Εὐσεβεῖς ἀναγνωρίζουν τούς Ἀχειροτονήτους τῆς Οὐκρανίας. Ξεσπᾶ θερμή Σύρραξις
ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ “ΑΛΑΘΗΤΟΝ” ΚΑΙ “ΠΡΩΤΕΙΟΝ” ΕΙΣ ΤΟ “ΦΑΝΑΡΙ”
Ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος ἐξετροχιάσθη καί ὀργανώνει “Ψευδο-Συνόδους”. Μετά τό Κολυμβάριον, τό Κίεβον.
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κοσμίδης
«Ἐπιθυμία μας καὶ εὐχή μας ἂς εἶναι νὰ εἰρηνεύσει ἡ Ἐκκλησία, οἱ ὅποιες δὲ ἀντιθέσεις νὰ λυθοῦν μὲ εἰρηνικὸ τρόπο καὶ πάντα σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τῶν “Ἱερῶν Κανόνων καὶ τὴ διαχρονικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀναγνωρίζουν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο “‘πρωτόθρονη Ἐκκλησία στὴν Ὀρθοδοξία, μὲ τὴν καίρια εὐθύνη καὶ ἀποστολὴ νὰ διαφυλάσσει τὴν ἑνότητα τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν καὶ τὴν ἀκρίβεια τῆς Πίστεως».
(Περιοδικόν ἀδελφότητος “Σωτήρ”, ἀρ. φ. 2190/ 1-1-19)
Ἀντικανονικά λιβανίσματα;
Τό περιοδικό τῆς ἀδελφότητος “Σωτήρ”, στίς 5/12/18, δημοσιεύει ἕνα ἀπαράδεκτο ἀπό πάσης πλευρᾶς κείμενο.
Ἀποδίδουν, εὐσεβεῖς ὄντες, στόν Πατρ. κ. Βαρθολομαῖο, ἁρμοδιότητες, οἱ ὁποῖες ἀνήκουν ἀποκλειστικῶς μόνον στόν Τριαδικό Κύριό μας. Πράγματα, τά ὁποῖα οὐδαμοῦ ἀναφέρονται στούς Ἱερούς Κανόνες.
Οὔτε ποτέ αὐτά ἦσαν ἀνεκτά ἀπό τόν Ἑλληνισμό, παρά μόνον ἀπό τούς Βαρβάρους. Μόνον οἱ Ἕλληνες δέν προσκυνοῦσαν τόν βασιλέα τους, καθώς ἐνεργοῦσαν οἱ ἀπολίτιστοι λαοί. Κανείς νά μή προσκυνᾶ με λόγια ἤ μέ ἔργα ἀσεβεῖς ἀνθρώπους.
Ἐπικαλοῦνται τά φληναφήματα τοῦ κ. Βλασίου Φειδᾶ
Στό ἐν λόγῳ κείμενο, ἀντλοῦν ἀνύπαρκτα ἐπιχειρήματα ἀπό τόν κ. Βλ. Φειδᾶ. Ἐπικαλοῦνται δῆθεν τεκμηρίωσι τῶν θέσεών τους ἀπό αὐτόν. Ἀπό τόν “Σφαγέα” τῶν δώδεκα (12) γνησίων Ἐπισκόπων τό 1974. Ἀπό αὐτόν πού κατέστη τό στήριγμα τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ Τίκα. Ἀλλά, αὐτός ὁ ἄνθρωπος, στό ἄρθρο του δέν ἐπιχειρηματολογεῖ, μά διαρκῶς λοιδορεῖ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας.
Σέ παλαιά καταγραφή τῆς ἐφημερίδος τοῦ “Ὀρθοδόξου Τύπου”, κάποιος συντάκτης, μέ ἐπιχειρήματα ἀτράντακτα, διέλυσε κυριολεκτικά τόν κ. Βλ. Φειδᾶ, πού μόνο ὕβρεις καί προσβολές παραθέτει στό κείμενό του.
Ἄς ἀπαντήσουν, οἱ κ. Φειδᾶς καί οἱ συνεργοί του.
Ἐκτροχιασμός: προσφέρουν εἰς τόν Πατριάρχην τό “Πρωτεῖον” καί τό “Ἀλάθητον”
Προσοχή, τί σημαίνουν ὅλα τά ἀνωτέρω;
Τό γραφέν πώς, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, «… διαφυλάττει τήν ἑνότητα τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν …», ἀποτελεῖ βαρύτατη αἵρεσι ἐκκλησιολογική, ἡ ὁποία ἐξισοῦται μέ τό “Πρωτεῖο” τοῦ Πάπα. Δηλ., τόν καθιστᾶ ἐπικυρίαρχο ὅλων τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν. Τόν μεταβάλλει σέ “Ὑπέρ-Εκκλησία”. Καταφανεστάτη Βλασφημία κατά τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο συγκροτεῖ ὅλον τόν Θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας.
Σέ ποιό Κανόνα τό ἐπιστηρίζουν; Αὐτό ἀποτελεῖ φανερή βλασφημία κατά τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Τό ὅτι ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, «… Διαφυλάσσει … καί τήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως …», ἀποτελεῖ τρομερή Δογματική αἵρεσι, ταυτιζόμενη μέ τό “Ἀλάθητο” τοῦ Πάπα. Τόν ἐξισώνει μέ τήν καθόλου Ἐκκλησία, τήν μόνη φύλακα τῆς Ἀληθοῦς καί ἀνοθεύτου Πίστεως.
Ἄλλο καί τοῦτο πάλι. Ὕβρις κατά τοῦ Χριστοῦ, πού ἀποτελεῖ τήν μόνη Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας. Ἀνάλογες διατυπώσεις καί ἐκφράσεις, προβάλλουν μόνο οἱ αἱρετικοί Παπικοί, γιά νά μή εἴπωμεν ὅτι τούς ἔχουν ξεπεράσει ὅσοι συντάσσουν, ὑποστηρίζουν καί διαδίδουν ἀνάλογα πράγματα, ἀνεξαρτήτως ἐάν τά πιστεύουν ἤ ὄχι.
Ἑπομένως, οἱ ἄνθρωποι, ἐγκληματικῶς, θεμελιώνουν, χαρίζουν, διαφημίζουν, τό “Πρωτεῖο” καί τό “Ἀλάθητο” στό “Παρά-Φανάρι”.
Μήπως εἴμεθα αὐστηροί διά τόσον σοβαρά παραπτώματα;
Ἀσφαλῶς δέν λογιζόμεθα αὐστηροί, γιά τόσο σοβαρά ζητήματα Πίστεως καί Ἐκκλησίας.
Παρόμοιες θέσεις, προμηνύουν καί προωθοῦν, Σχίσματα. Ἀμνηστεύουν τά σκάνδαλα.
Ἴσως, καί δικαίως, νά ἀντείπητε: Ἔ!, ἀδελφοί νά μή τά βάζουμε καί μέ “ὅλους”, ἀκόμη καί μέ τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς! Σωστά!! Ἀλλά, αὐτοί οἱ “ὅλοι” οἱ “εὐσεβεῖς” (δέν ἐννοοῦμε μόνο τούς τῆς ἀδελφότητος «ΣΩΤΗΡ», ἀλλά ὅλους τούς εὐσεβεῖς πού σιωποῦν ἐνώπιον τῶν παρεκτροπῶν), εἶναι ὑπόλογοι, καθότι καλύπτουν συστηματικά μέ τό “Μανδύα” τους κακουργήματα τῶν “Λυκο–ποιμένων”, οἱ ὁποῖοι λυμαίνονται τήν Ἐκκλησία μας.
Μετά τόν Ἐκκλησιαστικόν ἠκολούθησεν ὁ Θερμός Πόλεμος
Εἶναι παρατηρημένο, πώς μετά ἀπό μεγάλες Ἐκκλησιαστικες ἐκτροπές, ἀκολουθοῦν ἐθνικές καί πολιτειακές ἐκρήξεις.
