Η Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ἀπὸ τοῦ Πάσχα εἶναι
ἀφιερωμένη στὴ συνάντηση τοῦ Κυρίου μας μὲ τὴν Σαμαρείτισσα καὶ τὴν
ἀποκάλυψη σ’ αὐτὴν ὕψιστων καὶ σωτήριων ἀληθειῶν. Ὁ Χριστός, σὲ μία ἀπὸ
τὶς περιοδεῖες του, βρέθηκε στὴ Σαμάρεια, μία περιοχή, ὅπου οἱ κάτοικοι
ἰουδαϊκῆς καταγωγῆς, εἶχαν ἀναμειχτεῖ μὲ εἰδωλολάτρες καὶ παρέκκλιναν
ἀπὸ τὴν πίστη τῶν Προφητῶν. Παράλληλα τοὺς διέκρινε καὶ μία ἐλευθερία
τῶν ἠθῶν.
Ἀντιπροσωπευτικὸς τύπος τῆς σαμαρειτικῆς κοινωνίας μία
ἁμαρτωλὴ γυναίκα, ἡ ὁποία πηγαίνοντας νὰ ἀντλήσει νερὸ ἀπὸ τὸ πηγάδι τοῦ
Ἰακώβ, βρῆκε τὸ Μεγάλο Δάσκαλο, ὁ Ὁποῖος ἀνίχνευσε στὴν ψυχή της ἕνα
κρυφὸ σπινθήρα, τὴν λαχτάρα καὶ ἀδημονία της, ἐν τῷ ἐρχομένῳ Μεσσίᾳ,
σωτηρία της. Ὁ Χριστός, ὡς καρδιογνώστης, διέγνωσε πὼς στὸ ἁμαρτωλό της
σαρκίο κρυβόταν, ἡ λαχτάρα ἀναζήτησης τῆς σῴζουσας ἀλήθειας καὶ γι’ αὐτὸ
τῆς ἀποκάλυψε ὕψιστες ἀλήθειες, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀπαραίτητες γιὰ τὴ
σωτηρία καὶ τὶς ὁποῖες ἀπέκρυψε ἀπὸ τοὺς μαθητές Του.
Ἐπίσης τῆς
ἀποκάλυψε ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας, ὁ λυτρωτὴς τοῦ κόσμου.
Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴ συνάντηση καὶ τὸ διάλογο μὲ τὸ Χριστό, ἡ μακάρια αὐτὴ
γυναίκα μεταμορφώθηκε σὲ σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ. Ὀνομάστηκε Φωτεινή,
διότι φωτίστηκε ἡ ἴδια καὶ φώτισε τοὺς ὁμοφύλους της. Κατέστη μία ἀπὸ
τὶς πλέον ἔνθερμες ἱεραποστόλους τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, καὶ γιὰ τοῦτο
ἔλαβε τὸν ὑπέρτατο τίτλο τῆς ἰσαποστόλου.
Ἔτσι τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὴ
γυναίκα, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος, στοὺς σύγχρονους χαλεποὺς
καιρούς μας τὴν ἔχει ἀποκτηνώσει, ἀνάγοντάς την σὲ ἐργαλεῖο ἁμαρτίας!