… Το 1979 ο πάστορας Μάριον Κάρντοζα, που συνδέθηκε με το Ευαγγελικό
Ορθόδοξο Κίνημα, άρχισε να γράφει στον π. Σεραφείμ συγκινητικές
επιστολές εκφράζοντας την επιθυμία του να εισέλθει πιο βαθιά στην
Ορθοδοξία.
Εκείνη την περίοδο η εκκλησία του, που ήταν κοντά στο Σάντα Κρουζ της
Καλιφόρνιας – ονομαζόμενη «Εκκλησία των χίπις» επειδή περιελάμβανε νέους
αναζητητές με κουλτούρα «αντικοινωνική – περιθωριακή» – δεν είχε γίνει
δεκτή από την κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία και, στην πραγματικότητα, δεν
είχε σχεδόν καμιά επαφή με την παραδοσιακή Ορθοδοξία και τον μοναχισμό
της.
Τον Αύγουστο του 1980 ο π. Σεραφείμ έγραψε στον πάστορα Κάρντοζα προκειμένου να βρεθούν από κοντά:
“Έχω λάβει τη δεύτερη επιστολή σας και έχω πολύ συγκινηθεί από το
επείγον της επιθυμίας σας να βρείτε τις αληθινές ρίζες του
Χριστιανισμού… Είθε ο Θεός να ανταμείψει την αναζήτηση από σας της
αληθινής Ορθοδοξίας. Ο ίδιος τη βρήκα είκοσι χρόνια πριν, μετά από μια
άκαρπη περιπλάνηση στις ασιατικές θρησκείες, και δεν αμφιβάλλω ποτέ ότι
αυτή είναι η αληθινή Εκκλησία που θεμελιώθηκε από τον Κύριό μας Ιησού
Χριστό. Οι παγίδες στο δρόμο της αναζήτησης που μας οδηγεί στην Εκκλησία
του Χριστού είναι πολλές, όπως ο ίδιος έχετε ήδη συνειδητοποιήσει. Ο
ίδιος πιστεύω πως, εάν κάποιος είναι απολύτως ειλικρινής και αληθινός,
και δυσπιστεί για τις απόψεις και τα συναισθήματά του, ο Θεός θα τον
οδηγήσει στο να βρει την Εκκλησία Του. Θα είμαι στη Σάντα Κρουζ το
Σαββατοκύριακο μετά την Εργατική Γιορτή για να μιλήσω σε μια θρησκευτική
διάσκεψη της «Ρωσικής γλώσσης» εκεί, και θα ήμουν πολύ ευτυχής να σας
συναντήσω έπειτα, καθώς και τα μέλη της κοινότητάς σας εάν επιθυμείτε…
Σας στέλνουμε ακόμη μερικές ορθόδοξες εκδόσεις. Παρακαλώ, προσευχηθείτε
στο Θεό να κάνει τη συνάντησή μας καρποφόρα”.
Όταν ο π. Σεραφείμ πήγε να επισκεφτεί την εκκλησία στις 5 Σεπτεμβρίου,
ένας ενορίτης που τον είδε έξω είπε στον πάστορα Κάρντοζα: «Είναι ένας
βαρύς κολλητός εκεί έξω». Ο πάστορας, φοβισμένος ότι επρόκειτο για ένα
μέλος μιας συμμορίας μοτοσικλετιστών, άνοιξε την πόρτα και είδε για
πρώτη φορά στη ζωή του έναν ορθόδοξο μοναχό. Ο π. Σεραφείμ μίλησε μαζί
του για δύο ή τρεις ώρες. Και καθώς σηκώθηκε στο τέλος της συζήτησής
τους για να φύγει, αγκάλιασε τον πάστορα. «Ο Θεός είναι σε αυτό το
μέρος» είπε έντονα. «Μείνε σε αυτή την πορεία».
Αργότερα ο π. Σεραφείμ έγραψε στο Χρονικό του: «Μια καλή συνάντηση – (ο
πάστορας) έχει διαβάσει πολύ για την Ορθοδοξία και φαίνεται να την
αποδέχεται στην καρδιά του».
Ο π. Σεραφείμ είδε ότι η εκκλησία, έχοντας προέλθει από ένα
προτεσταντικό υπόβαθρο, είχε πολλά ακόμη να μάθει, αλλά πίστευε πως, εάν
οι άνθρωποι συνέχιζαν να αναζητούν τη Βασιλεία του Θεού, όλα τα
πράγματα θα προστίθεντο σε αυτούς [η έκφραση από το κατά Ματθαίον κεφ.
6, στίχ. 33]. Εκτίμησε ειδικά την προσπάθειά τους να σώσουν τα θύματα
της σημερινής αναρχικής κουλτούρας – κάποτε ήταν ένας τέτοιος και ο
ίδιος.
Μετά από την ανάπαυση [=την κοίμηση] του π. Σεραφείμ, ο πάστορας
Κάρντοζα χρειάστηκε μια μεγαλύτερη εκκλησία για την αυξανόμενη κοινότητά
του. Μια ιδεώδης εκκλησία ήταν διαθέσιμη στην πόλη Μπεν Λόμποντ αντί
του ποσού των 250.000 δολαρίων, αλλά η κοινότητά του δεν είχε καθόλου
χρήματα εκείνη την εποχή. Παίρνοντας λίγο χώμα από τον τάφο του π.
Σεραφείμ στην Πλατίνα, το έριξε πάνω στην έκταση της εκκλησίας και
ζήτησε από τον π. Σεραφείμ την ουράνια μεσολάβησή του. Την επόμενη μέρα η
κυρία που πουλούσε την εκκλησία είπε στον πάστορα πως θα μπορούσε να
μετακομίσει αμέσως και να μην ανησυχεί για την άμεση πληρωμή.
Η κοινότητα προσχώρησε στη συνέχεια στην Ορθόδοξη Εκκλησία, έφτασε να
περιλαμβάνει πάνω από τριακόσιες οικογένειες και έγινε ευρέως γνωστή ως
μία από τις πιο ένθερμες νεοφώτιστες κοινότητες στην Αμερική. Ο αρχικός
πάστοράς της αποδίδει το θαύμα της απόκτησης της εκκλησίας του Μπεν
Λόμποντ στις προσευχές του π. Σεραφείμ από τον ουρανό (*). Παίρνοντας το
όνομα Σεραφείμ από ευγνωμοσύνη στον π. Σεραφείμ, υπηρετεί τώρα ως
ιερέας της Ορθόδοξη Εκκλησίας του Αγίου Ιννοκεντίου (Ρωσική Ορθόδοξη
Εκκλησία της Διασποράς) στον ποταμό Ρόγκι του Όρεγκον.
(*) Η εκκλησία περιελάμβανε δύο ορθόδοξες κοινότητες προτεσταντικού
υποβάθρου, στο παρελθόν γνωστές ως Ευαγγελική Ορθόδοξη Εκκλησία και Αγία
Ορθόδοξη Εκκλησία. Πριν ενωθούν ως μία εκκλησία, οι κοινότητες είχαν
βρεθεί στην ίδια περιοχή και είχαν μείνει πολύ συνδεδεμένες. Ο πάστορας
που προαναφέρθηκε ήταν ο ηγέτης της τελικής ομάδας.
Από το βιβλίο: Ιερομόναχος Δαμασκηνός (Κρίστενσεν), Πατήρ Σεραφείμ
Ρόουζ, η ζωή και τα έργα του, τόμος Γ΄, Μυριόβιβλος 2009, σελ. 510-512.