ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023

ΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΕΣΩΣΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ

   «Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

Στην Ιερά Μονή Διονυσίου ¨Αγίου Όρους ασκήθηκε σ' όλες τις αρετές και οσιακά τελειώθηκε ὁ Μοναχός Ιγνάτιος τό 1953. Ὁ τότε Καθηγούμενος τῆς Μονής Άρχιμ. Γαβριήλ άνεκοίνωσε τά κατωτέρω στόν Διονυσιάτη Μοναχό Λάζαρο, τά όποια έχουν σχέσι μέ τήν μεταθα­νάτια κατάστασι του ἀειμνήστου Μονάχου Ιγνατίου:

«Όταν πρό δύο ἡμερῶν άνεχώρησα άπό τόν Μονοξυλίτη (Μετόχι τῆς Μονής Διονυσίου ἐντὸς τοῦ Αγίου Όρους) συνάντησα στόν δρόμο τόν ενάρετο ασκητή Γέ­ροντα Σεραπίωνα, ὁ όποιος είναι Ρῶσος στήν καταγωγή καί ὁ τελευταῖος πού ἀπέμεινε στήν Ρωσική Σκήτη Χρωμίτσα. Στήν συζήτησι πού είχαμε, ἀναφερθήκαμε καί στόν θάνατο τοῦ ἀδελφοῦ μας Ιγνατίου, ὁπότε ὁ Γέρο Σεραπίων μοῦ είπε τά άκόλουθα: «Ἐγὼ, ἅγιε Γέροντα στόν ἀδελφὸ Ιγνάτιο πού έχρημάτισε δύο φορές Οικο­νόμος τοῦ Μετοχίου σας στόν Μονοξυλίτη, είχα πολλές ύποχρεώσεις, διότι μέ ἐξοικονομοῦσε σ' όλες τίς άνάγκες μου, σέ είδη διατροφής, ρουχισμού καί άλλων πραγμάτων. Ήταν ὁ μακαρίτης πολύ έλεήμων καί σπλα­χνικός. Όταν λοιπόν, πληροφορήθηκα ότι άπέθανε, άπό άγάπη κινούμενος καί ευγνωμοσύνη, άλλά καί άπό ύποχρέωσι, προσευχόμουν μέ τό κομποσχοίνι μου, παρακαλώντας τόν Θεό νά τόν συγχωρήση σ' ό,τι σάν άνθρωπος άμάρτησε καί νά τόν βάλη στόν Παράδεισο μαζί μέ όλους τούς σεσωσμένους. 

Αὐτά λοιπόν καί άλλα ικε­τεύοντας, κατά τήν 15η ήμέρα, ένώ προσευχόμουν, ώς εί­πα, γιά τήν σωτηρία του, βλέπω ξαφνικά καί γίνεται μέ­σα στό κελλί μου μία τόσο μεγάλη καί δυνατή λάμψις, ώστε θαμπώθηκα καί ταυτόχρονα βλέπω μέσα σ' αύτό τό φώς τόν άδελφό Ιγνάτιο ζωντανό καί χαρούμενο. Μέ έπλησίασε, υποκλίθηκε μπροστά μου καί μέ πολλή άγά­πη καί σεβασμό μο είπε: «Σέ εύχαριστώ, πάτερ Σεραπίων, σέ εύχαριστώ γιά τήν άγάπη σου καί σέ παρακα­λώ, μή κοπιάζης πλέον γιά μένα, διότι ό Κύριος μ' έσω­σε καί είμαι πολύ καλά. Είμαι ευτυχής καί μακάριος ευ­ρισκόμενος μαζί μέ τούς σεσωσμένους αγίους». Αύτά μο είπε καί αμέσως έγινε άφαντος. Καί έχω, Γέροντα, βεβαία τήν ελπίδα καί τήν πεποίθησι άπό τό όραμα πού είδα ότι, όχι άπλώς σώθηκε, άλλά καί άγιασε».

Τό γεγονός αύτό είναι γραμμένο στά διασωζόμενα χειρόγραφα τοΰ Μοναχού Λαζάρου Διονυσιάτου, τά ό­ποΐα ευρίσκονται στήν Μονή Διονυσίου.

Ἀπό μον. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη

Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου