Πλήθος Ελλήνων έπεσαν με τα μούτρα στα σούπερ μάρκετ να στοκάρουν τρόφιμα, άλλα αδιαφορούν να εφοδιάσουν τις ψυχές τους...
Μόλις η βαριά σκιά του πολέμου απλώθηκε στην Ευρώπη, και η κόντρα Δύσης – Ρωσίας οδήγησε σε ένα ανεξέλεγκτο ντόμινο ανατιμήσεων, πολλοί Έλληνες σπεύδουν με συγκεκαλυμμένο πανικό να αγοράσουν τρόφιμα και να φτιάξουν στοκ προμηθειών.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε η εταιρεία NielsenΙQ, παρουσιάζεται μια τεράστια αύξηση στην αγορά τροφίμων «ανάγκης» όπως τα ζυμαρικά (+43,6% την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου), τα όσπρια, τα άλευρα (+20,6%) και το κονσερβοποιημένο κρέας (+64,8%).
Ήδη, πηγαίνοντας μια βόλτα σε ένα οποιοδήποτε σούπερ μάρκετ, βλέπει κανείς σε περίοπτες θέσεις του καταστήματος στοιβαγμένες συσκευασίες σπορέλαιων και ελαιόλαδων, πακέτα αλευριού, ζυμαρικά κ.λπ.
Ανάλογη φρενίτιδα είχε παρουσιαστεί και στον καιρό που πρωτοέφτασε η πανδημία στην Ευρώπη, τότε που βλέπαμε τραγελαφικές εικόνες με ανθρώπους που αγόραζαν ολόκληρα… φορτία από χαρτιά υγείας και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Ασφαλώς δεν είναι παράλογο να συγκεντρώνεις λίγα τρόφιμα για ώρα ανάγκης. Άλλα το να σε τρώει το άγχος σαν σαράκι, να περνάς σε ακρότητες και να σπαταλάς υπέρογκα ποσά για να φτιάξεις ολόκληρο… καταφύγιο επισιτιστικής κρίσης για να σώσεις τον ΕΑΥΤΟΥΛΗ σου ή τους ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ, δεν βαδίζει ούτε στο χριστιανικό πνεύμα, άλλα ούτε και στο ανθρώπινο.
Ο πανικός για τις ελλείψεις τροφίμων είναι προϊόν απιστίας
Όλη αυτή η καταστροφολογία, η τρομοκρατία, ο πανικός που σπέρνεται στα μέσα δικτύωσης (δυστυχώς ακόμα και από μερικούς χριστιανούς) δεν έχει καμία σχέση με το Ορθόδοξο φρόνημα. Η χριστιανική διδασκαλία ξεκαθαρίζει πως όπου υπάρχει φόβος εκεί φωλιάζει η ολιγοπιστία, ή ακόμα χειρότερα η απιστία.
«Μη συσσωρεύετε δια τον εαυτόν σας θησαυρούς εδώ εις την γην, όπου ο σκόρος και η αποσύνθεση καταστρέφουν και αφανίζουν, και όπου οι κλέπται διατρυπούν τοίχους και χρηματοκιβώτια και κλέπτουν» είπε ο Χριστός, που δίδαξε την ανθρωπότητα να ζητά από τον Θεό «τον άρτον τον επιούσιον», τον άρτο τον ΣΗΜΕΡΙΝΟ και όχι τον αυριανό. Όχι δηλαδή να αποθηκεύει ο δειλός άνθρωπος βουνά από τρόφιμα, για να κοιμίσει λίγο το φυλλοκάρδι του που τρέμει. ΄
Περνούν οι μέρες με έναν καταιγισμό τρομοκρατίας και οι άνθρωποι μέσα στην αγωνία τους για το αύριο, παύουν να χαίρονται τα δώρα του Θεού, την ζωή, την ειρήνη, την αγάπη, την κατάνυξη που προσφέρει η πνευματική περίοδος της Σαρακοστής.
Ο Θεός είναι αυτός που θα μεριμνήσει για κάθε επιούσιο άρτο, και άλλωστε κάθε αγαθό που απολαμβάνει ο άνθρωπος σε αυτή τη ζωή, δεν φυτρώνει στα σούπερ μάρκετ, άλλα είναι ευλογίες του Θεού που ανέχεται την αθλιότητα μας και συνεχίζει να τις παρέχει.
Δυστυχή άνθρωπε, καμία οργάνωση, καμία μέριμνα, κανένας προγραμματισμός δεν πρόκειται να σε σώσει αν δεν έχεις πίστη στον Θεό και πνεύμα αλληλεγγύης με τον συνάνθρωπο. Δεν πα να αγοράσεις ένα ολόκληρο φορτηγό με όλων των λογιών τα αγαθά! Αν δεν έχεις ελπίδα θεϊκή και αγάπη αδελφική μέσα σου, στη δύσκολη ώρα θα σου φάει τα σωθικά ο φόβος και η αγωνία για να σώσεις το ΤΟΜΑΡΙ σου.
Σε όλες τις εθνικές φουρτούνες, ποτέ δεν σώθηκε ο λαός μας από γεμάτες αποθήκες, άλλα μόνο από την αλληλοβοήθεια, την θυσία για τον πλησίον, τον αλτρουισμό.
Σκέψου πως όλα τα περίσσια που ψωνίζεις εσύ, τα στερείς από κάποιους άλλους που δεν έχουν τρόφιμα να περάσουν ούτε τη μέρα τους. Το παραπάνω ποσό που καθ’ υπερβολήν δίνεις για να «διακοσμήσεις» τα ράφια της αποθήκης σου, θα μπορούσες να το δώσεις για ελεημοσύνη σε φτωχούς. Σε ανθρώπους που δεν έχουν την πολυτέλεια να κρατούν τρόφιμα εκατοντάδων ευρώ να σαπίζουν στα ντουλάπια τους.
Αν είναι «επένδυση» η αποθήκευση τροφής, απείρως μεγαλύτερη επένδυση είναι το να ελεείς φτωχούς, και ο Θεός δεν πρόκειται να σε αφήσει στην δύσκολη στιγμή. Το αύριο δεν είναι στο χέρι μας, ούτε μπορούμε να το ελέγξουμε όσο σκληρά και αν προσπαθούμε. Το σήμερα όμως, μας δίνει χρόνο για να απεκδυθούμε τον φιλοτομαρισμό, να οδηγηθούμε στη μετάνοια, να «στοκάρουμε» τις πνευματικές αποθήκες μας με προσευχή, νηστεία, αγαθοεργίες.
Με την συμμετοχή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας, να φτιάξουμε το δικό μας εσωτερικό καταφύγιο εντός της ψυχής, όπου δεν θα μπορεί να εισχωρήσει κανένας φόβος και κανένας εχθρός.
