Κι ακόμη…
Ο Άγ. Ιω.
Χρυσόστομος αναφερόμενος στη Θεία Κοινωνία και στο πόσο άξιοι πρέπει να είμαστε
για να συμμετέχουμε σ’ αυτή, τονίζει μεταξύ άλλων, πως κανένας αρσενοκοίτης δεν
πρέπει να πλησιάσει για να μην έχει ως τιμωρία το κατάντημα του Ιούδα. Ας το
δούμε…
O ιερέας στέκεται μπροστά σ’ αυτήν πραγματοποιώντας μόνο
τόν τύπο και παρακαλεί τον Θεό, ενώ η χάρη του Θεού και η δύναμη είναι εκείνη
που πραγματοποιεί τα πάντα. «Aυτό είναι
το σώμα μου» (Mατθ.
26,26), λέγει. Αυτά
τα λόγια μεταβάλλουν σε σώμα και αίμα τα προσφερόμενα δώρα. Kι όπως ακριβώς η
φωνή εκείνη που έλεγε, «Aυξάνεσθε και
πληθύνεσθε και γεμίσατε τη γη» (Γεν.
1,28), ήταν λόγια και
έγιναν έργο, ενδυναμώνοντας την ανθρώπινη φύση για απόκτηση τέκνων, έτσι κι
αυτά τα λόγια, που λέγει ο ιερέας, αυξάνουν διαρκώς με τη χάρη του Θεού
εκείνους που συμμετέχουν επάξια.
Kανένας λοιπόν να μην είναι ύπουλος,
κανένας πονηρός,
κανένας άρπαγας,
κανένας κακόλογος,
κανένας μισάδελφος,
κανένας φιλάργυρος,
κανένας μέθυσος,
κανένας πλεονέκτης,
κανένας αρσενοκοίτης,
κανένας φθονερός,
κανένας να μην είναι δούλος της πορνείας,
κανένας κλέφτης,
κανένας επίβουλος,
για να μην επισύρει εναντίον του την καταδίκη.
Kαθ’ όσον τότε ο Iούδας πήρε μέρος στο Μυστικό εκείνο Δείπνο ανάξια, και φεύγοντας από εκεί πήγε και παρέδωσε τον Kύριο, για να μάθεις, ότι ο διάβολος πάντοτε κατ’ εξοχή εισέρχεται σ’ εκείνους που συμμετέχουν ανάξια στη Θεία Ευχαριστία, και καθιστούν έτσι τους εαυτούς τους άξιους μεγαλύτερης τιμωρίας»
[Απ’ την Β΄ Λόγο του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ»]