«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
144. Τό πλῆθος τῶν πειρασμῶν, οἱ πονηρίες τοῦ ἀοράτου ἐχθροῦ μέ τά ὁποῖα πολεμούμεθα, μέσῳ τῶν ἔργων τῶν ὁρατῶν ἀνθρώπων, θά ἠμποροῦσαν ἀνά πᾶσα στιγμή νά βγάλουν τόν μαθητή τοῦ Ἰησοῦ ἔξω ἀπό τήν ὁδό τῆς σωτηρίας καί νά τόν πλανήσουν, ἐάν ὁ Πνευματικός δέν εἶχε τήν τέχνη, τήν γνῶσι καί τήν δύναμι τοῦ Θεοῦ νά σκορπίση καί τελείως νά διαλύση τά ἔργα τοῦ ὑπεναντίου. Ἑπομένως, κατανοοῦμε ὅτι ὁ μαθητής ἤ ὁ πιστός χριστιανός εἶναι ὑποχρεωμένος νά κάνη ὑπακοή ἀπό ἀγάπη στόν Πνευματικό του πατέρα, διότι χωρίς αὐτό τό δῶρο τοῦ πνευματικοῦ δεσμοῦ μαζί του, εἶναι ἀδύνατον νά λυτρωθῆ ἀπό τούς πειρασμούς καί νά σωθῆ.
145. Ὅποιος δέν ἀρνεῖται τόν ἑαυτό του, δέν ἠμπορεῖ νά μέ ἀκολουθήση, λέγει ὁ Χριστός (Λουκ. 9,23). Καί, ὅποιος δέν ἠμπορεῖ νά ἐρωτᾶ καί νά δέχεται τήν συμβουλή ἑνός Πνευματικοῦ πατρός, οὔτε τόν ἀναζητεῖ, αὐτός δέν ἠμπορεῖ νά εὕρη καί ἀκολουθήση τόν Χριστό.
146. Γι᾿ αὐτό ἐσεῖς οἱ Πνευματικοί φροντίστε νά ξεχωρίζετε καί νά ζυγίζετε τά πνεύματα, πῶς διέρχονται μέσα ἀπό τόν νοῦ γιά νά γνωρίζετε τό μέτρο τοῦ καθενός ἀτόμου καί ἀπό ποῦ κλίνει περισσότερο ἡ πλάστιγγά τους.
147. Ζῆλος χωρίς ἐρώτησι καί γνώμη τοῦ Πνευματικοῦ ξεπερνᾶ τό μέτρο.
148. Ἀνάμεσα στούς ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ ὑπάρχουν καί μερικοί πού ἔχουν τό χάρισμα νά βλέπουν πέραν ἀπό τόν ὁρίζοντα, νά ἀκούουν φωνές καί λόγια ὑπερφυσικά. Ἀλλά, αὐτά, τά μεγάλα καί ὑπερφυσικά γι᾿ αὐτούς, ὅταν ἀνοίγωνται τά μάτια νά ἰδοῦν καί τ᾿ αὐτιά τους νά ἀκούσουν κάτι ἀπό τό ὑπέρ πέραν, νά μή καθυστερήσουν νά ζητήσουν καί τήν γνώμη τοῦ Πνευματικοῦ, ὁ ὁποῖος θά τούς διαφυλάξη τόν νοῦ καί τήν καρδία ἀπό μερικές τέτοιες ξένες χαρές καί θά τούς σκεπάση μέ τό ζωστικό τῆς ταπεινώσεως.
149. Ἡ φανέρωσις καί ἐκπλήρωσις στήν φύσι μας ὅλων τῶν χαρισμάτων τῆς ἄνωθεν ἐξ Ἁγίου Πνεύματος ἀναγεννήσεώς μας, εἶναι αὐτό πού ὀνομάζουμε τελειότης καί εἶναι στό μέτρο τοῦ κάθε ἀτόμου.
Καθένας εἶναι προικισμένος καί σταλμένος νά ἐκπληρώση ἕνα σκοπό τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Ἡ ἀποκάλυψις καί κατανόησις αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ ἤ ὁ μυστικός προορισμός μας, πού εἶναι διάφορος στόν καθένα, σύμφωνα μέ τήν παγγνωσία τοῦ Θεοῦ (Ρωμ. 8,29), δέν μπορεῖ νά ἀποκαλυφθῆ χωρίς τήν γνῶσι καί τήν προσοχή ἑνός ἐμπείρου Πνευματικοῦ.
150. Ὁ Πνευματικός ἤ ὁ Ἡγούμενος βοηθοῦν καί ἀποκαλύπτουν ὅλες τίς προθέσεις τοῦ Θεοῦ πού ἔχει γιά τά παιδιά Του, τά ὁποῖα προσφερόμενα κατά τό μέτρο τῆς πίστεώς τους, θά ἔχουν αὐτό πού θέλουν νά ἔχουν.
151. Ὅλοι οἱ πνευματικοί ἀγωνιστές πρέπει νά ἔχουν ἕνα πνευματικό ὁδηγό, δεδομένου στά πνευματικά, κάθε τι πού δέν γίνεται μέ τήν ξεκάθαρη συμβουλή καί τήν προστασία τῆς ταπεινώσεως, ὁδηγεῖ στήν διαβολική ἀπάτη καί σέ μεγαλύτερες πλάνες, παρά ἀπό τά ὑπάρχοντα πάθη.
152. Διά τῆς συμφιλιώσεως, μέσῳ τοῦ Πνευματικοῦ, μέ τόν Θεό γιά τήν ὁποία δέν πληρώνουμε ἐνοίκιο, ἐπιστρέφει ἤ ἑλκύεται ἡ θέλησις τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν θέλησι τοῦ Θεοῦ, ὁπότε θά ἐπιθυμῆ νά πράττη ὁ ἄνθρωπος αὐτό πού θέλει καί ὁ Θεός.
153. Ὁ Πνευματικός θά ἐπαναφέρη καί τόν νοῦ μας ἀπό τήν πορεία του στήν ἐρημία τοῦ κόσμου καί θά τήν κάνη σκαμνί τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μας, στόν Ὁποῖον κρύβονται ὅλοι οἱ θησαυροί τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας (Κολ.2,3).
154. Ὁ παντρεμμένος ἱερεύς μπορεῖ νά εἶναι καί Πνευματικός πατήρ τῆς πρεσβυτέρας του.
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (+1910-1989) «ΜΕΓΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΣ ΨΥΧΩΝ», ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΟΦΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΕ 500 ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.