Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου
Ἀκούγεται καὶ θ᾿ ἀκούγεται, ἀγαπητοί μου, ὄχι μόνο σήμερα, ἀλλὰ καὶ αὔριο καὶ μεθαύριο καὶ πάντα μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα «Χριστὸς ἀνέστη».
(σχ. ΙΧΘΥΣ: Καταστρέφουν ό,τι ελληνορθόδοξο υπάρχει...!)
“Πᾶσα τόλμη καί τά δυνάμεως ὑπερβαίνει μέτρα.”
Κάτων
Ας μη βιασθούμε να αποφασίσουμε για τη διάσπαση και τον κατακερματισμό του εναπομείναντος εμψύχου δυναμικού, της ωραιοτέρας Πατρίδος του κόσμου. Μην ακούμε τα ακατάλληλα συνθήματα των σειρήνων των εχθρών της Ελλάδος. Όσο υπάρχουν παιδιά ελληνόπουλα, όσο υπάρχουν λεβέντες με ήθος και αρετή, με ζήλο και ενθουσιασμό, με βλέμμα επιβλητικό και αστραποβόλο, όπως οι εικονιζόμενοι καταδρομείς, η Ελλάδα, ούτε σβήνει, ούτε εξαφανίζεται από τον παγκόσμιο χάρτη. Η Ελλάδα ΠΟΤΕ δεν πεθαίνει...
«Ὁ δὲ ἀτενίσας αὐτῷ καὶ ἔµφοβος γενόµενος εἶπε· τί ἐστι, κύριε; Εἶπε δὲ αὐτῷ· αἱ προσευχαί σου καὶ αἱ ἐλεηµοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς µνηµόσυνον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 10, 4). (:Αὐτὸς δέ, ἀφοῦ ἔστρεψε καὶ προσήλωσε τὰ µάτια του εἰς αὐτόν, ἐκυριεύθη ὁλόκληρος ἀπὸ φόβον καὶ εἶπε· Τί εἶναι, κύριε; Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος: Αἱ προσευχαί σου καὶ αἱ ἐλεηµοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς τὸν οὐρανὸν ὡς προσφορὰ εὐπρόσδεκτος εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἀξία διὰ νὰ σὲ ἐνθυµῆται καὶ νὰ µὴ σὲ λησµονῇ ποτέ).
Ναί ὅλες οἱ πράξεις μας τῶν ἀρετῶν ἀνεβαίνουν στὸν οὐρανό.
Μοναχοῦ Μωϋσέως Ἁγιορείτου (†)
Ὅσοι χτυποῦν ἀλύπητα τὴν Ἐκκλησία νομίζουμε πὼς δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα γιὰ τὴν ἔξαρση τῆς διαφθορᾶς. Ἡ Ἐκκλησία πάντοτε μιλοῦσε γιὰ ἦθος, ἠθική, εἰλικρίνεια, τιμιότητα καὶ γνησιότητα. Τὸ ἄθλιο τσουνάμι ποὺ ἐπικρατεῖ παρασύρει καὶ ἰσοπεδώνει τὰ πάντα. Οἱ προφητικὲς φωνὲς ἔχουν σιγήσει ἀπὸ καιρό. Οἱ ἐξεγερτικὲς σάλπιγγες ἔχουν ἐξαφανιστεῖ. Ἡ ἔρημος σιωπᾶ. Κήρυγμα μετανοίας δὲν ἀκούγεται. Σὰν νὰ εἶναι ντροπὴ κάτι τέτοιο.
Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Φαναρίου συνελήφθη διὰ κλοπὴν καὶ ἀφέθη ἐλεύθερος,
ἔπειτα ἀπὸ παρέμβασιν τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Σύμπτωμα ἤ “ἡ κορυφὴ τοῦ παγόβουνου”; Βλ. σ. 8.
Ὁ Πατριάρχης δέν ἐργάζεται πρός τήν κατεύθυνσιν
«τοῦ ἦν ἡ καρδία καί ἡ ψυχή μία»,
ἀλλά τῆς διαιρέσεως καί τοῦ πολέμου.
Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΨΥΧΙΚΩΣ
ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΣ ΔΙῌΡΗΜΕΝΗ!
Ἀπόρροια τῆς διαιρέσεως εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν
ὁ πόλεμος τῶν δύο ὁμοδόξων καί ὁμοφύλων λαῶν,
τῶν Ρώσων καί τῶν Οὐκρανῶν.
