Γράφει ο Ιωάννης Πάλμος, οφθαλμίατρος
Γιατί όμως λέω ότι το “εμβόλιο” δεν είναι καλό;
Για δύο λόγους, μπορούμε να πούμε τώρα που αποκτήσαμε δεδομένα γι’ αυτό.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι έχει πολύ κακή ασφάλεια, το δείχνει ο παρατιθέμενος πίνακας. Σε ένα χρόνο του αποδίδονται περισσότεροι θάνατοι στις ΗΠΑ από όσο πάνω από 20 άλλα εμβόλια επί 120 χρόνια! Η σύγκριση είναι τρομακτική.
“Ναι αλλά 22.000 φέρονται να πέθαναν από το εμβόλιο ενώ από τον ιό πάλι στις ΗΠΑ έχουν πεθάνει περισσότεροι από 800.000, οπότε δεν είναι καλύτερα να έχουμε 22.000 θανάτους παρά 800.000;” ακούω μια λογική αντίρρηση.
Οπότε ερχόμαστε στο δεύτερο πρόβλημα που “δένει” με το πρώτο καθιστώντας το σοβαρότερο.
Το δεύτερο, λοιπόν, πρόβλημα είναι πως εκτός από κακή ασφάλεια έχει πολύ μέτρια αποτελεσματικότητα βαθμιαία μειούμενη μέχρις εξαφανίσεως μάλιστα κι έτσι συνεχίζουμε να καταγράφουμε θανάτους covid και μεταξύ όσων έχουν εμβολιασθεί. Δεν έχουμε δηλαδή την επιλογή “ή 22.000 ή 800.000”, παρά έχουμε ΚΑΙ 22.000 ΚΑΙ 800.000.
Το πρόβλημα καθίσταται οξύτερο με την ανάγκη για συχνή επαναληπτικότητα των δόσεων, άρα οι 22.000 μπορεί να αυξάνονται επ’ άπειρον όσο συνεχίζεται ο εμβολιασμός, οι φυσικοί θάνατοι κάποια στιγμή θα υποχωρήσουν.
Ακόμα περισσότερο βέβαια είναι απολύτως σίγουρο ότι υπάρχει υποκαταγραφή θανάτων λόγω εμβολιασμού και υπερκαταγραφή λόγω της ιώσεως, ας τα δούμε!
Το δεύτερο είναι γνωστό από καιρό, αθροίζουμε θανάτους ΑΠΟ covid και θανάτους ΜΕ covid, οι θάνατοι ΑΠΟ covid δεν είναι ούτε το 1/10 των συνολικών, είναι δηλαδή κάτω των 80.000 στην πραγματικότητα.
Το πρώτο είναι λίγο πιο περίπλοκο αλλά έχει να κάνει με την δυσχέρεια συσχέτισης κάποιου μετεμβολιαστικού θανάτου με τον εμβολιασμό.
Για δύο λόγους, μπορούμε να πούμε τώρα που αποκτήσαμε δεδομένα γι’ αυτό.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι έχει πολύ κακή ασφάλεια, το δείχνει ο παρατιθέμενος πίνακας. Σε ένα χρόνο του αποδίδονται περισσότεροι θάνατοι στις ΗΠΑ από όσο πάνω από 20 άλλα εμβόλια επί 120 χρόνια! Η σύγκριση είναι τρομακτική.
“Ναι αλλά 22.000 φέρονται να πέθαναν από το εμβόλιο ενώ από τον ιό πάλι στις ΗΠΑ έχουν πεθάνει περισσότεροι από 800.000, οπότε δεν είναι καλύτερα να έχουμε 22.000 θανάτους παρά 800.000;” ακούω μια λογική αντίρρηση.
Οπότε ερχόμαστε στο δεύτερο πρόβλημα που “δένει” με το πρώτο καθιστώντας το σοβαρότερο.
Το δεύτερο, λοιπόν, πρόβλημα είναι πως εκτός από κακή ασφάλεια έχει πολύ μέτρια αποτελεσματικότητα βαθμιαία μειούμενη μέχρις εξαφανίσεως μάλιστα κι έτσι συνεχίζουμε να καταγράφουμε θανάτους covid και μεταξύ όσων έχουν εμβολιασθεί. Δεν έχουμε δηλαδή την επιλογή “ή 22.000 ή 800.000”, παρά έχουμε ΚΑΙ 22.000 ΚΑΙ 800.000.
Το πρόβλημα καθίσταται οξύτερο με την ανάγκη για συχνή επαναληπτικότητα των δόσεων, άρα οι 22.000 μπορεί να αυξάνονται επ’ άπειρον όσο συνεχίζεται ο εμβολιασμός, οι φυσικοί θάνατοι κάποια στιγμή θα υποχωρήσουν.
Ακόμα περισσότερο βέβαια είναι απολύτως σίγουρο ότι υπάρχει υποκαταγραφή θανάτων λόγω εμβολιασμού και υπερκαταγραφή λόγω της ιώσεως, ας τα δούμε!
Το δεύτερο είναι γνωστό από καιρό, αθροίζουμε θανάτους ΑΠΟ covid και θανάτους ΜΕ covid, οι θάνατοι ΑΠΟ covid δεν είναι ούτε το 1/10 των συνολικών, είναι δηλαδή κάτω των 80.000 στην πραγματικότητα.
Το πρώτο είναι λίγο πιο περίπλοκο αλλά έχει να κάνει με την δυσχέρεια συσχέτισης κάποιου μετεμβολιαστικού θανάτου με τον εμβολιασμό.
