Η γενική απομάκρυνση από το Θεό, η «μαχητική αθεΐα», η αύξηση της
αποξένωσης και της έχθρας μεταξύ των ανθρώπων, η απόρριψη της πίστεως και της
παραδόσεως, η αμαρτωλή και αμετανόητη ζωή, προκάλεσαν σε εκατομμύρια ψυχές
σοβαρές πνευματικές ζημιές.
Τις μέρες που γίνονταν μαζικές κομμουνιστικές διαδηλώσεις, στην πρώην
Σοβιετική Ένωση, η Αγία παρακαλούσε όλους, να μη βγαίνουν έξω, να κλείνουν
πόρτες και παράθυρα και φεγγίτες, επειδή, όπως έλεγε, τα στίφη των δαιμόνων
καταλαμβάνουν όλο το χώρο. Επί πλέον, η Μάτουσκα, που πολλές φορές μιλούσε και αλληγορικά,
ήθελε με αυτά τα λόγια, εκτός των άλλων, να υπενθυμίσει την ανάγκη να έχει
κανείς κλειστά τα παράθυρα της ψυχής, όπως ονομάζουν οι Πατέρες τις αισθήσεις
του ανθρώπου.
Κάποτε, η Ζηναΐδα ερώτησε την Αγία Ματρώνα,
γιά τα χρόνια του «μαχητικού αθεϊσμού»: «Πώς επέτρεψε ο Θεός να κλείσουν
και να καταγκρεμίσουν τόσους Ναούς;»
Η Αγία απάντησε:
«Αυτό ήταν το Θέλημα του Θεού. Ο
αριθμός των Ναών ελαττώθηκε, επειδή οι πιστοί θα είναι ολίγοι, δεν θα υπάρχουν
και Ιερείς γι’ αυτές τι Εκκλησίες».
«Μα, γιατί κανένας δεν αγωνίζεται;»,
ερώτησε η Ζηναΐδα.
«Ο λαός είναι
υπνωτισμένος, έχει χάσει τα νερά του. Μία φοβερή δαιμονική δύναμη μπήκε σε
δράση. Ευρίσκεται στον αέρα, διεισδύει παντού. Παλιά κατοικούσε στα έλη και τα
πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωποι εκκλησιάζονταν, φορούσαν το Σταυρό. Τα σπίτια
ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια, τον αγιασμό. Τα δαιμόνια
πετούσαν από δίπλα και δεν μπαίνανε μέσα σ’ αυτά τα σπίτια. Σήμερα, όμως, έχουν
γίνει κατοικητήριο των δαιμόνων και οι ίδιοι οι άνθρωποι, για την απιστία τους
και την απομάκρυνσή τους από τον Θεόν».