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 14//27.4.2023
Ἑβδομάδα τῶν Μυροφόρων
«Ἄριστη σοφία εἶναι
νὰ μὴν ἐνεργεῖ κανεὶς ἐσφαλμένα
στὴν (ἀ)κατάλληλη εὐκαιρία ποὺ παρουσιάζεται».
(Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας)1
Ἀληθῶς Ἀνέστῃ
Πρὸ ἡμερῶν, τὸ Σάββατο 9//22 Ἀπριλίου τρέχοντος ἔτους, ἀνακοινώθηκε ἡ διάλυση τῆς Βουλῆς, ἐνῶ ἡ βουλὴ (ἡ θέληση) τῆς Ἐπιστασίας καὶ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ἐπιμένει σκανδαλωδῶς στὴν ἀπόφαση τῆς ἐξόδου τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους- χωρὶς ἰδιαίτερα ἐπείγοντα ἀποχρῶντα λόγον- καί συγκεκριμένα στὴν Ἀθήνα ἀπὸ 3 - 15 Μαΐου (νέο ἡμερολόγιο), σὲ προεκλογική περίοδο, γεγονός ἀπαράδεκτο ἕως βλάσφημο... Νὰ ἐργαλειοποιεῖται κάθε τί ἱερὸ καὶ ὅσιο τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἐν γένει τῆς Ὀρθοδοξίας - Ρωμηοσύνης γιὰ κοσμικοὺς λόγους ….στήριξη πολιτικοῦ συστήματος, πολιτικῶν κομμάτων διαφόρων χρωμάτων καὶ τοποθετήσεων....
Του Αρχιμ. Αντωνίου Φραγκάκη, Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας.
Τον Όσιο Γέροντα Εφραίμ Δικαίο της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα Αγίου Όρους, τον γνώρισα ως ουρανομήκη άνδρα πνευματικού μεγαλείου και ακραιφνούς θεολογικής συγκρότησης. Κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν ο επιφανέστερος σύγχρονος Αγιορείτης …
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΩΣ ΔΡΑΚΟΝΤΟΚΤΟΝΟΣ
Οἱ δράκοντες τοῦ Ὑλισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
1. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος καὶ οἱ συναθλητές του
Στοὺς πιὸ δημοφιλεῖς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων χριστιανικῶν κοινοτήτων, ἀνήκει ὁ Μεγαλομάρτυς Ἅγιος Γεώργιος. Ἀκόμη καὶ οἱ Μουσουλμάνοι τὸν τιμοῦν καὶ τὸν σέβονται, λόγῳ τῶν πολλῶν καὶ ἐκπληκτικῶν θαυμάτων ποὺ ἐπιτελεῖ. Μέσῳ αὐτῶν τῶν θαυμάτων ἄλλωστε, ὅταν ζοῦσε, προσείλκυσε στὸν Χριστιανισμὸ πλῆθος εἰδωλολατρῶν, ἀκόμη καὶ ἐπισήμων προσώπων, ὅπως τῆς συζύγου τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ, τῆς βασίλισσας Ἀλεξάνδρας, τῶν στρατηγῶν Ἀνατολίου καὶ Πρωτολέοντος, τοῦ μεγάλου μάγου Ἀθανασίου καὶ ἄλλων. Τοὺς δύο στρατηγοὺς τοὺς ἀποκεφάλισε ἀμέσως ὁ Διοκλητιανός, ἐπειδὴ μετὰ τὴν θαυμαστὴ διάσωση τοῦ Γεωργίου ἀπὸ τὸ φοβερὸ βασανιστήριο τοῦ τροχοῦ, ποὺ εἶχε κομματιάσει τὸ σῶμα του, βρέθηκε ἀρτιμελὴς καὶ ὑγιέστατος, πρᾶγμα ποὺ τοὺς ἔπεισε νὰ ὁμολογήσουν ὅτι ὁ Θεὸς τοῦ Γεωργίου εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός.
Κάποτε θα φανούν όλα. Κάποτε θα γίνουν αντιληπτά από όλους. Η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί για πάντα. Ακόμη και ο δικός μας ΕΟΦ, ο σιωπηλός μάρτυς της πανδημίας και των εμβολίων, αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού σχετίζεται με θανάτους και σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Δεν έχουν σημασία τα νούμερα. Ας μην ξεχνάμε ότι μόλις το 1% δηλώνεται με κίτρινη κάρτα. Τόσο σοβαροί και σωστοί είμαστε.
Γράφει ὁ κ. Κωνσταντῖνος Γάτος
Στὴν Κύπρο εἴχαμε τὴν ἐκλογὴ νέου Ἀρχιεπισκόπου καὶ τὴν ἐκλογὴ νέου Προέδρου. Πρόεδρος ἐξελέγη ὁ περισσότερο ἀγωνιστικὸς ἢ λιγότερο ἐνδοτικὸς, μὲ τὶς ψήφους τῶν ἀντικατοχικῶν καὶ πατριωτικῶν τμημάτων τοῦ ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ καὶ ΕΔΕΚ. Ἡ ἐκλογὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἔγινε ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες, ἐνῷ οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς νήσου εἶχαν διαφορετικὴ προτίμηση.
'Ο Γέροντας Παῒσιος 'Ολάρου.
Τί ἔγραψε ὁ π. Κλεόπας γιά τόν Γέροντά του π. Παῒσιο
Γνωρίζω τόν π. Παῒσιο ἀπό τό 1924, ὅταν ἔβοσκα τά πρόβατα μέ τ' ἀδέλφια μου κοντά στήν Σκήτη Κοζάντσεα Μποτοσάνι. 'Ο Θεός νά τόν ἀναπαύση στόν παράδεισο. Αὐτός ἦτο πνευματικός μας σύμβουλος καί διδάσκαλος σ'ὅλη τήν οἰκογένειά μας.
Το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται ο γάμος είναι η αγάπη. Χάριν της αγάπης αρνούμαστε το εγώ μας, μέσα στο οποίο περιέχεται, κατά κάποιον τρόπο, και η πατρική μας οικογένεια. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας αγαπητό, με το οποίο μας συνδέουν στενά δεσμοί αίματος και δυνατών αισθημάτων. Αποσυνδεόμαστε λοιπόν από αυτά, για να πετύχουμε να αγαπήσουμε τον σύζυγο. Και τότε νιώθουμε την οικογένεια του συζύγου σαν δική μας οικογένεια. Τότε η προσφώνηση “πατέρα” ή “μητέρα” προς τον πεθερό και την πεθερά δεν είναι λόγος ευγενείας ή σχήμα λόγου, αλλά γέννημα της αγάπης μας προς τον σύζυγό μας και τους δικούς του. Σε τέτοιο βαθμό αγαπούμε τον άλλο σαν ο άλλος να είμαστε εμείς.
Μετά την πτώση, που ο άνθρωπος είναι μέσα στην αμαρτία, ο σκοπός του ανθρώπου σ’ αυτόν τον κόσμο είναι να σωθεί από την αμαρτία. Όχι απλώς από κάποια προβλήματα ή από κάποιες δυσκολίες. Τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα θα είναι ανύπαρκτα, όταν θα λύσουμε το ένα αυτό πρόβλημα, το πρόβλημα της αμαρτίας. Σκοπός λοιπόν του ανθρώπου είναι να σωθεί.
(ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ)
Τραγελαφική, η θεατρική παρουσία αλλόκοτων ρασοφόρων, που πλημμυρισμένοι “χαρά” και ανείπωτη ευφροσύνη, γίνονται πρωταγωνιστές μιας οιονεί καρναβαλικής παράστασης, σε μια από τις πιο ιερές στιγμές του Ορθόδοξου ημερολογιακού έτους.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι –λιγοστοί δυστυχώς– που όταν τους συναναστραφείς βρίσκεις πως έχουν κάποιες ομοιότητες με το Χριστό μας. 'Οπως διαβάζουμε στο ιερό ευαγγέλιο, ο Κύριός μας “διήλθεν ευεργετών” (Πραξ. 10,38). Αυτός ο τρόπος ζωής χαρακτηρίζει και αυτό το σπάνιο είδος των συνανθρώπων μας.
