30 ἔτη πρωτειακῶν ἀξιώσεων
καὶ κακοποιήσεως τῆς συνοδικότητος!
ΣΥΓΚΛΙΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΚΑΙ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΤΟ 2025;
Οἱ δεσμοὶ Πατριάρχου Βαρθολομαίου – Προέδρου ΗΠΑ
μὲ ὄχημα τὸ νέον σχέδιον τῆς σωτηρίας(!) τοῦ περιβάλλοντος
ὁδηγοῦν εἰς τὸν «ἐπαναπρογραμματισμὸν» τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως,
ὅπου κινδυνεύουν καὶ οἱ πιστοὶ καὶ ἡ πίστις!
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Τὴν 22αν Ὀκτωβρίου ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος συνεπλήρωσε τριάκοντα ἔτη Ἀρχιερατείας εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Κων/λεως. Τὰ τριάκοντα αὐτὰ δύναται κανεὶς νὰ τὰ παρομοιάση μὲ τὸν τριακονταετῆ πόλεμον τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐπὶ 30 ἔτη τὸ Φανάρι ἐπιχειρεῖ νὰ ἐπαναφέρη τὸν παποπροτεσταντικὸν Μεσαίωνα εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολήν, μὲ τοὺς ὁμολογητάς νὰ ἀντιστέκωνται σθεναρῶς κατὰ τοῦ οἰκουμενιστικοῦ αὐτοῦ ἐγχειρήματος. Αὐτὸ ποὺ ἐπετεύχθη αὐτὰ τὰ τριάκοντα ἔτη εἶναι ὁ διχασμὸς τῶν Ὀρθοδόξων. Τὸν Μεσαίωνα ἐπολέμησαν οἱ προτεστάνται τοὺς παπικούς, τώρα τὸ «project» (σχέδιον) εἶναι νὰ διαιρεθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι εἰς τοὺς βαδίζοντας εἰς τὰ ἴχνη τῶν Ἁγίων Πατέρων, ποὺ λοιδωροῦνται ὡς φονταμενταλισταί, καὶ εἰς τοὺς παραχαράκτας τῆς πίστεως, γνωστοὺς ὡς οἰκουμενιστάς. Αὐτὸς εἶναι ὁ γενικὸς ἀπολογισμὸς τῆς πατριαρχείας τοῦ παποφίλου Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ εἰς ἕτερον ἄρθρον ἴσως προβῶμεν εἰς ἀναλυτικὴν κριτικὴν τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐγκλημάτων ποὺ συνετελέσθεισαν.
Προφανῶς, ὅμως, οἱ θέλοντες νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τὴν ἐξουσίαν, ἀνηλώθησαν εἰς ἐγκώμια ἐπὶ ἐγκωμίων τόσον κατὰ τὴν ἀποφράδα ἡμέραν, ὅσον καὶ κατὰ τὰς ἀνὰ τὴν οἰκουμένην Μητροπόλεις καὶ Ἀρχιεπισκοπάς, τὰ ὁποῖα «αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν».
Μία φράσις τοῦ Πατριάρχου Κων/λεως κατὰ τὴν ὁμιλίαν του εἶναι ἐπιβεβλημένον νὰ προβληματίση ὅλους: μεταξὺ τῶν «ἐπιτευγμάτων» του ἀνέφερεν ὅτι «τὴν διεύρυνσιν τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς περὶ ἡμᾶς Συνόδου, ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι ὁ συνοδικὸς θεσμὸς εἶναι ἔκφρασις ὁμαλῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως… τὴν ἀφύπνισιν συνόλου τῆς ἀνθρωπότητος εἰς τὰ καίρια θέματα τῆς ἐπειγούσης ἀντιμετωπίσεως τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς καὶ τῆς ἐκ παραλλήλου προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, τῆς εἰρήνης τῶν λαῶν, τῆς καταλλαγῆς, τῆς καλλιεργείας φιλικῶν σχέσεων μεταξὺ τῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν τοῦ Αἰγαίου Χωρῶν». [Κανεὶς δὲν παρετήρησεν ὅτι Ἑλλὰς καὶ Τουρκία ἔγιναν αἴφνης δύο χῶραι πού πλαισιώνουν τὸ Αἰγαῖον;… ἀντιλαμβάνεται κανεὶς τί σημαίνει αὐτὸ καὶ μάλιστα ὅταν λέγεται 200 ἔτη ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσιν;]
Ἡ ὑποτιθεμένη «διεύρυνσις» τῆς Ἱ. Συνόδου παρουσιάζεται ὡς κατόρθωμα καὶ κανεὶς δὲν ἀναλογίζεται ἔστω καὶ διὰ κλάσματα τοῦ δευτερολέπτου ὅτι πρόκειται περὶ παραλογισμοῦ: ὁ ἕνας ἀποφασίζει διὰ τὸ σύστημα τῆς Ἐκκλησίας, ἂν θὰ εἶναι διευρυμένη, ὁλομέλεια ἢ ἀριστίνδην ἡ ἑκάστοτε Σύνοδος; Παραλείπομεν ὅτι δὲν πρόκειται διὰ διεύρυνσιν, ἀλλὰ κατὰ τὸ δοκοῦν σύνθεσιν ἀνὰ ἑξάμηνον, δηλ. διάλυσιν τῆς συνοδικότητος. Δὲν νοεῖται Πατριάρχης, ἐφόσον δὲν λειτουργεῖ ἡ Ἱ. Σύνοδος, ὡς ὁρίζουν οἱ Ἱ. Κανόνες! Ὅσον δὲν ὑπάρχει Σύνοδος, ὡς ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία, δὲν εἶναι δυνατόν νὰ ὑπάρχη πρόεδρος αὐτῆς, δηλ. Πατριάρχης! Δὲν εἶναι ὁ Πατριάρχης ποὺ «δημιουργεῖ» τὴν Σύνοδον, ἀλλὰ ἡ Σύνοδος -ποὺ ὄχι ἁπλῶς κατευθύνει τὸν Πατριάρχην ἀλλὰ- παράγει τὴν θέσιν τοῦ προέδρου εἰς αὐτήν! Εἶναι κατ’ οὐσίαν ἀνυπόστατος ὁ Πατριάρχης!
Εἶναι καταφανὲς ὅτι ἡ προκειμένη ἀντεστραμμένη ἀντίληψις ποὺ ἔχει ὁ Πατριάρχης περὶ Συνόδου εἶναι καθαρῶς παπική! Παρουσιάζει τὸ μαῦρον ὡς ἄσπρον καὶ ἀπὸ κάτω οἱ ὑπόλοιποι ἐπευφημοῦν, πλήρως ἀνίδεοι ἐκκλησιολογίας καὶ ὑποταγμένοι εἰς «ἀντεστραμμένην Ἐκκλησίαν», δηλ. παπικὴν ἐξεικόνισιν τῆς συνοδικότητος. Δυστυχῶς πλέον ἴσως δὲν σώζει τὴν κατάστασιν οὔτε μία πιθανὴ σύγκλησις ὁλοκλήρου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κων/λεως, ἐὰν πρωτίστως δὲν ἐπιστρέψουν οἱ Ἱεράρχαι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον ἔννοιαν συνοδικότητος, ἡ ὁποία προαπαιτεῖ τὴν ἀνατροπὴν αὐτῆς τῆς βλασφήμου ἐκκλησιολογίας. Αὐτὸ ἦτο τὸ κατόρθωμα τῶν 30 ἐτῶν ποιμαντορίας: ὁ ἐπαναπρογραμματισμὸς τῆς συνειδήσεως τῶν Ἀρχιερέων νὰ πείθωνται ὅτι πραγματικὰ Ὀρθόδοξον εἶναι τὸ παπικόν!
Σύμπτωσις;
Δὲν ἐπιθυμοῦμεν ὅμως νὰ ἐπαναλάβωμεν τὴν κριτικὴν ποὺ καὶ ἄλλοτε ἔχομεν ἀσκήσει εἰς τὴν «νεοφανῆ» φαναριώτικην ἀντεκκλησιολογίαν. Σκοπὸς εἶναι νὰ ἐπισημάνωμεν κάτι νέον: μαζὶ μὲ τὰς ἑορτάς κολακειῶν διὰ τὰ 30 ἔτη τοῦ «Πάπα τῆς Ἀνατολῆς» ἤρχισε παραλλήλως καὶ εἰς τὸν παπισμὸν μία μακρόσυρτος σειρὰ διεργασιῶν σχετικῶς μὲ τὴν συνοδικότητα. Ἡ παπικὴ ἕδρα ἀπεφάσισεν ὅτι τὸ 2023 θὰ πραγματοποιηθῆ εἰς τὴν Ρώμην ἡ 16η Τακτικὴ Γενικὴ Συνέλευσις τῆς «Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων», ἡ ὁποία ἱδρύθη μὲ τὴν Β΄ Βατικανὴν τὸ 1965, μὲ θέμα «Πρὸς μία Ἐκκλησία συνοδική: κοινωνία, συμμετοχή, ἀποστολή». Μάλιστα, τὰ ἑπόμενα δύο ἔτη μέχρι καὶ τὸν Ὀκτώβριον τοῦ 2023 κάθε παπικὴ ἐνορία καὶ ἐπαρχία ἀνὰ τὴν ὑφήλιον θὰ πραγματοποιήση συγκεντρώσεις, διὰ νὰ συζητήση καὶ νὰ «βιώση» τὴν συνοδικότητα.
Πῶς ἀπεφάσισε τὸ Βατικανὸν μετὰ ἀπὸ σχεδὸν 1000 παπικῆς μονοκρατορίας νὰ ἀναζητήση τὴν συνοδικότητα; Μία «ἀγαθὴ» ἐκτίμησις ἰσχυρίζεται ὅτι ἐχρεωκόπησε πλήρως ὁ παπισμὸς πνευματικὰ καὶ ἀναζητεῖ διέξοδον. Ἐφ’ ὅσον ὅμως τὸ διεθνὲς σύστημα ἐξυπηρετεῖται μέσῳ τοῦ παπισμοῦ, θὰ τὸν διατηρήση. Ἐρχόμεθα λοιπὸν εἰς τὴν πραγματιστικὴν ἐκτίμησιν: κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαετίαν τὸ ζήτημα «πρωτεῖο καὶ συνοδικότης» εὑρίσκεται εἰς τὸ κέντρον τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ παπιστῶν. Προέκυψαν δύο κείμενα, τῆς Ραβέννας (14.10.2007) καὶ τοῦ Κιέτι (21.09.2016), καὶ ὅπως μᾶς πληροφοροῦν τὰ πλέον ἐπίσημα χείλη τοῦ παπικοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἰ. Σπιτέρη (βλ. «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης στὴν ἀναζήτηση τῆς συνοδικότητας», ἱστοσελὶς «episkopisyrou.gr», 11.10.2021) τὸ πρῶτον κείμενον ἀποδέχεται τὴν ὕπαρξιν «ἑνὸς πρώτου, ὄχι μόνο σὲ τοπικὸ καὶ ἐπαρχιακό, ἀλλὰ καὶ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο» καὶ τὸ δεύτερον ὅτι «μεταξὺ τῶν πέντε Πατριαρχῶν ὑπῆρχε μία «τάξη», ὑπῆρξεν ἕνας «πρῶτος». Καὶ συνεχίζει: «(Ὁ Πάπας) Στὴ συνέντευξή του στὸ περιοδικὸ La Civiltà Cattolica (19 Σεπτεμβρίου 2013, ἀρ. 3918, σελ. 466), στὴν ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου: «Πῶς μπορεῖ νὰ συμφιλιωθεῖ ἁρμονικὰ τὸ Πέτρειο πρωτεῖο καὶ ἡ συνοδικότητα; Ποιοὶ δρόμοι εἶναι πρακτικὰ ἐφαρμόσιμοι ἀπὸ οἰκουμενικὴ ὀπτική;», ὁ Πάπας ἀπήντησε: «Πρέπει νὰ βαδίσουμε μαζί, ὁ λαός, οἱ Ἐπίσκοποι καὶ ὁ Πάπας. Ἡ συνοδικότητα πρέπει νὰ βιωθεῖ σὲ διάφορα ἐπίπεδα. Ἴσως εἶναι καιρὸς νὰ ἀλλάξουμε τὴ μεθοδολογία τῆς Συνόδου, διότι ἡ τρέχουσα μοῦ φαίνεται στατική. Αὐτὸ θὰ μποροῦσε ἐπίσης νὰ ἔχει μία οἰκουμενι(στι)κὴ ἀξία, εἰδικὰ μὲ τοὺς Ὀρθόδοξους ἀδελφούς μας…»
Συμπέρασμα: Τὸ (παπικὸν) πρωτεῖον θὰ «συμφιλιωθῆ» μὲ τὴν συνοδικότητα, ἂν «ἀλλάξουμε τὴ μεθοδολογία τῆς Συνόδου»… Προσέξατε: δὲν εἶναι τὸ σημαντικὸν μόνον ἡ «ἀλλαγὴ», ἀλλὰ ὅτι τὴν ἀλλαγὴν Συνόδου ἀποφασίζει ὁ Πάπας, ὁ «πρῶτος»… ὅ,τι καὶ ὁ Πατριάρχης Κων/λεως, ἀφοῦ δὲν ὑπακούει εἰς τοὺς Ἱ. Κανόνας, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Πάπας!
«Βαρθολομαῖος:
30 χρόνια ὀρθόδοξος ἀκτιβισμός»
Αὐτὸν τὸν τίτλον ἔχει ἄρθρον τοῦ γνωστοῦ δημοσιογράφου κ. Γρηγορίου Καλοκαιρινοῦ εἰς τὴν ἐφημερίδα «Τὰ Νέα» τῆς 22ας Ὀκτωβρίου. Πράγματι περὶ «ἀκτιβισμοῦ» πρόκειται, καθὼς ἡ ἀκρότης καὶ ὄχι ἡ μεσότης ἀπετέλεσε χαρακτηριστικόν τῆς πατριαρχείας του! Αὐτὸ ὅμως ποὺ μέχρι σήμερα δὲν ἦτο τόσον ἐμφανὲς ἦτο ὁ σκοπὸς αὐτοῦ τοῦ ἀκτιβισμοῦ, ποὺ τὸν μαρτυρεῖ πολὺ γλαφυρὰ ὁ κ. Καλοκαιρινός, γράφων: «Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, κύλησαν σὰν νεράκι 30 χρόνια. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος θὰ σταματήσει τὶς δραστηριότητες καὶ παρεμβάσεις του ὑπὲρ τῶν κοινωνιῶν, προστατεύοντας ταυτοχρόνως καὶ τὴν Καθόλου Ὀρθοδοξία, τῆς ὁποίας ἡγεῖται ὡς ἀπευθείας Διάδοχος τῶν Ἀποστόλων, μὲ ἐντολὴ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ συνεχίζει τὶς ἀνὰ τὴν ὑφήλιο περιοδεῖες του μὲ διαφόρους στόχους καὶ σκοπούς»!
Δὲν ἔχει σημασίαν ποῖος τὰ γράφει, ἀλλὰ τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτὰ ἀποτελοῦν τὴν ἐπίσημον προπαγάνδα τοῦ Φαναρίου. Ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω καθίστανται ἐμφανῆ τὰ ἑξῆς δύο: πρῶτον, ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι ἡγέτης ὁλοκλήρου της Ἐκκλησίας, καὶ δεύτερον ὅτι αὐτὴ τὴν ἀποστολὴν ἔχει κατόπιν τῆς «ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ», θείῳ δικαίῳ! Τὰ δύο αὐτὰ στοιχεῖα συνδεδεμένα ἀποτελοῦν τὸ παπικὸν πρωτεῖον! Καὶ πάλιν ὅμως τὸ σημαντικὸν δὲν εἶναι αὐτὸ (ἄλλωστε εἶναι γνωστὸν ἤδη ἀπὸ τὴν φαναριώτικην ψευδοθεολογίαν τοῦ «πρώτου ἄνευ ἴσων», ποὺ ἔχει κακοποιήσει τὴν τριαδικὴν θεολογίαν –τυχαῖον ὅτι ἀναφέρει καὶ ἐδῶ τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ ὄχι τὸν Χριστόν;-), ἀλλὰ ὅτι τὸ δῆθεν παγκόσμιον θείῳ δικαίῳ πρωτεῖον φανερώνεται, ἐξασκεῖται, προβάλλεται εἰς τὸ πεδίον τῆς οἰκολογίας!
Πρὸς τὸ 2025
Ὁ Πατριάρχης εἰς τὸν λόγον του διὰ τὰ 30 ἔτη δὲν ἠρκέσθη νὰ ἀναφερθῆ ἀποκλειστικῶς εἰς τὰ πνευματικά του καθήκοντα, ἀλλὰ συμπεριέλαβεν εἰς αὐτά, ὡς παρεθέσαμεν εἰς τὴν ἀρχήν, καὶ τὴν συμβολήν του εἰς τὰ ζητήματα οἰκολογίας. Τὰ τελευταῖα ἔτη δὲν εἶναι ἁπλῶς οἱ ἐναγκαλισμοὶ μὲ τὸν Πάπαν καὶ οἱ «λειτουργικοὶ ἀσπασμοὶ» ποὺ ἀνταλλάσσονται, ἀλλὰ ὑπογράφονται κοινὰ ἀνακοινωθέντα, ὅπως ἡ πρόσφατος ἐπιστολὴ πρὸς ὅλον τὸν πλανήτην, μὲ ἀφορμὴν τὸ περιβάλλον. Ἡ οἰκολογία εἶναι τὸ ὄχημα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὥστε νὰ μεταλλάσσεται εἰς τὰς συνειδήσεις τῶν κοσμικῶν εἰς Πάπαν, ἐνῶ ἡ ἐπικυριαρχία του ἐπὶ τοῦ συνοδικοῦ συστήματος εἶναι, διὰ νὰ ἐπικρατῆ ἐντὸς τῶν πιστῶν ὡς Πάπας. Αὐτὴ τὴν ὥραν ὁ Πατριάρχης εὑρίσκεται εἰς τὰς ΗΠΑ, εἰς μίαν Ἐκκλησίαν ποὺ ἡ Ἱ. Σύνοδός της ὑπόκειται εἰς τὸν Πατριάρχην καὶ μὲ τὴν Γερουσίαν νὰ τὸν ὑποδέχεται ὡς «Πράσινον Πατριάρχην»… Τυχαῖον ὅτι τὸ ταξίδι του ὀνομάζεται ἐπισήμως «Ἀποστολικὴ Περιοδεία», ὅπως ἀκριβῶς τὰ ταξίδια τοῦ Πάπα;
Παραλλήλως, ὁ παπισμὸς κινεῖται πρὸς τὸ 2023 μὲ μίαν κοινωνιστικοῦ τύπου συνοδικότητα, ἡ ὁποία θὰ εἶναι λαοφιλής, διατηροῦσα ἀλώβητον τὸ πρωτεῖον. Θὰ ὁδηγηθοῦν τοιουτοτρόπως Ὀρθόδοξοι καὶ παπικοὶ τὸ 2025 εἰς σύγκλισιν εἰς τὸ πεδίον τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν καὶ ὄχι ἁπλῶς εἰς τὸ ὑψηλὸν θεολογικόν, ὡς συνέβη μέχρι σήμερα. Ὁ καταλύτης ποὺ θὰ προωθήση τὰς ἐξελίξεις θὰ εἶναι τὸ νέον «project» τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Ἂν κατὰ τὴν ἐπιδημίαν τοῦ κορωνοϊοῦ κατὰ τὸν Πατριάρχην ἐκινδύνευαν «οἱ πιστοὶ καὶ ὄχι ἡ πίστις», ὥστε νὰ παύση μέχρι καὶ ἡ θ. Λειτουργία (ὅ,τι ἔκαναν οἱ παπικοί), τότε μὲ τὴν κλιματικὴν ἀλλαγὴν θὰ χρειασθῆ μία «νέα ἐπανεκίννησις» (Great Reset) τῆς συνειδήσεως τῆς πίστεως, ὅπως ἐμμέσως ἐδήλωσεν ὁ ἴδιος κατὰ τὸν χαιρετισμὸν του εἰς τὸ «Circle the Med Forum 2021», ὅπου ἀνέφερε καὶ τὰ ἑξῆς:
«Ἡ κοινωνία δὲν μπορεῖ νὰ εὐημερήση, ὅταν τὸ περιβάλλον ὑποφέρη. Χρειαζόμαστε ἕνα οἰκονομικὸ σύστημα ποὺ ἔχει κοινωνικὸ προσανατολισμὸ καὶ οἰκολογικὴ συνείδηση».
