Ιερέας Ι. Μητροπόλεως Κυθήρων και Αντικυθήρων,
σε Αποτείχιση (διακοπή μνημόνευσης) του Κυθήρων.
Αγαπητοί μου αναγνώστες,
ως τελευταίο όπλο και στην ΠΡΑΞΗ πρώτη γενναία αντίδραση κατά της εκκλησιαστικής κατάντιας, στην οποία έχει περιέλθει δεινώς η Ορθόδοξη πατρίδα μας, χρησιμοποίησα την Θεοπαράδοτη και Αγιοπαράδοτη Ιερά Αποτείχιση. Περίμενα στην «οικονομία» αρκετά χρόνια με καρτερία και υπομονή, αγωνιζόμενος δια δημοσίων και ενυπόγραφων άρθρων μου και λόγων μου.
Με την Χάρη του Θεού, ήρθε ο καιρός να περάσω από τα λόγια, στις
πράξεις. Η ιερατική συνείδησή μου ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕ ΑΛΛΗ ΑΝΑΒΟΛΗ. Δεν μπορούσε να τα βολέψει άλλο. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση την ΣΥΝΕΠΕΙΑ μεταξύ λόγων και πράξεων σε έναν άνθρωπο. Πόσω δε μάλλον σε θέματα Πίστεως. Σε αντίθετη περίπτωση (οπού δηλ. βασιλεύει η ασυνέπεια ή η της μοδός «οικονομία») διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος καταντά γραφικός και ο αγώνας του κενός, ανερμάτιστος και αναποτελεσματικός. Μόνη «ελπίδα» του το αδιέξοδο. Τα αδιέξοδα.
Ακολουθεί, λοιπόν, η πρώτη δημόσια εμφάνιση της διακοπής μνημόνευσης του Κυθήρων από την ελαχιστότητά μου, τον τελευταίο δηλ. παπαδάκο της μικρότερης Μητροπόλεως, προς ενημέρωση των καλοπροαιρέτων, προς ικανοποίηση των περιέργων και αργόσχολων, και προς έλεγχο των σκανδαλιζομένων και των απανταχού φονταμελιστών «οικονομολόγων».
Η διακοπή μνημόνευσης του Κυθήρων εκφωνήθηκε ενώπιον του ποιμνίου μου στις 22.12.2024 στον Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου Καρβουνάδας, και ανακοινώθηκε για τις 25.12.2024. Επιδόθηκε στον Κυθήρων τα Άγια Χριστούγεννα (25.12.2024). Δεν την δημοσίευσα ευρέως τότε, προσμένοντας και ελπίζοντας, όπως γράφω και στο κείμενο της διακοπής, να ακολουθήσει και ο Κυθήρων τον Ομολογιακό αυτόν δρόμο της Αγίας Αποτείχισης. Και αυτό σεβόμενος ο ίδιος, τα όσα υποστήριζε δια της γραφίδος του και δια των Ποιμαντορικών Εγκυκλίων του, χρόνους τώρα. Κάτι τέτοιο μέχρι και την στιγμή αυτήν, δεν φάνηκε. Να δώσει ο Θεός.
Ο εν λόγω επίσκοπος Κυθήρων από το 2016 και μετά συνήθιζε να κλείνει τους λόγους του με τη γνωστή φράση «οι καιροί ου μενετοί», που σημαίνει, σ' ελεύθερη απόδοση, «οι καιροί δεν περιμένουν, πρέπει να δράσουμε». Παρότι λοιπόν οι καιροί δεν περιμένουν και δεδομένου ότι από τότε (2016) ήδη μετρούμε 9 ΧΡΟΝΙΑ, θα έπρεπε να υπάρξει έντονος εκ μέρους του προβληματισμός, να είχαν γίνει εσωτερικές διεργασίες. Πως γίνεται οι καιροί να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και ο Κυθήρων να περιμένει; Κύριος οίδε. Κύριος γινώσκει τα κρύφια…
Εύχομαι, εκ βάθους ειλικρινούς καρδίας, ο επίσκοπος Κυθήρων εκζητώντας τον Θείο φωτισμό, να ανανήψει, να βρει τον δρόμο, τον πρώτο ζήλο, το θάρρος και το κουράγιο και να ζυγίσει αντικειμενικά τα καταστροφικώς συμβαίνοντα στους κόλπους της Εκκλησίας, αναλογιζόμενος την επισκοπική ευθύνη του, με νηφαλιότητα, συνέπεια και ακρίβεια. Να κηρύξει εμπράκτως πλέον, και όχι μόνο δια ανέξοδων και ανερμάτιστων λόγων, την αντίδρασή του προς τους αιρετίζοντες συνεπισκόπους του και τον αρχιαιρεσιάρχη Κων/πολεως και αδελφο του Πάπα Βαρθολομαίο, και να τους αποκηρύξει, μη συσχηματιζόμενος πλέον με αυτούς και την πλάνη τους. Φοβούμαι ότι σε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή δεν ενεργήσει με γενναίες πράξεις, θα είναι αργά. Θα θρηνολογήσουμε. Μη γένοιτο.
Εν καιρώ ευθέτω, αν χρειασθεί, θα δημοσιεύσω ενδελεχής κριτική στην επαμφοτερίζουσα και αιρετίζουσα μέχρι τις μέρες μας στάση του Κυθήρων, όπως την έζησα και την αντιλήφθηκα εξ ιδίας πείρας. Εύχομαι να μην αναγκασθώ να προβώ σε κάτι τέτοιο.
Τέλος, να σημειώσω ότι μετά την διακοπή της μνημόνευσης του επισκόπου Κυθήρων, και στην πρόθεσή μου να διακόψω κάθε δημοσιοϋπαλληλική σχέση με την Ι. Μητρόπολη, μου ζητήθηκε από την Ι. Μητρόπολη να δηλώσω την παραίτησή μου. Το έπραξα υπακούοντας. Ως αιτιολογία βέβαια έβαλα την Αποτείχιση μου. Ο Κυθήρων παρέβλεψε την αιτιολογία αυτή και δημοσίευσε ΦΕΚ με απόφασή του και την υπογραφή του, όχι λόγω Αποτείχισης, αλλά λόγω 70ου έτους ηλικίας (θα χρειασθεί για μένα να περάσουν ακόμη 23 χρόνια), πνευματικής ή σωματικής νόσησης, και χωρίς βέβαια τα απαραίτητα δικαιολογητικά - γνωμοδοτήσεις, που προβλέπουν τα άρθρα που χρησιμοποίησε. Μετά από ένστασή μου έγινε ανάκληση αυτής της παράνομης, αήθους και επιπόλαιας, εκ μέρους του επισκόπου, παραίτησης.
Προς τιμήν του Κυθήρων, και προς μίμηση των άλλων συναδέλφων του επισκόπων, να σημειώσω ότι εφόσον έπεσε στο κενό η «παραίτηση» παραμένω (ως συνέβαινε και παλαιότερα σε περιπτώσεις Ομολογητών Επισκόπων που έκαναν Αποτείχιση, οι οποίοι δεν έπαυαν να είναι Επίσκοποι, ούτε θεωρούνταν ότι είναι εκτός Εκκλησίας, αλλοίμονο!) παραμένω λέγω ακόμη Ιερέας Μητροπόλεως Κυθήρων σε αποτείχιση του Κυθήρων, ως και υπογράφω.
Εύχομαι εκ βάθους καρδίας και άλλοι ευσεβείς, ευαίσθητοι στα της Πίστεως και προσεκτικοί στα του Λειτουργήματός τους Ιερείς, ΟΠΟΤΕ ΕΛΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥΣ, να ακολουθήσουν την Αγία Αποτείχιση, δηλαδή τον δρόμο που βάδισαν οι Άγιοι Πατέρες και Ομολογητές και Μάρτυρες, και η οποία ΚΡΥΒΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ και ΜΕΓΑΛΕΣ ΧΑΡΕΣ !!!
