.jpg)
Κακοκαιρία Μπάρμπαρα: Ακόμα και η γνωστή φράση: «στο ίδιο έργο θεατές», έχει καταντήσει ένα αφόρητο κλισέ για τους πολίτες, οι οποίοι κάθε φορά που επισκέπτεται την χώρα μας ένα ελαφρώς έντονο φαινόμενο, νοιώθουν ότι ζουν ξανά στην μέρα της μαρμότας.
Στα πλαίσια της κλιματικής τρομοϋστερίας, η κακοκαιρία «Μπάρμπαρα» – ως συνήθως – παρουσιάστηκε από τους περισσότερους μετεωρολόγους ως παγετώνας που θα έτρεμαν και οι… πολικές αρκούδες. Τελικά αποδείχθηκε μια φυσιολογικότατη κακοκαιρία του Φεβρουαρίου, που δεν χρειαζόταν ούτε κάποια ιδιαίτερη… ονοματοθεσία, ούτε φυσικά να «παγώσει» ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός.
Κι όμως, ήταν αρκετοί 5-10 πόντοι χιονιού στα βόρεια προάστια της Αττικής και μια ελαφριά χιονόπτωση στην υπόλοιπη Αττική, ώστε να εκτεθεί και πάλι ανεπανόρθωτα το «άριστο» επιτελικό κράτος. Έναν χρόνο μετά την κακοκαιρία «Ελπίδα» και το φιάσκο της Αττικής Οδού, φαίνεται πως η κυβέρνηση δεν διδάχθηκε απολύτως τίποτα από τα λάθη της.
Διανύοντας προεκλογική περίοδο και έχοντας ως γνώμονα τις απανωτές αποτυχίες διαχείρισης φυσικών φαινομένων που πλήττουν (και) την Αττική (πλημμύρες, πυρκαγιές, χιονοκαταιγίδες κ.λπ.) η κυβέρνηση προκειμένου να γλυτώσει το επικοινωνιακό κόστος για τις συνέπειες της «Μπάρμπαρα», επέλεξε να ρίξει όλο το βάρος στην ανέξοδη… πρόληψη, σε συνεργασία με τις περιφέρειες και τους δήμους.
Και επειδή δεν υπήρχε καμία εμπιστοσύνη στο ότι ο – έτσι κι αλλιώς διαλυμένος – κρατικός μηχανισμός θα κατάφερνε να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις ώστε να παραμείνει η Αττική λειτουργική, η κυβέρνηση προχώρησε στην αγαπημένη της «λύση», δηλαδή το «lockdown» για πάσα νόσο και πάσα… κακοκαιρία. Κάθε πολίτης έλαβε και από 2-3 μηνύματα από το 112 ως προεκλογική υπενθύμιση προς κάθε ψηφοφόρο ότι υπάρχει «σοβαρό» κράτος που καταπολεμά τους χιονιάδες με… SMS. Ένα χρησιμότατο εργαλείο για την πολιτική πρστασία όπως είναι η ενημέρωση από το 112, αρχίζει να πέφτει στην ανυποληψία του κόσμου, διότι η κυβέρνηση το χρησιμοποιεί σαν επικοινωνιακό φέιγ βολάν.
Και επί του πρακτέου τι έγινε τελικά; Έκλεισαν τα σχολεία σε ολόκληρη την περιφέρεια, δημιούργησαν το κλασσικό μπάχαλο με την τηλεκπαίδευση, έκλεισαν τα εμπορικά καταστήματα, τι λαϊκές αγορές, τα δικαστήρια, ενώ τα φαρμακεία, τα σούπερ μάρκετ και τα βενζινάδικα θα μείνουν ανοιχτά ως το απόγευμα.
Είναι η κλασσική – πλέον – συνταγή πως: κλείνουμε τους πολίτες στα σπίτια τους, για να μην έρθουν αντιμέτωποι με τα χάλια του κράτους, να μην συναντήσουν κλειστούς δρόμους, μπλοκαρισμένες συγκοινωνίες, κατάσταση χάους. Επιπλέον, μέσω των μετεωρολόγων ρίχνουμε και μπόλικη «σάλτσα» φόβου, μιλώντας για «ακραία καιρικά φαινόμενα», έτσι ώστε να υπάρξει συμμόρφωση από μέρους του λαού.
Παράλληλα, η κυβέρνηση ανάγκασε τους πολίτες να ξοδέψουν 40-50 ευρώ (τουλάχιστον) για να αγοράσουν αλυσίδες χιονιού, για να διαπιστώσουν κατόπιν πως τους είναι άχρηστες, αφού η Εθνική οδός Αθηνών – Θεσσαλονίκης έκλεισε με τα πρώτα χιόνια, για πολλές ώρες, κόβοντας για ακόμη μια φορά στην Ελλάδα στα δύο. Η δε Αττική Οδός, άνοιγε και έκλεινε συνεχώς. Το Μετρό σταμάτησε τα δρομολόγια προς το αεροδρόμιο, ενώ δεκάδες λεωφορειακές γραμμές τέθηκαν εκτός λειτουργίας.
Ασφαλώς είναι πρέπον να έχει ο κάθε οδηγός αυτοκινήτου εύκαιρες αλυσίδες, άλλα το θέμα είναι να υπάρχουν και δρόμοι ανοιχτοί για να τις χρησιμοποιήσει. Κατά τα άλλα οι Έλληνες πολίτες πληρώνουν «χρυσά» τα διόδια των αυτοκινητόδρομων, για να τους βλέπουν να παραλύουν με το πρώτο χιονάκι του χειμώνα.
Η πικρή αλήθεια που πλέον έχει βιώσει στο πετσί του ο κάθε Έλληνας, είναι πως η χώρα παραμένει σκόπιμα αθωράκιστη απέναντι σε κάθε φυσικό φαινόμενο, διότι δεν υπάρχει το παραμικρό ενδιαφέρον από πλευράς κράτους ώστε να ενισχυθεί με κρατικές δαπάνες ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας. Και αυτό γίνεται διότι πρέπει να υπάρχει πάντα περιθώριο για να θησαυρίζουν οι εργολάβοι που τις περισσότερες φορές και αισχροκερδούν στην πλάτη του λαού και οι υπηρεσίες και τα έργα τους δεν φέρνουν αποτελέσματα.
Κατά τα άλλα, πότε φταίει η… κλιματική αλλαγή, πότε φταίνε οι οδηγοί που δεν φέρουν αλυσίδες, πότε φταίνε οι μετεωρολόγοι, άλλα ποτέ δεν φταίει η κυβέρνηση, ο περιφερειάρχης, οι δήμαρχοι και όλοι όσοι αντιμετωπίζουν την προστασία των πολιτών ως περιττό κόστος…