ΚΥΡΙΑΚΗ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ
Φαρισαίου. Εἰσερχόμαστε ἤδη μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ στὴν ἑορτολογικὴ περίοδο
τῶν κινητῶν ἑορτῶν τοῦ ἔτους, ἡ ὁποία τελειώνει τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων
Πάντων καὶ καθορίζει ἡ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα. Εἰσερχόμαστε στὸ Ἅγιο
Τριώδιο, στὴν προκαταρκτικὴ περίοδο τῶν τεσσάρων ἑβδομάδων πρὶν τὴν Ἁγία
καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, γιὰ νὰ προετοιμαστοῦμε ψυχοπνευματικὰ καὶ
σωματικά, γιὰ νὰ τρέξουμε στὸ πνευματικὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν.
Ἡ Ἁγία μας
Ἐκκλησία καθόρισε νὰ ποιοῦμε ἀνάμνηση αὐτὴν τὴν ἱερὴ περίοδο σὲ ὁρισμένα
γεγονότα καὶ πρόσωπα, ὡς ζωντανὰ παραδείγματα γιὰ τὴ διόρθωση τῆς
πορείας τῆς δικῆς μας ζωῆς. Τὴν πρώτη Κυριακὴ τοῦ Τριωδίου ὅρισε νὰ
θυμόμαστε τὴν θαυμάσια παραβολὴ τοῦ Τελώνη καὶ τοῦ Φαρισαίου, γιὰ νὰ
ἀποκοποῦμε ἀπὸ τὸ φοβερὸ πάθος τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς ἐγωπάθειας καὶ
νὰ ἐνστερνιστοῦμε τὴν ἀρετὴ τῆς ταπεινώσεως. Ἡ ἀνάγνωση τῆς ὁμώνυμης
εὐαγγελικῆς περικοπῆς (Λουκ. 18, 10-14), διδάσκει τὴν ἀποφυγὴ τοῦ
ψυχοκτόνου πάθους τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τὴν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς τῆς
ταπείνωσης. Διότι κατὰ τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή: «ἀρχὴ πάντων τῶν
παθῶν εἶναι ἡ φιλαυτία, τέλος δὲ ἡ ὑπερηφάνεια». Αὐτὸ ἔχει μεγάλη
σημασία, διότι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ ξεκινήσει ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο τὸ
πνευματικὸν του ἀγώνα. Ἂν δὲν ἀποβάλλει τὴν ὑπερηφάνεια, δὲν θὰ μπορέσει
ποτὲ νὰ τελεσφορήσει ὁ ἀγώνας του, ὅσο μεγάλος καὶ ἂν εἶναι. Βεβαίως
γιὰ τὸν πολὺ κόσμο τὸ Τριώδιο εἶναι συνδεδεμένο μὲ κραιπάλες, μέθες καὶ
γλέντια. Εἶναι συνδεδεμένο μὲ τὰ δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως καρναβάλια, ὡς
ἀναβίωση τῶν ἀρχαίων αἰσχρῶν εἰδωλολατρικῶν διονυσιακῶν ἑορτῶν. Ἀγαπητοί
μας ἀναγνῶστες, σᾶς εὐχόμαστε καλὸ καὶ εὐλογημένο Τριώδιο!