ως τελευταίο όπλο και στην ΠΡΑΞΗ πρώτη γενναία αντίδραση κατά της εκκλησιαστικής κατάντιας, στην οποία έχει περιέλθει δεινώς η Ορθόδοξη πατρίδα μας, χρησιμοποίησα την Θεοπαράδοτη και Αγιοπαράδοτη Ιερά Αποτείχιση. Περίμενα στην «οικονομία» αρκετά χρόνια με καρτερία και υπομονή, αγωνιζόμενος δια δημοσίων και ενυπόγραφων άρθρων μου και λόγων μου.
Με την Χάρη του Θεού, ήρθε ο καιρός να περάσω από τα λόγια, στις
πράξεις. Η ιερατική συνείδησή μου ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕ ΑΛΛΗ ΑΝΑΒΟΛΗ. Δεν μπορούσε να τα βολέψει άλλο. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση την ΣΥΝΕΠΕΙΑ μεταξύ λόγων και πράξεων σε έναν άνθρωπο. Πόσω δε μάλλον σε θέματα Πίστεως. Σε αντίθετη περίπτωση (οπού δηλ. βασιλεύει η ασυνέπεια ή η της μοδός «οικονομία») διαπιστώνουμε ότι ο άνθρωπος καταντά γραφικός και ο αγώνας του κενός, ανερμάτιστος και αναποτελεσματικός. Μόνη «ελπίδα» του το αδιέξοδο. Τα αδιέξοδα.
Ακολουθεί, λοιπόν, η πρώτη δημόσια εμφάνιση της διακοπής μνημόνευσης του Κυθήρων από την ελαχιστότητά μου, τον τελευταίο δηλ. παπαδάκο της μικρότερης Μητροπόλεως, προς ενημέρωση των καλοπροαιρέτων, προς ικανοποίηση των περιέργων και αργόσχολων, και προς έλεγχο των σκανδαλιζομένων και των απανταχού φονταμελιστών «οικονομολόγων».
Η διακοπή μνημόνευσης του Κυθήρων εκφωνήθηκε ενώπιον του ποιμνίου μου στις 22.12.2024 στον Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου Καρβουνάδας, και ανακοινώθηκε για τις 25.12.2024. Επιδόθηκε στον Κυθήρων τα Άγια Χριστούγεννα (25.12.2024). Δεν την δημοσίευσα ευρέως τότε, προσμένοντας και ελπίζοντας, όπως γράφω και στο κείμενο της διακοπής, να ακολουθήσει και ο Κυθήρων τον Ομολογιακό αυτόν δρόμο της Αγίας Αποτείχισης. Και αυτό σεβόμενος ο ίδιος, τα όσα υποστήριζε δια της γραφίδος του και δια των Ποιμαντορικών Εγκυκλίων του, χρόνους τώρα. Κάτι τέτοιο μέχρι και την στιγμή αυτήν, δεν φάνηκε. Να δώσει ο Θεός.
Ο εν λόγω επίσκοπος Κυθήρων από το 2016 και μετά συνήθιζε να κλείνει τους λόγους του με τη γνωστή φράση «οι καιροί ου μενετοί», που σημαίνει, σ' ελεύθερη απόδοση, «οι καιροί δεν περιμένουν, πρέπει να δράσουμε». Παρότι λοιπόν οι καιροί δεν περιμένουν και δεδομένου ότι από τότε (2016) ήδη μετρούμε 9 ΧΡΟΝΙΑ, θα έπρεπε να υπάρξει έντονος εκ μέρους του προβληματισμός, να είχαν γίνει εσωτερικές διεργασίες. Πως γίνεται οι καιροί να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και ο Κυθήρων να περιμένει; Κύριος οίδε. Κύριος γινώσκει τα κρύφια…
Εύχομαι, εκ βάθους ειλικρινούς καρδίας, ο επίσκοπος Κυθήρων εκζητώντας τον Θείο φωτισμό, να ανανήψει, να βρει τον δρόμο, τον πρώτο ζήλο, το θάρρος και το κουράγιο και να ζυγίσει αντικειμενικά τα καταστροφικώς συμβαίνοντα στους κόλπους της Εκκλησίας, αναλογιζόμενος την επισκοπική ευθύνη του, με νηφαλιότητα, συνέπεια και ακρίβεια. Να κηρύξει εμπράκτως πλέον, και όχι μόνο δια ανέξοδων και ανερμάτιστων λόγων, την αντίδρασή του προς τους αιρετίζοντες συνεπισκόπους του και τον αρχιαιρεσιάρχη Κων/πολεως και αδελφο του Πάπα Βαρθολομαίο, και να τους αποκηρύξει, μη συσχηματιζόμενος πλέον με αυτούς και την πλάνη τους. Φοβούμαι ότι σε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή δεν ενεργήσει με γενναίες πράξεις, θα είναι αργά. Θα θρηνολογήσουμε. Μη γένοιτο.
Εν καιρώ ευθέτω, αν χρειασθεί, θα δημοσιεύσω ενδελεχής κριτική στην επαμφοτερίζουσα και αιρετίζουσα μέχρι τις μέρες μας στάση του Κυθήρων, όπως την έζησα και την αντιλήφθηκα εξ ιδίας πείρας. Εύχομαι να μην αναγκασθώ να προβώ σε κάτι τέτοιο.
Τέλος, να σημειώσω ότι μετά την διακοπή της μνημόνευσης του επισκόπου Κυθήρων, και στην πρόθεσή μου να διακόψω κάθε δημοσιοϋπαλληλική σχέση με την Ι. Μητρόπολη, μου ζητήθηκε από την Ι. Μητρόπολη να δηλώσω την παραίτησή μου. Το έπραξα υπακούοντας. Ως αιτιολογία βέβαια έβαλα την Αποτείχιση μου. Ο Κυθήρων παρέβλεψε την αιτιολογία αυτή και δημοσίευσε ΦΕΚ με απόφασή του και την υπογραφή του, όχι λόγω Αποτείχισης, αλλά λόγω 70ου έτους ηλικίας (θα χρειασθεί για μένα να περάσουν ακόμη 23 χρόνια), πνευματικής ή σωματικής νόσησης, και χωρίς βέβαια τα απαραίτητα δικαιολογητικά - γνωμοδοτήσεις, που προβλέπουν τα άρθρα που χρησιμοποίησε. Μετά από ένστασή μου έγινε ανάκληση αυτής της παράνομης, αήθους και επιπόλαιας, εκ μέρους του επισκόπου, παραίτησης.
Προς τιμήν του Κυθήρων, και προς μίμηση των άλλων συναδέλφων του επισκόπων, να σημειώσω ότι εφόσον έπεσε στο κενό η «παραίτηση» παραμένω (ως συνέβαινε και παλαιότερα σε περιπτώσεις Ομολογητών Επισκόπων που έκαναν Αποτείχιση, οι οποίοι δεν έπαυαν να είναι Επίσκοποι, ούτε θεωρούνταν ότι είναι εκτός Εκκλησίας, αλλοίμονο!) παραμένω λέγω ακόμη Ιερέας Μητροπόλεως Κυθήρων σε αποτείχιση του Κυθήρων, ως και υπογράφω.
Εύχομαι εκ βάθους καρδίας και άλλοι ευσεβείς, ευαίσθητοι στα της Πίστεως και προσεκτικοί στα του Λειτουργήματός τους Ιερείς, ΟΠΟΤΕ ΕΛΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥΣ, να ακολουθήσουν την Αγία Αποτείχιση, δηλαδή τον δρόμο που βάδισαν οι Άγιοι Πατέρες και Ομολογητές και Μάρτυρες, και η οποία ΚΡΥΒΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ και ΜΕΓΑΛΕΣ ΧΑΡΕΣ !!!
Ακολουθεί το κείμενο της διακοπής Μνημοσύνου του Κυθήρων:
«ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ
ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ,
ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024
«ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ
ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ,
ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024
Σεβασμιώτατε Κυθήρων και Αντικυθήρων κ.κ. Σεραφείμ,
Θα ήθελα να σας ενημερώσω με αυτή την μικρή σε μέγεθος και περιεκτική επιστολή ότι ΔΙΑΚΟΠΤΩ την ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ του ονόματός σας και την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ μαζί σας (Β΄καν. Αντιοχείας 341 μ.Χ., 31ος Αποστ. Καν., 15ος καν. Πρωτοδευτέρας). Ο λόγος είναι ότι με γυμνή την κεφαλή και ενώπιον του Αγίου Θυσιαστηρίου δηλώνετε ευθαρσώς την αυτή γνώμη, φρόνημα και πίστη, δηλαδή την «τελεία συγκοινωνία» σας με τα πρόσωπα τα οποία αναλόγως της περιστάσεως μνημονεύετε, ήτοι:
1. Βαρθολομαίο Κων/πόλεως.
Ο εν λόγω ρασοφόρος, που φέρει τον τίτλο του Πατριάρχου (πνευματικό τέκνο των μασόνων Μεταξάκη και Αθηναγόρα), πολλές φορές στο παρελθόν έχει πράξει τα εξής, με τα οποία εκ της μνημονεύσεως του ονόματός του από μέρους σας, δηλώνετε ότι και ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ:
Α. Είχε και έχει κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς παπικούς, τους ουνίτες και τους σχισματικούς Ουκρανούς και με εκκλησιομάχους πολιτικούς.
Β. Προσφωνεί αδελφό τον αιρεσιάρχη Πάπα και έχει συμπροσευχηθεί πολλάκις μετ΄αυτού και μετά των καρδιναλίων του.
Γ. Προωθεί εντατικά τα κοινά Πασχάλια με τον Πάπα και με άλλες αιρετικές παραφυάδες, προωθώντας την αίρεση του Οικουμενισμού της οποίας και ηγείται επί έτη πολλά, με σκοπό την τελεία ένωση μετά των ετεροδόξων (η μερική ένωση ήδη υφίσταται).
2. Την μη ορθοτομούσα και για αυτό αν-ίερη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ως εκ τούτου, μνημονεύοντας ως μέλος της και εσείς, την «Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος» ως ορθοτομούσας (και επιβάλλεται να αναφέρεσθε σε όλους του Επισκόπους που την συγκροτούν και όχι όπως λάθος ισχυρίζεσθε σε όσους εξ αυτών ορθοτομούν) μάλλον ενώπιον του θυσιαστηρίου ΨΕΥΔΕΣΘΕ ή μάλλον ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ (παρότι έχετε διαφωνήσει στα γραπτά):
Α. Με την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου (Ιούνιο 2016) η οποία:
1. αποδέχθηκε τον όρο «Εκκλησία» για τους αιρετικούς, αποδέχθηκε
την Δήλωση του Τορόντο (1950), επικύρωσε τις αιρέσεις των Συνάξεων Πόρτο Αλέγκε, Πουσάν και Μπάλαμαντ κ.α.
2. Απέρριψε ορθόδοξες βελτιωτικές προτάσεις, και αρνήθηκε την ορθόδοξη αντιρρητική θεολογία της τελευταίας χιλιετίας!
Β. Με την εν Ουκρανία το 2019 δικαιολόγηση του σχίσματος και την εκκλησιοποίησή του, η οποία συνέβει με την παραχώρηση αυτοκεφαλίας (κακοκεφαλίας) στην Ουκρανία από τον οικουμενιστή Βαρθολομαίο Κων/πόλεως στον ψευδοκληρικό Επιφάνιο.
Γ. Με την καταγραφή στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του ονόματος του Επιφανίου και την μνημόνευσή του από τους συνεπισκόπους σας με τους οποίους και συλλειτουργείτε.
Σεβασμιώτατε,
ο καιρός της οικονομίας και της διάκρισης, όπως μάλλον κακώς την νοείτε και ίσως τελικά για αυτό βολεύει, έχει περάσει (2016-2025). Δυστυχώς, δεν έχει αποδώσει ούτε στο ελάχιστο. Κοιτάξτε γύρω σας την κατάντια. Η οικονομία έγινε δυστυχώς κανόνας. Η συνέπεια λόγων και πράξεων - ενεργειών συνεχώς ατονεί στις κινήσεις σας (βλ. μνημόνευση Βαρθολομαίου, συλλείτουργα με αιρετίζοντες επισκόπους, θέμα ομοφυλόφιλων: άρνηση αφορισμού εκ μέρους σας, παρουσία αφορισμένων πολιτικών στην πανήγυρη της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσσας, οι οποίοι και διήλθαν «αβρόχοις ποσί»).
Η στάση σας τα τελευταία χρόνια, με την πλέον μειωμένη αντίστασή
σας και την χάραξη των κόκκινων γραμμών σας στην δεδηλωμένη θέση σας κοινό Ποτήριο=παραίτηση, ούτε αποδίδει, ούτε ωφελεί, μάλλον γεννά πολλά ερωτηματικά. Μάλλον θόρυβος γίνεται, θα σημειώναμε. Οικονομία δηλ. μέχρι το κοινό Ποτήριο και μετά η παραίτηση. Τον αγώνα για πότε τον προγραμματίζετε; Ποιος θα δώσει λόγο για όσους θα έχουν σκανδαλισθεί μέχρι τότε (κοινό Ποτήριο) και μετά θα μάθουν απλά ότι παραιτηθήκατε; Ποιος θα δώσει λόγο για τον πιστό, που βλέπει τους συνεπισκόπους σας να προσκυνούν, ή άλλους δειλούς, εμμονικά να σιωπούν ή άλλους μόνο να γράφουν; Ποιος θα δώσει λόγο για τους πιστούς που συνηθίζουν στην πλάνη και τα κακώς κείμενα και τα θεωρούν φυσιολογικά πλέον; Πόση αλήθεια είναι η ευθύνη όλων σας, που πράττετε όπως πράττει κάποιος που του ανατέθηκε να είναι μεν επί σκοπόν, αλλά ρεμβάζει ή χειρότερα ακόμη ρέγχει, ενώ οι προβατόσχημοι λύκοι αλωνίζουν μπροστά στα μάτια του!
Μπορείτε να θρηνολογήσετε όσο και όσες φορές θέλετε, αν αυτό εσείς ορίζετε ως αγώνα. Είναι σεβαστό να θέλετε να επιβιώσετε με διπλωματικές υπεκφυγές και εκκλησιαστικά τεχνάσματα και αυτό να το υποστηρίζετε στα πλαίσια του αγώνα σας. Είναι δυνατόν σε εσάς να κοιτάτε αυστηρά το γράμμα του κανόνα περί αποτείχισης, αλλά συγχρόνως να είστε και κάθετα αντίθετος στην ακρίβεια.
Δεν θα σας ακολουθήσω όμως, πλέον. Μου αρέσει η υγιής και με συνέπεια λόγων και πράξεων δυναμική αντίδραση. Επιθυμώ την στοίχιση στην Αγιογραφική και Αγιοπατερική Παράδοση, όσο και αν κοστίζει. Ζηλεύω τα γρήγορα αντανακλαστικά των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων, που άμεσα και σε ελάχιστο διάστημα (για την εποχή τους) απέκοπταν από την εκκλησιαστική κοινωνία, τους κάθε φορά αιρετίζοντες και καινοτομούντες. Ορθοτομούσαν με την δίστομο μάχαιρα, χωρίς φοβίες και «ναι μεν, αλλά», χωρίς διπλωματίες και σχολαστικισμό. Για τα παραπάνω, λοιπόν, δεν θα σας ακολουθήσω διότι φοβάμαι ότι θα γίνω τελικά γραφικός ή θα ξεχάσω και αυτά που έμαθα ή θα γενώ δειλός ή όλα μαζί αυτά.
Τελειώνοντας, και με αφορμή την τελευταία αντιμετώπισής σας προς
την ελαχιστότητά μου (Λεοντσίνειο) [αναφέρομαι σε περιστατικό λίγες μέρες πριν την διακοπή μνημόνευσης. Απέφυγε επιδεικτικά να μου δώσει την ευχή του απομακρυνόμενος ο ίδιος και αποκρινόμενος σε εμένα με την φράση «Μην σας μολύνουμε, πάτερ»!], θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω τα εξής:
1. Δεν επιθυμώ πλέον κάποια επικοινωνία μαζί σας (γραπτή ή προφορική), πλην της είδησης ότι διακόψατε το μνημόσυνο του Βαρθολομαίου και της ανίερης Συνόδου.
2. Φρόντισαν οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστράφηκα παιδιόθεν και γαλουχήθηκα με τα νάματα της Ιερής Παράδοσης, αλλά και τα πρότυπα ηρωικών και Αγίων Επισκόπων Ομολογητών και μαρτύρων, τα οποία μελετώ και θαυμάζω ακόμη, φρόντισαν λέγω και μου έδωσαν τα κατάλληλα και ισχυρά αντισώματα, ώστε να μην μολύνομαι τόσο εύκολα, όσο εσείς νομίζετε (ήτοι δια της ευχής σας). Αλλοίμονο όμως και τρισαλλοίμονο σε όσους τα αντισώματα τους έπεσαν ή «πήγαν περίπατο» κατά την λαϊκή ρήση.
Θα ήθελα να σας ενημερώσω με αυτή την μικρή σε μέγεθος και περιεκτική επιστολή ότι ΔΙΑΚΟΠΤΩ την ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ του ονόματός σας και την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ μαζί σας (Β΄καν. Αντιοχείας 341 μ.Χ., 31ος Αποστ. Καν., 15ος καν. Πρωτοδευτέρας). Ο λόγος είναι ότι με γυμνή την κεφαλή και ενώπιον του Αγίου Θυσιαστηρίου δηλώνετε ευθαρσώς την αυτή γνώμη, φρόνημα και πίστη, δηλαδή την «τελεία συγκοινωνία» σας με τα πρόσωπα τα οποία αναλόγως της περιστάσεως μνημονεύετε, ήτοι:
1. Βαρθολομαίο Κων/πόλεως.
Ο εν λόγω ρασοφόρος, που φέρει τον τίτλο του Πατριάρχου (πνευματικό τέκνο των μασόνων Μεταξάκη και Αθηναγόρα), πολλές φορές στο παρελθόν έχει πράξει τα εξής, με τα οποία εκ της μνημονεύσεως του ονόματός του από μέρους σας, δηλώνετε ότι και ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ:
Α. Είχε και έχει κοινό ποτήριο με τους αιρετικούς παπικούς, τους ουνίτες και τους σχισματικούς Ουκρανούς και με εκκλησιομάχους πολιτικούς.
Β. Προσφωνεί αδελφό τον αιρεσιάρχη Πάπα και έχει συμπροσευχηθεί πολλάκις μετ΄αυτού και μετά των καρδιναλίων του.
Γ. Προωθεί εντατικά τα κοινά Πασχάλια με τον Πάπα και με άλλες αιρετικές παραφυάδες, προωθώντας την αίρεση του Οικουμενισμού της οποίας και ηγείται επί έτη πολλά, με σκοπό την τελεία ένωση μετά των ετεροδόξων (η μερική ένωση ήδη υφίσταται).
2. Την μη ορθοτομούσα και για αυτό αν-ίερη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ως εκ τούτου, μνημονεύοντας ως μέλος της και εσείς, την «Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος» ως ορθοτομούσας (και επιβάλλεται να αναφέρεσθε σε όλους του Επισκόπους που την συγκροτούν και όχι όπως λάθος ισχυρίζεσθε σε όσους εξ αυτών ορθοτομούν) μάλλον ενώπιον του θυσιαστηρίου ΨΕΥΔΕΣΘΕ ή μάλλον ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ (παρότι έχετε διαφωνήσει στα γραπτά):
Α. Με την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου (Ιούνιο 2016) η οποία:
1. αποδέχθηκε τον όρο «Εκκλησία» για τους αιρετικούς, αποδέχθηκε
την Δήλωση του Τορόντο (1950), επικύρωσε τις αιρέσεις των Συνάξεων Πόρτο Αλέγκε, Πουσάν και Μπάλαμαντ κ.α.
2. Απέρριψε ορθόδοξες βελτιωτικές προτάσεις, και αρνήθηκε την ορθόδοξη αντιρρητική θεολογία της τελευταίας χιλιετίας!
Β. Με την εν Ουκρανία το 2019 δικαιολόγηση του σχίσματος και την εκκλησιοποίησή του, η οποία συνέβει με την παραχώρηση αυτοκεφαλίας (κακοκεφαλίας) στην Ουκρανία από τον οικουμενιστή Βαρθολομαίο Κων/πόλεως στον ψευδοκληρικό Επιφάνιο.
Γ. Με την καταγραφή στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του ονόματος του Επιφανίου και την μνημόνευσή του από τους συνεπισκόπους σας με τους οποίους και συλλειτουργείτε.
Σεβασμιώτατε,
ο καιρός της οικονομίας και της διάκρισης, όπως μάλλον κακώς την νοείτε και ίσως τελικά για αυτό βολεύει, έχει περάσει (2016-2025). Δυστυχώς, δεν έχει αποδώσει ούτε στο ελάχιστο. Κοιτάξτε γύρω σας την κατάντια. Η οικονομία έγινε δυστυχώς κανόνας. Η συνέπεια λόγων και πράξεων - ενεργειών συνεχώς ατονεί στις κινήσεις σας (βλ. μνημόνευση Βαρθολομαίου, συλλείτουργα με αιρετίζοντες επισκόπους, θέμα ομοφυλόφιλων: άρνηση αφορισμού εκ μέρους σας, παρουσία αφορισμένων πολιτικών στην πανήγυρη της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσσας, οι οποίοι και διήλθαν «αβρόχοις ποσί»).
Η στάση σας τα τελευταία χρόνια, με την πλέον μειωμένη αντίστασή
σας και την χάραξη των κόκκινων γραμμών σας στην δεδηλωμένη θέση σας κοινό Ποτήριο=παραίτηση, ούτε αποδίδει, ούτε ωφελεί, μάλλον γεννά πολλά ερωτηματικά. Μάλλον θόρυβος γίνεται, θα σημειώναμε. Οικονομία δηλ. μέχρι το κοινό Ποτήριο και μετά η παραίτηση. Τον αγώνα για πότε τον προγραμματίζετε; Ποιος θα δώσει λόγο για όσους θα έχουν σκανδαλισθεί μέχρι τότε (κοινό Ποτήριο) και μετά θα μάθουν απλά ότι παραιτηθήκατε; Ποιος θα δώσει λόγο για τον πιστό, που βλέπει τους συνεπισκόπους σας να προσκυνούν, ή άλλους δειλούς, εμμονικά να σιωπούν ή άλλους μόνο να γράφουν; Ποιος θα δώσει λόγο για τους πιστούς που συνηθίζουν στην πλάνη και τα κακώς κείμενα και τα θεωρούν φυσιολογικά πλέον; Πόση αλήθεια είναι η ευθύνη όλων σας, που πράττετε όπως πράττει κάποιος που του ανατέθηκε να είναι μεν επί σκοπόν, αλλά ρεμβάζει ή χειρότερα ακόμη ρέγχει, ενώ οι προβατόσχημοι λύκοι αλωνίζουν μπροστά στα μάτια του!
Μπορείτε να θρηνολογήσετε όσο και όσες φορές θέλετε, αν αυτό εσείς ορίζετε ως αγώνα. Είναι σεβαστό να θέλετε να επιβιώσετε με διπλωματικές υπεκφυγές και εκκλησιαστικά τεχνάσματα και αυτό να το υποστηρίζετε στα πλαίσια του αγώνα σας. Είναι δυνατόν σε εσάς να κοιτάτε αυστηρά το γράμμα του κανόνα περί αποτείχισης, αλλά συγχρόνως να είστε και κάθετα αντίθετος στην ακρίβεια.
Δεν θα σας ακολουθήσω όμως, πλέον. Μου αρέσει η υγιής και με συνέπεια λόγων και πράξεων δυναμική αντίδραση. Επιθυμώ την στοίχιση στην Αγιογραφική και Αγιοπατερική Παράδοση, όσο και αν κοστίζει. Ζηλεύω τα γρήγορα αντανακλαστικά των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων, που άμεσα και σε ελάχιστο διάστημα (για την εποχή τους) απέκοπταν από την εκκλησιαστική κοινωνία, τους κάθε φορά αιρετίζοντες και καινοτομούντες. Ορθοτομούσαν με την δίστομο μάχαιρα, χωρίς φοβίες και «ναι μεν, αλλά», χωρίς διπλωματίες και σχολαστικισμό. Για τα παραπάνω, λοιπόν, δεν θα σας ακολουθήσω διότι φοβάμαι ότι θα γίνω τελικά γραφικός ή θα ξεχάσω και αυτά που έμαθα ή θα γενώ δειλός ή όλα μαζί αυτά.
Τελειώνοντας, και με αφορμή την τελευταία αντιμετώπισής σας προς
την ελαχιστότητά μου (Λεοντσίνειο) [αναφέρομαι σε περιστατικό λίγες μέρες πριν την διακοπή μνημόνευσης. Απέφυγε επιδεικτικά να μου δώσει την ευχή του απομακρυνόμενος ο ίδιος και αποκρινόμενος σε εμένα με την φράση «Μην σας μολύνουμε, πάτερ»!], θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω τα εξής:
1. Δεν επιθυμώ πλέον κάποια επικοινωνία μαζί σας (γραπτή ή προφορική), πλην της είδησης ότι διακόψατε το μνημόσυνο του Βαρθολομαίου και της ανίερης Συνόδου.
2. Φρόντισαν οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστράφηκα παιδιόθεν και γαλουχήθηκα με τα νάματα της Ιερής Παράδοσης, αλλά και τα πρότυπα ηρωικών και Αγίων Επισκόπων Ομολογητών και μαρτύρων, τα οποία μελετώ και θαυμάζω ακόμη, φρόντισαν λέγω και μου έδωσαν τα κατάλληλα και ισχυρά αντισώματα, ώστε να μην μολύνομαι τόσο εύκολα, όσο εσείς νομίζετε (ήτοι δια της ευχής σας). Αλλοίμονο όμως και τρισαλλοίμονο σε όσους τα αντισώματα τους έπεσαν ή «πήγαν περίπατο» κατά την λαϊκή ρήση.
Ευχόμενος για την καλή ανάνηψη και με την ελπίδα της ανεύρεσης του πρώτου ζήλου σας,
παπα-Παύλος Καλλίκας
σε διακοπή μνημοσύνου
Υ.Γ. Θέλω ρητά και ανεπιφύλακτα να σας δηλώσω ότι με την επιστολή αυτή ζητώ την οριστική διακοπή κάθε μορφής σχέσης με την Ιερά Μητρόπολη Κυθήρων και Αντικυθήρων με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Παρακαλώ να μου γνωστοποιήσετε άμεσα με ηλεκτρονικό μήνυμα την λύση σύμβασης με τον εν λόγω εκκλησιαστικό φορέα, ώστε να ενημερωθεί η προσωποποιημένη πληροφόρηση μισθωτού. Ευχαριστώ.»
Παρακαλώ να μου γνωστοποιήσετε άμεσα με ηλεκτρονικό μήνυμα την λύση σύμβασης με τον εν λόγω εκκλησιαστικό φορέα, ώστε να ενημερωθεί η προσωποποιημένη πληροφόρηση μισθωτού. Ευχαριστώ.»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Ὀφειλομένη ἀπάντησις
εἰς τόν Αἰδεσιμολ. Πρεσβύτερον π.Παῦλον Καλλίκαν
ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Ὀφειλομένη ἀπάντησις
εἰς τόν Αἰδεσιμολ. Πρεσβύτερον π.Παῦλον Καλλίκαν
Δευτέρα, 7 Ἀπριλίου 2025
Στό Δελτίο Τύπου τῆς 29ης Μαρτίου 2025 δηλώσαμε ὅτι ἀποφεύγουμε τίς Δηλώσεις μας μέσα στήν ἱερή περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς διά πνευματικούς λόγους.
Ὅμως, ὅταν προέρχωνται «ἐξ οἰκείων τά βέλη» καί θίγουν καίρια τό πρόσωπο, τήν τιμή καί τό λειτούργημα τοῦ Ἐπισκόπου, ἐπί σκανδαλισμῷ τῶν πιστῶν, πρέπει νά ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας· «εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ, εἰ δέ καλῶς, τί μέ δέρεις;».
Ὁ Αἰδεσιμολ. Πρεσβύτερος π. Παῦλος Καλλίκας, ὁ ὁποῖος, μετά τά Χριστούγεννα τοῦ 2024 ἀπεχώρησε οἰκειοθελῶς ἀπό τήν Ἱεράν Μητρόπολίν μας, λόγῳ ἀποτειχίσεως καί διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου, χωρίς νά κάμῃ τήν παραμικρή προειδοποίησι στόν Ἐπίσκοπό του, μέ τό ἄρθρο του «Ἀρκετά ἐσιώπησα», ἀπευθυνόμενος πρός τούς ἐνορίτες τῶν Ἐνοριῶν : Ἁγίου Γεωργίου Καρβουνάδων, Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Κεραμωτοῦ καί Προφ. Ἠλία Ἁγίου Ἠλία γράφει: «Ἀνήθικη, ψευδής καί ἄκυρη νομικά ἡ ἀπόφαση τοῦ Κυθήρων σχετικά μέ τήν παραίτησή μου λόγῳ Ἀποτείχισης». Καταλογίζει ὁ π.Παῦλος στόν Μητροπολίτη μας: «ἐπιδίωξη ἀμεσώτατης ἀπομάκρυνσής του ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολι, ἀπάτη, παράνομη παραίτηση, ἀνήθικη» καί ἄλλες βαρύτατες ἐκφράσεις, «μέ ἄμεσες, παράνομες καί ἀήθεις παραιτήσεις, μέ ἀπόφαση ἀποκλειστικά τοῦ Μητροπολίτη Κυθήρων» κ.λπ., κ.λπ.
Σ’ αὐτές τίς βαρειές ἐκφράσεις καί τούς σκληρούς χαρακτηρισμούς δίδονται οἱ ἑξῆς ἀπαντήσεις καί ἐξηγήσεις:
1. Ὁ π. Παῦλος, ὁμολογουμένως, ἦταν ἀφοσιωμένος στίς τρεῖς ἐνορίες του, οἱ ὁποῖες καί ἦταν εὐχαριστημένες μαζί του. Εἶχε πρόγραμμα ἐξυπηρετήσεως των καί ὁ ἐκκλησιασμός τῆς Κυριακῆς καί τῶν διαφόρων Ἑορτῶν γίνονταν μέ τήν συμμετοχή καί τῶν τριῶν Ἐνοριῶν, ὅπου καί ἄν λειτουργοῦσε ὁ Ἱερεύς.
2. Ὁ Μητροπολίτης, βλέποντας τήν ἐφημεριακή διακονία τοῦ π.Παύλου καί τήν συμπόρευσι καί συνεργασία τῶν ἐνοριτῶν τῶν τριῶν ὡς ἄνω ἐνοριῶν, ἀλλά καί τό ἐνίοτε ἐκρηκτικόν τοῦ χαρακτήρα του, ἔδειξε μεγάλη ἐπιείκεια καί ἀνεκτικότητα πρός αὐτόν, θέλοντας μέ τήν καλωσύνη καί τήν σιωπή του νά τόν ἐπαναφέρη στήν τάξι (ὅταν προέβη σέ ἀφορισμό πολιτικῶν προσώπων, πού ὑπερβαίνει τόν ρόλο ἑνός Ἐφημερίου, σέ βαρεῖς χαρακτηρισμούς «προδότης», «ἀντίχριστος» κ.λπ. σέ κυβερνητικό ἐκπρόσωπο κ.ἄ.), παρ’ ὅτι γι’ αὐτό κατηγορήθηκε ἀπό ὡρισμένους ἐπικριτές.
