Η χριστιανική αγάπη που ανθίζει σε μία καθαρή καρδιά, αυξάνει με την Χάριν
του Αγίου Πνεύματος, ισχυροποιείται, και δίδει στην καρδιά μία αίσθηση
πληρότητος. Η χριστιανική αγάπη περνάει πρώτα από τον πλησίον, όπως λέγει ο
Ευαγγελιστής Ιωάννης: «εάν κάποιος πει ότι αγαπώ τον Θεό και τον αδελφόν
του μισεί, είναι ψεύτης. Γιατί αυτός που δεν αγαπά τον αδελφόν του που έχει
δει, τον Θεό, που δεν έχει δει, δεν δύναται να αγαπά (Α’ Ιω. 4:20). Η
αγάπη για τον Θεό είναι μία ολοκληρωτική νίκη κατά του εγωισμού. Αποκτάται μετά
από προσευχή και απαλλαγή των παθών. Όταν η αγάπη κατακλύσει την καρδιά, είναι
σαν να έχει λάβει ένα υπέροχο υπερουράνιο δώρο.
Η καρδιά ανακαλύπτει την δωρεά
της αγάπης του Θεού, και αυτή με την σειρά της γίνεται ικανή να αγαπήσει τον
Θεό και τον πλησίον. «όταν κάποιος αρχίζει να αισθάνεται πλουσίως την αγάπη
του Θεού, τότε αρχίζει να αγαπά τον πλησίον του επίσης, με πνευματική αίσθηση»
(άγιος Διάδοχος Φωτικής). Αυτή η πνευματική αίσθηση της αγάπης προς τον πλησίον
ενώνει τις καρδιές των ανθρώπων σε μία τέλεια ένωση, με τον σύνδεσμο της
αγάπης, ο οποίος βασίζεται στην δική μας αγάπη για τον Θεό αλλά και διότι
πρώτος ο Θεός αγάπησε εμάς (Α’ Ιω. 4:19).
Όσο η καρδιά ανοίγεται στον Θεό, τόσο
αισθάνεται να την κατακλύζει η θεϊκή αγάπη. Τότε πλησιάζει πολύ κοντά στην
ένωσή της με τον Θεό. Αυτή η θεϊκή αγάπη που έλαβαν οι άγιοι Απόστολοι με την
Χάριν του Αγίου Πνεύματος εξ αιτίας της πλήρους αγάπης που είχαν για τον
Χριστό, τους έκανε δυνατούς να αντέξουν ταπεινώσεις, απόρριψη, φυλακίσεις,
βασανισμούς ένεκα της διαδόσεως του Ευαγγελίου του Χριστού. Όμως αυτή η θεϊκή
αγάπη τους κράτησε δυνατούς και ενωμένους με τον Θεό. Και εν κατακλείδι, αυτή
είναι η πεμπτουσία της θεϊκής αγάπης, να παραμένει η καρδιά προσηλωμένη στον
Θεό.
πηγή