 |
| Η Γέννηση του Χριστού, εικόνα 16ου αιώνα, Ερμιτάζ |
Έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για τις νηστείες, αλλά, ούτως ή άλλως, τίθενται συχνά ερωτήματα αναφορικά με το τι είναι σημαντικό. Απαντώ εν συντομία ως εξής:
1. Μαθαίνουμε να προσευχόμαστε.
Προσθέτουμε σε αυτά που κάνουμε κάτι ακόμα. Αν δεν προσευχόμαστε καθόλου στο σπίτι, κάνουμε σύντομη έστω, αλλά τακτική προσευχή.
Αν κάνουμε πρωινό και βραδινό κανόνα, τότε αρχίζουμε να διαβάζουμε κάθε μέρα το Ψαλτήρι ή ένα κεφάλαιο από το Ευαγγέλιο.
Αν εκκλησιαζόμαστε μόνο Κυριακές, προσθέτουμε έστω μια μέρα ακόμα, καθημερινή.
2. Μαθαίνουμε να χαιρόμαστε.
Μαθαίνουμε να χαιρόμαστε την ομορφιά του Θείου κόσμου. Τα χαρίσματα και τα τάλαντα που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Τις εκδηλώσεις αγάπης, συμπόνιας, ελεημοσύνης. Την κατάκτηση νοημάτων, της λογικής, της αρμονίας, της αλήθειας. Δηλαδή, όλα αυτά που μας φέρνουν πιο κοντά στον Θεό.
Σας συγχαίρω για τη σωτήρια και χαρούμενη νηστεία των Χριστουγέννων, φίλοι μου!
3. Μαθαίνουμε να παλεύουμε τις αμαρτίες.
 |
| Φωτογραφία από την ιστοσελίδα bigvill.ru |
Προτείνω από όλες τις επαναλαμβανόμενες αμαρτίες να επιλέξουμε μια μικρή και να δοκιμάσουμε να την κατανικήσουμε.
Για παράδειγμα, την συνήθεια να εκφράζουμε τη δυσαρέσκειά μας για όλα, όσα βλέπουμε ή όσα ακούμε.
Ή να συζητάμε με φίλο ή φίλη για τρίτα πρόσωπα. Ή να καταφεύγουμε σε βρισιές, όταν μιλάμε.
Ή να κρατάμε κακία για συγγενή, προϊστάμενο, δάσκαλο, γείτονα κτλ. Πώς να το νικήσουμε; Να προσευχόμαστε για αυτό το πρόσωπο κάθε μέρα.
4. Να μαθαίνουμε να μετανοούμε.
Επιλέγουμε από τη λίστα αμαρτιών τις πιο κρυφές, αυτές που είναι κρυμμένες από τα μάτια των γύρω μας και για τις οποίες ντρεπόμαστε ιδιαίτερα. Πηγαίνουμε στην εξομολόγηση και ρωτάμε τον ιερέα πώς να τις παλεύουμε. Ο ιερέας είναι έμπειρος άνθρωπος, σίγουρα θα σας συμβουλεύσει κατάλληλα.
5. Μαθαίνουμε να κάνουμε το καλό.
 |
| Φωτογραφία από την ιστοσελίδα restbee.ru |
«Γιατί, πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ’ επισκεφθήκατε, φυλακισμένος κι ήρθατε να με δείτε» (Μτ. 25: 35-36)*.
Κάθε βράδυ, να εξετάζουμε τη συνείδησή μας: ποια καλή πράξη έκανα σήμερα; Ποιον παρηγόρησα, ποιον βοήθησα, σε ποιον αφιέρωσα χρόνο κτλ; Αν δεν έκανα κάτι από αυτά, τότε να συνειδητοποιούμε ότι η μέρα πήγε χαμένη.
*Στο κείμενο χρησιμοποιείται η μετάφραση της Αγίας Γραφής από την Βιβλική Εταιρεία