«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
30 Ὀκτωβρίου 1994.
Πανοσιώτατε πάτερ ἡγούμενε, πανοσιώτατοι πατέρες καί ἀδελφοί, ὅταν σᾶς βλέπω ὅλους ἐδῶ χαίρομαι πάρα πολύ. Ἔτσι, θά ἐπιθυμοῦσα νά βλεπόμεθα καί ἐνώπιον τοῦ Προαιωνίου Σωτῆρος μας Χριστοῦ, στήν ἀτελείωτη χαρά τοῦ παραδείσου.
Τά παιδιά μητέρων, πού εἶσθε μοναχοί καί μικρότεροι ἀδελφοί τους, ἀκοῦστε τί λέγει ὁ δίκαιος Ἰώβ, στό κεφάλαιο ἑπτά (7): «Μία μάχη καί ἕνας πειρασμός εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς γῆς». Νά εἶσθε προσεκτικοί, Ἀδελφοί, διότι περνῶντας τά χρόνια μας, νά αὐξάνουμε καί στήν πνευματική ἡλικία. Νά μᾶς βοηθήσει λοιπόν, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ! Ἐγώ ὡς ἑξῆς παρακαλῶ μέ δάκρυα τόν Σωτῆρα μας Χριστό: «Νά σᾶς προστατεύει ὁ Θεός ἀπό τούς πειρασμούς καί ἀπό ὅλους τούς κινδύνους. Νά γίνετε καλοί μοναχοί. Ὅπως ἀπό παλαιότερα γνωρισθήκαμε ἐδῶ καί χαρήκαμε ἔτσι νά εὑρεθοῦμέ καί ἐκεῖ στήν αἰώνια χαρά ὅλοι μαζί.
Παιδιά μου, ἐγώ εἶμαι τώρα ἀσθενής καί δέν ἔχω πλέον δυνάμεις! Λέγει ὁ Δαβίδ: «Ἐάν τά χρόνια τοῦ ἀνθρώπου εἶναι 70 καί 80, τά περισσότερα ἀπ᾿ αὐτά εἶναι πόνος καί κόπος». Σέ ἕνα σαπρόγερο, ὁ ὁποῖος πρέπει αὔριο νά μῆ στόν τάφο, τί εὐχές νά τοῦ πῆτε; «Νά ζήσεις χρόνια πολλά;»
Κάνετε ὑπακοή μέ ἀγάπη καί νά εἶσθε μέ τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ στόν νοῦ σας. Τό σῶμα εἶναι ἡ Μάρθα καί ὁ Σωτήρ εἶπε τῆς Μάρθας: «Μάρθα, Μάρθα, φροντίζεις καί κουράζεσαι γιά πολλά φαγητά, ἀλλά μόνο ἕνα φαγητό ἐπαρκεῖ». Ἐνῶ ἡ Μαρία καθόταν στά πόδια τοῦ Ἰησοῦ καί ἄκουε τά λόγια του. Ἡ Μάρθα εἶναι τό σῶμα, ἐνῶ ψυχή εἶναι ἡ Μαρία, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
Παιδιά μου, χαίρομαι, πού σᾶς βλέπω ὅλους ἐδῶ. Νά σᾶς σκεπάζει ἡ Ἁγία Τριάς καί ἡ Κυρία Θεοτόκος ἀπό κάθε πειρασμό, διότι ἡ νεότης ἔχει ἀνάγκη ἀπό πολλή προσοχή. Κάνετε τό διακόνημά σας μέ ἀγάπη, καί νά φυλάγετε τόν νοῦν σας, διότι δέν πρέπει κυττάζει ἐξωτερικά, ἀλλά πάντοτε πῶς εἶναι ἡ κατάστασις τῆς ψυχῆς σας. Βλέπει, ἐάν ἀγαποῦμε τόν Χριστόν καί ἐάν φυλαγώμεθα ἀπό τήν ἁμαρτία.
Παιδιά μου ἀγαπητά, τό σῶμα εἶναι ἡ Μάρθα. Νά τῆς δίνετε δουλειά. Ἐνῶ ψυχή εἶναι ἡ Μαρία, νά τήν βάζετε νά λέγει τήν εὐχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν». Διακόνημα, ἐκκοπή τοῦ θελήματος καί φυλακή τοῦ νοῦ σας. Βλέπεις ὅτι ἡ προσευχή δέν γίνεται σέ κάθε τόπο καί χρόνο, διότι πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά φροντίσει καί γιά τίς βιοτικές του ἀνάγκες. Ὁπότε μόνος σου θά ἀποφασίζεις καί θά λέγεις: «Τώρα μπορῶ νά κάνω προσευχή. Ἤ τώρα δέν μπορῶ». Στόν Ψαλμό 103 διαβάζουμε: «Σέ κάθε τόπο τῆς δεσποτείας Σου, εὐλόγει ψυχή μου τόν Κύριον». Ἐνῶ στόν Ψαλμό 33 λέγει ὁ προφητάναξ: «Εὐλογήσω τόν Κύριον σέ κάθε καιρό καί ἡ αἴνεσίς Του θά εἶναι πάντοτε στό στόμα μου». Καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «Νά προσεύχεσθε ἀδιάκοπα».
Βλέπετε παιδιά μου, ὅτι πρέπει σέ κάθε τόπο καί σέ κάθε χρόνο νά ἔχουμε τόν Χριστό στήν καρδιά μας; Ὁπουδήποτε θά εἶσθε. Διότι ὁ Σωτήρας μας βλέπει τίς καρδιές μας πάντοτε. Φυλάγετε τόν νοῦ σας! Ὁ ἐχθρός διάβολος μᾶς κτυπᾶ γιά νά μᾶς πάρει τήν ψυχή. Καί γιά τήν ἀξία τῆς ψυχῆς δέν μᾶς εἶπε κάποιος ἅγιος ἤ προφήτης ἤ ἕνας ἀπόστολος, ἀλλά ὁ Σωτήρας μας Χριστός: «Τί ἀντάλλαγμα μπορεῖ νά δώσει ὁ ἄνθρωπος γιά τήν ψυχή του;».
Ἐγώ σᾶς εὐχαριστῶ ἀπό τήν καρδιά μου, διότι ἤλθατε σήμερα ἐδῶ, χριστιανοί καί μοναχοί γιά τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου πού φέρω ἀναξίως τό ὄνομά του. Ἐάν κάποιος σᾶς ἐρωτήσει πῶς ὀνομάζομαι, νά τοῦ ἀπαντήσετε: «Σαπισμένος γέρος», «βρωμιάρης παλιόγερος». Νά μή τοῦ πῆτε τό ὄνομά μου Κλεόπας! Διότι εἶμαι ὅλος σάπιος! Ἐγώ ὅταν σᾶς βλέπω θά ἤθελα νά σᾶς ἔβαζα ὅλους μέσα σ᾿ ἕνα ντορβᾶ καί νά σᾶς ἄδειαζα στόν παράδεισο. Ὅλους σᾶς ἀγαπῶ! Καί ὁ καθένας σας νά κάνει τήν ὑπακοή του, ὅπου ἔχει διορισθῆ.
Ἐμεῖς οἱ γέροι ἔχουμε δουλειά μέ χιλιάδες ψυχές. Ἐσεῖς νά φροντίζετε γιά τίς ψυχές σας. Ἀκοῦστε τί λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στό βιβλίο του πού λέγεται «Τό φρέαρ»: «Ἐάν εἶναι δυνατόν, σέ σένα, ὦ χριστιανέ, ἀκόμη καί κάθε ὥρα νά ἐξομολογεῖσαι». Ἀλλά γιατί κάθε ὥρα; Διότι σέ κάθε λεπτό ἁμαρτάνουμε, εἴτε μέ τόν λογισμό, εἴτε μέ τόν λόγο, εἴτε μέ τό θέλημα εἴτε χωρίς νά τό θέλουμε, εἴτε ἀπό ἄγνοια εἴτε ἀπό κακή πρόθεσι. Ἀκόμη νά ἐνθυμούμεθα ὅτι ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου εἶναι παντοτεινά δίπλα μας.
Δέν βλέπετε ὅτι δέν μποροῦμε νά ὑπομείνουμε τό τσίμπημα μιᾶς βελόνας, μία σπίθα ἀπό ἕνα κάρβουνο; Ἀλλά τήν φωτιά τῆς γεένης πῶς θά τήν ὑποφέρουμε; λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος. Αὐτός λέγει ὅτι ἡ φωτιά τῆς κολάσεως εἶναι μαύρη, ὅπως ὁ καπνός πού βγαίνει ἀπό τό ἀκάθαρτο πετρέλαιο καί εἶναι ἑκατομμύρια φορές πιό καυστική ἀπό ὅ,τι εἶναι αὐτή ἡ ὑλική φωτιά. Ἡ ὑλική φωτιά εἶναι κρῦα καί σκιά μπροστά στήν ἄλλη. Ἐκείνη εἶναι ὠκεανός μαύρης φλόγας καί δέν ἔχει τέλος στούς αἰῶνες. Ἐκεῖ ἑκατομμύρια τῶν ἑκατομμυρίων δαίμονες καί ἄνθρωποι θά καίγωνται γιά πάντα. Στήν φωτιά αὐτή μακάρι νά μποροῦσες νά ἰδεις πῶς καίγεται ἡ μάννα, πῶς καίγεται ἡ ἀδελφή, ἤ ὁ γαμβρός, ἀλλά δέν μπορεῖς νά ἰδεῖς. Ἐκεῖ ἀκούονται, λέγουν, οἱ ἀναστεναγμοί, οἱ τριγμοί τῶν ὀδόντων, τά οὐρλιαχτά τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀλλά δέν βλέπει κανείς ἀπό τούς ἐδῶ, παρά μόνον σέ κάποιον πού θά θελήσει ὁ Θεός.
Ὁ Γέροντάς μας π. Ἰωαννίκιος, ὅταν ἀδυνάτισε καί ἤθελε νά πάει στόν αἰώνιο τόπο του, ἔλεγε: «Φέρτε τό παιδί αὐτό ἀπό τήν στάνη». Ἐννοοῦσε ἐμένα. Ἐγώ, ὅταν μέ ἐκάλεσαν καί μέ ἔφεραν στόν Γέροντα τόν ἐρώτησα τί νά κάνω. Ὁ Γέροντας μοῦ εἶπε: «Νά εἶσαι ὁ ἴδιος, ὅπως δίνεις, ἔτσι καί νά παίρνεις. Νά μή χαίρεσαι, ὅταν σέ ἀνεβάζουν ψηλά, οὔτε νά στενοχωριέσαι, ὅταν σέ κατεβάζουν χαμηλά».
Καί μέ τήν συμβουλή του δέχθηκα τήν ἡγουμενεία τῆς μονῆς μας Συχαστρίας, τό 1942. Ὅταν κάηκε ἡ ἐκκλησία τό 1941, συνέβη τότε ἕνα θαῦμα. Τά Ἅγιά Λείψανα εὑρίσκοντο στό Βῆμα τοῦ Παρεκκλησίου, καί ἐξῆλθαν μόνα τους μέσα ἀπό τήν φωτιά μέ θεία ἐντολή, σάν νά κατέβηκε κάποιος στήν αὐλή τῆς μονῆς καί τά διέσωσε.
Ἀγαπητά μου παιδιά, ὅπως σᾶς βλέπω ὅλους ἐδῶ, ἔτσι νά σᾶς βλέπω καί στόν παράδεισο μέ τόν πάτερ ἡγούμενό σας. Διατηρεῖτε καθαρή ζωή, νά ἔχετε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, νά ἐξομολογεῖσθε καθαρά καί νά κάνετε τό διακόνημά σας μέ ἀγάπη. Διατηρεῖτε τήν ἀγάπη σας γιά τά ἀγαθά τοῦ παραδείσου, διότι αὔριο ἀναχωροῦμε, ὅπως λέγει καί ὁ Σωτήρας μας στό Εὐαγγέλιο: «Ἀγρυπνεῖτε καί προσεύχεσθε, διότι δέν γνωρίζετε τήν ἡμέρα οὔτε τήν ὥρα στήν ὁποία φεύγετε…».
Πάτερ ἡγούμενε, σᾶς εὐχαριστῶ ἀπό τήν καρδιά μου. Σᾶς παρακαλῶ νά προσεύχεσθε γιά μένα. Ὁ Θεός νά σᾶς πληρώσει τόν κόπο γιά τήν ἀγάπη σας.
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου