Τό παρακάτω περιστατικό τό γράφει σέ ἐπιστολή του ὁ π. Κοσμᾶς πρός τόν φίλο του Κωνσταντῖνο.
.... ’Αντί ἄλλων θά σοῦ γράψω γιά τίς μελέτες σου, ἀδελφέ Κωνσταντίνε, τό ἑξῆς περιστατικό: "Εὑρισκόμουν σέ περιοδεία καί προτοῦ νά μπῶ στήν πόλι τοῦ Λικάσι, περίπου 15 χιλιόμετρα, σταματήσαμε μέ ἄλλα δύο αὐτοκίνητα στήν μέση τοῦ χωριοῦ, διότι ὁ δρόμος ἦταν κλειστός ἀπό πολύ κόσμο. Περισσότερα ἀπό 500 ἄτομα ἔτρεχαν πάνω - κάτω κατατρομαγμένα. Σέ λίγο φάνηκαν μπροστά μας τέσσερεις ἰθαγενεῖς, λουσμένοι στόν ἱδρῶτα, νά κρατοῦν στούς ὤμους τους τό φέρετρο ἑνός παιδιοῦ καί πίσω ἀκολουθοῦσε τό πλῆθος μέ ἀλλαλαγμούς καί τρόμο. Κατευθύνονταν πρός τό μέρος μας μέ γρήγορο καί σταθερό βῆμα, ὁπότε ξαφνικά μία ἀόρατη δύναμι τούς ἔσπρωξε ὅλους μαζί πλαγίως δεξιά.
Ἔτσι τούς ἔβγαλε ἀπό τόν δρόμο πού ὡδηγοῦσε στό νεκροταφεῖο. Αὐτοί ἐπέμεναν νά συνεχίσουν, ὁπότε τούς ἔφερε δύο-τρεῖς γύρους στόν ἴδιο τόπο μέ πολύ μεγάλη ταχύτητα καί τό σπουδαῖο ἦταν ὅτι ἡ κάσα φαινόταν σάν καρφωμένη στούς ὤμους τους. Τέλος τούς γύρισε πρός τά σπίτια καί πάλι στήν χαράδρα καί στόν δρόμο κι αὐτό γινόταν συνεχῶς. Ρώτησα τρεῖς ἀνθρώπους πού ἐστέκοντο σέ διαφορετικά σημεῖα καί οἱ τρεῖς μοῦ εἶπαν κατατρομαγμένοι: "Πάτερ, εἶναι μάγια". Ζήτησα ἀπό τόν ἡλικιωμένο ὁδηγό μας περισσότερες ἐξηγήσεις καί μοῦ ἀπήντησε κι αὐτός τρομαγμένος: "Πάτερ, ἀπό μικρό παιδί ἄκουγα γι’ αὐτό τό εἶδος τῆς μαγείας καί δέν τό πίστευα, νά τώρα τό βλέπω καί εἶναι ἀλήθεια." Τί συνέβη;
Ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ ἐπῆγε στόν μάγο καί τοῦ ζήτησε νά κάνη τά μάγια του, ὥστε ὁ σατανᾶς νά τοῦ ἀποκαλύψη ποῖος τοῦ ἔκανε τά μάγια καί πέθανε τό παιδί του. Τώρα ὁ διάβολος δέν ἀφήνει τούς ἀνθρώπους νά μεταφέρουν τόν νεκρό στό νεκροταφεῖο, μέχρι πού θά τούς ὁδηγήση μπροστά στόν ἄνθρωπο πού ἔγινε αἰτία νά πεθάνη. Ὅταν τιμωρηθῆ ὁ αἴτιος, δηλαδή ὅταν πεθάνη, τότε θά εἶναι ἐλεύθεροι καί οἱ ἄνθρωποι νά μεταφέρουν τόν νεκρό στόν τάφο.
-Καλά, τοῦ λέγω, καί αὐτοί πού βασανίζονται κρατώντας τήν κάσα του, ἡ ὁποία τούς σέρνει δεξιά κι ἀριστερά, γιατί δέν τήν ἀφήνουν κάτω;
-Δέν μποροῦν, μοῦ λέγει, εἶναι σάν κολλημένη στούς ὤμους τους, ἀλλά ἐκτός τούτου θέλουν καί αὐτοί νά βοηθήσουν τόν πατέρα γιά νά βρῆ τόν αἴτιο τοῦ θανάτου τοῦ παιδιοῦ του. Σέ ἄλλο περιστατικό ἄφησαν τό φέρετρο κάτω κι αὐτό περπατοῦσε μόνο του, ἕως ὅτου ἔφθασε στό σπίτι τῶν ἀνθρώπων πού τοῦ ἔκαναν τά μάγια.
Ζήτησα νά διαβάσω μία εὐχή στόν νεκρό γιά ν’ ἀφήση ὁ σατανᾶς ἐλεύθερους τούς ἀνθρώπους νά τόν θάψουν, ἀλλά ὁ Κατηχητής πού εἶχα μαζί μου, μοῦ εἶπε: "Ὄχι, πάτερ, ἐάν διαβάσης εὐχή νά σταματήσουν τά μάγια, ὁ πατέρας μέ τούς συγγενεῖς του θά μᾶς ἐπιτεθοῦν, διότι αὐτοί ἐπλήρωσαν τόν μάγο νά τούς κάνη μάγια καί νά τούς ἀποκαλύψη ποιός σκότωσε τό παιδί του". Ἔτσι βρέθηκα πρό ἀδιεξόδου. Ἕνας φαῦλος κύκλος δαιμονοκρατίας. Ὁ κόσμος ἄρχισε ν’ ἀγριεύη περισσότερο ἀπό τόν φόβο του καί τότε δημιουργήθηκε διέξοδος στόν δρόμο καί φύγαμε.