Βλέποντας για πρώτη φορά κάποιος την Ελένη, θα μπορούσε ίσως να σχηματίσει λανθασμένη εντύπωση. Το νεανικό της ντύσιμο και η όλη συμπεριφορά της δεν αντιστοιχεί στα στερεότυπα που έχουμε λίγο–πολύ οι περισσότεροι στο μυαλό μας για μια γυναίκα λίγο μεγαλύτερη των εβδομήντα ετών. 'Ομως, αν της δώσει λίγο χρόνο για να τη γνωρίσει καλύτερα και να συζητήσει μαζί της, ανακαλύπτει πως διαθέτει ένα άδολο, αγνό και ανιδιοτελή χαρακτήρα, που ξαφνιάζει με την ειλικρίνεια, την αγάπη προς τους άλλους και τη συνεχή διάθεση προσφοράς προς όλους.
(σχ. ΙΧΘΥΣ: Έλληνες εγκαταλελειμμένοι από αυτούς που αυτοδιαφημίζονται ως "σωτήρες" και τάζουν "λαγούς με πετραχήλια"!)
Η γυναίκα από τη Θράκη μιλάει για πρώτη φορά και περιγράφει όλα όσα έγιναν όταν ανέβασε στο σπίτι της, την ελληνική σημαία.
Η Αϊσέ Ιμάμ, η Ελληνίδα μουσουλμάνα που δέχτηκε επίθεση στη Θράκη και αναγκάστηκε να αλλάξει πόλη για να ζήσει με ασφάλεια περιγράφει τα όσα έζησε τα τελευταία χρόνια. Το 2020 όταν ανέβασε την ελληνική σημαία στο σπίτι της, δέχτηκε ακόμα μια επίθεση από κατοίκους της περιοχής. Καταγγέλλει ότι το τουρκικό προξενείο έστειλε άτομα για να της κλείσουν το στόμα. Την απείλησαν όπως λέει, να μην κάνει επίσημη καταγγελία για να μην δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο και για να μην έρθει η ίδια σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. Τα λόγια της προβληματίζουν έντονα, με τις έρευνες να βρίσκονται σε εξέλιξη.
Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης
Τὸ δίλημμα ἐπιλογῆς ἀνάμεσα σὲ ἀλλόθρησκους Τούρκους καὶ σὲ δυτικοὺς χριστιανοὺς δὲν ἦταν πραγματικό. Σὲ κάθε περίπτωση, ὁ ὑστεροβυζαντινὸς ἑλληνισμὸς ἦταν καταδικασμένος νὰ ὑποστεῖ τὴν τουρκικὴ ὑποδούλωση, ἀφοῦ τὸ ὀθωμανικὸ κράτος βρισκόταν τότε σὲ φάση ἀνόδου, ἐνῷ τὸ βυζαντινὸ κράτος βρισκόταν πλέον στὴ φάση τῆς παρακμῆς του. Ὅπως ἀποδείχτηκε ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ποὺ ἀκολούθησαν, ἀκόμα καὶ οἱ λατινοκρατούμενες ἑλληνικὲς περιοχὲς σταδιακὰ ὑπέκυψαν στὴν τουρκικὴ ἐπεκτατικότητα. Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἅλωση, ἡ Δύση ποτὲ δὲν ἐπιχείρησε μία ἐκστρατεία γιὰ ἀπελευθέρωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ἔτσι ἀποδείχτηκε ὅτι ἡ σωτηρία τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Δυτικοὺς δὲν ἀποτελοῦσε πραγματικὴ ἐλπίδα. Ἡ Δύση, στὴν ὁποία οἱ Παλαιολόγοι αὐτοκράτορες εἶχαν ἐναποθέσει τὶς τελευταῖες ἐλπίδες τους, ἦταν ἀπρόθυμη νὰ βοηθήσει. Ἡ φιλενωτικὴ-φιλοδυτικὴ στάση τῶν Παλαιολόγων αὐτοκρατόρων ἦταν μάταιη καὶ καταστρεπτική. Ὁ αὐτοκράτορας Ἰωάννης Η΄ Παλαιολόγος ἀντὶ νὰ συνεργασθεῖ μὲ τοὺς ἄλλους ὀρθόδοξους χριστιανικοὺς λαοὺς τῶν Βαλκανίων, κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν, στὴν καθοριστικὴ μάχη τῆς Βάρνας (1444), προτίμησε νὰ ἐκλιπαρεῖ τὴ βοήθεια τῶν Φράγκων καὶ τοῦ πάπα, μὲ ἀντάλλαγμα τὴν ὑποταγὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴ Δύση. Ἐπιπλέον ἡ πολιτικὴ αὐτὴ ἔγινε αἰτία νὰ διχαστοῦν οἱ Βυζαντινοὶ σὲ ἑνωτικοὺς καὶ ἀνθενωτικοὺς τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἦταν ὅλοι ἑνωμένοι.
