ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2019

Περί ὑγείας, Ὁμοιοπαθητικῆς καί Βελονισμοῦ

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ & ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ
γ. ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
44. Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες, δε θα θέλαμε να γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε, για να πάρουμε μία καλύτερη θέση στον παράδεισο και δε θα παρακαλούσαμε να κάνει προσευχή ο παπα-Στέφανος να γίνουμε καλά (γέλια). Γιατί παπα-Στέφανε μου τόκανες αυτό; Αφού ήξερες παπα-Στέφανε; Γιατί μου τόκανες αυτό; Ας μούλεγες καλά-καλά και ας μην έκανες προσευχή. Γιατί παπα-Στέφανε; (Γελούσε).

45. - Γέροντα τα αντιβιοτικά κάνουν ζημιά στον άνθρωπο. Αυτή τη φορά, αναγκαστήκαμε να δώσουμε στην κόρη μου (2 χρονών) αντιβίωση. Κάποιοι στο σχολείο της γυναίκας μου πήγαν στον ομοιοπαθητικό και μ' ένα χαπάκι μικρό την πέρασαν. Μας λένε μήπως θάπρεπε από την αρχή ν' αρχίσουμε το παιδί με ομοιοπαθητική.
Δύο καλογέρια του παπά-Σ. κάνουν ομοιοπαθητική. Ακούσαμε, δεν ξέρουμε αν είναι έτσι, ότι ο π. Πορφύριος είπε ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, την πρώτη δόση που δίνουν, δεν την παρασκευάζουν στην Ελλάδα αλλά τη φέρνουν από την Ολλανδία, όπου τη διαβάζουν σε ειδική τελετή. Δηλαδή μαγείες.
- Κοίταξε, για το βελονισμό υπάρχουν δύο σχολές. Η μία είναι καθαρώς ΣΑΤΑΝΙΚΗ. Η άλλη τι κάνει; Με πονάει το δάχτυλο. Ξέρει αυτός που περνάν τα νεύρα, βάζει τη βελόνα, καταστρέφει το νεύρο, σταματάει ο πόνος. Ναι αλλά τόκανε καλά; διόρθωσε την αίτια; Μετά θα πούμε με πονάει και το άλλο το χέρι, θα το νεκρώσει και εκείνο το νεύρο, μετά το άλλο, το άλλο, τι θα γίνει στο τέλος;
Η ομοιοπαθητική είναι μπλεγμένη. Έχουν μπλεχτεί πολλοί σ' αύτη την ιστορία, και έχουν ανακατέψει πολλά, θα πάρεις ένα φάρμακο, σου λένε, στην αρχή θα γίνεις χειρότερα, αλλά μετά θα σου περάσει. Σε πονάει ας πούμε το μάγουλο. Σου δίνει ο άλλος ένα δυνατό χαστούκι, πονάει περισσότερο, ώστε η προηγούμενη κατάσταση, σου φαίνεται... αστεία και την υπομένεις άνετα.
Μετά είναι κι άλλοι που είναι άρρωστοι μόνο στο λογισμό. Πάει στο γιατρό. Φύγε, δεν έχεις τίποτα. Ξαναπάει. Φύγε δεν έχεις τίποτα. Πάει στον ομοιοπαθητικό, αυτός ξέρει ότι δεν έχει τίποτα, δεν του το λέει, του δίνει εκεί μια σκόνη για το λογισμό, να του περάσει. Έγινα καλά, λέει.
- Ε, κι αυτό γέροντα είναι καλό, του διόρθωσε το λογισμό.
- Βρε παιδί μου, αυτό είναι απάτη! Του φουσκώνει και τον εγωισμό, θα σκεφτεί μετά -Είδες; καλά έλεγα εγώ. Δεν ξέραν οι γιατροί.
Μετά είναι και άλλοι που δεν μπορούν να βολευτούν αλλού και πάνε στην ομοιοπαθητική και βρίσκουν... μια απασχόληση.