Μετά τόν Ἐκκλησιολογικό Πόλεμο στήν Οὐκρανία, τό Ψευτο-Αυτοκέφαλο, τό Κακο-Κέφαλο (2019), ἐπακολούθησε θερμή Σύρραξις, πού ἤδη ἄρχισε στίς 24/2/22, μέ φοβερές καί ἀστάθμητες συνέπειες.
Ὁ Κύριος ἐπί τρία ἔτη ἀνέμενε τήν μετάνοια τῶν δραστῶν καί τῶν ἐνόχων, ἀλλά αὐτή δέν διεφάνη.
Τότε ὁ Κύριος ἐπέτρεψε καί τόν Πόλεμο. Νά εὐχηθοῦμε τήν ἐν Χριστῷ Εἰρήνη καί ἀγάπη ἐκ βάθους καρδίας.
«… Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν. …» (Κύριος Ἰησοῦς, Ματθ. ι’ 34).
Γένος ἀθάνατον τῶν Φαρισαίων ἐπέζησε
«… Τό Γένος τῶν Φαρισαίων, ἀλίμονο, ἀπεδείχθη ἀθάνατο. Ἐπιβίωσε καί πέρασε ἀπό τή Συναγωγή στήν ψευδώνυμο Ἐκκλησία. …» (Τζιοβάννι Παπίνι, Ἰταλός Διανοούμενος καί Συγγραφέας).
«Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν͵ οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων͵ ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες» (Κύριος Ἰησοῦς, Ματθ. ζ’ 15).
Ὀφείλουμε ὅλοι νὰ κατανοήσουμε ὅτι κάθε ὑποχώρηση στὰ δογματικὰ ἀλλὰ καὶ κάθε ἀνοχὴ στὶς παραβάσεις τῶν Ἱ. Κανόνων ἔχει φοβερὲς καὶ ἀνεξέλεγκτες συνέπειες: α) δικαιολογεῖ κάθε αὐθαιρεσία τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, β) ὠθεῖ τοὺς πιστοὺς σὲ σχίσματα, γ) ὑπονομεύει τὰ ἱ. μυστήρια (βλ. ἱερωσύνη Οὐκρανῶν), δ) εἰσάγει «ἀλλοτριεπισκόπους» στὴν Ἐκκλησία, ε) διχάζει τὴν ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Ἐκκλησία, στ) ὁδηγεῖ σὲ πολέμους, καταστροφές, δεινὰ κ.ἄ.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Ἰδού, παραθέτουμε τό πλῆρες φοβερό δημοσίευμα, τῆς ἀδελφότητος, “Σωτήρ” (ἀρ. φ. 2190/ 1-1-19), ὅπου ἀποδέχεται τούς ἀχειροτονήτους Οὐκρανούς, ὡς Ἐπισκόπους θυσιάζοντας τούς μόνους κανονικούς ὑπό τόν Κιέβου Ὀνούφριον καί παρέχει τό “Ἀλάθητο” καί τό “Πρωτεῖο” στόν Πατρ. Βαρθολομαῖο:
Ἡ πρωτόθρονη θέσις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου
Μὲ ἐνέργειες πού ξάφνιασαν πολλοὺς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δρομολογεῖ τὸ τελευταῖο διάστημα τὴ διαδικασία παροχῆς αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, θεωρώντας ὅτι ἔτσι θὰ δώσει λύση στὴ δεινὴ ἐκκλησιαστικὴ κατάσταση τῆς μεγάλης αὐτῆς χώρας, ἡ ὁποία μετὰ τὴν κατάρρευση τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως σπαράσσεται ἀπὸ σχίσματα.
Οἱ ἐνέργειές του προκάλεσαν τὴ βίαιη ἀντίδραση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία προχώρησε σὲ πρωτοφανεῖς ἐνέργειες εἰς βάρος του. Ἔτσι ὄχι μόνο διέκοψε τὴν κοινωνία μὲ αὐτό, ἀλλὰ καὶ ἀπαγόρευσε στοὺς πιστούς της νὰ μετέχουν στὰ Μυστήρια τῶν ἐξαρτώμενων ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Ἐκκλησιῶν, ἀκόμη καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐνῷ ἐκπρόσωποί της διεκήρυξαν ὅτι δὲν τὸ ἀναγνωρίζουν ὡς πρωτόθρονο μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Τὸ ζήτημα ἔχει πυροδοτήσει πολλὲς συζητήσεις καὶ ἑκατέρωθεν ἀντιπαραθέσεις, ἀρκετὲς ὑποκινούμενες μὲ ποικίλους τρόπους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας μὲ σκοπὸ νὰ πλήξει τὸ κῦρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου,
Γιὰ τὸ πολὺ σοβαρὸ αὐτὸ θέμα δημοσίευσε τελευταῖα εἰδικὴ μελέτη ὁ καθηγητὴς κ Βλάσιος Φειδᾶς μὲ τίτλο «Ἡ Συνοδικὴ Πράξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (1686) καὶ ἡ Αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας Οὐκρανίας», στὴν ὁποία μὲ ἰσχυρὴ ἐπιχειρηματολογία τονίζει ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἔχει ὄχι μόνο τὴ δυνατότητα ἄλλα καὶ τὴν ὑποχρέωση νὰ φροντίσει γιὰ τὴ λύση τοῦ προβλήματος τῆς Οὐκρανίας. Γι’ αὐτὸ καὶ καταλήγοντας γράφει ὅτι: «ἡ μόνη κανονικὴ ὁδὸς γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐσωτερικῆς ἑνότητας τοῦ διεσπασμένου ἐκκλησιαστικοῦ σώματος τῆς δεινῶς δοκιμαζόμενης μεγάλης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας εἶναι, ὅπως καὶ σὲ ὅλες τὶς ἄλλες αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τῶν νεωτέρων χρόνων, ἡ ἄμεση ἀνακήρυξη τῆς Αὐτοκεφαλίας».
Ὁπωσδήποτε τὸ πρόβλημα παρουσιάζεται δυσεπίλυτο. Ὅμως οἱ Ὀρθόδοξοι, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὰ ἐπικίνδυνα οἰκουμενιστικα ἀνοίγματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὀφείλουμε νὰ προσέξουμε νὰ μὴ συνεργήσουμε σὲ ὑπονόμευση τῆς θέσεώς του, τὴν ὁποία ὕπουλα ἐπιβουλεύεται ἡ Ἐκκλησία, τῆς Ρωσίας. Μιὰ Ἐκκλησία μὲ παπιστικὴ νοοτροπία, ἡ ὅποια βαυκαλίζεται μὲ τὴν ὑπερφίαλη ἰδέα τῆς Τρίτης Ρώμης καὶ ἡ ὁποία, τόσο κατὰ τὴν τσαρική, ὅσο καὶ κατὰ τὴν κομμουνιστικὴ περίοδο ἦταν ὑποχείρια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, καὶ τέτοια δυστυχῶς παραμένει σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀκόμη καὶ σήμερα. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος πού τὴν ἔχει κάνει ἀντιπαθητικὴ σὲ μεγάλο τμῆμα τοῦ οὐκρανικοῦ λαοῦ.
Ἐπιθυμία μας καὶ εὐχή μας ἂς εἶναι νὰ εἰρηνεύσει ἡ Ἐκκλησία, οἱ ὅποιες δὲ ἀντιθέσεις νὰ λυθοῦν μὲ εἰρηνικὸ τρόπο καὶ πάντα σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τῶν “Ἱερῶν Κανόνων καὶ τὴ διαχρονικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας, πού ἀναγνωρίζουν τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο “‘πρωτόθρονη Ἐκκλησία στὴν Ὀρθοδοξία, μὲ τὴν καίρια εὐθύνη καὶ ἀποστολὴ νὰ διαφυλάσσει τὴν ἑνότητα τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν καὶ τὴν ἀκρίβεια τῆς Πίστεως».