Έτσι
αν και γίνεται εύκολα αποδεκτό ότι αν κάποιος υγιής 30χρονος πεθάνει
ξαφνικά από θρομβωτικό επεισόδιο λίγες μέρες μετά τον εμβολιασμό του
φταίει γι’ αυτό το εμβόλιο (στις ΗΠΑ, εδώ ΟΥΤΕ αυτό γίνεται αποδεκτό!)
δεν ισχύει το ίδιο αν κάποιος 70χρονος με γνωστά προβλήματα υγείας
πεθάνει ένα-δύο μήνες μετά τη δεύτερη δόση, αν και οι ασθενείς 70χρονοι
έχουν σοβαρή ανάγκη προστασίας από την ίωση, οι υγιείς 30χρονοι δεν
έχουν, μόνο τον εμβολιαστικό κίνδυνο έχουν!
Συμπερασματικά το ερώτημα δεν είναι προφανώς το αν οι 70χρονοι, ιδίως αν έχουν και κάποια συνυπάρχοντα νοσήματα, κινδυνεύουν από τον ιό και θα θέλαμε να τους προφυξουμε, ασφαλώς και έχουν και χρειάζονται προστασία!
Το
ερώτημα είναι κατά πόσον τους το προσφέρει αυτό το σκεύασμα που
χορηγούμε σήμερα, σε τί ποσοστό, για πόσο χρονικό διάστημα και με τί
κινδύνους άμεσους ή απώτερους. Αλλά βέβαια ποιός νοιάζεται για τους
κινδύνους αυτούς, ΜΟΝΟ ο covid ενδιαφέρει που μετράται καθημερινά, χώρια
που επιβαρύνει τις κλίνες ΜΕΘ του κου Καπραβέλου.
Αν
πεθάνουν κάποιοι στα 65-70-75 από έμφραγμα, εγκεφαλικό κλπ “ήταν να
πεθάνουν και ζωή σε λόγου μας!” Εδώ δεν ενδιαφέρει αν πεθάνει κάποιος
30χρονος από το εμβόλιο, θα ενδιαφέρουν οι 75χρονοι;
Το χειρότερο όμως είναι πως εκτός από τους θανάτους υπάρχουν 20 φορές περισσότερες άλλες ΣΟΒΑΡΕΣ περενέργειες με απρόβλπεπτες συνέπειες για το μέλλον! Το 15χρονο ας πούμε με μυοκαρδίτιδα μπορεί να μην πεθάνει σήμερα αλλά ίσως στα 40 του αποικτήσει καρδιακή ανεπάρκεια.
Και το ακόμα χειρότερο είναι πως αν συνεχίσουμε να εμβολιάζουμε 10χρονα επί πολλά έτη ίσως να προκύψει κάτι σοβαρό ακόμα και χωρίς να έχουμε τώρα σοβαρή κλινική πάθηση! Κι ο φόβος αυτός δεν ειναι μεταφυσικός, ένας λογικός φόβος για ένα νέο σκεύασμα ακόμα αδοκίμαστο στον χρόνο, είναι δυστυχώς ΒΑΣΙΜΟΣ φόβος διότι αυτά τα διαόλια χρησιμοποιούν ως αντιγόνα τις ΝΟΣΟΓΟΝΕΣ ακίδες του ιού, προκαλούν δηλαδή σκόπιμα πολλές μικρές τεχνητές “νοσήσεις” (υποτίθεται ελεγχόμενες και ήπιες) μπας και αποφευχθεί η φυσική, που δέχομαι ότι ίσως είναι μεγαλύτερη. Συνήθως όμως ούτε αυτό αποφεύγεται όπως μας έχει διδάξει η πρόσφατη μας εμπειρία.
Το χειρότερο όμως είναι πως εκτός από τους θανάτους υπάρχουν 20 φορές περισσότερες άλλες ΣΟΒΑΡΕΣ περενέργειες με απρόβλπεπτες συνέπειες για το μέλλον! Το 15χρονο ας πούμε με μυοκαρδίτιδα μπορεί να μην πεθάνει σήμερα αλλά ίσως στα 40 του αποικτήσει καρδιακή ανεπάρκεια.
Και το ακόμα χειρότερο είναι πως αν συνεχίσουμε να εμβολιάζουμε 10χρονα επί πολλά έτη ίσως να προκύψει κάτι σοβαρό ακόμα και χωρίς να έχουμε τώρα σοβαρή κλινική πάθηση! Κι ο φόβος αυτός δεν ειναι μεταφυσικός, ένας λογικός φόβος για ένα νέο σκεύασμα ακόμα αδοκίμαστο στον χρόνο, είναι δυστυχώς ΒΑΣΙΜΟΣ φόβος διότι αυτά τα διαόλια χρησιμοποιούν ως αντιγόνα τις ΝΟΣΟΓΟΝΕΣ ακίδες του ιού, προκαλούν δηλαδή σκόπιμα πολλές μικρές τεχνητές “νοσήσεις” (υποτίθεται ελεγχόμενες και ήπιες) μπας και αποφευχθεί η φυσική, που δέχομαι ότι ίσως είναι μεγαλύτερη. Συνήθως όμως ούτε αυτό αποφεύγεται όπως μας έχει διδάξει η πρόσφατη μας εμπειρία.
Και
(το κορυφαίο!) αφού κάποιος νοσήσει και αποκτήσει έτσι μια
ικανοποιητική (αν και όχι πλήρη και πάλι ομολογώ) φυσική ανοσία έναντι
του ιού τον βάζουν να εμβολιάζεται ξανά, δηλαδή να εκτίθεται απολύτως
ΑΣΚΟΠΑ σε νοσογόνους παράγοντες! Αυτό πια δεν είναι απλά λάθος, αν δεν
είναι σκόπιμο ΕΓΚΛΗΜΑ είναι η απόλυτη ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!