ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου –
Καθηγητού
Ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα στη χώρα
μας είναι και αυτό της Θέρμης Μυτιλήνης,
όπου τιμώνται τρεις νεοφανείς Μάρτυρες της Εκκλησίας μας, οι άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη. Εκεί στην
περίφημη Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ, βρέθηκαν, ύστερα από θαυμαστά γεγονότα, τα
ιερά τους λείψανα, όπου και φυλάσσονται, αγιάζοντας τους πολυάριθμους
προσκυνητές.
Πρόκειται για ένδοξους Νεομάρτυρες, οι οποίοι μαρτύρησαν αμέσως σχεδόν
μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως στους Τούρκους. Ελάχιστα πράγματα
γνωρίζουμε για τους βίους τους.
Ο Ραφαήλ καταγόταν από το
χωριό Μύλοι της Ιθάκης, όπου
γεννήθηκε το έτος 1410. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Γεώργιος και το επώνυμό του Λάσκαρης
ή Λακαρίδης. Ο πατέρας ονομαζόταν Διονύσιος. Κατατάχτηκε στον βυζαντινό
στρατό, όπου αποφάσισε να κάνει καριέρα στρατιωτικού. Έφτασε μάλιστα και σε
μεγάλο αξίωμα. Όμως η γνωριμία του με κάποιον άγιο ασκητή, ονόματι Ιωάννη, τον μύησε στην πνευματική ζωή
και στην κατά Χριστόν βιωτή. Κάποια Χριστούγεννα ο άγιος ασκητής γέροντας είχε
πάει στο στρατόπεδο να λειτουργήσει, να κηρύξει και να εξομολογήσει τους
στρατιώτες, ο Γεώργιος, τριανταπέντε χρονών τότε, ενθουσιάστηκε από τα λόγια
του γέροντα και πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τη στρατιωτική καριέρα και να
αφοσιωθεί στην Εκκλησία. Μάλιστα λίγες ημέρες μετά, κατά την εορτή των
Θεοφανείων, όταν ο γέροντας είχε επισκεφτεί και πάλι το στρατόπεδο,
αποχαιρέτησε τους συναδέλφους του και ακολούθησε τον μοναχό. Αποφάσισε να γίνει
μοναχός και έλαβε το όνομα Ραφαήλ. Ήρθε στην Αθήνα, όπου η επιθυμία του
πραγματοποιήθηκε και μάλιστα του προτάθηκε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος.
Αργότερα του απονεμήθηκε και το οφίκιο του αρχιμανδρίτη.