Στίχος 16 «Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν». Τό «δεί» δέν σημαίνει «πρέπει», όπως νομίζουν καί μεταφράζουν οι ερμηνευταί, αλλά σημαίνει «πρόκειται», όπως καί αλλού, π.χ. στό Πράξ. Κα’ 22, Αποκ. ιζ΄ 10. Η φράσι, «κακείνα δεί με αγαγείν», σημαίνει, «καί εκείνα πρόκειται νά οδηγήσω».
Μεταφράζουμε: «Έχω καί άλλα πρόβατα, τά οποία δέν είνε απ’ αυτή τή μάνδρα. Καί εκείνα πρόκειται νά οδηγήσω, καί θά υπακούσουν στή φωνή μου, καί θά γίνει μία ποίμνη, ένας ποιμήν».
Ο Πάπας, γιά νά στηρίξη τό εωσφορικό καί περιβόητο πρωτείο εξουσίας, παρερμηνεύει καί εκμεταλλεύεται εκτός άλλων καί τή φράσι «είς ποιμήν». Διδάσκει, ότι, όπως αόρατος ποιμήν είνε ένας, ο Χριστός, έτσι καί ορατός ποιμήν είνε ένας, ο Πάπας, ο μόνος αντιπρόσωπος του Χριστού επί της γής! Η Γραφή δέν ομιλεί γιά ένα ορατό ποιμένα, αλλά γιά πολλούς. Ο Θεός λέγει: «Καί δώσω υμίν ποιμένας κατά τήν καρδίαν μου, καί ποιμανούσιν υμάς ποιμαίνοντες μετ΄ επιστήμης» (Ιερ. γ’15). Καί ο Παύλος λέγει γιά τό Χριστό, ότι «αυτός έδωκε ποιμένας» (Εφεσ. δ’11). Ο Χριστός είνε ο «εις ποιμήν», ποιμήν δηλαδή μέ απόλυτη καί μοναδική έννοια, επειδή είνε Θεός. Μέ σχετική όμως έννοια είνε πολλοί ποιμένες. Ο δέ Πάπας πρό τού Σχίσματος ήταν ένας από τούς πολλούς ποιμένες της Εκκλησίας. Μετά δέ τό Σχίσμα δέν είνε τίποτα, διότι είνε αιρετικός.
(Από την ερμηνεία του ι’ κεφαλαίου και του στίχου 16, του Ευαγγελίου του Ιωάννου που υπάρχει στο εξαίρετο ερμηνευτικό υπόμνημα του μακαριστού Ιεραπόστολου Θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου «Το Ευαγγέλιο του Ιωάννου» τόμος Β’, σελ. 201.)
