Ο Έλληνας, γεννημένος σε μια ευλογημένη γη, με το ανήσυχο πνεύμα, τη διάθεση για φιλοσοφία, τον πολιτισμό, την αναζήτηση του Θεού, την αρετή της φιλοξενίας, θύμα πάντοτε του αιώνιου διχασμού…., τώρα κατήντησε απολιτισμικός.
Τα χρόνια πέρασαν γρήγορα. Επαναστατήσαμε βιομηχανικώς! Μάθαμε να τρώμε συσκευασμένα σκουπίδια αποκαλούμενα τρόφιμα, μάθαμε να αμαρτάνουμε χειρότερα από όλους, δεχθήκαμε και ψηφίσαμε ανομολόγητα πάθη καταδικασμένα από το Ευαγγέλιο, ονομάσαμε το Χριστό με ένα πλήθος προσδιορισμών και επιθέτων, αποκτήσαμε ενδοεπικοινωνιακούς καταδότες, προσβάλλαμε και σπιλώσαμε το κατ’ Εικόνα Θεού σε τέτοιο βαθμό που είμαστε αναπολόγητοι.
Όλοι μαζί φθάσαμε ως εδώ. Διότι κάποιοι γνώρισαν αλήθεια και Θεό και δε μίλησαν για το Θεό. Μας είπαν ψέματα!!! Ο Χριστός δεν είναι μόνο Αγάπη είναι Αγάπη και Δικαιοσύνη. «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος»!
Συγκλονιστικά τα κηρύγματα αγάπης! Ένας δεσπότης κάποτε στην Ανάσταση μετά το Χριστός Ανέστη, εν μέσω «πανδημίας» των Τούρκων είπε: «αγαπητοί μου Χριστιανοί, σήμερα πρέπει να ασπασθούμε όλοι το μωαμεθανισμό, για το καλό μας» – μέρα που διάλεξε, αί; – και οι Ορθόδοξοι δεν υπάκουσαν. Ο δεσπότης ονομάστηκε Αλή και έγινε τούρκος δικαστής, και μετά από χρόνια μετάνιωσε και ξέπλυνε την αμαρτία με το μαρτύριό του.
Σταυρώνουμε συχνά το Χριστό αντί να σταυρωθούμε για το Χριστό; Κάνουμε υπακοή, θα μας απαντήσουν. Που κατήντησε η υπακοή! Να κλάψουμε πικρά, διότι τα άλαλα και τα μπάλαλα που έλεγε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έφθασαν να κυβερνούν τον κόσμο, την εκκλησία, τα μοναστήρια, όχι στο συνολό τους βέβαια. Λίγοι μοναχοί και λίγα μοναστήρια, ως καλή ζύμη αντέχουν και φωτίζουν τους πιστούς. Φωτίζουν και φωτίζονται. Αγιάζονται, διότι αγαπούν την ευπρέπεια του οίκου του Θεού!
Όσοι δεν αγαπούν την ευπρέπεια του οίκου του Θεού, εκβιάζουν και τους πιστούς να σπιλώσουν αυτήν, άκουσον άκουσον ότι δήθεν θα κλείσει η εκκλησία …
Θα το πούμε άλλη μια φορά, ότι η εκκλησία δεν έκλεισε ποτέ, και στα βουνά θα πάμε και στις ερήμους, με τη χάρη του Θεού,…και ένα μυστικό: “πολλοί κάνανε Ανάσταση φέτος σε όλη την Ελλάδα”.
Σήμερα όσο ποτέ, θα πρέπει να φεύγουμε τα βαρέα αμαρτήματα, της σαρκός κυρίως, για να σκηνώσει εντός μας το πνεύμα το Άγιο, το οποίο θα μας φωτίζει τι να λέμε, τι να πράττουμε και τι να απολογούμαστε όταν θα μας σύρουν ως κοινούς εγκληματίες του ποινικού δικαίου σε τμήματα αστυνομικά, δίκες, και ανακρίσεις.
Μένουμε νεκροί, χωρίς εξομολόγηση, χωρίς μετάνοια, και νεκροί θα παραμείνουμε αν δεχόμαστε τα πάντα. Διότι η χλιαρή πίστη θα εκλείψει. Θα γίνουν όλοι άπιστοι ή ολιγόπιστοι.
Ψηφίσθηκε η τοποθέτηση καμερών, με εικόνα και ήχο, σε κάθε δρόμο της ένδοξης πατρίδας μας, για να ακούνε και να βλέπουν όσοι θέλουν τον έλεγχο του πληθυσμού. Για να μη μιλάει κανείς ενάντια στα σχεδιά τους, για να μην ακούγεται λόγος Θεού, για να βλέπουν και να συλλαμβάνουν άμεσα, να εξαφανίζουν κάθε φωνή λογικής, για να γίνουν κυρίαρχοι σε μια γη, η οποία γέμισε από βδελύγματα πορνείας, ακολασίας, παιδεραστίας. Πώς λοιπόν μετά το άθεο αποικιοκράτος των Αθηνών, να μη βάλει τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα νηπιαγωγεία;
Η εκκλησία πρέπει να μιλήσει. Εκκλησία είμαστε όλος ο λαός. Ένας λαός που δε μετέχει στην εκκλησία, δεν έχει νόημα.
Διότι οι πολλοί του λαού, και οι δίκαιοι του λαού, οι οποίοι λιτανεύουν το πρόσωπο του Θεού λιγόστεψαν και λιγόστεψαν πολύ. Πλέον οι πιο πολλοί, λιτανεύουν ένα ασθενικό προσωπείο, το οποίο δε θυμίζει σε τίποτα την Εικόνα του Θεού. Λεφτά και επιδόματα. Κάπως έτσι είπε ένας μοναχός θα φέρουν και τον Αντίχριστό. Ως σωτήρα, ο οποίος θα μοιράζει λεφτά.
Αυτό που είμαστε είναι και η εικόνα του Θεού, αν εμείς σπιλώσουμε την Εικόνα του Θεού, τότε φτιάχνουμε δικό μας Θεό, δικό μας Χριστό. Άρα γινόμαστε Θεομάχοι. Καλύτερα με το Χριστό, σε κάθε πόνο, σε κάθε θλίψη, σε κάθε χαρά, σε κάθε διωγμό.
Από πότε έχει κάποιος να χαμογελάσει αληθινά ή να νιώσει ελεύθερος, μετά την επέλαση του κόβειν, ο οποίος μας κόβει με τη μέθοδο του σαλαμιού; Μας πήραν το χαμόγελο. Ο Θεός μας έκανε ελεύθερους, να καταλαβαίνουμε, να πράττουμε αν θέλουμε την αμαρτία. Ο κόσμος μας κάνει σκλάβους. Σε τρελαίνουν κάθε μέρα για να σε κάνουν ζώο, τσιπαρισμένο μοσχάρι, τσιπαρισμένο σκύλο, έτοιμο να σε φάνε ή να σε σκοτώσουν ανά πάσα στιγμή.
Πώς διχάζουν τον κόσμο, με τι μαεστρία… Εσκέφτηκαν οι δόλιοι ότι η εκκλησία θα υποχωρήσει, όπερ και εγένετο, τόσα χρόνια υποχωρεί σε όλα. Την έκλεισαν!
Μετά αφήσαν ελεύθερα τα σουπερμάρκετ, τις τράπεζες, μα γιατί όχι ανοικτά και η εκκλησία… φώναζαν πολλοί ορθόδοξοι……. Και εμείς αγαπητοί τα έλλογα ζώα…. Τους ευχαριστούμε κιόλας που μας άνοιξαν τις εκκλησίες…… ενώ δεν κάναμε Ανάσταση!!!!!!!!!!!-κάποιοι έκαναν ευτυχώς.
Οι μώλωπες από τα τραβήγματα των οργάνων του νόμου, που βρίσκονται παντού, οι οποίοι κακοποιούν τα πρόβατα του Χριστού, θα είναι η μαρτυρία μας, ότι πιστεύσαμε στο Χριστό.
Στην κατάσταση που είμαστε, πρέπει να μη διχαζόμαστε. Κανένας από τους ορθοδόξους δεν πρέπει να κατακρίνει πλέον όσους συχνάζουν στις καφετέριες και στα εστιατόρια με πρόσωπο ελεύθερο και πρόσωπο χαμογελαστό. Τουλάχιστον αυτοί οι άνθρωποι έχουν το κατ’ Εικόνα σε καλύτερη κατάσταση από ότι κάποιοι άλλοι.
Ο Χριστός αγάπησε τελώνες και πόρνες, και όταν δεν ήρθαν στο δείπνο οι καλεσμένοί του, επικαλούμενοι αγρούς, γυναίκα, υποχρεώσεις, βρήκε και τραπέζωσε όλους τους κουτσούς, χωλούς, φτωχούς, για να τους κάνει σύνθρονους στην αιώνια βασιλεία Του. Εμείς διαλέγουμε, με εφόδιο την ελευθερία μας.
Από το διαπολιτισμικό μοντέλο τους κράτους που είχε διαφημιστεί, τώρα περάσαμε στο απολιτισμικό. Κανένας άνθρωπος ξεχωριστός, καμία χαρά.
Θα κυκλοφορούμε με ένα ολόσωμο τζάμι σε λίγο, ή θα έχουμε εκπροσώπους ρομποτικούς, ολογράμματα, ή κάτι θα βρουν οι ‘έξυπνοι’ της γης, αφού τους χρημοτοδοτούμε αγοράζοντας κινητά σύγχρονα, υπολογιστές, προγράμματα. Τους πλουτίζουμε για να μας φτωχύνουν. Που είναι το πνεύμα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας; Λιτότητα, απλότητα, ησυχία, αυτάρκεια, ανθρώπινος βίος…. Άνθρωπο θα ζητούμε, όπως ο Διογένης, με το φανάρι.
Η εκκλησία, ποτέ δεν σκοτώνει, δεν εξουθενώνει τον άνθρωπο. Πάντα δίνει τη μετάνοια. Ο Θεός, είναι η ελευθερία σου, την οποία σου στερούν οι χρηματισμένοι επιστήμονες, του δόγματος ‘επιστήμη εστί η πλήρης αμάθεια συγκεντρωμένη επί του αυτού θέματος’.
Πλέον ο άνθρωπος δεν έχει πρόσωπο, άρα δε μπορούμε πια να λέμε ‘Είδες τον αδερφό σου! Είδες το Θεό σου!’. Άρα απομακρυνόμενοι και διχαζόμενοι από το συνάνθρωπο, δε βλέπουμε πια το Θεό. Δυστυχώς!!!!!!!!!!!!
Οξυγόνο είναι ο Χριστός και ο αδελφός μας. Τα πάντα υπέρ αυτών, για τη δόξα του Χριστού και την αγάπη του αδελφού.
Ας δούμε τα ζώα, με τον τρόπο τους δοξολογούν το Θεό, και ας μην έχουν ελπίδα αιώνιας ζωής, εμείς τί κάνουμε;