Αναρωτιόμαστε όλοι γιατί έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ως
κοινωνία και έχουμε στερέψει από άξιους ηγέτες σε όλα τα επίπεδα, που θα
μπορέσουν να οδηγήσουν την χώρα στην έξοδο από την κρίση και ταυτόχρονα
να δώσουν όραμα και ελπίδα στον λαό.
Ξεχνάμε το γνωστό ρητό, που λέει ότι «Κατά την καρδία του λαού και οι άρχοντες αυτού».
Σκεφτείτε όμως να έδινε ο Θεός άξιους ηγέτες και ο λαός να μην είχε
μετανοήσει, να μην είχε αλλάξει μυαλά και νοοτροπία. Σκεφτείτε σε αυτήν
την περίπτωση, την αμαρτία που θα λογιζότανε στον λαό, ο οποίος δίχως να
έχει μετανοήσει και χωρίς να το αξίζει, θα είχε άξιους και ικανούς
ηγέτες.
Πρώτα λοιπόν πρέπει η αλλαγή να γίνει μέσα στα σπλάχνα της
κοινωνίας και ο κόσμος να επιστρέψει στην αγκαλιά του Θεού, αφού μπει
στον δρόμο της μετανοίας και της μεταστροφής και μετά που θα είναι
πρόσφορο και γόνιμο το έδαφος θα εμφανιστούν και οι κατάλληλοι ηγέτες.
Μαγιά σίγουρα υπάρχει και κόσμος που τα τελευταία χρόνια
επιστρέφει κοντά στον Θεό, αλλά είναι μια μειοψηφία όλοι αυτοί μέσα στο
σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Η οικονομική και πρωτίστως η πνευματική
και ηθική κρίση που περνάμε, είναι η κατάλληλη αφορμή για να επιστρέψει
ο κόσμος κοντά στον Θεό και να μπει στην οδό της μετανοίας. Ο Κύριός
μας λέει ότι: «Μακάριο τό ἔθνος πού ὁ Κύριος εἴν’ ὁ Θεός του» και «Τά ἔθνη ἡ δικαιοσύνη τά ἐξυψώνει, ἐνῶ ἡ ἁμαρτία εἶναι ντροπή γιά τούς λαούς».
Η μετάνοια (αλλαγή του νου) λοιπόν του λαού σε συνδυασμό με
την ενδυνάμωση της πίστης θα είναι τα στοιχεία εκείνα που θα μας
οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση… και τότε που ο λαός θα είναι έτοιμος
(κατά την καρδία) θα εμφανιστούν και οι κατάλληλοι ηγέτες.
Ας ευχηθούμε και ας προσευχηθούμε λοιπόν, να καταλάβουμε ότι
πρέπει να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στον Θεό και τότε η Ελλάδα θα
δοξαστεί, θα έρθει η ευλογία του Κυρίου και η χώρα μας θα ευημερήσει.
«Η δικαιοσύνη υψώνει έθνος, η δε αμαρτία είναι όνειδος λαών» (Παρ. ιδ-34).