Μετά ἀπό μερικές ἡμέρες ξαναπέρασα ἀπό τό χωριό ἐκεῖνο. Ἤθελα νά μάθω τ’ ἀποτελέσματα ἐκείνης τῆς ὑποθέσεως, διότι εἶδα μέ τά μάτια μου τήν δύναμι τοῦ σατανᾶ, τό πῶς κλωθογύριζε ὁλόκληρο τό χωριό, ἀλλά μέσα μου σκέφθηκα μπορεῖ νά εἶναι καί μασκαρεύματα τῶν ἐπιτηδείων.
Τό ἀποτέλεσμα ἦταν τό ἑξῆς: Μέσα ἀπό πολλές διαδρομές φεύγει τό φέρετρο στόν ἀέρα, δηλαδή, πρός τά ἐμπρός, ὅπως μοῦ τό διηγήθηκαν, καί κοπάνισε στό κεφάλι μιά γυναῖκα, ἡ ὁποία ἔπεσε νεκρή. Αὐτή θεωρήθηκε ἀπ’ ὅλους ὡς αἰτία τοῦ θανάτου τοῦ παιδιοῦ. Αὐτό τό ἐπεβεβαίωσε καί ὁ μάγος. Ἔτσι τά μάγια ἐτελείωσαν μέ δύο θύματα. Τά σώματα παρέμειναν τρεῖς ἡμέρες πεσμένα τό ἕνα πάνω στό ἄλλο καί κατόπιν ἐπεμβάσεως τοῦ στρατοῦ, τά μετέφεραν στό νεκροταφεῖο.
Ἄς σημειωθῆ καί τοῦτο ὅτι πολλοί ἄρχοντες καί δικαστικοί, ὅταν φθάνει ἡ ὑπόθεσις στά χέρια των, καταδικάζουν φανερά τόν μάγο καί μετά ἀπό λίγο τόν ἐλευθερώνουν διά τόν φόβο νά μή κάνη καί σ’ αὐτούς μάγια, κι ἔτσι συνεχίζεται ἡ βασιλεία τῶν μάγων στήν ’Αφρική. Δαιμονοκρατία πέρα ὡς πέρα, θριαμβεύει ἡ λευκή, ἀλλά καί ἡ μαύρη μαγεία.
Προχθές τήν Κυριακή τῶν Βαΐων εὑρισκόμουν στό Λικάσι καί σέ ἀπόστασι 200 μέτρων ἀπό τό ναό μας, βρέθηκε μέσα στά χόρτα ἕνα δωδεκάχρονο ἀγοράκι νεκρό. Μέ σύριγγα τοῦ εἶχαν ρουφήξει τό αἶμα γιά νά κάνουν διάφορα μάγια.
Τακτικά βρίσκουν νεκρούς ἀνθρώπους μέ βγαλμένη τήν καρδιά τους γιά νά κάνουν οἱ μάγοι τά μάγια τους. Αὐτό κυρίως γίνεται σέ μικρά παιδιά, τά ὁποῖα συλλαμβάνουν, τά μεταφέρουν στά δάση τίς νύκτες καί ἐκεῖ, ἐνῶ εἶναι ζωντανά, τούς βγάζουν τήν καρδιά.
Ἕνας ἀπό τούς ἱερεῖς μας, ὁ π. Ρωμανός, ὁ ὁποῖος πρίν ἦταν στρατιώτης, μοῦ διηγήθηκε ὅτι εἶδε μία γυναίκα στό κρατητήριο, ἡ ὁποία ἀνακρινομένη ἔλεγε, πώς ταξίδευε ἀπό τήν Κανάγκα στό Λουμπουμπάσι (ἀπόστασι 2000 χιλιόμετρα) μέ τό ἀεροπλάνο της τήν νύκτα, τό ὁποῖο ἔπεσε στό χωριό Φουγκουροῦμε (200 χιλιόμετρα μακριά ἀπό τό Λουμπουμπάσι), διότι τῆς τελείωσε ἡ βενζίνη. Τό ἀεροπλάνο της ἦταν ἕνα κοτσάνι ἀπό καλαμπόκι δεμένο στήν κοιλιά της μέ δύο φτερά δεξιά κι ἀριστερά ἀπό κότα. ‘Η δέ βενζίνη ἦταν τό αἶμα ἑνός μικροῦ παιδιοῦ πού εἶχε βάλει ὁ μάγος μέ σύριγγα μέσα στόν κορμό τοῦ καλαμποκιοῦ, τό ὁποῖον ἄρχισε νά πετάη ἀπό τό ἕνα μέρος στό ἄλλο μεταφέροντας νύκτα τούς σκοτεινούς ἐπιβάτες του καί μόνο γιά κακούς σκοπούς.
’Αδελφέ μου, Κωνσταντίνε, εἶναι γεγονός ὅτι ἡ μαγεία ἐδῶ εἶναι κάτι τό ζωντανό καί μέ τρομερά ἀποτελέσματα. Ἔτσι ὅλοι οἱ ’Αφρικανοί ζοῦν κάτω ἀπό τόν φόβο τοῦ μάγου. Γιά τήν ὥρα δέν εὑρῆκα οὔτε ἕνα Χριστιανό μας πού νά μή τρέμη ἀπό τόν μάγο....
Ἀπό π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου