Η Εφημερίδα των Συντακτών χαρακτήρισε οπισθοδρομική και σκοταδιστική την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να ανακηρύξει την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα ημέρα προστασίας της ζωής του αγέννητου παιδιού.
Τι ακριβώς τους τρώει και τους ενοχλεί εκεί στην Εφημερίδα των Συντακτών; Μήπως κάποια παιδιά καταφέρουν και ζήσουν;
Τα «επιχειρήματα» που «προβάλλονται» είναι:
-η λογική αυτή της Ιεραρχίας είναι «όπισθεν ολοταχώς»!
-πρόκειται για μία «κίνηση σκοταδισμού»!
-η απόφαση αυτή είναι «εναρμονισμένη πλήρως με τα πρότυπα της σύγχρονης ακροδεξιάς»!
-η απόφαση αυτή έγινε κατόπιν «αιτήματος της υπερσυντηρητικής ομάδας ‘Αφήστε με να ζήσω’»!
-εδώ και τρεις και πλέον δεκαετίες οι αμβλώσεις έχουν νομιμοποιηθεί!
Οι αρθρογράφοι της Εφημερίδας των Συντακτών υπερασπίζονται την δολοφονία των ανυπεράσπιστων αγέννητων παιδιών καταφεύγοντας στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, στο χρωματολόγιο και στην αριστεροδέξια μεζούρα των πολιτικών παρατάξεων!
Η σημερινή μας κατάντια είναι ακριβώς αυτή. Ότι έχουμε φτάσει σε τέτοια σήψη και τέτοια παρακμή όπου βλέπουμε με τέτοιου είδους συνθηματικά «επιχειρήματα» του iq ραδικιού να αντιμετωπίζονται σχεδόν ως εγκληματίες οι άνθρωποι που υπερασπίζονται την ζωή. Η δε επαίσχυντη νομιμοποίηση των εκτρώσεων από ανθρώπους ιδίας αντιλήψεως δεν καλύπτει την ηθική πλευρά του θέματος, ούτε βέβαια συνεπάγεται ότι από εδώ και στο εξής η υπεράσπιση της ζωής καθίσταται παράνομη.
Διερωτάται κανείς, πως είναι δυνατόν οι αρρωστημένες ιδεοληψίες ορισμένων, που τις έχουν βαφτίσει «προοδευτικές» για να ξεγελούν τους εαυτούς τους, να έχουν θάψει και νεκρώσει μέσα τους ακόμη και αυτό το ανθρώπινο ένστικτο για επιβίωση και ζωή; Ή μήπως μόνο η δική τους ζωή μετράει και όχι των άλλων; Ή μήπως είναι εύκολο να κάνεις τον τζάμπα μάγκα σε ανυπεράσπιστα έμβρυα;
Αυτοί οι άνθρωποι που γράφουν αυτά τα πράγματα, δεν είναι γονείς; δεν είναι θείοι και θείες; δεν είναι νονοί και νονές; δεν έχουν αδέλφια, ξαδέλφια και δικούς τους γονείς; Από που έρχονται αυτοί οι άνθρωποι και έχουν τόσο μίσος για το ανθρώπινο γένος; Από κάποιον άλλον πλανήτη;
Αυτοί οι άνθρωποι, δεν υπήρξαν μέσα στην μήτρα μίας μάνας; δεν ζούσαν μέσα σε αυτήν; Ή μήπως ήταν νεκροί μέσα στην μήτρα και η ζωή «τους ήρθε» αμέσως μόλις βγήκαν απ’ την μήτρα;
Κι όμως, η δαιμονική τους ιδεοληψία τους έχει πείσει να υπερασπίζονται τον θάνατο «για τα δικαιώματα κάποιου άλλου».
