Ακόμη και μέσα από τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, ακόμη
και τον πόνο που επιφέρει η αμαρτία, η καρδιά μπορεί να ωφεληθεί και να
ωριμάσει πνευματικά. Οι πειρασμοί είναι μία πνευματική δοκιμασία που επιτρέπει
ο Κύριος για να δοκιμασθεί η καρδιά και να αποδειχθεί πιστή και κυρίαρχη των
παθών. Η καρδιά που ανοίγεται στον Θεό δεν θα βρει την χαρά στα πάθη και τις
επιθυμίες. Εκεί μόνον ματαιότητα, θλίψη και πόνο θα γευθεί. Αντιθέτως, την
γνήσια χαρά η καρδιά θα την συναντήσει εκεί που βρίσκεται ο Θεός, η Χαρά και η
Ειρήνη μας. Με την αποφυγή των πειρασμών και την υπομονή, η καρδιά προοδεύει
στην πίστη, αποκτά αγάπη και ελπίδα, και βρίσκει την αληθινή χαρά στον Κύριο.
Η καρδιά που εξέρχεται νικήτρια από τους πειρασμούς, μαθαίνει να στηρίζει
την ελπίδα της στον Θεό, ιδίως όταν βλέπει πόσες δυσκολίες και αντιξοότητες
έχει να αντιμετωπίσει στον παρόντα βίο αλλά και στην πνευματική της πορεία προς
τον Θεό. Όταν η καρδιά στηρίζει την ελπίδα της στον Θεό, τότε είναι ειρηνική,
δεν ταράσσεται από μέριμνες ή φόβους. Η καρδιά που ελπίζει στον Θεό, ανοίγεται
στην Χάρη του Θεού που την κάνει να νοιώθει τα προβλήματα του παρόντος κόσμου
ως ασήμαντα και ελαφριά. Όταν η καρδιά εμπιστεύεται το μέλλον της στον Κύριο,
όλες οι δυσκολίες και οι μέριμνες αντιμετωπίζονται με υπομονή.