3. Γιά τήν αἰφνίδια ἀποτείχισι τοῦ π. Παύλου ἔμαθε ὁ Μητροπολίτης, ὅταν τό ἀνεκοίνωσε στήν ἐνορία τῶν Καρβουνάδων (Κυριακή 22-12-2024). Εἶχε φθάσει προηγουμένως ἀνεπίσημη πληροφορία. Ὁ ἴδιος δέν συνεζήτησε καθόλου τό θέμα αὐτό μέ τόν Μητροπολίτη. Καί τελευταία στιγμή ἔπρεπε (ὁ Μητροπολίτης) νά ἀναζητήση λύσεις γιά τήν Λειτουργική διακονία τῶν τριῶν Ἐνοριῶν μέσα στίς γιορτές τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου τῶν Χριστουγέννων – Θεοφανείων.
4. Στήν ἀπό 25/12/2024 «Ἐπιστολή διακοπῆς μνημοσύνου τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ» ὁ π. Παῦλος σημειώνει: «Υ.Γ. Θέλω ρητά καί ἀνεπιφύλακτα νά σᾶς δηλώσω ὅτι μέ τήν ἐπιστολή αὐτή ζητῶ τήν ὁριστική διακοπή κάθε μορφῆς σχέσης μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται.
Παρακαλῶ νά μοῦ γνωστοποιήσετε ἄμεσα μέ ἠλεκτρονικό μήνυμα τήν λύση σύμβασης μέ τόν ἐν λόγῳ ἐκκλησιαστικό φορέα, ὥστε νά ἐνημερωθῇ ἡ προσωποποιημένη πληροφόρηση μισθωτοῦ (Ἐργάνη)».
5. Μετά ἀπό τό κείμενο αὐτό τοῦ π. Παύλου, ὁ ὁποῖος δύο ἡμέρες μετά τά Χριστούγεννα ἀνεχώρησε μέ τήν οἰκογένειά του ὁριστικά ἀπό τά Κύθηρα (ἀφοῦ ἀποχαιρέτισε τούς ἐνορίτες του καί εἶχε ἀμπαλάρει ὅλα του τά πράγματα γιά τήν φορτωτική), κατηγορεῖται ὁ Μητροπολίτης καί ἡ Γραμματεία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιατί ἐζήτησαν τίς δύο παραιτήσεις ἀπό τόν π. Παῦλο.
Καί ὁ μέν Μητροπολίτης, τήν δεύτερη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων (26-12-24) ἔφυγε, ὅπως κάθε χρόνο, γιά τήν Ὀρφανική στέγη «Ἁγία Ταβιθᾶ» Λεβαδείας, ὅπου προσφέρει τήν διακονία του ὡς πνευματικός καί ἐπέστρεψε στά Κύθηρα παραμονές τῆς Πρωτοχρονιᾶς. Ἔτσι δέν ἀσχολήθηκε προσωπικά μέ τήν ὑπόθεση τοῦ π. Παύλου. Ἡ Γραμματεία, ὅμως, πού εἶχε ἐπαφή μέ τόν π. Παῦλο καί ὑπό τήν πίεσί του γιά «την ἄμεση λύση σύμβασης» μέ τήν Ἱερά Μητρόπολι, ἀκολούθησε τήν τακτική τῶν παραιτήσεων, ὅπως συμβαίνει ὅταν ἕνας Ἐφημέριος ἐξέρχεται τῆς Ὑπηρεσίας. Δέν εἶχαν κάποια σχετική ἐμπειρία στό παρελθόν.
Ὑπῆρξε μία παρόμοια περίπτωσις μέ τόν πρίν ἀπό τόν π.Παῦλο Ἱερέα τῆς Ἐνορίας Καρβουνάδων. Τότε ὁ προκάτοχός του Ἱερεύς ἀποτειχίσθηκε γιά τόν ἴδιο λόγο ἀπό τόν Μητροπολίτη του, ἀλλά ὁ πνευματικός του σύμβουλος (πού εἶναι καί τώρα ὁ ἴδιος γιά τόν π. Παῦλο), καταξιωμένος Κληρικός καί παραδοσιακός Ὁμότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου, μαζί μέ ἕναν ἄλλο Θεολόγο Κληρικό, τοῦ εἶπε ὅτι δέν ἔπρεπε νά ἀποτειχισθῆ ἀπό τόν Σεβ. Κυθήρων. Τώρα, ὅμως, πού ἐνεθάρρυνε τόν π. Παῦλο στήν ἀπόφασί του αὐτή, τί ἄλλαξε ἀπό τότε (πρό 6ετίας); Καί τότε εἶχε λειτουργήσει ὁ Σεβασμιώτατος στό Ἅγιον Ὄρος καί στή Θεσσαλονίκη (ἐπί Ἀρχιερατείας τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἀνθίμου) στό κατ’ ἔτος τελούμενο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Πνευματικοῦ του πατρός Συμεών Κραγιοπούλου. Λόγῳ τῶν διακοπῶν τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου καί χωρίς νά γίνει ἐπικοινωνία μέ τόν Νομικό Σύμβουλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως προέκυψε ἡ ὑπ’ ἀριθ. 1/8-1-2025 Πράξη τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων, λόγῳ ἐσφαλμένης αἰτιολογίας, ἡ ὁποία καί ἀνεκλήθη κατόπιν ὑποδείξεως τοῦ Νομικοῦ μας Συμβούλου μέ τήν νέα ὑπ’ ἀριθ. 2/4-4-2025 Πράξη τοῦ ἰδίου Μητροπολίτου.
6. Δέν πρόκειται περί «γκάφας ἤ δόλου», ἀλλά ἀπειρίας. Στόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στόν Κανονισμό περί Ἐφημερίων καί Διακόνων δέν καταγράφεται ἡ περίπτωσις τῆς ἀποτειχίσεως ἑνός Κληρικοῦ ἀπό τόν Ἐπίσκοπό του. Αὐτή ὁρίζεται στόν 15ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως (861 μ.Χ.), ὑπό τήν προϋπόθεσιν ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἀπό τόν ὁποῖο ἐξαρτᾶται ἄμεσα πνευματικά καί ἐκκλησιαστικά ὁ Κληρικός, ὑπηρετώντας στήν Μητροπολιτική του Περιφέρεια, (ὄχι ὁ οἱοσδήποτε Πατριάρχης ἤ Ἀρχιεπίσκοπος) κηρύσσει κάποια αἵρεσι, καταδικασμένη ἀπό Ἅγιες Συνόδους, ἤ Ἁγίους Πατέρες, «δημοσίᾳ, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καί ἐπ’ Ἐκκλησίας».
Ὅμως, ὅταν προέρχωνται «ἐξ οἰκείων τά βέλη» καί θίγουν καίρια τό πρόσωπο, τήν τιμή καί τό λειτούργημα τοῦ Ἐπισκόπου, ἐπί σκανδαλισμῷ τῶν πιστῶν, πρέπει νά ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ Κυρίου μας· «εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ, εἰ δέ καλῶς, τί μέ δέρεις;».
Ὁ Αἰδεσιμολ. Πρεσβύτερος π. Παῦλος Καλλίκας, ὁ ὁποῖος, μετά τά Χριστούγεννα τοῦ 2024 ἀπεχώρησε οἰκειοθελῶς ἀπό τήν Ἱεράν Μητρόπολίν μας, λόγῳ ἀποτειχίσεως καί διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου, χωρίς νά κάμῃ τήν παραμικρή προειδοποίησι στόν Ἐπίσκοπό του, μέ τό ἄρθρο του «Ἀρκετά ἐσιώπησα», ἀπευθυνόμενος πρός τούς ἐνορίτες τῶν Ἐνοριῶν : Ἁγίου Γεωργίου Καρβουνάδων, Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Κεραμωτοῦ καί Προφ. Ἠλία Ἁγίου Ἠλία γράφει: «Ἀνήθικη, ψευδής καί ἄκυρη νομικά ἡ ἀπόφαση τοῦ Κυθήρων σχετικά μέ τήν παραίτησή μου λόγῳ Ἀποτείχισης». Καταλογίζει ὁ π.Παῦλος στόν Μητροπολίτη μας: «ἐπιδίωξη ἀμεσώτατης ἀπομάκρυνσής του ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολι, ἀπάτη, παράνομη παραίτηση, ἀνήθικη» καί ἄλλες βαρύτατες ἐκφράσεις, «μέ ἄμεσες, παράνομες καί ἀήθεις παραιτήσεις, μέ ἀπόφαση ἀποκλειστικά τοῦ Μητροπολίτη Κυθήρων» κ.λπ., κ.λπ.
Σ’ αὐτές τίς βαρειές ἐκφράσεις καί τούς σκληρούς χαρακτηρισμούς δίδονται οἱ ἑξῆς ἀπαντήσεις καί ἐξηγήσεις:
1. Ὁ π. Παῦλος, ὁμολογουμένως, ἦταν ἀφοσιωμένος στίς τρεῖς ἐνορίες του, οἱ ὁποῖες καί ἦταν εὐχαριστημένες μαζί του. Εἶχε πρόγραμμα ἐξυπηρετήσεως των καί ὁ ἐκκλησιασμός τῆς Κυριακῆς καί τῶν διαφόρων Ἑορτῶν γίνονταν μέ τήν συμμετοχή καί τῶν τριῶν Ἐνοριῶν, ὅπου καί ἄν λειτουργοῦσε ὁ Ἱερεύς.
2. Ὁ Μητροπολίτης, βλέποντας τήν ἐφημεριακή διακονία τοῦ π.Παύλου καί τήν συμπόρευσι καί συνεργασία τῶν ἐνοριτῶν τῶν τριῶν ὡς ἄνω ἐνοριῶν, ἀλλά καί τό ἐνίοτε ἐκρηκτικόν τοῦ χαρακτήρα του, ἔδειξε μεγάλη ἐπιείκεια καί ἀνεκτικότητα πρός αὐτόν, θέλοντας μέ τήν καλωσύνη καί τήν σιωπή του νά τόν ἐπαναφέρη στήν τάξι (ὅταν προέβη σέ ἀφορισμό πολιτικῶν προσώπων, πού ὑπερβαίνει τόν ρόλο ἑνός Ἐφημερίου, σέ βαρεῖς χαρακτηρισμούς «προδότης», «ἀντίχριστος» κ.λπ. σέ κυβερνητικό ἐκπρόσωπο κ.ἄ.), παρ’ ὅτι γι’ αὐτό κατηγορήθηκε ἀπό ὡρισμένους ἐπικριτές.
3. Γιά τήν αἰφνίδια ἀποτείχισι τοῦ π. Παύλου ἔμαθε ὁ Μητροπολίτης, ὅταν τό ἀνεκοίνωσε στήν ἐνορία τῶν Καρβουνάδων (Κυριακή 22-12-2024). Εἶχε φθάσει προηγουμένως ἀνεπίσημη πληροφορία. Ὁ ἴδιος δέν συνεζήτησε καθόλου τό θέμα αὐτό μέ τόν Μητροπολίτη. Καί τελευταία στιγμή ἔπρεπε (ὁ Μητροπολίτης) νά ἀναζητήση λύσεις γιά τήν Λειτουργική διακονία τῶν τριῶν Ἐνοριῶν μέσα στίς γιορτές τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου τῶν Χριστουγέννων – Θεοφανείων.
4. Στήν ἀπό 25/12/2024 «Ἐπιστολή διακοπῆς μνημοσύνου τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ» ὁ π. Παῦλος σημειώνει: «Υ.Γ. Θέλω ρητά καί ἀνεπιφύλακτα νά σᾶς δηλώσω ὅτι μέ τήν ἐπιστολή αὐτή ζητῶ τήν ὁριστική διακοπή κάθε μορφῆς σχέσης μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται.
Παρακαλῶ νά μοῦ γνωστοποιήσετε ἄμεσα μέ ἠλεκτρονικό μήνυμα τήν λύση σύμβασης μέ τόν ἐν λόγῳ ἐκκλησιαστικό φορέα, ὥστε νά ἐνημερωθῇ ἡ προσωποποιημένη πληροφόρηση μισθωτοῦ (Ἐργάνη)».
5. Μετά ἀπό τό κείμενο αὐτό τοῦ π. Παύλου, ὁ ὁποῖος δύο ἡμέρες μετά τά Χριστούγεννα ἀνεχώρησε μέ τήν οἰκογένειά του ὁριστικά ἀπό τά Κύθηρα (ἀφοῦ ἀποχαιρέτισε τούς ἐνορίτες του καί εἶχε ἀμπαλάρει ὅλα του τά πράγματα γιά τήν φορτωτική), κατηγορεῖται ὁ Μητροπολίτης καί ἡ Γραμματεία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιατί ἐζήτησαν τίς δύο παραιτήσεις ἀπό τόν π. Παῦλο.
Καί ὁ μέν Μητροπολίτης, τήν δεύτερη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων (26-12-24) ἔφυγε, ὅπως κάθε χρόνο, γιά τήν Ὀρφανική στέγη «Ἁγία Ταβιθᾶ» Λεβαδείας, ὅπου προσφέρει τήν διακονία του ὡς πνευματικός καί ἐπέστρεψε στά Κύθηρα παραμονές τῆς Πρωτοχρονιᾶς. Ἔτσι δέν ἀσχολήθηκε προσωπικά μέ τήν ὑπόθεση τοῦ π. Παύλου. Ἡ Γραμματεία, ὅμως, πού εἶχε ἐπαφή μέ τόν π. Παῦλο καί ὑπό τήν πίεσί του γιά «την ἄμεση λύση σύμβασης» μέ τήν Ἱερά Μητρόπολι, ἀκολούθησε τήν τακτική τῶν παραιτήσεων, ὅπως συμβαίνει ὅταν ἕνας Ἐφημέριος ἐξέρχεται τῆς Ὑπηρεσίας. Δέν εἶχαν κάποια σχετική ἐμπειρία στό παρελθόν.
Ὑπῆρξε μία παρόμοια περίπτωσις μέ τόν πρίν ἀπό τόν π.Παῦλο Ἱερέα τῆς Ἐνορίας Καρβουνάδων. Τότε ὁ προκάτοχός του Ἱερεύς ἀποτειχίσθηκε γιά τόν ἴδιο λόγο ἀπό τόν Μητροπολίτη του, ἀλλά ὁ πνευματικός του σύμβουλος (πού εἶναι καί τώρα ὁ ἴδιος γιά τόν π. Παῦλο), καταξιωμένος Κληρικός καί παραδοσιακός Ὁμότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου, μαζί μέ ἕναν ἄλλο Θεολόγο Κληρικό, τοῦ εἶπε ὅτι δέν ἔπρεπε νά ἀποτειχισθῆ ἀπό τόν Σεβ. Κυθήρων. Τώρα, ὅμως, πού ἐνεθάρρυνε τόν π. Παῦλο στήν ἀπόφασί του αὐτή, τί ἄλλαξε ἀπό τότε (πρό 6ετίας); Καί τότε εἶχε λειτουργήσει ὁ Σεβασμιώτατος στό Ἅγιον Ὄρος καί στή Θεσσαλονίκη (ἐπί Ἀρχιερατείας τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἀνθίμου) στό κατ’ ἔτος τελούμενο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Πνευματικοῦ του πατρός Συμεών Κραγιοπούλου. Λόγῳ τῶν διακοπῶν τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου καί χωρίς νά γίνει ἐπικοινωνία μέ τόν Νομικό Σύμβουλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως προέκυψε ἡ ὑπ’ ἀριθ. 1/8-1-2025 Πράξη τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων, λόγῳ ἐσφαλμένης αἰτιολογίας, ἡ ὁποία καί ἀνεκλήθη κατόπιν ὑποδείξεως τοῦ Νομικοῦ μας Συμβούλου μέ τήν νέα ὑπ’ ἀριθ. 2/4-4-2025 Πράξη τοῦ ἰδίου Μητροπολίτου.
