά προσεγγίζεται από πολλές ψυχές, πονεμένες, πληγωμένες, απογοητευμένες, τις οποίες εσύ συνεχίζεις να αναπαύεις, να ξεκουράζεις, να παρηγορείς.
Πόσο μου λείπει η παρουσία σου, η λεβεντιά σου, η απέραντη αγάπη σου για τον συνάνθρωπο.
Πώς τα κατάφερνες Πατέρα μου, απορώ, πως τα κατάφερνες και θυσιαζόσουν για χάρη όλων, ξεχνώντας τελείως τον εαυτό σου; Τι άνθρωπος ήσουν εσύ;
Γνωρίζω την απάντηση, ήσουν Άγιος, αλλά συνεχίζω και θαυμάζω, δοξάζοντας τον Θεό που σε έστειλε στην άνυδρη, πνευματικά, εποχή μας.
Η κατάσταση όπως την βλέπεις, από τον Ουρανό που βρίσκεσαι, είναι πολύ κρίσιμη.
Ασθένειες, πόνος, προσπάθεια επιβολής μιας παγκόσμιας κυριαρχίας, τύμπανα πολέμου, διαιρέσεις, σχίσματα, απουσία αγάπης, λείπει μια ηγετική, συνετή, σταθερή φωνή, σαν αυτή που είχες εσύ. Κυριαρχούν τα δυο άκρα, του ζηλωτισμού και του οικουμενισμού. Απουσιάζει η μεσαία και ευλογημένη οδός. Πράγματι έσχατοι καιροί, ο καλός Θεός, βλέπει μάλλον, την αμετανοησία μας και παραχωρεί όλα αυτά τα δεινά. Όμως εσύ Γέροντα μην σταματάς να ικετεύεις για την Μάνα Εκκλησία, για τους Πατριάρχες, Επισκόπους, Ιερείς και λαϊκούς, που τόσο έχουν ανάγκη τον άνωθεν φωτισμό.
Γέροντα της καρδιάς μου, μακάρι ο Θεός, να μην ακούσει τον Όσιο Πορφύριο, που είπε ότι άνθρωποι σαν και εσένα εμφανίζονται κάθε 400 χρόνια και να εμφανίσει άξιους μιμητές σου, ανθρώπους θυσιαστικής αγάπης, Ιερείς Αγίους, με ταπεινό φρόνημα και θυσιαστική αγάπη.
Ξέρω Πατέρα, ότι αυτό που ζητώ είναι δύσκολο, διότι δεν το αξίζουμε... Ελπίζουμε όμως Γέροντα, ελπίζουμε και ευχόμαστε.
Σε αγαπώ ειλικρινά πάρα πολύ, σε ευγνωμονώ με όλη μου την καρδιά και σε ικετεύω, μην μας ξεχνάς λεπτό, προστάτευέ μας, φώτιζέ μας, σκέπαζέ μας και πάνω απ΄όλα, αγάπαγέ μας.
Είθε ο καλός Θεός συντομότατα, να αξιώσει πολλές ψυχές να σε γνωρίσουν, να σε αγαπήσουν και κάποτε, όταν θα έρθει η ώρα, να μας δοθεί η άδεια από την Μάνα Εκκλησία μας, να κραυγάσουμε, αυτό που έχουμε μέσα μας και το πιστεύουμε ακράδαντα, ότι δηλαδή είσαι ένας σύγχρονος ΑΓΙΟΣ. Αμήν. Με απέραντη υιική αγάπη
Ένα ανάξιο πνευματικό σου τέκνο.
Υ.Γ. Ηχητικά αποσπάσματα της ακολουθίας, όπου ο π. Μάρκος Μανώλης χειροτονείται ιερέας. Επίσης, και ο λόγος αυτού ως ιερέας. https://youtu.be/wTtcHk6Ezik
