τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Στό ἄρθρο τῆς περασμένης ἑβδομάδος μελετήσαμε τήν μεθοδευμένη ἐπίθεση κατά τῆς ποιμαντικῆς τῆς Ἐκκλησίας μας καί τοῦ τότε Γραμματέως τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, προσωπικά, κατά τήν περίοδο 1995-1996 καί μετέπειτα, μέχρι τό 2005, ὅταν ἐκδικαζόταν προσφυγή κατά τοῦ Τάκι Ἀλεξίου ἀπό μέλος τῆς ὀργάνωσής του.
Ἡ ἐπίθεση αὐτή δρομολογήθηκε κυρίως ἀπό τό ΚΕΦΕ (Κέντρο Ἐφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ἑλλάδος), φορέα τῆς τότε Σαηεντολογίας καί ἀπό τούς «συμμάχους» του, τόν κατά δήλωσή του Δερβίση καί Σεΐχη Σουφικῶν Ταγμάτων, προαναφερθέντα, Τάκι Ἀλεξίου, τόν Δημοσιογράφο Βασίλη Ραφαηλίδη, τόν θεολόγο Γιῶργο Μουστάκη, τούς δημοσιογράφους: Δημήτρη Τρίμη, Ἀγγέλικα Ψαρρά καί Δημήτρη Ψαρρά («Φορεῖς» τοῦ Ἰοῦ τῆς Ἐλευθεροτυπίας), τόν πρώην βουλευτή τοῦ «Συνασπισμοῦ» Πέτρο Κουναλάκη καί ἄλλους τοῦ Ἀριστεροῦ χώρου τῆς ἐποχῆς. Ἐκτιμοῦμε ὅτι «συντονιστής» τῆς ὅλης ἐκστρατείας σπίλωσης ὑπῆρξε ὁ Ἀλεξίου.
Ἀλλά ἄς ρίξουμε μία ματιά στό ἱστορικό τῆς περιόδου...[1]
«Στίς 12 Φεβρουαρίου 1995 ὁ "Ἰός" δημοσιεύει ἄρθρο μέ τίτλο "ἡ μάχη τῶν μάγων" καί ὑπότιτλο "πατήρ Ἀλεβιζόπουλος, ὁ ἀντιαιρετικός Ἀγών μου". Σέ αὐτό καταγγέλλεται ὅτι τό γραφεῖο ἐπί τῶν αἱρέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδας, παρακολουθεῖ τίς παραθρησκευτικές ὀργανώσεις στήν Ἑλλάδα σέ συνεργασία μέ τίς μυστικές ὑπηρεσίες. Μέ μαρτυρία τοῦ πρώην βουλευτῆ τοῦ ΣΥΝ Πέτρου Κουναλάκη, ὁ τότε προϊστάμενος τοῦ γραφείου ἱερέας Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, ὁ ὁποῖος δέν βρίσκεται πιά στήν ζωή, παρουσιάζεται ὡς ἀκροδεξιός, καταδότης φοιτητῶν καί ἐργατῶν, συνεργάτης τῆς στρατιωτικῆς χούντας στή Γερμανία καί ὡς σχετιζόμενος μέ Γερμανούς Νεοναζί...
»Τόν Ἰούνιο 1995, ἔρευνα τοῦ ἀντιεισαγγελέα Πρωτοδικῶν Ἰωάννη Ἀγγελή, στά γραφεῖα τῆς παραθρησκευτικῆς ὀργάνωσης Κέντρο Ἐφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ἑλλάδος - ΚΕΦΕ, γνωστῆς καί ὡς «Σαηεντολογία», ἀνακαλύπτει 20.000 ἔγγραφα, -πολλά κρυπτογραφημένα-, μεταξύ τῶν ὁποίων ἀπόρρητους στρατιωτικούς χάρτες, μελέτες γιά χῶρες τῶν Βαλκανίων καί ἔγγραφες ἐντολές τῆς ὀργάνωσης, γιά συντονισμένη δυσφημιστική ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ Ἀλεβιζόπουλου. Ἀπό τά "κεντρικά" στό Λός Ἄντζελες, δίδεται ἐγγράφως ἡ ὁδηγία νά συνδέσουν τόν ἱερέα μέ τους… Ναζί, ὥστε νά τόν καταστήσουν ἀπεχθῆ στήν κοινή γνώμη. Ὁ ὑπεύθυνος τοῦ Γραφείου Εἰδικῶν Ὑποθέσεων (OSA) τῆς Σαηεντολογίας στήν Ἀθήνα, -ἕνα εἶδος «μυστικῆς ὑπηρεσίας» στό ἐσωτερικό της ὀργάνωσης, πού παρακολουθοῦσε πολιτικούς κ.λπ.- βεβαιώνει ἰδιοχείρως ὅτι ἡ ἐντολή ἐξετελέσθη στίς 12 Φεβρουαρίου 1995, ἡμερομηνία πού δημοσιεύτηκε ἄρθρο τοῦ "Ἰοῦ" πού συνδέει τόν Ἀλεβιζόπουλο μέ τους… Ναζί.
»Στήν ἐσωτερική ἀλληλογραφία της, στελέχη τῆς ὀργάνωσης ἀναφέρουν ὅτι εἶχαν πλησιάσει ρεπόρτερ τοῦ "Ἰοῦ" τόν ὁποῖο καί "κάλεσαν" νά δημοσιεύσει ἄρθρα ἐναντίον τοῦ Ἀλεβιζόπουλου.
»Τό ποιός ἦταν ὁ ρεπόρτερ τοῦ "Ἰοῦ", πού σύμφωνα μέ τά ἔγγραφα, ἴσως νά λειτούργησε ὡς ὄργανο τῆς "μαύρης προπαγάνδας" πού ἐξαπέλυσε ἡ ὀργάνωση ἐναντίον ὅσων θεωροῦσε ἐχθρούς της, παραμένει ἀναπάντητο. Ὅμως, ἀνάμεσα στά ἔγγραφα βρίσκεται καί λίστα μέ ὀνόματα δημοσιογράφων, πολιτικῶν καί ἄλλων προσωπικοτήτων, μέ σχόλια τῆς ὀργάνωσης καί παρατηρήσεις ἄν εἶναι "ἐχθροί ἤ φίλοι". Στίς τρεῖς πρῶτες θέσεις βρίσκονται τά ὀνόματα τοῦ Δημήτρη Τρίμη, Δημήτρη Ψαρρᾶ καί Ἀγγέλικας Ψαρρᾶ, μέλη τοῦ "Ἰοῦ τῆς Ἐλευθεροτυπίας".
»Στή λίστα βρίσκεται τό ὄνομα ἄλλου δημοσιογράφου, ὁ ὁποῖος ὅπως ἀναφέρεται σέ ἐσωτερικά ἔγγραφά τῆς ὀργάνωσης, ἀρνήθηκε νά ἐμπλακεῖ μέ τέτοιου εἴδους δραστηριότητες, ἐνῶ τό ὄνομα τοῦ Δημήτρη Τρίμη, ἀναφέρεται ὡς τοῦ ἀνθρώπου πού "δημοσίευε αὐτά πού κάνει" ὁ Ἀλεβιζόπουλος. Ὁ δημοσιογράφος αὐτός, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα δέν δημοσιεύουμε γιά εὐνόητους λόγους, -καί δέν γνώριζε τήν ὕπαρξη τῶν ἐγγράφων καί τῆς ὅλης ὑπόθεσης-, σέ κάτ΄ ἰδίαν συζήτηση, εἶπε ὅτι τήν ἴδια περίοδο τόν εἶχαν πλησιάσει μέλη παραθρησκευτικῶν ὀργανώσεων καί τοῦ πρότειναν νά ἀναλάβει τήν προβολή τους μέσω τοῦ Τύπου ἔναντι ὑψηλῆς ἀμοιβῆς, πράγμα ὅμως πού ὁ ἴδιος ἀρνήθηκε».
Παράλληλα τώρα μέ τό χρονικό τῆς ὑπόθεσης, ἄς δοῦμε καί τό προφίλ κάποιων ἐκ τῶν πρωταγωνιστῶν, ἀρχῆς γενομένης μέ τόν Τάκι Ἀλεξίου καί τήν ὀργάνωσή του «Ἐπιτροπή Ρούμι Ἑλλάδος»[2].
Γράφει ἡ Ἀριστοτελία Πελώνη, στηρίζοντας τόν Ἀλεξίου, στό σχετικό ἄρθρο της («ΤΑ ΝΕΑ», 5/12/05)[3]: «Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού o Ἀλεξίου διώκεται γιά τίς ἀπόψεις του, ὅπως ὅτι στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν κι ἄλλες θρησκεῖες ἐκτός ἀπό τή χριστιανική. Τά τελευταῖα 15 χρόνια μέ ποικίλες ἀφορμές καί διάφορους τρόπους, πού περιλαμβάνουν ἀπό ἀπειλητικά τηλεφωνήματα μέχρι εἰσβολή εἰσαγγελέα στό σπίτι του χωρίς κανένα ἔνταλμα, ὁ Τάκις Ἀλεξίου ἔχει γίνει ἀντικείμενο ἐπιθέσεων πού θυμίζουν ἄλλες ἐποχές.
»Αὐτή τή φορά, ὅμως, οἱ διῶκτες του ξεπέρασαν κάθε ὅριο, ἀφοῦ βρέθηκε νά κατηγορεῖται γιά... ἠθική αὐτουργία σέ πράξεις τρίτων (οἰκονομικές διαφορές μεταξύ δύο γυναικῶν, ὅπου ἡ μία ἔτυχε νά εἶναι στήν Ἑλληνική Ἐπιτροπή Ρούμι).
»Καί ἡ ὑπόθεση θά ἦταν κωμική, ἄν, παρά τήν ἀθωωτική εἰσήγηση τοῦ εἰσαγγελέα, δέν εἶχε καταδικαστεῖ πρωτόδικα σέ 25μηνη φυλάκιση ἀπό τό Τριμελές Πλημμελειοδικεῖο Ρόδου γιά πράξεις τρίτων, μέ βασικό μάρτυρα κατηγορίας ἱερομόναχο εἰδικό ἐπί τῶν αἱρέσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἀπό τό 1989 πού ὁ Ἀλεξίου ἵδρυσε τήν Ἑλληνική Ἐπιτροπή Ρούμι καί ἐξέδωσε σχετικό δοκίμιο, μπῆκε στό στόχαστρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ΚΥΠ, πού ἔχει περιλάβει τήν Ἐπιτροπή στή λίστα τῶν ἀπαγορευμένων σεκτῶν».
Ἀλλά, ἄς ἐντρυφήσουμε καί στό παρασκήνιο τῆς δημιουργίας τῆς Ὁμάδας τοῦ Τάκι Ἀλεξίου.
Στή διάρκεια προσωπικῆς μας ἔρευνας, τήν περίοδο 1988 καί ἐφεξῆς, ἐντοπίσαμε τήν παρουσία «μικρῶν ἀγγελιῶν» στήν ἐφημερίδα δημοσίευσης δωρεάν ἀγγελιῶν «Χρυσή Εὐκαιρία». Οἱ «ἀγγελίες» καλοῦσαν ἐνδιαφερομένους νά «μελετήσουν τό ἔργο τοῦ ποιητῆ Μεβλανᾶ Τζελαλεντίν Ρουμί». Οἱ ἀγγελίες δέν περιελάμβανε ἄλλες πληροφορίες πλήν ἑνός τηλεφώνου· αὐτό ἦταν ἀρκετό γιά νά ἀποτρέψει μέν τούς ἀδιάφορους, ἀλλά καί νά ἐνεργοποιήσει τήν περιέργεια κάποιων ἄλλων. Γι' ἐμένα προσωπικά, μέ τήν σχετική ἐμπειρία στόν χῶρο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί τῆς παραθρησκείας καί στούς τρόπους πού οἱ νεοεποχίτικες σέκτες «ψαρεύουν» τά ἐπίδοξα μέλη τους, ἡ ἀγγελία ἦταν σαφής. Τό τηλεφώνημα πού ἀκολούθησε καί ὁ καθορισμός μίας συνάντησης ἐπιβεβαίωσαν τήν ὑποψία...
