Είναι γεγονός ότι ορισμένοι ιατροί της λεγομένης «ομοιοπαθητικής» ιατρικής, προσπαθούσαν να πλησιάσουν και να εφαρμόσουν τις δικές τους θεραπευτικές σε ανθρώπους που ήταν γνωστές πνευματικές προσωπικότητες, όπως ο Γέροντας, ώστε να πιστοποιηθεί ότι η ομοιοπαθητική είναι χρήσιμη και αβλαβής, και κυρίως ότι είναι συμβατή με την ορθόδοξη πνευματικότητα.
Έτσι, ήρθε στο κελί του ένας από τους πιο ονομαστούς, αν όχι ο πιο ονομαστός, «ομοιοπαθητικός γιατρός». Όταν μπήκε μέσα στο κελί του Γέροντα Εφραίμ και άρχισε να του μιλάει, ο Γέροντας δεν αναπαυόταν. Σε σχετική ερώτηση είπε:
Εγώ δεν ξέρω αν αυτός είναι μεγάλος ή μικρός γιατρός. Εγώ ξέρω ότι από την ώρα που μπήκε στο κελί μου, βρώμισε η ατμόσφαιρα σαν ψόφιο φίδι.
Τα αισθητήρια του πατρός Εφραίμ ήταν πνευματικά, και ως εκ τούτου αλάνθαστα. Επομένως, μόνο το Άγιο Πνεύμα ευωδιάζει. Η δυσωδία των άλλων πνευμάτων γίνεται αντιληπτή από ανθρώπους όπως ο Γέροντας.