ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἀπόσπασμα ἀπὸ ψυχωφελῆ
λόγο τοῦ ἀειμνήστου π. Γ. Μεταλληνοῦ στὴν Κυριακὴ τῶν Ἀπόκρεω:
«Καλούμεθα, σήμερα νὰ συνειδητοποιήσουμε τρία πράγματα. Πρῶτον, ὅτι
Κριτής μας θὰ εἶναι ὁ Ἰ. Χριστός, ὡς Θεός. Σωτὴρ ὁ Χριστὸς ἀλλὰ καὶ
Κριτής. Ἂν τὴν πρώτη φορά ἦλθε ταπεινὸς στὴ γῆ, “ἵνα σώση τὸν κόσμον”,
τώρα θὰ ἔλθει “ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ”, ἵνα κρίνη τὸν κόσμον. Αὐτὸς ποὺ ἔγινε
γιὰ μᾶς “κατάρα” πάνω στὸν Σταυρό, ἔχει κάθε δικαίωμα νὰ μᾶς κρίνει, ἂν
ἀφήσαμε νὰ μείνει μέσα μας καὶ στὴν κοινωνία μας ἀνενέργητη ἡ θυσία Του.
Δεύτερον, θὰ κρίνει ὄχι μόνο τοὺς Χριστιανούς, οὔτε μόνο τοὺς ἐθνικούς,
ὅπως πίστευαν οἱ Ἑβραῖοι γιὰ τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ. Θὰ κρίνει ὅλους τοὺς
ἀνθρώπους, χριστιανοὺς καὶ μή, πιστοὺς καὶ ἀπίστους. Τρίτον, βάση τῆς
κρίσεως, τὸ κριτήριο, θὰ εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἡ στάση μας δηλαδὴ ἀπέναντι
στοὺς συνανθρώπους μας. Καθολικὴ – παγκόσμια ἡ κρίση, καθολικὸ –
παγκόσμιο καὶ τὸ κριτήριο. Ὁ παγκόσμιος νόμος τῆς ἀνθρωπιᾶς, στὸν ὁποῖο
συναντῶνται ὅλοι, χριστιανοὶ καὶ μή. Καὶ ὅσοι ἐγνώρισαν τὸν Χριστὸ καὶ
ὅσοι δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν γνωρίσουν καὶ γι’ αὐτὸ ἔμειναν μακριὰ ἀπὸ τὸ
Εὐαγγέλιό Του. Στὸ νόμο αὐτό, δὲν ὑπάρχει χῶρος γιὰ προφάσεις καὶ
δικαιολογίες. Ἡ πεῖνα, ἡ δίψα, ἡ γύμνια, ἡ ἀρρώστια, ἡ φυλακὴ βοοῦν, δὲν
μποροῦν νὰ μείνουν κρυφά, γιὰ νὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἰσχυρισθεῖ κάποιος
πὼς δὲν τὰ πρόσεξε… Δὲν μπορεῖ νὰ τ’ ἀγνοήσει κανείς, χωρὶς
προηγουμένως νὰ παύσει νὰ ἔχει συναισθήματα ἀνθρώπου, ἂν δὲν ἔχει
τελείως “ἀχρειώσει”, ἐξαθλιώσει, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ μέσα του»!
Συμφωνοῦμε!