Απαθής θεατής το κράτος μπροστά στη γενοκτονία - Η Ήπειρος μετατρέπεται σε μια νεκρή πατρίδα αφού ερημώνουν τα χωριά από κόσμο
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Η Ήπειρος μας, ψυχορραγεί και δυστυχώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία στον επιθανάτιο ρόγχο της. Το δημογραφικό σκοτώνει την Ελλάδα σταθερά και μεθοδικά. Ολόκληρα κομμάτια της πατρίδας μας, που χρειάστηκαν μάχες, αγώνες και αίμα για να αποσπαστούν από τους κατακτητές, που η απελευθέρωση τους έγινε έπος και γιορτή για το Έθνος, σήμερα βρίσκονται παραδομένα στον πιο επικίνδυνο «κατακτητή», υποδουλωμένα στον ζυγό της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας
Πολλές φορές ἔχω ἀναφερθεῖ ἐπικριτικά στά ἔργα τῆς Ἱεραρχίας μας (ναί ἐπικριτικά, γιατί, ὅπως ὑπενθυμίζω καί πάλι στούς γνωστούς μή-μου-ἅπτου ἀγαπούληδες καί κωμικούς τυφλο-ὑπακοούληδες, ἔχουμε ὄχι μόνο τό δικαίωμα ἀλλά καί τήν ὑποχρέωση νά τό πράττουμε, ὅταν πρόκειται περί πίστεως καί ὄχι περί βίου, ὅταν μέ ἄλλα λόγια ἡ κρίση γίνεται ὄχι γιά προσωπικά ἁμαρτήματα ἀλλά γιά θέματα πλάνης καί αἵρεσης, ὁπότε καί ΔΕΝ μπορεῖ νά τεθεῖ ζήτημα κατάκρισης καί ἰεροκρισίας).
Ο λαός είπε ΟΧΙ στον εκβιασμό του 2004! ΟΧΙ λέει σήμερα και στον εκβιασμό: ΔΔΟ ή δύο κράτη
Στη λύση ΔΔΟ που αποτελούσε και αποτελεί το προπέτασμα καπνού για τον αφελληνισμό, τον εκτουρκισμό και την ισλαμοποίηση ολόκληρης της ελληνικότατης για αιώνες Κύπρου μας είπε, ΟΧΙ, ο Κυπριακός Λαός στις 24 Απριλίου 2004..
Το ΟΧΙ, ζει βαθιά στις ψυχές των Κυπρίων και σήμερα, διότι, ο Κυπριακός Λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι η λύση ΔΔΟ θα αποτελεί το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αρχή του τέλους του Κυπριακού Ελληνισμού.
Εἶναι ἀλήθεια, καλοί μου φίλοι, ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι εἴμασθε πλασμένοι γιὰ νὰ ζοῦμε μαζί. Καὶ ἐπιπλέον εἴμασθε πλασμένοι νὰ ἐπικοινωνοῦμε καὶ μάλιστα πρόσωπο μὲ πρόσωπο. Ὅμως ἔρχονται καὶ κάποιες φορὲς ποὺ δὲν πᾶνε καλὰ οἱ σχέσεις μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, ὁπότε ἀκολουθεῖ τὸ «χωρίζουμε»! Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ χειρότερος τρόπος χωρισμοῦ; Ὁ… ψηφιακός! Αὐτὸς ὁ «μοντέρνος» τρόπος ποὺ ἔχει ἐφεύρει ἡ ψηφιακὴ ἐποχή μας! Ἀξίζει νὰ τὸ δοῦμε…
Π. Βασίλειος Κων. Ακριβόπουλος
“… Μέσος έστηκεν Θεού και ανθρώπων ο ιερεύς,
τας εκείθεν τιμάς κατάγων προς ημάς και τας παρ’ ημών ικεσίας ανάγων εκεί”.
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Η κατάκριση είναι ατόπημα μεγάλο. Η Αγία Γραφή τονίζει: “Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε” (Ματθ. 7,1) και “Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον ικέτην;” (Ρωμ. 14,4).