Είναι μπερδεμένο το πράγμα. Μπλέκονται διάφοροι, δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη.
Μετά τα απορρίπτουν όλα τ' αλλά... αυτό δεν είναι σωστό! Αν ο άλλος έχει πυρετό 40 C τι θα κάνεις; Αφού το φάρμακο της ιατρικής κάνει τη δουλειά του, ρίχνει τον πυρετό.
Μου κάνει εντύπωση με τον Ιπποκράτη, που βρήκε τόσα πράγματα, τόσες παρατηρήσεις, τόσες θεραπείες. Αυτό δεν ήταν τυχαίο,... είναι θείος φωτισμός. Ο άλλος από τη μούχλα έφτιαξε την πενικιλίνη. Ένα γεροντάκι στο μοναστήρι τόχε παρατηρήσει αυτό και μούπε να τρώω μουχλιασμένο ψωμί, βοηθούσε, αλλά... πόσο ψωμί μπορεί να φας; Ενώ ό άλλος έκανε το φάρμακο από τη μούχλα και έσωσε τόσους ανθρώπους. Δεν είναι για πέταμα αυτό! ( Ο γέροντας υποπτευόταν ότι έχει φυματίωση.)
Εγώ θα παραδεχόμουν κάποιον βοτανολόγο, επιστήμονα. Να κάποιος έγραψε ένα βιβλίο 100 βότανα 1000 θεραπείες.
- Ο ΜΠΑΖΑΙΟΣ γέροντα!!
- Βλέπεις εκεί βότανα που τα τσαλαπατάμε και γιατρεύουν ένα σωρό περιπτώσεις.
Ήρθε εδώ κάποιος, δε θέλω να πω όνομα, γιατρός, έγραφε ένα βιβλίο, είναι και ευσεβής. Του λέω• Η μέντα βοηθάει πολύ στο άσθμα. Δεν ξέρω, μου λέει. Βρε, του λέω, εσύ γιατρός και λες δεν ξέρω;... Βλέπεις και αυτοί δεν πάνε με καλό σκοπό, πάνε να τα κάνουν στην άκρη τα βότανα, να υπάρχουν μόνο τα φάρμακα. Εδώ στις τροφές βάζουν τόσα και τόσα και στα φάρμακα θα διστάσουν;
Αν ήταν κάποιος επιστήμονας βοτανολόγος θα τον παραδεχόμουν. Βλέπεις οι γερμανοί βαλαν τη μέντα σε φακελάκια τώρα και την πουλάνε.
Υπάρχουν και πολλοί απατεώνες. Άλλος, λέει, καταλαβαίνει ΟΛΕΣ τις αρρώστιες από τα μάτια, καλά μερικά περιστατικά έχουν σχέση, αλλά πως θα καταλάβει την καρδιά από το μάτι; Άλλος, λέει, από το αυτί γιατρεύει όλες τις αρρώστιες. Βάζει κάτι βελόνες εκεί... χαζομάρες. Αυτοί είναι απατεώνες. θέλει διάκριση το πράγμα.
- Δηλαδή γέροντα να μην κάνουμε ομοιοπαθητικές στο παιδί;
- Όχι δεν είναι πράγμα να του έχεις εμπιστοσύνη.
- Ο π. Σ. που έχει μερικά καλογέρια γιατρούς τα στέλνει να μάθουν ομοιοπαθητική.
Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι και δε μίλησε.
- Ο ίδιος ο π. Σ. έκανε θεραπεία με ομοιοπαθητική και ενώ ήταν πολύ άσχημα, έγινε στο τέλος καλά.
Ο γέροντας κούνησε πικραμένος το κεφάλι του αρνητικά και στο τέλος ρώτησε.
- Από τι έγινε καλά ο π. Σ.; από την ομοιοπαθητική; (υπονοώντας ίσως ότι οι προσευχές τον θεράπευσαν).
(ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΘΗΚΗ)
46. Μετά απ' αυτές τις συμβουλές του γέροντα, αποφάσισα να ερευνήσω βαθύτερα το θέμα της ομοιοπαθητικής και του βελονισμού. Να μερικές από τις διαπιστώσεις μου σε συντομία.
Βελονισμός: Αναπτύχθηκε στην Κίνα και επιβλήθηκε ως τρόπος θεραπείας με αυτοκρατορικό διάταγμα. Είναι στενά συνδεδεμένος με την κοσμοθεωρία των παλιών Κινέζων. Έτσι λοιπόν, πίστευαν ότι η αρρώστια του σώματος είναι αποτέλεσμα της δράσης ενός κακού πνεύματος πάνω στο ανθρώπινο σώμα. Έτσι π.χ. αν πονούσε το στομάχι, αυτό σήμαινε για τους αρχαίους Κινέζους ότι ένας δαίμονας έχει φωλιάσει στο σημείο εκείνο. Για να αναγκάσουν λοιπόν το δαίμονα, που προκαλούσε την αρρώστια, να φύγει, βύθιζαν τις βελόνες στα αντίστοιχα σημεία της περιοχής, ενώ κάναν και διάφορα ξόρκια. Αυτός θάναι ο ένας κλάδος του βελονισμού, που ο γέροντας τον χαρακτήρισε καθαρώς ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ. Άραγε στις μέρες μας δεν υπάρχουν ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ; Άραγε κάποιοι απ' αυτούς δε θα μπορούσαν να εξασκούν και σήμερα αυτό τον κλάδο του βελονισμού; Και αν υπάρχουν τέτοια πονηρά και κακόβουλα πρόσωπα, που βαλαν μέσα στη ζωή τους, μέσα στην ψυχή τους, το Σατανά, μήπως περιμένετε να σας το πουν ή να το γράψουν κάτω από την ιατρική τους ταμπέλα;
Ομοιοπαθητική: Πατέρας της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα, αυτής της εναλλακτικής ιατρικής, είναι ένας ΥΠΟΜΗΧΑΝΙΚΟΣ! Ο κ. Βυθούλκας. θεωρείται πατέρας της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα, αλλά έχει και μεγάλο όνομα παγκοσμίως στους Ομοιοπαθητικούς κύκλους.
Ο κ. Βυθούλκας υπήρξε οπαδός και συνεργάτης του Ινδού γκουρού ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ. Τον Κρισναμούρτι η θεοσοφική Εταιρεία (Μασονικής προέ-λευσης) θέλησε να τον επιβάλει σαν το Χριστό της Νέας Εποχής. (Για αρκετά χρόνια κυκλοφορούσε ανά τον κόσμο παριστάνοντας το Χριστό της εποχής μας). Τα σχέδια τους απέτυχαν.
Σ' αυτό το περιβάλλον κινήθηκε ο κ. Γ. Βυθούλκας και είναι φυσικό η νοοτροπία του να είναι ποτισμένη με ανατολικές δοξασίες περί θεού, κόσμου, ανθρώπου.
Για να γίνει κανείς ομοιοπαθητικός στην Ελλάδα, πριν μερικά χρόνια, όταν ξεκινούσε αυτή η ιστορία, αρκούσε να μαθητεύσει για τρεις με έξι μήνες δίπλα σε κάποιον ομοιοπαθητικό, και μετά μπορούσε να ανοίξει το δικό του μαγαζί.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Μετά από συγκρούσεις με τον ιατρικό κόσμο της Ελλάδας, θεωρείται προϋπόθεση το πτυχίο της ιατρικής, για να ασχοληθεί κανείς στη συνέχεια με την ομοιοπαθητική. Δεν υπάρχουν οργανωμένες σχολές ομοιοπαθητικής. Δεν υπάρχουν στατιστικά δεδομένα, για να μπορέσουμε να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα της δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Δεν υπάρχει έστω μια στατιστική που να λέει ότι: από τους 1000 για παράδειγμα αποδεδειγμένα ασθενείς που ακολούθησαν ομοιοπαθητική θεραπευτική αγωγή... τόσοι γίναν καλά, τόσοι καλυτέρεψαν... τόσοι μείναν στάσιμοι και... τόσοι χειροτέρεψαν. ΤΙΠΟΤΑ! κανένα στοιχείο!... και το ωραίο είναι ότι σου λένε ότι η ομοιοπαθητική δε δουλεύει στατιστικά!
Στο παρελθόν και εγώ ο ίδιος είχα ακολουθήσει 2 φορές ομοιοπαθητική αγωγή και η γυναίκα μου και πολλοί φίλοι και γνωστοί.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έγινε τίποτα! Καμία βελτίωση! Σ' άλλες περιπτώσεις η ασθένεια προχωρούσε μέχρι που έφτανε σ' ένα φρικτό σημείο και αναγκαζόταν ο ασθενής, σε πολύ προχωρημένο στάδιο, να ζητήσει τη βοήθεια της κλασικής ιατρικής.
Κάποιες φορές υπήρξε θεραπεία. Όπως στην περίπτωσή μου με μια επιπεφυκίτιδα που είχα στα μάτια. Γιατρεύθηκε αυτή η ελαφριά ασθένεια... Αλλά όταν μετά από κάποιο διάστημα με ξαναεξέτασε ένας οφθαλμίατρος, απόρησε, γιατί το υαλώδες μέρος των ματιών μου είχε πάθει ζημιά. Έμοιαζε σαν πολύ ηλικιωμένου ανθρώπου. Σύμπτωση; Μπορεί! Ποιος μπορεί νάναι βέβαιος;
Κάποιο γνωστό ζευγάρι έκανε ομοιοπαθητική στα παιδιά του από πολύ μικρή ηλικία. Τριών ετών ίσως και λιγότερο. Τα παιδιά τους δεν είχαν πάρει ποτέ αντιβίωση. Τις γρίππες, τις λοιμώξεις και τους ιούς τους περνούσαν άνετα, μ' ένα μικρό ομοιοπαθητικό χαπάκι.
Τι συνέβη όμως αργότερα;
Μετά από αρκετά χρόνια ομοιοπαθητικής το ένα τους παιδί αρρώστησε πολύ σοβαρά. Όλα αυτά τα χρόνια ο χαλκός και τ' αλλά μέταλλα που έπαιρνε το παιδί του βγήκαν μαζεμένα και του προκάλεσαν αυτή τη σοβαρότατη ασθένεια.
Έντρομοι οι γονείς κατέφυγαν στη βοήθεια της κλασικής ιατρικής, φροντίζοντας να ενημερώσουν τους γνωστούς για το πάθημα τους... ρίχνοντας πια το ανάθεμα στην ομοιοπαθητική.
Πως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι μετά από χρόνια χρήση ομοιοπαθητικών φαρμάκων δεν μπορούμε να έχουμε σοβαρότατες παρενέργειες; Αφού δεν υπάρχει η μακροχρόνια, συσσωρευμένη εμπειρία, που στηρίζονται οι ομοιοπαθητικοί και βεβαιώνουν τον κόσμο: ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν παρενέργειες;
Ακόμα και σε επίπεδο θεωρίας, σε επίπεδο αρχών, υπάρχουν αντιφάσεις. Δεν ξέρουν καλά-καλά και οι ίδιοι τι ακριβώς πιστεύουν. Ιδρυτής της Ομοιοπαθητικής θεωρείται ο Σ. Χάνεμαν. Έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Όργανο της θεραπευτικής τέχνης, όπου εκτίθενται οι βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής.
Στο περιοδικό που εκδίδει το Κέντρο Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Αθηνών, με τίτλο ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ στο τεύχος 6π. αριθ. 3 του 1992, ο έκδοτης του περιοδικού και πατέρας της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα κ. Γ. Βυθούλκας, αναφερόμενος στο πάρα πάνω βιβλίο γράφει:
...1) Οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ πέμπτης έκδοσης του Οργάνου οπού ο Χάνεμαν ζούσε ακόμη και της έκτης που εκδόθηκε μετά το θάνατο του και όσο εμφανίζονται διαφορές, που πιθανόν δεν ανήκουν στον ίδιο. 2) Πιθανές αντιφάσεις που υπάρχουν μέσα στο Όργανο, όπως π.χ. στην παράγραφο 18 αναφέρει ...επομένως, έπεται χωρίς καμιά αμφιβολία ότι είναι το σύνολο των συμπτωμάτων σε κάθε ατομική περίπτωση ασθένειας που πρέπει να γίνει ο μοναδικός δείκτης, ο μόνος οδηγός που θα μας κατευθύνει στην επιλογή του φαρμάκου....
Ενώ όμως είναι τόσο εμφαντικός για το σύνολο των συμπτωμάτων, στην παράγραφο 153 αναφέρει: ...στην προσπάθεια μας, να ανακαλύψουμε το ενδεικνυόμενο φάρμακο... αυτό που έχει τη μεγαλύτερη ομοιότητα προς τα συμπτώματα που θέλουμε να θεραπεύσουμε... τα συμπτώματα εκείνα που θα έπρεπε κατ' εξοχήν και αποκλειστικά να λάβουμε ύπ' όψιν μας είναι τα πιο εντυπωσιακά, τα πιο περίεργα, τα πιο ασυνήθιστα και μοναδικά -τα γενικά συμπτώματα- τα πιο ακαθόριστα συμπτώματα... δε χρειάζεται να απασχολήσουν και πολύ την προσοχή μας...
...Έχουμε λοιπόν εδώ μια πραγματική αντίφαση, και αν ναι ποια είναι;
Υπάρχουν άλλες τέτοιες αντιφάσεις μέσα στο Όργανο που θα έπρεπε να συζητηθούν; αναρωτιέται ο κ. Βυθούλκας...
47. Κάποιο παιδί ήρθε να ξαναπαρακαλέσει για τον πατέρα του που ήταν άρρωστος με καρκίνο στο νοσοκομείο. Κόντευε να βάλει τα κλάματα. Ο γέροντας τον στήριξε ψυχικά.
- Μην κάνεις έτσι! Δε χάθηκαν όλα. Τι έγινε! Για το Θεό δεν είναι τίποτα δύσκολο. Μόνο πρέπει να θέλει και αυτός να βοηθηθεί. Πρέπει να γυρίσει λίγο το κουμπί να συγχρονισθεί στη συχνότητα. Να του πεις να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει.
48. Κάποτε μου φέραν ένα κοριτσάκι παράλυτο. Το είχε χτυπήσει κεραυνός και του είχε κάψει όλα τα νευρικά κύτταρα. Δεν μπορούσε να περπατήσει, να μιλήσει, να εξυπηρετηθεί. Το λυπήθηκα πολύ. Είναι μήπως δύσκολο για το Χριστό να φτιάξει τα κύτταρα ξανά; Τώρα έγινε κοτζάμ κοπέλα.
49. - Γέροντα, αυτός έχει πίεση. Μήπως ξέρετε κανένα φάρμακο;
- Πίεση, για έλα δω να σε πιέσω! (Χαριτολογώντας τον πιάνει από το κεφάλι και τον πιέζει, ενώ ο άνδρας κάθεται χαρούμενος και ευλαβικά και δέχεται τα χέρια του γέροντα στο κεφάλι).
Η πίεση είναι από το άγχος, ευλογημένε, συνεχίζει σοβαρά ο γέροντας. Εσύ να λύνεις τα εύκολα θέματα. Τα δύσκολα να τα αφήνεις για το Χριστό. Μην προσπαθείς να τα λύνεις όλα εσύ. Μετά να πας εδώ στον Ταλέα (μπακάλης στις Καρυές) ν' αγοράσεις καλή αδιαφορία... θα σου δώσει και βερεσέ αυτός!! (γελάει).