Ἐνημέρωσα τόν π. Ἀντώνιο καί τήν ἐπαφή ἀνέλαβε ἡ συνεργάτης Σοφία Μανδελία -ἡ μετέπειτα μακαριστή ἀδελφή Ἀντωνία-, ἡ ὁποία καί «ἐντάχθηκε» στήν «Ἐπιτροπή Ρούμι» καί ὑπῆρξε ἡ βασική πηγή σχετικῆς πληροφόρησης.
Ἡ ὁμάδα Ἀλεξίου ἦταν μία ὀλιγομελής κλασική νεοεποχίτικη ὀργάνωση, ἀπόλυτα ἐξαρτημένη ἀπό τόν Ἀρχηγό· ὁ Ἀλεξίου ἐνσάρκωνε τό κλασικό πρότυπο τοῦ Γκουροῦ-Διδασκάλου, μέ ἁπόλυτη ἐξάρτηση τῶν ὀπαδῶν.
Τήν ἴδια περίπου περίοδο ἦλθαν σέ ἐπαφή μέ τόν π. Ἀντώνιο τό ζεῦγος Δημητρίου καί Χαριτωμένης Ἀνδρουτσοπούλου, τῶν ὁποίων οἱ δύο θυγατέρες, Εὔα καί Χαρίκλεια, εἶχαν παρασυρθεῖ σέ ἀποκρυφιστική σέκτα μέ ἰσλαμικό «ἐπικάλυμμα».
Μετά ἀπό ἐνημέρωση τοῦ π. Ἀντωνίου γιά τό ποιόν τῆς ὀργάνωσης, τό ζεῦγος Ἀνδρουτσοπούλου, κλασική περίπτωση οἰκογένειας πού μέλη της εἶχαν παρασυρθεῖ στά δίχτυα ἀποκρυφιστικῆς σέκτας, ἐντάχθηκαν στήν Π.Ε.Γ. καί ἀπεφάσισαν νά «κάνουν κάτι» προκειμένου νά σώσουν τίς κόρες τους.
Ὅμως, τήν συνέχεια τῆς τραγικῆς αὐτῆς ἱστορίας θά τήν παρακολουθήσουμε τήν προσεχῆ ἑβδομάδα· ἀξίζει ὅμως νά σημειώσουμε γιά ὅσους καλοπροαίρετα ἀναρωτηθοῦν, πῶς εἶναι δυνατόν νά χρήζουν «σωτηρίας» δυό ἐνήλικες γυναῖκες, ἐπιστήμονες, παντρεμένες, μέ μικρά παιδιά, πού πιστεύουν ὅτι ἡ ἔνταξή τους στήν ὁμάδα Ἀλεξίου ἀποτελεῖ «ἐλεύθερη, ἐνήλικη ἐπιλογή τους»; Ἀπάντηση στό ἀνωτέρω εἶναι ἡ «πλύση ἐγκεφάλου» (ὕπνωση, αὐτοΰπνωση, διαλογισμός), πού πραγματοποιεῖται στά πλαίσια τῶν «πρακτικῶν» τῶν σεκτῶν (sects) καί τῶν γνωστῶν ὡς «Καταστροφικῶν Λατρειῶν» (Destructive Cults).
Τὰ περιεχόμενα τοῦ ἐν λόγῳ ἄρθρου ἐκφράζουν θέσεις ἐκκλησιαστικὲς καὶ ἀντιαιρετικές καὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ προσβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη κανενός, τὶς ὁποῖες δηλώνουμε ὅτι σεβόμεθα δεόντως.