Σύμφωνα με ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τον ιδρυτή του Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο
Ανεγνώσθη Μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου για τη Θρονική εορτή της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως
Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.
Την Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου 2023, τελέστηκε Πατριαρχική και πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, με την συμμετοχή των Σεβ. Ιεραρχών Γέροντος Δέρκων κ. Απόστολου, Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού, Στρωμνίτσης κ. Ναούμ, Λαοδικείας κ. Θεοδωρήτου, Ειρηνουπόλεως κ. Νικάνδρου, Κρήτης κ. Ευγενίου, Ζακύνθου και Στροφάδων κ. Διονυσίου, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πισιδίας κ. Ιώβ, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερωνύμου, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Προδρόμου, και Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος.
Κατά τη Θεία Λειτουργία παρέστη και η Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης.
Συμπροσευχήθηκαν οι Σεβ. Αρχιερείς Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτας, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Κρήνης κ. Κύριλλος, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέας, και Προύσης κ. Ιωακείμ, οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, Αραβισσού κ. Κασσιανός, Τράλλεων κ. Βενιαμίν, Δαφνουσίας κ. Σμάραγδος, Κομάνων κ. Μιχαήλ, Ξανθουπόλεως κ. Παΐσιος και Σαλώνων κ. Ιγνάτιος, ο Εξοχ. Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Γεώργιος Κώτσηρας, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβερνήσεως, και οι Εξοχ. Υφυπουργός Παιδείας κ. Ζέττα Μακρή και Πρέσβης κ. Κωνσταντίνος Κούτρας, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, ο Εξοχ. Πρέσβης της Ουκρανίας στην Τουρκία κ. Vasyl Bodnar, ο οποίος συνοδευόταν από τον Εντιμ. Γενικό Πρόξενο κ. Roman Nedilskyi, Κληρικοί, Μοναχοί και Μοναχές, εκπρόσωποι χριστιανικών Κοινοτήτων της Πόλεως, ο Ηγούμενος της ΡΚαθολικής Ι. Μονής Pannonhalma της Ουγγαρίας Σεβ. κ. Κύριλλος Hortobágyi, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας με επί κεφαλής τον Γενικό Γραμματέα της Αδελφότητός τους “Παναγία η Παμμακάριστος”, Εντιμολ. κ. Κωνσταντίνο Δεληκωσταντή, Άρχοντα Διδάσκαλο του Γένους, καθηγητές και μαθητές Ομογενειακών Σχολείων της Πόλης, και πλήθος πιστών από την Πόλη, την Ελλάδα και την Ουκρανία.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης κ. Απόστολος.
Μετά την απόλυση ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσφώνησε την επίσημη Αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
“Αι καρδίαι ημών είναι πεπληρωμέναι χαράς, καθώς υποδεχόμεθα και καλωσορίζομεν υμάς και εφέτος εις το Ιερόν Κέντρον της Ορθοδοξίας, την σεπτήν Καθέδραν του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν τω ιστορικώ Φαναρίω, επ’ ευκαιρία της εορτής του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, του και ιδρυτού και πάτρωνος της μαρτυρικής Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας. Ευχαριστούμεν εκ μέσης καρδίας τον αγαπητόν αδελφόν Αγιώτατον Πάπαν Ρώμης Φραγκίσκον, ο οποίος ώρισε και απέστειλεν υμάς ως εκπροσώπους Αυτού και κομιστάς του σεπτού εορτίου μηνύματός Του. Η θεμελιωθείσα υπό των προκατόχων υμών και ημών Πάπα Παύλου ΣΤ΄ και Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρου ευλογημένη παράδοσις ανταλλαγής αντιπροσωπειών κατά τας Θρονικάς εορτάς των Εκκλησιών μας, επιτρέπει εις ημάς να αναφωνήσωμεν και πάλιν μετά του Ψαλμωδού: «Ιδού δη τι καλόν ή τι τερπνόν, αλλ’ ή το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό;» (Ψαλμ. ρλβ΄, 1).”
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέφερε ότι η εφετεινή χρονιά σφραγίστηκε από δύο σημαντικά γεγονότα για τις σχέσεις των δύο αδελφών Εκκλησιών, Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής, τα οποία αφορούν στο κοινό ενδιαφέρον τους για τη συνοδικότητα και το θέμα του πρωτείου, Το πρώτο, όπως είπε, ήταν η 15η Ολομέλεια της Μεικτής Διεθνούς Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αλεξάνδρεια, τον περασμένο Ιούνιο, και το δεύτερο, η 16η Τακτική Γενική Συνέλευση της Συνόδου των Επισκόπων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η οποία συνήλθε στην Ρώμη, τον περασμένο Οκτώβριο. Αφού αναφέρθηκε στο τι συζητήθηκε στα δύο παραπάνω γεγονότα, ο Παναγιώτατος σημείωσε ότι η ενότητα, “την οποίαν επιζητούμεν και διά την οποίαν ειργάσθημεν με ζέσιν περισσότερον από μισόν αιώνα δεν είναι πολυτέλεια” και επεσήμανε τη σημασία και την αξία του ειλικρινούς διαλόγου.
“Ο Κύριος και Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός, προσηυχήθη ολίγον προ του πανσωστικού Πάθους Του: «Ίνα πάντες εν ώσι, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι συ με απέστειλας» (Ιωάν. ιζ΄, 21). Αυτή η ενότης καθίσταται μία περισσότερον επείγουσα ανάγκη κατά την τρέχουσαν συνάφειαν ενός όλον και περισσότερον εκκοσμικευομένου κόσμου, σπαρασσομένου λόγω διαφόρων καταστροφικών ιδεολογιών και αντιπαραθέσεων. Μας χαροποιεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι μετά του Αγιωτάτου αδελφού Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου έχομεν κοινάς θέσεις απέναντι εις σύγχρονα φλέγοντα θέματα. Αγωνιζόμεθα αμφότεροι διά τον σεβασμόν των δικαιωμάτων του ανθρώπου, διά την ειρήνην, την καταλλαγήν και την αλληλεγγύην. Ο ανθρώπινος πόνος, αι περιπέτειαι των προσφύγων, η βία του πολέμου και προ πάντων τα δεινά των αμάχων και των παιδίων, μας συγκλονίζουν. Πιστεύομεν εις τον ειλικρινή διάλογον και εις την δύναμίν του ως του προσφορωτέρου μέσου επιλύσεως των διαφορών μεταξύ των λαών και των κρατών. Είμεθα απολύτως πεπεισμένοι ότι η ειρήνευσις και η συνεργασία των θρησκειών συμβάλλει μεγάλως εις την παγκόσμιον ειρήνην και ότι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός αποτελεί σοβαρώτατον εμπόδιον διά την πορείαν αυτήν. Αι κοιναί ημών προσπάθειαι καρποφορούν εις τον χώρον της προστασίας του περιβάλλοντος, όπου η συμβολή των χριστιανικών Εκκλησιών και της διαθρησκειακής συνεργασίας έχει αξιόλογον απήχησιν. Όλαι αυταί αι παράλληλοι προς τον επίσημον θεολογικόν διάλογον των δύο Εκκλησιών κοιναί πρωτοβουλίαι και συναντήσεις πρόσωπον προς πρόσωπον όχι μόνον στηρίζουν τον διάλογον αυτόν, αλλά αναδεικνύουν την ισχύν της χριστιανικής μαρτυρίας εν τω κόσμω και αποκαλύπτουν τας κοινάς ημών παραδόσεις, αι οποίαι ενσαρκώνουν και εκφράζουν την πιστότητα εις την αδιάσπαστον ενότητα των δύο εντολών της αγάπης προς τον Θεόν και της αγάπης προς τον πλησίον, κατά το Κυριακόν: «εν ταύταις ταίς δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται» (Ματθ. κβ΄, 40).”
Ο Παναγιώτατος ζήτησε από τον Σεβ. Καρδινάλιo Koch να διαβιβάσει προς τον Αγιώτατο Παπά Φραγκίσκο, “τας προσωπικάς ευχάς και ευχαριστίας της ημών Μετριότητος, μετά των προσευχών ημών προς Κύριον, όπως διαφυλάσση Αυτόν εν υγεία ακλινεί, προς συνέχισιν επί μήκιστον της υψηλής διακονίας Του.” [δείτε το πλήρες κείμενο της Πατριαρχικής ομιλίας εδώ]
Ακολούθως, ο Σεβ. Καρδινάλιος κ. Kurt Koch ανέγνωσε θερμό αδελφικό μήνυμα του Αγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου.
Αμέσως μετά, στην αυλή του Πατριαρχείου ο Παναγιώτατος συνάντησε και ευλόγησε όμιλο Ουκρανών κληρικών και πιστών που ταξίδεψαν από την πολύπαθη πατρίδα τους για να βρίσκονται την ημέρα αυτή στην εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος δέχθηκε σε ιδιαίτερη ακρόαση, στο Πατριαρχικό Γραφείο, τον Εξοχ. Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γεώργιο Κώτσηρα, με τον οποίο είχε εγκάρδια ανταλλαγή απόψεων.
Εκ του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου
………………………………………………
Ὁμιλία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Θρονικήν Ἑορτήν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (30 Νοεμβρίου 2023)
* * *
Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Kurt Koch, Πρόεδρε τῆς Ἐπιτροπῆς (Dicastry) ἐπί τῆς Προωθήσεως τῆς Ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν, μετά τῶν λοιπῶν μελῶν τῆς ἐπισήμου Ἀντιπροσωπείας τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης,
Αἱ καρδίαι ἡμῶν εἶναι πεπληρωμέναι χαρᾶς, καθώς ὑποδεχόμεθα καί καλωσορίζομεν ὑμᾶς καί ἐφέτος εἰς τό Ἱερόν Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν σεπτήν Καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν τῷ ἱστορικῷ Φαναρίῳ, ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, τοῦ καί ἱδρυτοῦ καί πάτρωνος τῆς μαρτυρικῆς Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας. Εὐχαριστοῦμεν ἐκ μέσης καρδίας τόν ἀγαπητόν ἀδελφόν Ἁγιώτατον Πάπαν Ρώμης Φραγκῖσκον, ὁ ὁποῖος ὥρισε καί ἀπέστειλεν ὑμᾶς ὡς ἐκπροσώπους Αὐτοῦ καί κομιστάς τοῦ σεπτοῦ ἑορτίου μηνύματός Του. Ἡ θεμελιωθεῖσα ὑπό τῶν προκατόχων ὑμῶν καί ἡμῶν Πάπα Παύλου ΣΤ΄ καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου εὐλογημένη παράδοσις ἀνταλλαγῆς ἀντιπροσωπειῶν κατά τάς Θρονικάς ἑορτάς τῶν Ἐκκλησιῶν μας, ἐπιτρέπει εἰς ἡμᾶς νά ἀναφωνήσωμεν καί πάλιν μετά τοῦ Ψαλμωδοῦ: «Ἰδού δή τί καλόν ἤ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἤ τό κατοικεῖν ἀδελφούς ἐπί τό αὐτό;» (Ψαλμ. ρλβ΄, 1).
Τό παριππεῦον ἔτος, ἐσφραγίσθη ὑπό δύο σημαντικῶν γεγονότων εἰς τάς σχέσεις τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν μας, τά ὁποῖα ἀφοροῦν εἰς τό κοινόν ἐνδιαφέρον των διά τήν συνοδικότητα καί τό θέμα τοῦ πρωτείου. Τό πρῶτον ἐκ τῶν γεγονότων αὐτῶν ἦτο ἡ δεκάτη πέμπτη Ὁλομέλεια τῆς Μεικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν Ὀρθοδόξου καί Ρωμαιοκαθολικῆς, ἡ ὁποία ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν ἱστορικήν Ἀποστολικήν Ἕδραν τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, τῆς Δευτεροθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας, μεταξύ 1ης καί 7ης Ἰουνίου, καί τό δεύτερον, ἡ δεκάτη ἕκτη Τακτική Γενική Συνέλευσις τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συνῆλθεν ἐν Ρώμῃ μεταξύ 4ης καί 29ης Ὀκτωβρίου πρός συζήτησιν τοῦ θέματος τῆς συνοδικότητος.
Ἡ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ὁλομέλεια ἐνέκρινε καί ἐδημοσίευσεν ἕν ἀξιοσημείωτον κείμενον, κατακλεῖον, οὕτως εἰπεῖν, τό τρίπτυχον, τό ὁποῖον ἤνοιξε διά τοῦ κειμένου τῆς Ραβέννης περί τῶν ἐκκλησιολογικῶν καί κανονικῶν συνεπειῶν τῆς μυστηριακῆς φύσεως τῆς Ἐκκλησίας, καί, ἀκριβέστερον, περί τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, τῆς συνοδικότητος καί τῆς αὐθεντίας. Τά κείμενα τῆς Ραβέννης καί τοῦ Chieti ἐτόνισαν ὅτι ἡ συνοδικότης τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζεται εἰς τρία ἐπίπεδα, τό τοπικόν, τό περιφερειακόν καί τό οἰκουμενικόν. Ὡς σαφῶς ἀναφέρεται εἰς τό κείμενον τοῦ Chieti, εἰς τοπικόν ἐπίπεδον, δηλαδή εἰς ἐκεῖνο τῆς ἐπισκοπῆς ἤ τῆς ἐπαρχίας, κλῆρος καί λαός, ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ ἐπισκόπου των, εἶναι ἡνωμένοι μεταξύ των ἐν Χριστῷ, εἰδικώτερον κατά τήν τέλεσιν τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Εἰς ἐπίπεδον Περιφερείας, ὁ Πρῶτος, δηλαδή ὁ πρῶτος τῇ τάξει μεταξύ τῶν ἐπισκόπων μιᾶς εὐρυτέρας γεωγραφικῆς περιοχῆς, προεδρεύει τῆς συνόδου τῶν ἐκεῖσε ἐπισκόπων, ἐκφαίνων τιουτοτρόπως τήν κοινωνίαν μεταξύ τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Περιφερείας. Εἰς τό οἰκουμενικόν ἐπίπεδον ἀναγνωρίζεται μία τάξις (order) Πατριαρχικῶν Ἑδρῶν, ἡ δέ μνημόνευσις τῶν Προκαθημένων εἰς τά ἱερά Δίπτυχα ἐκφράζει τόν κανονικόν δεσμόν κοινωνίας τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπί τῆς ἐν λόγῳ θεματικῆς καταλήγει τό κείμενον τῆς Ἀλεξανδρείας ὡς ἑξῆς: «Ἔχοντες συσκεφθῆ ἐπί τῆς ἱστορίας τῆς δευτέρας χιλιετίας, ἀναγνωρίζομεν ὅτι μία κοινή ἀνάγνωσις τῶν πηγῶν δύναται νά ἐμπνεύσῃ τήν πρακτικήν τῆς συνοδικότητος καί τοῦ πρωτείου εἰς τό μέλλον. Συμφώνως πρός τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου ὅπως ἀγαπῶμεν ἀλλήλους ὡς Αὐτός ἠγάπησεν ἡμᾶς (Ἰωάν. ιγ΄, 34), ἀποτελεῖ χριστιανικόν μας καθῆκον νά ἀγωνιζώμεθα δι᾿ ἑνότητα ἐν τῇ πίστει καί τῇ ζωῇ». Ἐπ᾿ αὐτῆς τῆς βάσεως, ἔχομεν τήν βεβαίαν ἐλπίδα ὅτι αὐτή ἡ κατανόησις καί ἡ ἐφαρμογή τῆς συνοδικότητος καί τοῦ πρωτείου θά ὑπηρετήσῃ τήν ὑπόθεσιν τῆς ἑνότητος εἰς τό ἐγγύς μέλλον.
Διά τόν λόγον αὐτόν, ἐκφράζομεν τήν ἱκανοποίησίν μας διά τό δεύτερον σημαντικόν γεγονός αὐτοῦ τοῦ ἔτους, τήν Τακτικήν Γενικήν Συνέλευσιν τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, ἡ ὁποία πρό μηνός ὡλοκληρώθη, χαρακτηρισθεῖσα ἤδη ὑπό τινων ὡς τό πλέον σημαντικόν γεγονός τῆς καθ᾿ ὑμᾶς Ἐκκλησίας ἀπό τῆς συγκλήσεως τῆς Β’ Βατικανῆς Συνόδου. Ἤμεθα παρόντες προσωπικῶς εἰς τήν βραδυνήν προσευχήν, τήν παραμονήν τῆς ἐνάρξεως τῆς Συνόδου, καί εἴχομεν συγκινηθῆ καί ἐντυπωσιασθῆ ἐκ τῆς παρουσίας τόσον πολλῶν Ἐπισκόπων, κληρικῶν, μοναστῶν καί πιστῶν συνηγμένων εἰς τήν πλατεῖαν τοῦ Ἁγίου Πέτρου καί προσευχομένων διά τήν εὔκαρπον πορείαν αὐτῆς τῆς ἱερᾶς Συνάξεως.
Ἡ Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, μετά ἀπό εὐγενῆ πρόσκλησιν ἐκ μέρους τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἐξεπροσωπήθη εἰς τήν Σύνοδον αὐτήν ὑπό τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας Ἰώβ, Συμπροέδρου τῆς Μεικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Θεολογικοῦ διαλόγου μεταξύ τῶν δύο ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν. Δι᾿ αὐτοῦ ἐπληροφορούμεθα περί τῶν ἐργασιῶν αὐτῆς τῆς σπουδαίας Συνάξεως. Μᾶς ἐβεβαίωσεν, ὅτι αὐτή δίδει εἰς τἠν Ἐκκλησίαν σας τήν δυνατότητα νά ἐφαρμόζῃ ἕνα περισσότερον συνοδικόν τρόπον λειτουργίας εἰς τήν προσέγγισιν διαφόρων φλεγόντων θεμάτων. Κατ᾿ οὐσίαν, ἀποτελεῖ ἕν περαιτέρω βῆμα πρός ἐπαναπροσέγγισιν μεταξύ τῶν δύο ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν.
Σεβασμιώτατε, Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι, τέκνα πεφιλημένα ἐν Κυρίῳ,
Ἡ ἑνότης τήν ὁποίαν ἐπιζητοῦμεν καί διά τήν ὁποίαν εἰργάσθημεν μέ ζέσιν περισσότερον ἀπό μισόν αἰῶνα δέν εἶναι πολυτέλεια. Ὁ Κύριος καί Σωτήρ ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, προσηυχήθη ὀλίγον πρό τοῦ πανσωστικοῦ Πάθους Του: «Ἵνα πάντες ἕν ὦσι, καθώς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν σοί, ἵνα καί αὐτοί ἐν ἡμῖν ἕν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας» (Ἰωάν. ιζ΄, 21). Αὐτή ἡ ἑνότης καθίσταται μία περισσότερον ἐπείγουσα ἀνάγκη κατά τήν τρέχουσαν συνάφειαν ἑνός ὅλον καί περισσότερον ἐκκοσμικευομένου κόσμου, σπαρασσομένου λόγῳ διαφόρων καταστροφικῶν ἰδεολογιῶν καί ἀντιπαραθέσεων. Μᾶς χαροποιεῖ ἰδιαιτέρως τό γεγονός ὅτι μετά τοῦ Ἁγιωτάτου ἀδελφοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου ἔχομεν κοινάς θέσεις ἀπέναντι εἰς σύγχρονα φλέγοντα θέματα. Ἀγωνιζόμεθα ἀμφότεροι διά τόν σεβασμόν τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου, διά τήν εἰρήνην, τήν καταλλαγήν καί τήν ἀλληλεγγύην. Ὁ ἀνθρώπινος πόνος, αἱ περιπέτειαι τῶν προσφύγων, ἡ βία τοῦ πολέμου καί πρό πάντων τά δεινά τῶν ἀμάχων καί τῶν παιδίων, μᾶς συγκλονίζουν. Πιστεύομεν εἰς τόν εἰλικρινῆ διάλογον καί εἰς τήν δύναμίν του ὡς τοῦ προσφορωτέρου μέσου ἐπιλύσεως τῶν διαφορῶν μεταξύ τῶν λαῶν καί τῶν κρατῶν. Εἴμεθα ἀπολύτως πεπεισμένοι ὅτι ἡ εἰρήνευσις καί ἡ συνεργασία τῶν θρησκειῶν συμβάλλει μεγάλως εἰς τήν παγκόσμιον εἰρήνην καί ὅτι ὁ θρησκευτικός φονταμενταλισμός ἀποτελεῖ σοβαρώτατον ἐμπόδιον διά τήν πορείαν αὐτήν. Αἱ κοιναί ἡμῶν προσπάθειαι καρποφοροῦν εἰς τόν χῶρον τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος, ὅπου ἡ συμβολή τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί τῆς διαθρησκειακῆς συνεργασίας ἔχει ἀξιόλογον ἀπήχησιν. Ὅλαι αὐταί αἱ παράλληλοι πρός τόν ἐπίσημον θεολογικόν διάλογον τῶν δύο Ἐκκλησιῶν κοιναί πρωτοβουλίαι καί συναντήσεις πρόσωπον πρός πρόσωπον ὄχι μόνον στηρίζουν τόν διάλογον αὐτόν, ἀλλά ἀναδεικνύουν τήν ἰσχύν τῆς χριστιανικῆς μαρτυρίας ἐν τῷ κόσμῳ καί ἀποκαλύπτουν τάς κοινάς ἡμῶν παραδόσεις, αἱ ὁποῖαι ἐνσαρκώνουν καί ἐκφράζουν τήν πιστότητα εἰς τήν ἀδιάσπαστον ἑνότητα τῶν δύο ἐντολῶν τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, κατά τό Κυριακόν: «ἐν ταύταις ταῖς δυσίν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται» (Ματθ. κβ΄, 40).
Μετά τοιούτων σκέψεων καί αἰσθημάτων, ὑμνοῦντες καί δοξολογοῦντες τόν Θεόν τοῦ ἐλέους, χαιρετίζομεν τήν παρουσίαν τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος καί τῶν μελῶν τῆς σεπτῆς Συνοδείας σας καί εὐχαριστοῦμεν ὑμῖν ἅπαξ ἔτι διά τήν συμμετοχήν σας εἰς τάς ἑορταστικάς ἐκδηλώσεις ἡμῶν. Ἐν τῇ συναφείᾳ ταύτῃ, ἐκφράζομεν, εἰδικῶς καί ἐξαιρέτως, ἀναγνώρισιν καί τιμήν πρός τόν Θεοφιλέστατον ἐπίσκοπον Brian Farell, Γραμματέα τῆς καθ᾿ ὑμᾶς Ἐπιτροπῆς, ὁ ὁποῖος προσεχῶς θά ἀφυπηρετήσῃ, καί τόν εὐχαριστοῦμεν ὁλοψύχως διά τήν δημιουργικήν συνεισφοράν του εἰς τόν διμερῆ διάλογον ἡμῶν, καθώς καί διά τήν σοφίαν, τήν ἀδελφικήν ἀγάπην καί τήν εἰλικρινῆ φιλίαν του.
Σᾶς παρακαλοῦμεν, Σεβασμιώτατε, νά διαβιβάσετε πρός τόν Ἁγιώτατον ἀδελφόν Πάπαν Φραγκῖσκον τάς προσωπικάς εὐχάς καί εὐχαριστίας τῆς ἡμῶν Μετριότητος, μετά τῶν προσευχῶν ἡμῶν πρός Κύριον, ὅπως διαφυλάσσῃ Αὐτόν ἐν ὑγείᾳ ἀκλινεῖ, πρός συνέχισιν ἐπί μήκιστον τῆς ὑψηλῆς διακονίας Του.
Δεόμεθα τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρεσβείαις τῶν Ἁγίων Αὐταδέλφων Ἀποστόλων Πέτρου καί Ἀνδρέου, ὅπως κρατύνῃ τήν Ἐκκλησίαν Του, «ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος» (Πράξ. κ΄, 28), διά τήν λύτρωσιν τοῦ κόσμου παντός καί ὅπως ὁδηγῇ ἡμᾶς συνοδικῶς πρός τήν ποθεινήν καί τόσον ἀναγκαίαν ἑνότητα.
Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν!