Ο άγγελος είπε στον Ζαχαρία: «…εισηκούσθη η δέησίς σου και η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιωάννην». Υπάρχει η φυσική σειρά των πραγμάτων, αλλά κατά κανόνα ο Θεός δίνει τις ευλογίες του δια μέσου καταστάσεων, που διασώζεται βέβαια η φυσική σειρά των πραγμάτων, όμως επεμβαίνει ο Θεός υπέρ φύσιν.
Δεν είχε καμιά ελπίδα το ζεύγος να φέρει παιδιά στον κόσμο. Και εθεωρείτο όνειδος αυτό για τις γυναίκες στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Θεός όμως άφησε να ζήσουν αυτό το όνειδος ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ, ακριβώς διότι το παιδί που θα γεννούσαν θα ήταν ένα θαύμα και θα είχε την ευλογία του Θεού· ήδη από τη σύλληψή του και από τη γέννησή του το παιδί έμπαινε στα υπέρ φύσιν και θα ήταν ο Πρόδρομος του Χριστού, αυτός που θα ετοίμαζε τον δρόμο του Χριστού. Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να μπούμε στην υπέρ φύσιν κατάσταση, που προσφέρει ο Θεός ως ευλογία;
Πάντοτε υπάρχουν μέσα στην Εκκλησία αυτοί οι οποίοι, σαν άλλοι Πρόδρομοι, θα μας κηρύξουν, θα μας προετοιμάσουν, θα ανοίξουν τον δρόμο προς τον Χριστό.
Πολλά πρέπει να γίνουν και γίνονται μέσα στην Εκκλησία για την καθεμιά ψυχή, αλλά τελικά όλα γίνονται για να προσεγγίσει κανείς πραγματικά τον Χριστό, για να συναντηθεί με τον Χριστό, για να έχει κοινωνία μαζί του, ώστε να τον βαπτίσει ο Χριστός εν Πνεύματι Αγίω. Εάν μείνει όμως κανείς κάπου στον δρόμο της προετοιμασίας, δεν έγινε τίποτε. Το έργο, το κήρυγμα του Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο ο Θεός όρισε έτσι, ήταν απαραίτητο – σαν να μη γινόταν χωρίς αυτό – διότι θα προετοίμαζε την οδό για τον Χριστό. Όλα γίνονται για να συναντήσει κανείς τον Χριστό, όχι να ακούσει απλώς για τον Χριστό ή να παραδεχθεί ότι υπάρχει. Αυτά δεν αρκούν. Πρέπει να βαπτιστεί κανείς εν Πνεύματι Αγίω.
Από τα βιβλία: π. Συμεών Κραγιοπούλου (†), “Πνευματικά Μηνύματα 2022”, σελ. 288, και “Πνευματικά Μηνύματα 2021”, σελ. 18.