ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΑΓΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Στήν πόλι Κολουέζι τοῦ Κογκό ἦλθε κάποια ἡμέρα τοῦ 1997, ἕνας ἐγκόσμιος «Μεσσίας». Ἐμοίρασε χιλιάδες δολλάρια γιά νά καταστήσει γνωστή τήν παρουσία του στήν πόλι. Ἐγκαταστάθηκε στήν πλατεῖα τῆς πόλεως καί σέ λίγο ἄρχισαν νά καταφθάνουν οἱ ἄνθρωποι καί μεταξύ τους πολλοί παράλυτοι, χωλοί, τυφλοί, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν τό μήνυμα ὅτι αὐτός θά τούς θεραπεύσει. Ὁ «Μεσσίας» μάγος, μετά τό κήρυγμά του καί τά κατορθώματά του, πού ἐπετέλεσε σέ ἄλλες πόλεις, ἐκάλεσε καί τούς ἀσθενεῖς νά προσέλθουν ἕνας-ἕνας μπροστά του γιά νά τόν «θεραπεύσει».

 Ἐχρησιμοποίησε τήν μέθοδο τῆς ἀπάτης, διότι, ὡς γνωστόν, ὁ διάβολος δέν ἠμπορεῖ νά θεραπεύει ὀργανικές παθήσεις τοῦ ἀνθρώπου. Ὅλοι οἱ λεγόμενοι ἀσθενεῖς εἶχαν πληρωθεῖ ἁδρά γιά τήν ἐπιτυχία αὐτῆς τῆς θεατρικῆς παραστάσεως. Οἱ ἐμφανισθέντες σάν ἀσθενεῖς, ἦλθαν μέ καροτσάκια, γιά νά τούς ἰδεῖ ὁ κόσμος ὅτι ἦσαν παράλυτοι. Οἱ «τυφλοί», πληρώθηκαν ἐκ τῶν προτέρων γιά νά ἐμφανισθοῦν ὡς τυφλοί. Ἔτσι, ξεκίνησε ἡ «θεραπεία» τῶν ἀσθενῶν.Ἤμουν παρών, ὅταν φώναζε μέ προστακτική φωνή ὁ μάγος μπροστά σ᾿ ἕνα ἀσθενῆ: «Διάβολε, πονηρό καί ἀκάθαρτο πνεῦμα, σέ διατάζω στό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ νά φύγεις ἀμέσως ἀπ᾿ αὐτόν ἐδῶ τόν δοῦλο τοῦ Θεοῦ Ζιλμπέρ». Καί χωρίς τό πρόβλημά του νά εἶναι δαιμονολογικῆς φύσεως, ξαφνικά ὁ δῆθεν ἀσθενής, σηκωνόταν καί περπατοῦσε καί ὁ κόσμος χειροκροτοῦσε γιά τίς θεραπευτικές ἱκανότητες τοῦ «Μεσσία» τους.

Ἐάν ἡ ἀσθένεια τοῦ ἀνθρώπου προέρχεται ἀπό ἐπήρεια τοῦ σατανᾶ, τότε γίνεται αὐτό πού ἀναφέραμε παραπάνω. Ἀναστέλλεται ἡ ἐπήρεια τοῦ κακοῦ γιά ἕνα χρονικό διάστημα, γιά νά ἐπανέλθη ὁ δαίμονας κατόπιν δριμύτερος στό θῦμα του. Ἡ κακία τῶν δαιμόνων ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι δυνατόν νά περιγραφῆ. Γνωρίζει ὁ διάβολος ὅτι θά τόν τιμωρήσει ὁ Θεός στήν αἰώνια κόλασι καί γι᾿ αὐτό ἀπό χαιρεκακία ἐπιδιώκει νά παρασύρει, ὅσους ἠμπορεῖ περισσοτέρους ὀπαδούς τοῦ Ναζωραίου στήν κόλασι γιά νά καυχηθῆ ὅτι τούς ἐκέρδισε.

Τά ἴδια μᾶς λέγει καί ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Ἀλλά θεραπείαν ἐκ δαιμόνων ἐπιζητεῖς; Ὅτε εἰς χοίρους εἰσελθεῖν αὐτούς συνεχώρει ὁ Χριστός, τότε εἰς πέλαγος εὐθέως κατεπόντισαν, ἀνθρωπείων δέ φείσονται σωμάτων; Εἴθε μέν οὖν μή ἀπεκτύννυον, εἴθε μή ἐπεβούλευον. Τοῦ Παραδείσου ἐξέβαλον, τῆς τιμῆς ἀπεστέρησαν ἄνωθεν, καί τό σῶμα θεραπεύσουσι; Γέλως ταῦτα καί μύθοι. Ἐπιβουλεύειν καί καταβλάπτειν, οὐ θεραπεύειν ἴσασιν (γνωρίζουν) οἱ δαίμονες».Ἐφ᾿ ὅσον ὁ διάβολος εἶναι μέγας ἐχθρός καί ἐπίβουλος τοῦ ἀνθρώπου, γιατί ὁ ἄνθρωπος συνεχίζει νά τρέχει πρός αὐτόν;Δέν τρέχει μόνο ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά καί ὁ σατανᾶς δέν θά παύσει νά πολεμᾶ τόν ἄνθρωπο, ζητῶντας σάν λιοντάρι νά τόν καταπιῆ, κατά τήν ἔκφρασι τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου (πρβλ. Α΄ Πετρ.5,8). 

