Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δύο πράγματα ἐπιδιώκει στὴ ζωή του, τὴν ἐλευθερία καὶ τὶς εὐκολίες. Πρόκειται γιὰ ἀγαθὰ ποὺ εὔκολα διαστρεβλώνονται καὶ παρανοοῦνται μὲ τραγικὸ ἀποτέλεσμα ἡ ἐλευθερία νὰ γίνεται σκλαβιὰ καὶ οἱ εὐκολίες νὰ μετατρέπονται σὲ δυσκολίες. Κάποτε μάλιστα ἔχουμε καὶ ἐπικίνδυνες καταστάσεις, γιατί ὁ ἄνθρωπος ὁδηγεῖται στὴν ὑπερβολικὴ καὶ ἀπερίσκεπτη χρήση διαφόρων ἀγαθῶν καὶ καταλήγει σὲ ἕνα ἐπιβλαβῆ τρόπο ζωῆς.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ἔλεγε κάτι πολὺ χρήσιμο, βγαλμένο ἀπὸ τὴν προσωπική του ἐμπειρία, ἀλλὰ καὶ τὶς ἐμπειρίες διαφόρων ἐπισκεπτῶν του, τὸ ὁποῖο ὅμως οἱ κοσμικοὶ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν νὰ κατανοήσουν καὶ φυσικὰ νὰ κάνουν πράξη στὴ ζωή τους. Γιὰ τὴν ἐλευθερία τόνιζε «ὅτι εἶναι καλή, ὅταν οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νὰ τὴν ἀξιοποιήσουν. Διαφορετικὰ εἶναι καταστροφή».
Μὲ τὴν ἐλευθερία μπορεῖς νὰ ἀποφασίσεις ἕνα σπουδαῖο ἔργο, νὰ ὑλοποιήσεις ἕνα ὅραμα, νὰ δεῖς τόν κόσμο διαφορετικά, νὰ πιστέψεις στό Θεό, νὰ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον, νὰ προσευχηθεῖς, νὰ δοξολογήσεις τὸν Δημιουργό, νὰ δώσεις πνευματικὸ περιεχόμενο στὶς σκέψεις καὶ τὶς ἐπιθυμίες σου καὶ νὰ ἐγκαταλείψεις καθετὶ ποὺ ὑποβαθμίζει τὴ ζωή.
Ἡ ἐλευθερία ἐπίσης, ὅταν δὲν ἀξιοποιεῖται γιὰ τὸ καλὸ καὶ χρησιμοποιεῖται, γιὰ νὰ ἀναπτυχθοῦν ὅλα τὰ δηλητηριώδη φυτά, ὅπως ἀδικίες, κλοπές, φόνοι, συκοφαντίες, ἀνηθικότητες, δολοπλοκίες, ἐξαπατήσεις κλπ., εἶναι καταστροφικὴ καὶ χρειάζεται νὰ περιοριστεῖ καὶ νὰ γίνει φραγμὸς στοὺς κακοὺς ἀνθρώπους.
Γιὰ τὶς εὐκολίες ἐπίσης ποὺ ἐπιδιώκει ὁ ἄνθρωπος, ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε: «Αὐτὰ ποὺ λέμε σήμερα εὐκολίες στὴν πραγματικότητα εἶναι δυσκολίες. Εὐκολία εἶναι νὰ ἁπλοποιήσει κανεὶς τὴ ζωή του καὶ νὰ περιοριστεῖ στὰ ἀπαραίτητα. Τότε ἐλευθερώνεται ὁ ἄνθρωπος».
Στὴν ἐποχὴ μας ὅλοι μιλοῦν γιὰ τὶς πολλὲς εὐκολίες ποὺ παρέχει τὸ διαδίκτυο. Αὐτὴ ἡ ὄντως μεγάλη τεχνολογία μὲ τὶς ἀτέλειωτες δυνατότητες δὲν διευκολύνει τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν σκλαβώνει στὰ περιττὰ καὶ τὸν πολιορκεῖ μὲ τὸν ἄπειρο ἀριθμὸ φωτογραφιῶν καὶ ἤχων καὶ τοῦ παρουσιάζει μία εἰκονικὴ πραγματικότητα. Εἶναι πολὺ σπάνιο νὰ βρεῖς κάποιον δίχως κινητὸ τηλέφωνο στὸ χέρι ἢ νὰ μὴ χαζεύει στὸν ἐλεύθερο χρόνο του μὲ κάποια συσκευὴ τῆς σύγχρονης τεχνολογίας. Καὶ ἐνῷ ὅλοι εἶναι χρῆστες τῆς τεχνολογίας, πολλοὶ μιλοῦν καὶ γιὰ τὴν ἐξάρτηση τῶν νέων ἀπὸ τὸ διαδίκτυο καὶ τὴν ἀποχαύνωσή τους, διατηρώντας παράλληλα τὴ δική τους καύχηση γιὰ τὶς γνώσεις πληροφορικῆς ποὺ ἔχουν καὶ τὴν ἐμμονή τους στὴ χρήση τῆς τεχνολογίας. Δίνουν δηλαδὴ ἀρνητικὰ παραδείγματα. Δὲν μποροῦν νὰ ἀποφύγουν τὸ μεγάλο πειρασμό, ποὺ τελικὰ καταστρέφει μεγάλους καὶ μικρούς. Καὶ τελικὰ αὐτὸ ποὺ θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς περισσότερους εὐλογία, ἀποδείχθηκε κατάρα. Ἡ εὐκολία ἔγινε δυσκολία, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ ὁσίου Παϊσίου.
