Μιλούσα πριν από μερικά χρόνια μ'έναν πολύπειρο εκπαιδευτικό και αναφέρθηκα με θαυμασμό στο λόγο του Βολταίρου «Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», από την άλλη όμως του αντιπροέβαλλα την ερώτηση πώς συμβιβάζεται αυτό με την αντιχριστιανική μανία των αθέων Κυβερνήσεων της Ευρώπης (κυρίως Γαλλίας) καθώς και του (τότε) Σοσιαλιστικού Κομμουνισμού, που και αυτός από τον Διαφωτισμό ξεκίνησε και το περίφημο δόγμα της ελεύθερης διακίνησης ιδεών πρέσβευε, αλλά είχε διακριθεί σε Γκουλάγκ και Ψυχιατρεία για τους θρησκευομένους.
Και μου απάντησε χαρακτηριστικά.
-Θυμήσου το αυτό από μένα: ΟΥΔΕΠΟΤΕ Ο ΑΘΕΪΣΜΟΣ ΥΠΗΡΞΕ ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΟΣ..
Το φιλοσόφησα. Πώς και γιατί, άραγε..
Κι έδωσα την απάντηση μέσα μου:
Αφού ξεκινούν με την αλαζονική αυτοπεποίθηση ότι «αυτοί είναι» και κανείς άλλος.
Αφού πορεύονται με την ύβρη του διανοητισμού ότι «ξέρουν» και η «Επιστήμη τους» είναι το παν, πώς είναι δυνατόν να δεχθούν κάτι επέκεινα, και πώς είναι δυνατόν να συμπεριφερθούν με ευγένεια, διακριτικότητα και σεβασμό προς τον όποιο διαφωνούντα με αυτούς συνάνθρωπό τους, προς την όποια διαφορετική της δικής τους ιδεολογία.
Ακόμη κι όταν η κοινή γνώμη, το πολιτιστικό επίπεδο της ανθρωπότητος και, ακόμη, και κάποια συμφεροντά τους, υποδεικνύουν να μη φερθούν κραυγαλέα επιθετικά και εχθρικά προς τους αντιπάλους τους, ακόμη και τότε, προσπαθώντας (και υπερβάλλοντας τον εαυτό τους) να δείξουν διαλλακτικότητα και ανωτερότητα, μιλούν για «ανοχή»!
«Ανεκτικότητα» στο διαφορετικό.. λένε.
Δε λένε «Σεβασμό». «Πολυφωνία». «Ποικιλία». «Ομορφιά μέσα στην ποικιλία», «αλληλοπλουτισμό» μέσα και από το διαφορετικό.
Δεν υπάρχει γι αυτούς κάτι αληθινό και σπουδαίο, διαφορετικό από τη γνώμη τους, από τον εαυτό τους. Μόνο ανέχονται!..
Όταν και όσο δεν τους παίρνει αλλιώς.. Προς καιρόν..
Το είδαμε κι αυτές τις μέρες με την αυταρχική τους συμπεριφορά (και εξαιρετικά αδιάκριτη και αγενή) ως προς την Θ. Κοινωνία, ως προς ένα θέμα θρησκευομένων συνανθρώπων τους τόσο προσωπικό και τόσο ευαίσθητο, και σε μέρες μάλιστα, που ο περίφημος «ιός» ..απέδραμε, η Επιτροπή για Προστασία της Δημόσιας Υγείας ..θεώρησε τον εαυτό της περιττή, και όλα γυρίσανε στην κανονικότητα..
Αλλά ήταν μια μεγάλη «ατυχία» για τους αθεϊστές στο θέμα της συγκυρίας και του χρόνου.
Ο διωγμός της Θ. Κοινωνίας έπρεπε να αρχίσει, μόλις ανοίξουν οι Εκκλησίες.
Αλλά το Διάταγμα για να ανοίξουν οι Εκκλησίες έπρεπε κατ'ανάγκην να βγει, μόλις θα έληγε ο κίνδυνος.
Κρίμα.. Ατυχήσανε.. Κακός προγραμματισμός..