Η προς την Πατρίδα Αγάπη μου

  Δεν είναι διαβατάρικο πουλί, που για μια μέρα

 σχίζει τα νέφη και περνά γοργό σαν τον αγέρα,

 ούτε κισσός, π’ αναίσθητος την πέτρα περιπλέκει

 ουτ’ αστραπή, που σβύνεται χωρίς αστροπελέκι,

 δεν είναι νεκροθάλασσα, βοή χωρίς σεισμό,

νοιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό.

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/aristotelhs_balawriths_poems.htm