50. Να τρώτε πολλά καρότα. Κάνουν καλό. Καθαρίζουν το αίμα.
51. Κάποτε είχα κολλήσει μία ουρολοίμωξη. Μέσα σε ένα χρόνο είχα πάρει πέντε φορές δυνατή αντιβίωση. Από ένα μήνα την κάθε φορά... Δε γινόταν τίποτα. Πήγα να ζητήσω τη συμβουλή του.
- θα πάρεις ΚΡΙΘΑΡΙ καθαρό, θα το βράζεις μέχρι να ανοίξει το σπυρί του, και θα πίνεις το ζουμί μόνο.
- Πόσο θα πίνω;
- Πιες όσο θέλεις... Κακό δεν κάνει. Είναι και δυναμωτικό. Καθαρίζει όλο το σύστημα,... τα νεφρά, την κύστη. Πίνε από ένα νεροπότηρο, πρωί, μεσημέρι, βράδυ.
- Για πόσο καιρό γέροντα;
- Ε!... πιες για ένα μήνα.
Πήρα ένα μεγάλο θερμός, γύρω στο ένα λίτρο, το γέμιζα βραστό νερό και έριχνα μια χούφτα κριθάρι μέσα που τόχα ξεπλύνει από τις σκόνες. Το άφηνα όλο το βράδυ. Το πρωί το στράγγιζα και έπινα το ζουμί. Σε δεκαπέντε μέρες είχα γίνει τελείως καλά και δε συνέχισα τη θεραπεία. Το κριθάρι έκανε πολύ καλύτερη δουλειά από τα αντιβιοτικά και χωρίς... παρενέργειες.
52. Μία από τις τελευταίες φορές που τον είδα, μετά την εγχείρηση πούχε κάνει για τον καρκίνο και την επέμβαση στο συκώτι του, μόλις με είδε μου είπε:
- Να μη ζητάς! Να μη ζητάς! Δεν μπορείς ν' αντέξεις τον πόνο. Δεν αντέχεται, είναι φοβερός!
Χαμήλωσα ντροπιασμένος το κεφάλι. Ζητούσα στην προσευχή μου από το θεό να μου δώσει λίγο από την αρρώστια του γέροντα,... όσο μπορούσα να σηκώσω. Ντρεπόμουνα γιατί δεν είχα την... αυτοθυσία να ζητήσω να μπω στη θέση του, ...όπως είχε κάνει στο παρελθόν ό γέροντας για μένα, Δεν του είχα πει τίποτα... μοναχός του το κατάλαβε.
Ο γέροντας συνέχισε:
- Παλιά δε ζητούσα από τον Χριστό να με κάνει καλά. Εξ αρχής. Έρχεται ο Χριστός και με ένα χάδι τα διορθώνει όλα... χωρίς πόνο, χωρίς παρενέργειες, τέλεια... Ενώ οι άνθρωποι... Και το καλό που θα σου κάνουν, τι καλό είναι;...
Παλιά έλεγα να κάνουμε υπομονή, να κάνουμε πρώτα τα ανθρώπινα και μετά να ζητάμε τη βοήθεια του Θεού. Όχι έτσι. Πρέπει εξ αρχής να ζητάμε τη βοήθεια του Χριστού... Μ' ένα χάδι να μας κάνει καλά!
(Εδώ ο γέροντας κάνει διάκριση και μιλά για δύο περιπτώσεις ανθρώπων. Στην πρώτη περίπτωση είναι οι δυνατοί πνευματικά και σωματικά άνθρωποι που έχουν την δύναμη να υπομένουν τον πόνο της αρρώστιας, συνήθως νέοι στην ηλικία, στη δεύτερη περίπτωση ανήκουν συνήθως ηλικιωμένοι άνθρωποι που δεν έχουν αντοχή στον πόνο και γι' αυτούς συνιστά ο γέροντας να ζητούν εξ αρχής τη βοήθεια του Χριστού).
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Αθανασίου Ροκοβαλή
egolpion.com