Ἡ μανία τοῦ σατανᾶ καί ἡ διάδοσις τῆς μαγείας θά συνεχισθοῦν μέχρις ὅτου ἔλθει ὁ Κύριος καί καταργήσει ὁλοκληρωτικά τό κράτος τοῦ διαβόλου μέ τήν Ἔνδοξη Δευτέρα ἐπί τῆς γῆς παρουσία Του. Ὅσοι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἀρνοῦνται νά λάβουν τόν θεῖο φωτισμό καί νά ἐφαρμόσουν στήν ζωή τους τίς ἐντολές τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, αὐτοί θά γίνονται, ἔστω καί ἄθελά τους, ὄργανα τοῦ διαβόλου, διευκολύνοντας ἔτσι μέ τήν ἁμαρτωλή τους ζωή τήν δρᾶσι καί τήν ἐξάπλωσι τῆς μαγείας ἀνά τήν οἰκουμένη.Δέν εἶναι δυνατόν, ζώντας μακράν τοῦ Θεοῦ, νά ζήσουν ἀπαλλαγμένοι ἀπό τήν ἐπήρεια τῶν πονηρῶν πνευμάτων, διότι, λέγει ὁ Κύριος: «Ὁ μή ὤν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστί καί ὁ μή συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει».(Ματ.12,30). 

Ἡ μαγεία ἀκμάζει σέ περιόδους πνευματικῆς παρακμῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἠθική διαφθορά, ἡ ἀπιστία καί ὀλιγοπιστία, ἡ προσήλωσις τῶν ἀνθρώπων στά ἀγαθά αὐτοῦ τοῦ ἀπατεῶνος κόσμου, παρακινοῦν τούς πάντες νά τρέχουν στούς ψεύτικους θεούς-μάγους αὐτοῦ τοῦ αἰῶνος, μιᾶς καί ζητοῦν οἱ ἴδιοι μία αὐτόματη λύσι στά προβλήματά τους χωρίς κόπο, ἄσκησι, νηστεία, προσευχή καί καταφυγή στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας, πού εἶναι ἡ μόνη σωστική Κιβωτός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Δεύτερος λόγος ὑπάρξεως καί ἐξαπλώσεως τῆς μαγείας εἶναι οἱ ἀπατηλές ὑποσχέσεις τῶν μάγων πρός τά θύματά τους ὅτι θά τούς παράσχουν ὑλικά ἀγαθά, χρήματα, εὕρεσι ἐργασίας καί ὅλη ἀκόμη τήν βασιλεία τοῦ ὁρατοῦ τούτου κόσμου.... Οἱ ὑλόφρονες, λοιπόν, ἄνθρωποι, μαστιγούμενοι καθημερινά ἀπό σωρεία ποικίλων ζωτικῶν προβλημάτων, ἀλλά καί πιεζόμενοι νά μάθουν μέ ἀγωνία ποιό θά εἶναι τό μέλλον τους καί οἱ ἐπιτυχίες στήν ζωή τους, καταφεύγουν στούς μάγους μέ τήν ἐλπίδα νά τύχουν ἀπαντήσεως τῶν προβλημάτων τους. Ἔτσι ὅμως ὑποτάσσονται στόν διάβολο. Τόν ἀναγνωρίζουν γιά ἀφεντικό καί ἀρχηγό τῆς ζωῆς τους. Ἔμμεσα, ἀλλά σταθερά, ἀρνοῦνται τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησία Του καί ἀποκόπτονται ἀπό τίς ρίζες τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, γενόμενοι μόνοι τους φορεῖς μιᾶς ἄλλης παραδόσεως τῆς μαγικῆς καί δαιμονολογικῆς. Τρίτος λόγος διατηρήσεως τῆς μαγείας εἶναι ἡ πολυχρόνια αὐτῆς χρῆσις ἀπό ἀνθρώπους ὅλων τῶν κοινωνικῶν στρωμάτων. Αὐτοί, ὄχι μόνο συνήθισαν, ἀλλά θρησκευτικά ὑπετάχθησαν στήν δύναμι τοῦ διαβόλου, ἀγνοοῦντες πλέον παντελῶς τήν ὕπαρξι καί τόν σκοπό τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς. Μετά ἀπ᾿ αὐτά, ἐξάγεται τό συμπέρασμα, ὅτι ὁ ἄνθρωπος  ἔχει σ᾿ ὁλόκληρη τήν ζωή του σάν ἀντίδικο τόν διάβολο, ὁ ὁποῖος ἐπιχειρεῖ παντοιοτρόπως νά τόν ὑποσκελίσει γιά νά τόν ὁδηγήσει στήν κόλασι. Δόξα ὅμως στόν Ἀναστάντα Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, διότι μέ τήν Σταυρική Του Θυσία καί τήν Ἀνάστασί Του, συνέτριψε τήν ἐξουσία πού εἶχε ὁ διάβολος ἐπάνω στό ἀνθρώπινο γένος καί στόν θάνατο καί μᾶς ἄνοιξε τίς πύλες τοῦ Παραδείσου.

‘Από π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.

 Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου