σ.σ. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ. Κατάλληλη για όλους τους Μητροπολίτες οι οποίοι στερούν ετσιθελικά και εγκληματικά την Θεία Κοινωνία από τα Μοναστήρια της πνευματικής τους μέριμνας με τα οποία έχουνε διαφορές.
Προσκυνητές Ι.Μ.Κοιμήσεως Θεοτόκου Κλειστών
Εν όψει του Δεκαπενταυγούστου και της μεγάλης εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου λαμβάνουμε το θάρρος ως πιστά τέκνα της Εκκλησίας να σάς απευθύνουμε με αυτήν την ανοικτή επιστολή μία θερμή παράκληση και συνάμα να σας θέσουμε ορισμένα ερωτήματα.
Η παράκλησή μας Σεβασμιώτατε είναι να σκύψετε πατρικά και στοργικά σε κάποια παιδιά σας που θεωρούμε ότι με τη στάση σας τα τελευταία τουλάχιστον δύο χρόνια τα έχετε πληγώσει και κυρίως τα έχετε αδικήσει. Και όχι μόνο, αλλά τα έχετε εξουθενώσει και τείνετε να τα εξοντώσετε. Η συμπεριφορά σας Σεβασμιώτατε, λυπούμαστε που το λέμε αλλά, θυμίζει συμπεριφορές αδιστάκτων τυράννων ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Αβιάστως έρχεται στο νου μας η στάση των ηγετών του Ισραήλ που έχουν αποκλείσει τη Γάζα μη επιτρέποντας τη σίτιση του καταδικασμένου σε αφανισμό παλαιστινιακού λαού, παραβιάζοντας όλες τις διεθνείς συνθήκες και τους ηθικούς κανόνες, οδηγώντας έναν ολόκληρο λαό σε γενοκτονία… Κατά παρόμοιο τρόπο κι εσείς έχετε κάνει αποκλεισμό πνευματικής τροφής στην «Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Κλειστών», μη επιτρέποντας τα τελευταία δύο χρόνια την έλευση ιερέως για την τέλεση οποιουδήποτε μυστηρίου καί κυρίως της Θείας Λειτουργίας, στερώντας από τις μοναχές το γλυκύτερο, σημαντικότερο και ουσιωδέστερο αγαθό που υπάρχει επί γης και ουρανού.
Θεωρείτε σωστή αυτή την τακτική Σεβασμιώτατε; Συμφωνείτε με τέτοιες ενέργειες και τις εφαρμόζετε τόσο εύκολα και αβίαστα στα ίδια τα παιδιά σας; Μήπως συγκρίνετε και παρομοιάζετε τα φοβερά πλήγματα των φανατικών μουσουλμάνων στους ισραηλινούς εποίκους με την απλή βούληση και το δικαίωμα ενός ηγουμενοσυμβουλίου μίας γυναικείας Μονής να αποφασίζει την έξοδο ή όχι μίας θαυματουργής εικόνας της Παναγίας και εφαρμόζετε αντίποινα στους «ταραξίες» αυτής της Μονής ανάλογα με αυτά που εφαρμόζει το Ισραήλ στους τζιχαντιστές;; Και το μεν Ισραήλ «δικαιολογείται» κατά ένα τρόπο να πράττει ούτως διότι αφενός απαντάει στις κραυγαλέες βιαιότητες των φανατικών μουσουλμάνων και αφετέρου έχοντας αρνηθεί οι Εβραίοι τον Ιησού Χριστό και τη διδασκαλία Του υποκύπτουν εύκολα σε όλη τη μοχθηρία και κακότητα του Διαβόλου καθώς εμπνεόμενοι από αυτόν γίνονται αδυσώπητοι και απάνθρωποι ακόμη και με τους αθώους αμάχους και τα γυναικόπαιδα.
Εσείς όμως Σεβασμιώτατε; Εσείς είστε ορθόδοξος ποιμένας. Πιστεύετε στον Χριστό και τη διδασκαλία και ίσταστε «εις τύπον και τόπον» του Κυρίου μας. Και οφείλετε να ομοιάζετε προς Εκείνον.
Πώς λοιπόν επιδεικνύετε τοσαύτην σκληρότητα όχι προς κάποιους εχθρούς σας αλλά προς τα ίδια τα τέκνα σας; Τόσο μεγάλο κακό σάς έκαναν; Ή τέλος πάντων, ποιόν έβλαψαν ώστε να αξίζουν τέτοιας απάνθρωπης συμπεριφοράς από εσάς;
Σκεφτήκατε μήπως έχει έρθει επιτέλους η ώρα να εκδηλώσετε και λίγο τη χριστιανική σας αγάπη στη γερόντισσα και τις αδελφές της Ιεράς Μονής;
Μήπως πρέπει λίγο να σκύψετε στοργικά στα πνευματικά παιδιά που σας χάρισε ο Θεός; Αυτές οι μοναχές που εσείς τιμωρείτε με τόση σκληρότητα δεν έχουν πάψει τόσα χρόνια να σάς μνημονεύουν και προσεύχονται τόσο για σας όσο και για την μητρόπολη και το ποίμνιο σας. Κι εσείς τους προσφέρετε «αντί μάνα χολή»…
Επηρεαστήκατε και υποκύψατε σε πιέσεις ανθρώπων οι οποίοι λόγω ατομικών συμφερόντων και μόνο, τόλμησαν να «απλώσουν χέρι» στα Ιερά και τα Όσια και να διεκδικούν με θράσος και αυθάδεια κάτι το οποίο δεν τους ανήκει χωρίς να δείξουν τον παραμικρό σεβασμό στην επικρατούσα κυριαρχική Αδελφότητα που έχει τη νόμιμη κατοχή ενός Ιερού Κειμηλίου.
Κι εσείς αντί να σεβαστείτε τη βούληση των αδελφών και να ορθώσετε το Αρχιερατικό σας ανάστημα για να τις προστατέψετε, στραφήκατε με μένος εναντίον τους.
Αναλογιστείτε ταπεινά τί έχετε κάνει Σεβασμιώτατε και επανορθώστε όσο είναι καιρός. Έχετε στερήσει από τα παιδιά σας, εκτός από την δική σας πνευματική πατρότητα και αγάπη, αυτόν τον ίδιο τον Κύριο που προσέφερε το Σώμα και το Αίμα για τη Σωτηρία όλων των ανθρώπων.
Ο απλός πιστός λαός, οι συνειδητοί χριστιανοί που πληροφορούνται την φοβερή και άσπλαχνη ποινή του δεσπότη στις αδελφές αναρωτιούνται ποιο άραγε να είναι το έγκλημα που διέπραξαν οι μοναχές.
Έχουμε μείνει όλοι άφωνοι Σεβασμιώτατε από το μέγεθος της σκληρότητας και τιμωρητικότητας που με τόση ευκολία εφαρμόζετε στις αθώες ψυχές που ενώ επιθύμησαν να αφιερώσουν όλη την ζωή τους στο Νυμφίο Χριστό και να απολαμβάνουν την αδιάλειπτη Θεία Κοινωνία τρεφόμενες και τερπόμενες, εσείς υποδυόμενος το ρόλο του αδεκάστου κριτή και τιμωρού θελήσατε να τις αποκόψετε, όσο εξαρτάται από σας, από το Ποτήριον της Ζωής και από τα υπόλοιπα Άγια Μυστήρια, όπως αυτό της Εξομολογήσεως καθώς δεν επιτρέπετε ούτε για εξομολόγηση να εισέλθει ο πνευματικός ιερέας.
Ο Δεσπότης αποφάσισε και διέταξε, «κανένα Μυστήριο δεν θα τελεστεί μέχρι να κάνουν αυτό που τους είπα εγώ!!».
Αν το αναγάγουμε στη φυσική ζωή όντως ομοιάζει με τον αποκλεισμό στη Γάζα….. Ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε φάρμακα, ούτε γιατρός ούτε, ούτε…. εκτός εάν υποκύψετε και παραδοθείτε στο θέλημα του «δέσποτα». Η Δεσποτοκρατία, που έλεγε ο μακαριστός επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος, σε όλο της το μεγαλείο.
Θα μας πείτε βέβαια Σεβασμιώτατε, σαν επιχείρημα προς δικαίωσή σας, ότι θέσατε το θέμα στη Σύνοδο και εκείνη αποφάσισε ότι η εικόνα πρέπει να εξέρχεται. Εδώ όμως συνέβη το πιο τραγικό απ’ όλα. Πώς αποφάσισε η Σύνοδος για ένα θέμα που αφορά την διένεξη και τη διαφωνία ενός Επισκόπου με μία αδελφότητα Ιεράς Μονής ακούγοντας μόνο την μία πλευρά δίχως να καλέσει σε ακρόαση και την άλλη, ώστε να βγάλει δίκαιη και αμερόληπτη απόφαση; Το γνωμικό «Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης” στην προκειμένη περίπτωση θα λέγαμε ότι «πήγε περίπατο». Εδώ πάλι θα θυμηθούμε την παρωδία δίκης και καταδίκης του πιο αξίου Επισκόπου των ημερών μας του πατέρα Τυχικού από την πιο τραγική Σύνοδο της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας «επί εδάφους» Εκκλησίας της Κύπρου….
Αλλά ας κάνουμε και μία υπόθεση άγιε Ιλίου και ας πούμε ότι οι αδελφότητα του μοναστηριού έχει άδικο και όλο το δίκιο είναι με το μέρος σας καθώς και των αρχόντων και εμπόρων της Φυλής. Ας κάνουμε πιο δυνατό το υποθετικό επιχείρημα. Ας πούμε ότι οι μοναχές σας έβλαψαν, σάς συκοφάντησαν, σάς αδίκησαν και σας πρόδωσαν. Παύετε λοιπόν να είστε πατέρας τους; Έχετε δε το δικαίωμα να τους στερείτε κάτι που δεν σας ανήκει; Εσάς ο Κύριος όταν τον προσβάλετε με τις αμαρτίες σας έτσι σας συμπεριφέρεται; Σας στέρησε ποτέ ο Θεός μέχρι σήμερα Σεβασμιώτατε είτε την υλική είτε την πνευματική τροφή; Μήπως έχετε την εντύπωση ότι είστε περισσότερο άξιος ώστε να δικαιούστε να μεταλαμβάνετε Τον Κύριο και ταυτόχρονα να Τον στερείτε από τους όποιους «ελαχίστους αδελφούς»; Από που λάβατε αυτό το δικαίωμα; Μήπως σταυρωθήκατε εσείς για τις ψυχές των ανθρώπων που σας εμπιστεύτηκε ο Κύριος να ποιμάνετε; Εδώ θυμόμαστε πάλι με πόση ευκολία στερούσατε τη Θεία Κοινωνία από τους πολλούς και τούς λέγατε να κάτσουν να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία σπίτι τους (λες και η Θεία Λειτουργία γίνεται για να «παρακολουθήσουμε» κανένα θέαμα), ενώ εσείς και όλοι οι ιερείς με το «επιτρεπόμενο» φυσικά εκκλησίασμα κοινωνούσατε κανονικά και με το νόμο»- το νόμο του καίσαρα αλλά όχι με την ευλογία του Θεού -. Ένας παρόμοιος» αποκλεισμός» και τότε, που μάλλον σας έγινε συνήθεια.
Και φυσικά κάνοντας τέτοια κατάχρηση εξουσίας ώστε να θεωρείτε αποκλειστικότητα και δικαίωμα να μεταλαμβάνετε τον αχράντων μυστηρίων όποτε θέλετε ο ίδιος και να τα μεταδίδετε ή να τα στερείτε κατά το δοκούν σάς έγινε μία κακή συνήθεια να θεωρείτε τη Θ.Κοινωνία κάτι απλό που μπορείτε να το διαχειρίζεστε και να το «χρησιμοποιείτε» όπως θέλετε αναλόγως των σκοπιμοτήτων της εκάστοτε συγκυρίας.
Ίσως έτσι εξηγείται η ασεβής και βλάσφημη αναφορά σας στην αμνήστευση του ενδεχομένου, εαν παραστεί «ανάγκη», μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας με πλαστικά κουταλάκια… Και μόνο σαν εικασία ήταν μεγίστη Ντροπή να λέγονται από χείλη ορθοδόξου χριστιανού και μάλιστα Επισκόπου τέτοια πράγματα όσο και αν το «κλίμα» των κοσμικών δημοσιογράφων το «απαιτούσε»…
Σεβασμιώτατε, γράφοντας το παρόν, δεν ήταν ο αρχικός σκοπός, να αναφερθούμε σέ άλλα ζητήματα πέραν αυτού της Μονής, αλλά όπως βλέπετε συνδέονται πολλά πράγματα μεταξύ τους και δυστυχώς είναι δύσκολο να ξεχαστούν κάποια γεγονότα που στο κοντινό παρελθόν πλήγωσαν την Εκκλησία και σκανδάλισαν τους πιστούς.
Στις μέρες μας δυστυχώς οι περισσότεροι μεγαλόσχημοι Αρχιερείς χαρακτηρίζονται από μία κακώς εννοουμένη νοοτροπία «επισκοπικής αυθεντίας» και ενός άνευ προηγουμένου αρρωστημένου επισκοποκεντρισμού που έχει εισχωρήσει σαν μικρόβιο στο Σώμα της Εκκλησίας.
Ο επίσκοπος κάνει ό,τι θέλει. Ο επίσκοπος δεν κάνει λάθος. Ο επίσκοπος δεν αλλάζει γνώμη. Ο επίσκοπος δεν ζητάει συγνώμη. Ο επίσκοπος…. κλπ. κλπ.
Η «πνευματική πατρότητα» είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση στο σύγχρονο εκκλησιαστικό κατεστημένο. Όλη η πατρική στοργή διοχετεύεται συστηματικώς και αδιαλείπτως στους πάσης φύσεως αιρετικούς, κοσμικούς και εχθρούς ακόμα της Εκκλησίας, ενώ στα φυσικά πνευματικά παιδιά διοχετεύεται όλο το μένος και η καταδυνάστευση….
Συγχωρέστε μας την έντονη και αυστηρή κριτική Σεβασμιώτατε, αλλά επιτρέψατε μας να σας πούμε ότι δεν πάει άλλο. Γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά διαφόρων αυθαιρεσιών, καινοτομιών, αιρετικών διδασκαλιών, σκανδάλων, από πλήθος μεγαλοσχήμων ρασοφόρων. Δεν τους προλαβαίνουμε πια. Είναι διάχυτη αυτή η αίσθηση σε όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας μας. Όλοι συνειδητοποιούμε ότι ζούμε πλέον στα έσχατα χρόνια. Χρειάζεται ανάνηψη, συναίσθηση και μετάνοια από όλους μας. Και κυρίως χρειάζεται ο έλεγχος των ασεβειών και των αιρέσεων.
Είμαστε αμαρτωλοί αλλά όχι ασεβείς και πάντα προσπαθούμε να μην κατακρίνουμε κανένα αλλά πάντα με καλούς λογισμούς να σκεπάζουμε τις αδυναμίες και τα σφάλματα των αδελφών και των πατέρων μας. Όμως μερικά πράγματα που άπτονται της Πίστεως και της Ηθικής δεν μας αφήνουν αδιάφορους. Ο άγιος Παΐσιος γράφει σχετικά: « Ἂν δὲν ἀρχίσουν μερικοὶ νὰ κτυποῦν τὸ κακό, νὰ ἐλέγχουν δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, θὰ γίνη μεγαλύτερο κακό.» (λόγοι γερ. Παϊσίου τομ. Β’ Πνευματική Αφύπνιση).
Κι εσείς επιφέρατε σκανδαλισμό με αυτή σας την πράξη, με την έννοια ότι στέκεστε εμπόδιο στην πνευματική προκοπή και τη σωτηρία των αδελφών της Μονής αλλά και των προσκυνητών που βλέποντας την κατάσταση που έχει περιέλθει η αδελφότητα, λυπούνται, οργίζονται, αγανακτούν, κατακρίνουν και διαταράσσουν την ψυχική τους γαλήνη.. Αλλά και εσάς δεν συμφέρει να προκαλείτε και να διατηρείτε δύο χρόνια τώρα αυτό το σκανδαλισμό, γιατί το ηθικό βάρος και οι συνέπειες είναι οδυνηρές σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου μας.
Γι’αυτό Σεβασμιώτατε, με πόνο καρδιάς και συμπαθείας προς τις δεινώς και ικανώς δοκιμαζόμενες μοναχές απευθύνουμε λόγο παρακλήσεως προς την σεβασμιότητά σας και σας ικετεύουμε να κάνετε αγάπη και να δώσετε Χάρη και Έλεος, όπως άλλωστε μας προτρέπει ο Κύριος να κάνουμε, όχι μόνο στους οικείους μας αλλά και σε αυτούς τους ίδιους τους εχθρούς μας.
Άρετε την απαγόρευση και στείλτε έναν σεβάσμιο ιερέα την ημέρα της πανηγύρεως της Μονής, ώστε φέτος να τιμηθεί δεόντως η Παναγία μας στο «σπίτι της» και να πανηγυρίσει ο ουρανός και η γη την ευλογημένη αποκατάσταση στις σχέσεις σας ως πατέρας προς τις θυγατέρες σας. Επιτρέψατε στις ταπεινές μοναχές και στους ευλαβείς προσκυνητές της Μονής να προσέλθουν κανονικά όπως έκαναν κάθε χρόνο για να εορτάσουν το «Πάσχα του Καλοκαιριού» και να είστε σίγουρος ότι η γερόντισσα μαζί με την συνοδεία της θα σας κάνουν πάντοτε την δέουσα υπακοή, όπως άλλωστε δεν έπαψαν να κάνουν ακόμα και τη δύσκολη περίοδο του επιτιμίου υπομένοντας προσευχόμενες για σας και για όλο τον κόσμο, όλο αυτό το διάστημα. Και έτσι θα έχετε την ευλογία του Θεού και της υπερευλογημένης Θεοτόκου αλλά και την αγάπη του λαού του Θεού που τόσο προσμένει και την δική σας κίνηση αγάπης.