Η κυρία Ελένη περιγράφει την στιγμή εκείνη που εντόπισε ένα μικρό μωρό και πήρε την απόφαση να το πάρει στο σπίτι της με κίνδυνο να τσακωθεί με τον σύζυγό της και να το μεγαλώσει
ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥ
Ποια ήταν η απόφαση της κυρίας Ελένης όταν βρήκε το μωρό.
Η ίδια εξομολογείται: «Μία περίοδο δούλευα παραδουλεύτρα σε ένα γιατρό, που ήταν καλοπληρωτής αλλά και πολύ σκληρός σαν τον άνδρα μου. Μία μέρα πήρα τον κάδο των σκουπιδιών για να πάω να τα πετάξω και ξαφνικά άκουσα ένα κλαυθμύρισμα. Φθάνοντας στο σκουπιδότοπο άνοιξα το καπάκι και βλέπω ένα μωρό μέσα στα αίματα. «Παναγιά μου τι να κάνω; Να γυρίσω στο γιατρό δε γίνεται γιατί αυτός το πέταξε, όμως αν το πάρω στο σπίτι ο άντρας μου θα με σφάξει σαν λαμπριάτικο αρνί».
EPΩΤΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ;
AΠΑΝΤΗΣΗ TOY MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ: Διότι βλέπει ότι εσεῖς κάνετε πόλεμο εναντίον του.
Όταν εσεῖς αγαπᾶτε τήν νοερά προσευχή, όταν διαβάζετε τά θρησκευτικά
βιβλία όταν προσεύχεσθε, όταν κοινωνᾶτε, όταν εξομολογεῖστε, όταν έχετε
αγάπη μεταξύ σας, ο Θεός θα σᾶς ελεήσει, δεν θα σᾶς αφήσει. Kαι εάν όλος
ο κόσμος σας αρνηθεῖ, ο Θεός θα σας προστατεύσει.
Λοιπόν, στο καλό παιδιά. Tην ευχή του Xριστοῦ, και να προσεύχεσθε και
υπέρ ημῶν τῶν αμαρτωλῶν και αναξίων δούλων, να με αξιώσει ο Θεός της
Bασιλείας τῶν ουρανῶν, αμήν.
(+) Μητροπολίτου Νικοπόλεως ΜΕΛΕΤΙΟΥ
1. Η Ανάσταση του Χριστού είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής πίστης.
α. Ο απόστολος Παύλος γράφει:
Η ανάσταση είναι το ουσιαστικώτερο σημείο της πίστης μας. Αυτό σημαίνει: Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε,
• η πίστη μας είναι στο σύνολό της μάταιη∙
•
και εμείς οι απόστολοι είμαστε ένα συνάφι βλάσφημοι και παλιάνθρωποι,
αφού εκηρύξαμε – για λογαριασμό του Θεού! – ένα ψέμα: ότι ανάστησε τον
Χριστό∙ χωρίς να τον έχη πράγματι αναστήσει (Α’ Κορ. 15,15-16)!
Κωνσταντίνος Χ. Ναυπλιώτης
Πέρασαν μόλις 2 μήνες από τότε που αυτόκλητος ερμηνευτής της Γραφής και προτεστάντης πάστορας στη Μοζαμβίκη πέθανε αφού προσπάθησε να νηστέψει για 40 ημέρες, μιμούμενος τη σαρανταήμερη νηστεία του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ο Francisco Barajah, ιδρυτής της Ευαγγελικής Εκκλησίας Santa Trindade, πέθανε σε νοσοκομείο στην πόλη Beira, όπου μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση, αφού μετά από 25 ημέρες χωρίς φαγητό ή νερό, είχε χάσει βάρος σε σημείο που δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος. Ήταν 39 ετών. Ανήκε και αυτός σε μια από τις 23.000 (κατά τον FRANK SCHAEFFER) προτεσταντικές ομολογίες που ερμηνεύουν την Αγία Γραφή χωρίς το Φως της Ιερής Παράδοσης, μόνοι με την προσωπική τους αυθεντία. Μικροί αλάθητοι «πάπες» ερμηνεύουν και διδάσκουν ό,τι κατεβάσει το κεφάλι τους ή μάλλον η κοιλιά τους.
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
36. Ἐάν, πράγματι καί δικαίως, ἡ ἰδιοκτησία καί ἡ κυριαρχία τοῦ κόσμου εἶναι τοῦ Θεοῦ, τότε ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἕνα εἶδος ἐνοικιαστοῦ, ἕνα εἶδος ὑπαλλήλου καί οὐδέποτε ὁ ἀπόλυτος ἰδιοκτήτης τοῦ κόσμου ἤ κάποιου μέρους αὐτοῦ. Ἐάν, πιστεύη ὅτι εἶναι ὁ ἀπόλυτος κυρίαρχος τοῦ κόσμου, σπέρνει μέ τήν πίστι τοῦ τρελλοῦ ἀγγέλου. Γιά νά συγκρατήση τόν ἄνθρωπο ὁ Θεός ἀπ᾿ αὐτή τήν πτῶσι, τόν ὠνόμασε ἄδικο οἰκονόμο, ἀφ᾿ ἑνός μέν γιά τόν λόγο ὅτι δέν ἔχει κάποια ἀπόλυτη ἰδιοκτησία, ἀλλά σχετική· καί ἀφ᾿ ἑτέρου δέ γιά νά τόν διαφυλάξη ἀπό τήν πτῶσι στήν τρέλλα τοῦ κακοῦ ἀγγέλου. Ἔτσι λοιπόν, ἐάν ἀμέσως πιστεύση ὅτι εἶναι ἀποκλειστικός ἰδιοκτήτης τοῦ κόσμου, συγκρούεται μέ τόν Θεό, Τόν ἀρνεῖται, Τόν ἀπαλλοτριώνει καί πιστεύει ἀκριβῶς ὅπως ὁ Ἑωσφόρος. Δέν ἀντιλαμβάνεται ὁ δυστυχής ἄνθρωπος, δεχόμενος τόν πειρασμό, ὅτι θά συντριβῆ κάτω ἀπό τά ἐρείπια τῆς τρελλῆς ἀγάπης του γιά ἰδιοκτησία.
(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)
Τὸ πόσο στολίζουν τὰ γένεια ἕνα ἱερὸ πρόσωπο καὶ τοῦ δίνουνε εὐπρέπεια καὶ πνευματικὸ ἀξίωμα, τὸ δείχνει ἀνάμεσα σὲ ἄλλα καὶ τὸ ἄγαλμα τοῦ Μωϋσῇ ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Ἄγγελο. (Τὸ γράφω αὐτὸ γιὰ τοὺς δυτικόπληκτους).
Ἐνῶ κατὰ τὴν ἀρχαία παράδοση ὁ Μωϋσῆς παριστάνεται σπανὸς μὲ λίγες ἀραιὲς τρίχες στὸ πηγούνι, ὁ Μιχαὴλ Ἄγγελος. δηλ. ἕνας τεχνίτης κατόλικος, ποὺ ἔβλεπε γύρω τοὺς ξουρισμένους κληρικούς, τὸν ἔκανε μὲ μακρυὰ καὶ μπλεγμένα γένεια καὶ μὲ πολλὰ σγουρὰ μαλλιά, γιὰ νὰ δώσῃ χαρακτήρα ὑπερανθρώπου καὶ ἱερατικόν, ὅπως στὸν Σαβαώθ, στοὺς Πατριάρχες καὶ στ᾿ ἄλλα σεβάσμια πρόσωπα τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
“Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδία αὑτοῡ‧ οὐκ ἔστι Θεός.”
Ψαλ.13,1
Όταν το 1961 ο πρώτος Ρώσος αστροναύτης Γκαγκάριν εκτοξεύτηκε στο διάστημα, επεζήτησε μέσα σε αυτό αλλά και στον υπόλοιπο ουρανό τον Θεό, αλλά δεν... τον βρήκε. Αμέσως κατέληξε στο συμπέρασμα, άρα δεν υπάρχει Θεός.
Το ερώτημα που γεννάται είναι‧ μετά την κατάκτηση του διαστήματος, κατέστημεν ως άνθρωποι ευδαιμονέστεροι ή απωλέσαμεν εαυτούς, γενόμενοι ορφανοί;
«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
35. Δέν ἀκούει ὁ Θεός ὅλες τίς βλασφημίες τῶν τρελλῶν ἀνθρώπων, ἀλλά αὐτοί πού Τόν βλασφημοῦν τιμωροῦνται στήν ζωή τους.
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (+1910-1989) «ΜΕΓΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΣ ΨΥΧΩΝ», ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΟΦΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΕ 500 ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
