Γράφει ο Πασχάλης Σκορδάς, στενός συνεργάτης του π Αντωνίου - Διαβάζω σε διάφορα site ότι η Κιβωτός και ο π.Αντώνιος έπρεπε και ήταν υποχρεωμένος να υπαγάγει το έργο της Κιβωτού του Κόσμου κάτω από την ομπρέλα της Αρχιεπισκοπής και της Εκκλησίας της Ελλάδος... Πάμε λίγο να το συζητήσουμε αναφέροντάς σας κάποια γεγονότα.
Ο π.Αντώνιος ούτε έπρεπε, ούτε ήταν υποχρεωμένος να θέσει το έργο κάτω από τον έλεγχο της Αρχιεπισκοπής. Αν ενδιαφερόταν πραγματικά η Αρχιεπισκοπή για το έργο θα μπορούσε να φτιάξει 10 Κιβωτούς. Την οικονομική ευχερεία σίγουρα την έχει.
Όπως και δεν υπήρχε λόγος να έχει την ”ευλογία” της εκάστοτε Μητρόπολης, διότι η Κιβωτός του Κόσμου δεν ήταν εκκλησιαστικός οργανισμός. Ήταν ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΣ – ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ…Καμία υποχρέωση δεν είχε για την έγκρισή τους…Όμως ο π.Αντώνιος όντας ορθόδοξος ιερέας πάντα επιθυμούσε την πνευματική στήριξη των ” προϊσταμένων ” του…Και αυτοί πάντα επιθυμούσαν το καπέλωμα του έργου…Θα σας πω δύο ιστορίες…
1η) Η Κιβωτός του Κόσμου ξεκίνησε το 1998 ως Ε.Ν.Ε Αγίου Γεωργίου Ακαδημία Πλάτωνος. Ε.Ν.Ε= ενοριακό νεανική εστία του Αγίου Γεωργίου Ακαδημίας Πλάτωνος.Δηλαδή κάτι σαν το φιλόπτωχο για τους ηλικιωμένους αλλά για τους νέους. Οπότε λοιπόν, αφού χειροτονήθηκε ιερέας, έπειτα από ιεραποστολική δράση, σαν λαϊκός , στην Αφρική και στην Αμερική, αναρωτήθηκε σε μία απο τις χειρότερες γειτονιές της Αθήνας με υψηλά ποσοστά νεανικής εγκληματικότητας, τι μπορεί να κάνει για τα δεκάδες παιδιά που έβλεπε γύρω του να εγκληματούν. Οπότε αφού χειροτονήθηκε και ορίστηκε από την Αρχιεπισκοπή υπεύθυνος για το νεανικό έργο του ναού, ζήτησε έναν χώρο για να μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά που υπήρχαν γύρω του. Του δώσαν με πολλή μεγάλη δυσκολία και αρνητισμό το καφενείο που έκανε ο ναός τα μνημόσυνα…Εκεί μίλαγε με τα παιδιά, εκεί διάβαζε τα παιδιά, εκεί έπαιζε με τα παιδιά. Όλη αυτή η δράση λοιπόν υπάχθηκε στην Ε.Ν.Ε Αγίου Γεωργίου. Όλα καλά μέχρι εδώ. Στον 1ο χρόνο της δράσης του και αφού αρκετός κόσμος άρχισε να τον υποστηρίζει ποικιλοτρόπως, η Αρχιεπισκοπή του ζητάει μέρος των χρηματικών δωρεών να τα καρπώνεται η ίδια…Δηλαδή αν κάποιος έδινε στον π.Αντώνιο 10 ευρώ για το έργο της Ε.Ν.Ε, τα 5 ευρώ να πηγαίνουν στην Αρχιεπισκοπή. Αυτό ηταν το μόνο που τους ένοιαζε, το οικονομικό. Τίποτα άλλο. Καμία αναγνώριση, καμία υποστήριξη, έστω πνευματική από τους ” προϊσταμένους ” του.Αυτή είναι η αρχή της αποφάσεως του π.Αντωνίου να κάνει την Κιβωτό Μ.Κ.Ο…Για να αποφύγει αυτό το νταβατζ……..
Πριν προχωρήσω στην 2η ιστορία να σας παραθέσω και κάποια άλλα γεγονότα για να γνωρίζει ο κόσμος…Ο πατήρ Αντώνιος σαν ιερέας υπηρετούσε για πάρα πολλά χρόνια το ελάχιστο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος…Ήταν για πολλά χρόνια υπεύθυνος της ενοριακής του περιφέρειας ( περίπου 15 ενορίες ) για την νεότητα. Δηλαδή ήταν υπεύθυνος να βοηθήσει συμβουλευτικά αλλά και πρακτικά οποιαδήποτε ενορία και ιερέα της περιφέρειας του ασκούσε έργο στο τομέα της νεότητας. Διετέλεσε αρχηγός κατασκήνωσης σε πολλές κατασκήνωσεις της Αρχιεπισκοπής…Στην Ναύπακτο, στον Πταιλεό Βόλου, στην διορθόδοξη κατασκήνωση στην Βουλιαγμένη με ορθόδοξους από όλο τον κόσμο κ.α.Δηλαδή όντας εφημέριος που τέλουσε στον Άγιο Γεώργιο τα ιεραρχικά του καθήκοντα, όντας στην Κιβωτό, υπηρετούσε και όπου αλλού του ζητούσαν οι ” προϊσταμένοι ” του. Πάμε στην 2η ιστορία.
Με τους Αρχιεπισκόπους και με την Αρχιεπισκοπή πάντα ήταν σε επικοινωνία. Να υπενθυμίσω ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εγκαινίασε τον 1ο ξενώνα της Κιβωτού στην Αλικαρνασσού στην Κιβωτό πριν 15 χρόνια περίπου, να υπενθυμίσω τις επισκέψεις του Μακαριωτάτου στο μεγάλο κτίριο της Κιβωτού στον Κολωνό κ.α. Πάντα υπήρχε στις συζητήσεις τους η πρόθεση του Αρχιεπισκόπου να υπαχθεί το έργο της Κιβωτού στην Αρχιεπισκοπή.Σε πολλές από αυτές ήμουν παρών.Σε όλες υπήρχε η άρνηση του π.Αντωνίου καθώς η Κιβωτός ήταν ανεξάρτητο έργο από την Αρχιεπισκοπή και κατέληγαν στην πρόθεση του π.Αντώνιου να πρωτοστατήσει να φτιάξει η Αρχιεπισκοπή αντίστοιχες Κιβωτούς, χωρίς κανένα βήμα παρακάτω από την μεριά της Αρχιεπισκοπής. Λοιπόν, πριν 3 χρόνια περίπου ένα βραδάκι τηλεφώνησε ο Αρχιεπίσκοπος στον πατέρα Αντώνιο να πάνε μία βόλτα.
Πήγαμε στην Βάρη όπου η Αρχιεπισκοπή έχει μεγάλη κτηματική περιουσία. Εκεί ο Μακαριώτατος ” πρότεινε ” στον πατέρα Αντώνιο να πάνε μόνοι τους μία βόλτα με το αυτοκίνητο της Κιβωτού. Ήταν μες στο αυτοκίνητο ο Μακαριώτατος, ο π.Αντώνιος και ένα παιδί της Κιβωτού οδηγός.Κανείς άλλος. Ούτε ο πρωτοσύγγελος Γαβριήλ, ούτε κάποιος αρχιδιάκονος, ούτε κανείς άλλος. Η βόλτα και η συζήτηση διήρκεσε πάνω από δύο ώρες και αφού συζητήσανε για την μεγάλη αγάπη του Αρχιεπισκόπου για τον πρωτογενή τομέα και ειδικά για τα αμνοερίφια και την παραγωγή αυτών, του υπέδειξε τα κτήματα της Αρχιεπισκοπής του εξήγησε την πρόθεσή να φτιάξει εκεί μια υπερδομή για παιδιά η Κιβωτός αρκεί να υπαχθεί το έργο στην Αρχιεπισκοπή και του ζήτησε με ” ευγενικό ” και πνευματικό τρόπο που μόνο οι σύγχρονοι ιεράρχες ξέρουν να εκφέρουν, την υπαγωγή του έργου στην Αρχιεπισκοπή αλλιώς θα υπήρχε στο μέλλον σοβαρό πρόβλημα. Ο π.Αντώνιος πάλι αρνήθηκε, δεν φοβήθηκε για άλλη μία φορά τις όποιες επιπτώσεις θα είχε ο ίδιος και αποχαιρετιστήκανε με χριστιανική ορθόδοξη Αγάπη. Και κάπως έτσι, όλως τυχαίως, φτάσαμε στο σήμερα…
