Αύριο η μνήμη της (2 Μαΐου)… Φέτος θα τιμήσουμε την μνήμη της κεκλεισμένων των θυρών μα μ’ ανοιχτές τις καρδιές όλων εκείνων των ψυχών που προσεύχονται σε αυτήν, που ακουμπούν στην Εικόνα της όχι μονάχα τα άνθη της αυλής τους μα και τους καρπούς (πικρούς και γλυκείς) από τους κήπους των καρδιών τους…
Για σκέψου ένα κοριτσάκι να γεννηθεί δίχως να μπορεί να βλέπει την ομορφιά της πλάσης που εμείς δεν εκτιμάμε….
Και στο ήδη λαβωμένο κορμάκι της να προστεθεί κι άλλος σταυρός, μένει παράλυτη (ήταν 14 χρόνων)….
Κι όμως των πειρασμών οι ‘’φλόγες’’ δεν στέγνωσαν από τα χείλη της την προσευχή. Των πειρασμών η μανία δεν λιγόστεψαν δράμι την αγάπη της για τον Χριστό. Των πειρασμών ο φόβος δεν σίγησε την καρδούλα της να χτυπά από λαχτάρα για Εκείνον….
Σε εκείνο το πλασματάκι που για τα μάτια του κόσμου μπορεί να φαινόταν κακόμοιρο ακόμα και άξιο ευθανασίας (θα έλεγαν κάποιοι προοδευτικοί του 21ου αιώνα) προσέτρεχαν (και προστρέχουν) τόσες κουρασμένες και πληγωμένες ψυχές και λάμβαναν (λαμβάνουν) την Χάρη Του (Χριστού) που τόσο αγάπησε…
Ο ΣταυροΑναστάσιμος βίος της είναι η απάντηση σε κάθε επώδυνο ερωτηματικό που μας βασανίζει σε τούτον τον κόσμο…..
Υ.Γ.: Η Αγία είχε πει:
«Θα έρθουν τα χρόνια εκείνα που θα σας βάλλουν μπροστά να διαλέξετε ανάμεσα στον Σταυρό και το ψωμί»
(Μη πωρώνεσαι όμως…..θυμήσου τον απόστολο Πέτρο…)