6. Δέν πρόκειται περί «γκάφας ἤ δόλου», ἀλλά ἀπειρίας. Στόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στόν Κανονισμό περί Ἐφημερίων καί Διακόνων δέν καταγράφεται ἡ περίπτωσις τῆς ἀποτειχίσεως ἑνός Κληρικοῦ ἀπό τόν Ἐπίσκοπό του. Αὐτή ὁρίζεται στόν 15ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως (861 μ.Χ.), ὑπό τήν προϋπόθεσιν ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἀπό τόν ὁποῖο ἐξαρτᾶται ἄμεσα πνευματικά καί ἐκκλησιαστικά ὁ Κληρικός, ὑπηρετώντας στήν Μητροπολιτική του Περιφέρεια, (ὄχι ὁ οἱοσδήποτε Πατριάρχης ἤ Ἀρχιεπίσκοπος) κηρύσσει κάποια αἵρεσι, καταδικασμένη ἀπό Ἅγιες Συνόδους, ἤ Ἁγίους Πατέρες, «δημοσίᾳ, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καί ἐπ’ Ἐκκλησίας».
Ἐπειδή ὁ π. Παῦλος δέν ἔχει νά κατηγορήσει τόν Μητροπολίτη Κυθήρων γιά κάποια αἵρεση ἤ γιά δημόσια διακήρυξι αἱρέσεώς τινος, καταδικασμένης ἀπό Ἅγιες Συνόδους καί Ἁγίους Πατέρες, τόν κατηγορεῖ γιά τό ὅτι ἐλειτούργησε στό Ἅγιον Ὄρος, καί κατά τήν Θεία Λειτουργία ἐμνημόνευσε τόν Ἐπίσκοπο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού εἶναι ὁ Οἰκ. Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, βγάζοντας τό συμπέρασμα ὅτι, ἀφοῦ ἐμνημόνευσε τόν Πατριάρχη, συμφωνεῖ καί ἀποδέχεται ὅλα ὅσα οἰκουμενιστικοῦ πρωτύπου πρεσβεύει καί διακηρύττει ὁ Πατριάρχης. Ὁ ἴδιος, ὅμως, ὁ π. Παῦλος, συνοδεύοντας πρό μηνός μικρή ὁμάδα ἐνοριτῶν του σέ προσκύνημα στό Ἅγιο Ὄρος, συμμετεῖχε σέ Ἱερές Ἀκολουθίες – Θεῖες Λειτουργίες, χωρίς νά συλλειτουργῆ καί νά κοινωνῆ βέβαια, ὅπου μνημονευόταν τό ὄνομα τοῦ Οἰκ. Πατριάρχη. Δέν «μολύνονταν» τότε μέ αὐτόν τόν τρόπο αὐτός; Ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική μας Ἱστορία μπορεῖ νά διδαχθῆ, ἐπί παραδείγματι, ὅτι ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας διέκοψε τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν αἱρεσιάρχη Νεστόριο, Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, ὅταν τόν κατεδίκασε ἡ Γ ́ Οἰκουμενική Σύνοδος (431 μ.Χ.), καί ὄχι ἐνωρίτερα, παρ’ ὅτι ὁ Νεστόριος 4 χρόνια πρίν διεκήρυσσε τήν αἵρεσί του. Γνωρίζει, ὅμως, καλῶς ὁ π. Παῦλος ὅτι σέ σειρά Ποιμαντορικῶν Ἐγκυκλίων καί ἐγγράφων ὁ Σεβασμιώτατος ἐναντιώνεται στά «διδάγματα» καί τήν αἱρετική πλάνη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Πανθρησκείας, τῆς Παγκοσμιοποίησης, τῆς «νέας ἐποχῆς» καί τῆς «νέας τάξης πραγμάτων». Γνωρίζει, ἀκόμη, τούς ἀγῶνες του κατά τῆς Οὐκρανικῆς «Αὐτοκεφαλίας», τῆς κοινωνίας μέ τούς αἱρετικούς, σχισματικούς, ἀκοινωνήτους, κατά τοῦ κοινοῦ Πασχαλίου καί τῆς συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης (2016).
καί 7. Γιά τούς παραπάνω λόγους, πού ἐκτίθενται στήν παράγραφο 6 τοῦ παρόντος, πρέπει νά γνωρίζη ὁ π. Παῦλος ὅτι ἡ περίπτωσίς του δέν ἐμπίπτει στόν Κανόνα ΙΕ’ τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ἀλλά στόν Κανόνα ΙΓ ́ τῆς ἰδίας Συνόδου, ὁ ὁποῖος λέγει: «Ὅποιος Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος γιά δῆθεν σοβαρές κατηγορίες (ὄχι γιά αἵρεσι) κατηγορεῖ τόν Ἐπίσκοπό του, πρίν ἀπό Συνοδική διάγνωσι καί ἐξέτασι καί τήν τελική καταδίκη του γι’ αὐτές, σταματήση τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μαζί του καί δέν ἀναφέρει τό ὄνομά του στίς ἱερές εὐχές τῶν λειτουργιῶν, ὅπως εἶναι παραδεδομένο στήν Ἐκκλησία, αὐτός νά ὑπόκειται σέ καθαίρεσι καί νά ἀποστερεῖται κάθε πραγματική τιμή».
Ἡ εὐχή μας εἶναι ὁ π. Παῦλος μέ νηφαλιότητα, φωτισμό καί φόβο Θεοῦ νά ἐγκύψῃ ἐπισταμένως στούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες καί νά συνειδητοποιήσει ὅτι οἱ σκληροί, ἀπαξιωτικοί καί συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί πρός τόν Ἐπίσκοπο, πού ἀπό τήν νεότητά του (στήν ἄλλη Ἱερά Μητρόπολι Ὕδρας καί Αἰγίνης τόν ἐγνώρισε), τόν ἐστεφάνωσε καί τόν ἐχειροτόνησε μόνο καλά τοῦ ἔκαμε σέ ὅλα αὐτά τά χρόνια καί ποτέ δέν σκέφτηκε νά τοῦ στερήση τήν ἐφημεριακή θέσι (γιά ποιό ὄφελος; ἄλλωστε) καί τόν ἐπιούσιο ἄρτο τῆς πολύτεκνης ἀγαπητῆς οἰκογένειάς του.
καί 7. Γιά τούς παραπάνω λόγους, πού ἐκτίθενται στήν παράγραφο 6 τοῦ παρόντος, πρέπει νά γνωρίζη ὁ π. Παῦλος ὅτι ἡ περίπτωσίς του δέν ἐμπίπτει στόν Κανόνα ΙΕ’ τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ἀλλά στόν Κανόνα ΙΓ ́ τῆς ἰδίας Συνόδου, ὁ ὁποῖος λέγει: «Ὅποιος Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος γιά δῆθεν σοβαρές κατηγορίες (ὄχι γιά αἵρεσι) κατηγορεῖ τόν Ἐπίσκοπό του, πρίν ἀπό Συνοδική διάγνωσι καί ἐξέτασι καί τήν τελική καταδίκη του γι’ αὐτές, σταματήση τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μαζί του καί δέν ἀναφέρει τό ὄνομά του στίς ἱερές εὐχές τῶν λειτουργιῶν, ὅπως εἶναι παραδεδομένο στήν Ἐκκλησία, αὐτός νά ὑπόκειται σέ καθαίρεσι καί νά ἀποστερεῖται κάθε πραγματική τιμή».
Ἡ εὐχή μας εἶναι ὁ π. Παῦλος μέ νηφαλιότητα, φωτισμό καί φόβο Θεοῦ νά ἐγκύψῃ ἐπισταμένως στούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες καί νά συνειδητοποιήσει ὅτι οἱ σκληροί, ἀπαξιωτικοί καί συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί πρός τόν Ἐπίσκοπο, πού ἀπό τήν νεότητά του (στήν ἄλλη Ἱερά Μητρόπολι Ὕδρας καί Αἰγίνης τόν ἐγνώρισε), τόν ἐστεφάνωσε καί τόν ἐχειροτόνησε μόνο καλά τοῦ ἔκαμε σέ ὅλα αὐτά τά χρόνια καί ποτέ δέν σκέφτηκε νά τοῦ στερήση τήν ἐφημεριακή θέσι (γιά ποιό ὄφελος; ἄλλωστε) καί τόν ἐπιούσιο ἄρτο τῆς πολύτεκνης ἀγαπητῆς οἰκογένειάς του.