Ποῖος θὰ χαράξη αὐτὴν τὴν πολιτικήν; Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὴν 25ην Ὀκτωβρίου κατὰ τὴν συνάντησίν του μὲ τὸν ὑπέρμαχον τοῦ σιωνισμοῦ Πρόεδρον τῶν ΗΠΑ κ. Μπάιντεν «μετέφερε τὶς εὐχὲς καὶ τοὺς ἐγκάρδιους χαιρετισμοὺς ἀπὸ τὸν Πάπα Φραγκίσκο, μὲ τὸν ὁποῖο εἶχε συναντηθεῖ πρὶν ἀπὸ μία ἑβδομάδα» (ἱστοσελὶς «gr.euronews.com», 26.10.2021) καὶ ἔπειτα «συζήτησαν προσπάθειες ἀντιμετωπίσεως τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, βήματα γιὰ νὰ τελειώσει ἡ παγκόσμια πανδημία Covid-19 κ.ἄ.» (δελτίον τύπου Λευκοῦ Οἴκου, 25.10.2021), ἐνῷ πρὸς τοὺς δημοσιογράφους ἐδήλωσεν ἐπίσης ὅτι «ἐπισημαίνουμε μὲ ἐκτίμηση τὴν δέσμευση τοῦ Προέδρου γιὰ ἐπίδειξη ὑπευθυνότητας στὸ περιβάλλον καὶ τὴν βούλησή του νὰ πρωτοστατήσει σὲ αὐτό… δική μας εὐθύνη εἶναι νὰ ὁδηγήσουμε τὶς Τοπικὲς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, ὅπως ὁ πρεσβύτερος ἀδελφὸς μίας οἰκογένειας…» (δελτίον τύπου Ἱ. Ἀ. Ἀμερικῆς, 26.10.2021). Ὀλίγον ἐνωρίτερα κατὰ τὴν συνάντησίν του μὲ τὸν ΥΠΕΞ ΗΠΑ κ. Μπλίνκεν ὁ Πατριάρχης ἐσημείωσε μεταξὺ ἄλλων: «εἴμαστε εὐγνώμονες στὴν Ἀμερικανικὴ κυβέρνηση, τὴν κυβέρνηση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, γιὰ τὴν συνεχῆ ὑποστήριξη στὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο» (Δελτίον Τύπου State Department, 25.10.2021).
Οἱ Πάπαι «προσκυνοῦν» τὸν «Πλανητάρχην» καὶ μέσῳ τῶν παγκοσμίων «projects» (οἰκουμενιστικὸς διάλογος, πανδημία, κλιματικὴ ἀλλαγὴ κλ.π.) μᾶς ὁδηγοῦν εἰς τὴν οἰκουμενικὴν μοναρχίαν. Ὅμως ἡ Ὀρθόδοξος συνοδικὴ συνείδησις θὰ ἀντισταθῆ ὁμολογιακά!