«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Τό προσκυνητάρι μέ τό καντήλι τοῦ πατρός Κοσμᾶ
Στόν τόπο τοῦ δυστυχήματος, πρός ἀνάμνησι τοῦ θλιβεροῦ αὐτοῦ γεγονότος πού βύθισε σέ πένθος ὄχι μόνο τούς ’Ορθοδόξους τοῦ Κογκό, ἀλλά καί πολλούς πολιτικούς καί στρατιωτικούς Ἄρχοντες τῆς Χώρας, τοποθετήθηκε ἀπό τήν Ἱεραποστολή ἕνα στρογγυλό μεταλλικό κλειστό προσκυνηταράκι. Εἶναι ἴσως τό μοναδικό στό Κογκό, ἀφοῦ κατεβλήθησαν πολλές προσπάθειες γιά νά δοθῆ ἄδεια ἀπό τήν ντόπια Κυβέρνησι. Καί εἶναι φυσικό νά ἀντιδρᾶ ὁ πολιτικός κόσμος τῆς Χώρας, ἐφ’ ὅσον τέτοια ἱερά προσκυνήματα μόνο βασικά στούς ’Ορθοδόξους ἔχουν νά διδάξουν καί ὑπενθυμίσουν κάτι. Γιά ὅλους τούς ’Ορθοδόξους τοῦ νοτίου Κογκό, Ὁμογενεῖς καί ἐντοπίους, ὁ τόπος αὐτός παραμένει γιά πάντα ἕνας σταθμός, ὅπου θά σταματήσουν νά προσευχηθοῦν, νά κάνουν τόν σταυρό τους καί νά ἀναφερθοῦν στήν φλογερή ἱεραποστολική μορφή τοῦ Πνευματικοῦ τους Πατέρα καί φωτιστοῦ.
Ὑπεύθυνος γιά τό προσκυνητάρι πού δέν ἔχει τίποτε ἄλλο παρά ἕνα καντήλι, τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας καί τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, εἶναι ὁ Κατηχητής μας κ. ’Αντώνιος. Κάθε βράδυ θά πάη ν’ ἀνάψη τό καντήλι. Ἄν τελειώση τό λάδι θά ζητήση άπό τούς ἀδελφούς ‘Ιεραποστόλους ἤ ἀπό τούς Ὁμογενεῖς τοῦ Λικάσι ἤ τοῦ Λουμπουμπάσι, οἱ ὁποῖοι θά τό δώσουν πάντα δωρεάν. Γιά κάθε διερχόμενον τό ἀναμμένο καντήλι εἶναι ἕνα αἴνιγμα. Ρωτοῦν νά μάθουν, αὐτοί πού δέν ξέρουν, τί εἶναι αὐτό καί τί συμβολίζει; Ἔτσι σιγά σιγά ὅλοι μαθαίνουν ἀπό τούς ντόπιους πῶς τιμῶνται καί μετά θάνατον αὐτοί πού θυσιάζονται γιά τήν ζωή καί τήν σωτηρία ἄλλων λαῶν, πιστοί στίς ἱεραποστολικές τους Šὑποσχέσεις.
Μία ἐντολή τοῦ π. Κοσμᾶ μετά τόν θάνατό του.
’Αφοῦˆ πέρασαν 40 ἡμέρες ἀπό τόν θάνατό του, ἐμφανίσθηκε ὁ ἴδιος τήν νύκτα στό ὄνειρο ἑνός Χριστιανοῦ μας, τοῦ Μιχαήλ, ὁ ὁποῖος ἐργάζεται στό ξυλουργεῖο τῆς ‘Ιεραποστολῆς μας, καί τοῦ εἶπε: Νά εἰδοποιήσης, Μιχαήλ, τόν π. Μελέτιο, νά πάη στόν τόπο, ὅπου σκοτώθηκα. ’Εκεῖ θά βρῆτε μέσα στά χόρτα καί στίς λάσπες ἕνα μπουκάλι μέ Ἅγιο Μῦρο, πού εἶχα μαζί μου γιά τίς βαπτίσεις, ἀκόμη τό ἐπιγονάτιό μου καί μία λόγχη τῆς Προσκομιδῆς. Πράγματι ἐπῆγε ὁ π. Μελέτιος μέ τόν Μιχαήλ καί ἄλλους ἀδελφούς καί βρῆκαν τά ἀντικείμενα, πού τούς εἶπε. Ἡ λόγχη σήμερα εὑρίσκεται στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου ‘Αγίου Ὄρους.
Νά ἐπιστρέψης τό μπουκάλι...
Τήν ἑπομένη ἡμέρα μετά τό δυστύχημα, κάποιος ἰθαγενής ἀπό τό κοντινό χωριό ἐπῆγε ἐκεῖ νά ψάξη μήπως βρῆ κάτι νά πάρη. Πράγματι βρῆκε ἕνα μπουκάλι μέ τό Ἅγιο Μῦρο. Ἐνόμισε ὅτι ἦταν λάδι καί τό πῆρε στήν καλύβα του γιά νά τηγανίση ψάρια. Τήν νύκτα παρουσιάσθηκε στόν ὕπνο του ὁ π. Κοσμᾶς καί τοῦ εἶπε μέ αὐστηρότητα: "Νά ἐπιστρέψης τό μπουκάλι ἐκεῖ ἀπ’ ὅπου τό βρῆκες. ’Εάν δέν τό κάνης, θά πάθης μεγάλο κακό". Πράγματι ὁ ἰθαγενής, ὅπως μᾶς εἶπε, μετέφερε τό μπουκάλι στήν θέσι του καί τό σκέπασε μέ κάτι χόρτα.
Νά συνεχίσης τίς κατηχήσεις...
Ὅταν ζοῦσε ὁ π. Κοσμᾶς, ἀνάμεσα στούς Κατηχουμένους εἶχε καί ἕναν στρατιωτικό, ὁ ὁποῖος σταμάτησε τήν παρακολούθησι τῶν Κατηχήσεων, μετά τόν ἀδόκητο θάνατο τοῦ διδασκάλου του. Παρουσιάσθηκε μία νύκτα ὁ π. Κοσμᾶς καί μέ φιλικό τρόπο τόν ρώτησε: "Γιατί σταμάτησες τίς Κατηχήσεις; Νά πηγαίνης καί νά βαπτισθῆς". ’Αλλ’ ἐκεῖνος εἴτε ἀπό ἀμέλεια εἴτε ἀπό τήν στενοχώρια του δέν ξαναῆλθε πάλι.
Τά παιδιά τοῦ Οἰκοτροφείου μας διηγοῦνται...
Κάποια ἡμέρα ρώτησα μερικά παιδιά τοῦ Οἰκοτροφείου μας νά μοῦˆ εἰποῦν κάτι τό θαυμαστό γιά τόν Πνευματικό τους Πατέρα. ’Εκεῖνα μοῦˆ εἶπαν ὅτι κάποιο βράδυ, πού πήγαιναν στό ’Απόδειπνο περνώντας δίπλα ἀπό τόν τάφο του, ἄκουσαν παραδόξως ἤχους ἀπό θυμιατό. ’Ενῶ ἄλλοτε ἄκουσαν ἤχους καμπάνας πλησίον τοῦ τάφου του.
Ἱερεῖς ’Ιθαγενεῖς διηγοῦνται...
Ἦταν ἡ τελευταία βραδυά πού θά κάναμε μαζί τό ’Απόδειπνο ὅλοι οἱ ἱερεῖς, Κατηχητές καί δάσκαλοι τοῦ Θεολογικοῦ μας Σεμιναρίου. Ἦταν, θυμᾶμαι, ἡ 28η Αὐγούστου 1991. Μπροστά ἐπήγαιναν οἱ ἱερεῖς μας, πίσω οἱ Κατηχητές καί τελευταῖος ὁ γράφων μέ ἄλλους συνεργάτες. Πρίν πλησιάσουν στόν τάφο τοῦˆ π. Κοσμᾶ οἱ ἱερεῖς μας σταμάτησαν ἔκθαμβοι καί ἀνεφώνησαν: "Κυτάξτε τί φῶτα εἶναι αὔτά; Εἶδαν ἀπό τόν τάφο του νά βγαίνουν μέ ἡμικυκλική μορφή φωτεινές ἀκτινοβολίες, οἱ ὁποῖες ἐφαίνοντο ψηλότερες ἀπό τά παρακείμενα δένδρα. Ρώτησα 3-4 ἱερεῖς καί ὅλοι τους μοῦˆ τό ἐπεβεβαίωσαν μέ τά ἴδια λόγια.
Τό φαινόμενο αὐτό δέν τό εἶδαν ὅλοι, ἀλλά μερικοί ἀπό τούς ἱερεῖς, οὔτε καί ὁ γράφων ἤ οἱ ἄλλοι συνεργάτες τοῦ Ἔργου.
Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου