Η Church of The Truth ή Two by Twos ή The Way ή The Church With No Name
The Church of The Truth:
Η Σκοτεινή Όψη της «Αλήθειας»
και το Σκάνδαλο των «Baldwin Babies»
Η Church of The Truth («Η Εκκλησία της Αλήθειας»), γνωστή παγκοσμίως με ανεπίσημες ονομασίες όπως Two by Twos (Δύο επί Δύο), The Way (Ο Δρόμος), ή The Church With No Name (Η Εκκλησία χωρίς Όνομα), είναι ένα θρησκευτικό κίνημα που επιμένει να διατηρείται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, λειτουργώντας χωρίς επίσημη έδρα, δόγματα και δημοσιευμένη βιβλιογραφία, πέραν ενός υμνολογίου. Ιδρύθηκε στην Ιρλανδία το 1897 από τον Σκωτσέζο ευαγγελιστή William Irvine σε μια προσπάθεια να αναβιώσει το «πρωτόγονο» χριστιανικό κήρυγμα της Καινής Διαθήκης, όπου οι ιεραπόστολοι ταξίδευαν «ανά δύο» (two by two) χωρίς χρήματα και σπίτι, βασιζόμενοι αποκλειστικά στην πίστη και τη φιλοξενία των πιστών. Αυτή η μυστικοπαθής δομή, με τους πλανόδιους, άγαμους «εργάτες» (ministers) που διαμένουν στα σπίτια των μελών, ενώ αρχικά προοριζόταν για πνευματική αγνότητα, δημιούργησε ένα ιδανικό περιβάλλον για κατάχρηση και θεσμική συγκάλυψη.
Η διδασκαλία του κινήματος βασίζεται στην ιδέα ότι αποτελεί τη μόνη αληθινή συνέχεια της πρωτοχριστιανικής εκκλησίας, ένα αφήγημα που ενίσχυσε τη διαχωριστική νοοτροπία (us vs. them) και την απόλυτη υπακοή στην ιεραρχία των «εργατών». Αυτή η έμφαση στην αποκλειστική «Αλήθεια» και την πνευματική καθαρότητα, σε συνδυασμό με την ψυχολογική χειραγώγηση και την πλήρη απομόνωση από τον «έξω κόσμο», δημιούργησε το έδαφος για συγκλονιστικές καταχρήσεις, οι οποίες βγήκαν στην επιφάνεια τις τελευταίες δεκαετίες, επισκιάζοντας την ιστορία της Εκκλησίας. Το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας της, ωστόσο, δεν αφορά μόνο τις πολυάριθμες κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων (για τις οποίες διεξάγονται πλέον επίσημες έρευνες από το FBI στις ΗΠΑ και αλλού), αλλά και την πρακτική της υποχρεωτικής υιοθεσίας βρεφών, γνωστή ως το σκάνδαλο των «Baldwin Babies».
Η Δικτατορία της «Αλήθειας» και η Βία της Υιοθεσίας
Η αποκάλυψη, που ήρθε στο φως από έρευνα του BBC και αναδείχθηκε από οργανισμούς όπως η UNADFI (Εθνική Ένωση για την Άμυνα των Οικογενειών και Ατόμων θυμάτων σεκτών), αποκάλυψε μια συστηματική πρακτική που λάμβανε χώρα κυρίως μεταξύ της δεκαετίας του 1950 και του 1990, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεκάδες —και σύμφωνα με ορισμένους πρώην οπαδούς, ενδεχομένως εκατοντάδες— άγαμες γυναίκες εντός της κοινότητας αναγκάστηκαν να παραδώσουν τα βρέφη τους για υιοθεσία. Αυτή η πρακτική ήταν ενσωματωμένη στο σύστημα πίστης ως μέσο διατήρησης της «καθαρότητας» και αποφυγής του «σκανδάλου» εντός της κοινότητας, εξασφαλίζοντας παράλληλα την αφοσίωση των μητέρων.
Οι μαρτυρίες των γυναικών είναι σπαρακτικές. Περιγράφουν αφόρητες πιέσεις, φόβο ότι θα «διωχθούν από την κοινότητα» – μια μορφή κοινωνικού εξοστρακισμού που για τους μύστες ισοδυναμεί με απώλεια της σωτηρίας και της οικογένειας. Ορισμένες μητέρες δεν επιτρεπόταν καν να δουν τα παιδιά τους πριν τους τα πάρουν μόνιμα. Οι υιοθεσίες αυτές επιβλέπονταν σε μεγάλο βαθμό από τον Dr. Wally Baldwin, έναν ιατρό μέλος της αίρεσης, ο οποίος έδωσε και το όνομά του στα βρέφη: «Baldwin Babies». Τα παιδιά τοποθετούνταν σε οικογένειες πιστών της αίρεσης, συχνά χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο από τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Αυτή η πρακτική αποτέλεσε μια διπλή τραγωδία. Πρώτον, οδήγησε στον βίαιο χωρισμό μητέρων από τα βρέφη τους, προκαλώντας δια βίου ψυχολογικά τραύματα και στα δύο μέρη. Δεύτερον, όπως αποδείχθηκε από μεταγενέστερες έρευνες, πολλά από τα υιοθετημένα παιδιά κακοποιήθηκαν ή παραμελήθηκαν μέσα στα ίδια τα σπίτια των πιστών της Εκκλησίας, αποκαλύπτοντας την αποτυχία του συστήματος της «Αλήθειας» να προστατεύσει τους πιο ευάλωτους. Η οργανωμένη αυτή πρακτική αποτελεί την επιτομή της εκκλησιαστικής διαφθοράς και της κατάχρησης πνευματικής εξουσίας, καθώς η υποχρεωτική υιοθεσία χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο ελέγχου και κοινωνικής πειθαρχίας, παραβιάζοντας βάναυσα τα θεμελιώδη ανθρώπινα και μητρικά δικαιώματα.
Η Δομή της Συγκάλυψης και η Διεθνής Δικαστική Αντίδραση
Η μυστικότητα της L’Église de La Vérité, η έλλειψη επίσημου ονόματος και η αποκεντρωμένη δομή της λειτούργησαν για δεκαετίες ως μηχανισμός συγκάλυψης και αποφυγής λογοδοσίας. Οι ιθύνοντες της αίρεσης (οι «επιβλέποντες» και οι «εργάτες») φέρονται να προστάτευαν τους παιδόφιλους ιεροκήρυκες, πιέζοντας τα θύματα να «συγχωρήσουν», αγνοώντας τις νομικές υποχρεώσεις αναφοράς και μεταθέτοντας τους δράστες σε νέες τοποθεσίες με ανυποψίαστες οικογένειες. Αυτή η έλλειψη διαφάνειας καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη δικαστική επιδίωξη, καθώς η Εκκλησία δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία ή επίσημη οικονομική βάση.
Παρά τις προσπάθειες συγκάλυψης, το «φράγμα σιωπής» σπάει. Εκτός από τις έρευνες για τα «Baldwin Babies», οι διεθνείς δικαστικές εξελίξεις είναι σημαντικές. Στη Νέα Ζηλανδία, για παράδειγμα, πρώην «εργάτης» της αίρεσης καταδικάστηκε σε μακρά ποινή φυλάκισης για πολλαπλές πράξεις κακοποίησης ανηλίκων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τις ΗΠΑ, πρώην μέλη και θύματα έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους, αναζητώντας δικαίωση και νομική ευθύνη, ακόμη και μέσω αστικών αγωγών. Το FBI έχει ζητήσει δημόσια πληροφορίες για θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της συνεχιζόμενης έρευνας.
Η ιστορία της L’Église de La Vérité, των Two by Twos και των «Baldwin Babies» είναι μια δυσοίωνη υπενθύμιση ότι η αναζήτηση της «Αλήθειας» μπορεί να μετατραπεί σε τυραννία όταν συνδυάζεται με απόλυτη εξουσία και μυστικότητα. Η συστηματική κατάχρηση του θεσμού της υιοθεσίας για τη διατήρηση του κοινωνικού ελέγχου και την επιβολή της «πνευματικής καθαρότητας» αφήνει πίσω της μια κληρονομιά απολεσθέντων παιδιών, τραυματισμένων μητέρων και μια θρησκευτική δομή που αρνείται να αναγνωρίσει την ανθρώπινη βλάβη που προκάλεσε στο όνομα του Θεού. Η συνεχής δικαστική διερεύνηση φέρνει επιτέλους στο φως το κόστος της σιωπής, δίνοντας φωνή στα θύματα που βίωσαν την πιο ακραία μορφή εκμετάλλευσης: την κλοπή του ίδιου τους του παιδιού.
Ο Raymond Zwiefelhofer έχει καταδικαστεί για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών σε περισσότερες από τριάντα πολιτείες.
Ήταν Διευθύνων Σύμβουλος μιας εταιρείας τεχνολογίας στην Αριζόνα και μέλος της Εκκλησίας 2×2 (γνωστή και ως Εκκλησία Χωρίς Όνομα, Δρόμος ή Αλήθεια), σύμφωνα με πρώην οπαδούς. Με αυτή την ιδιότητα, διηύθυνε θρησκευτικές λειτουργίες στο σπίτι και ως εκ τούτου ήταν σε επαφή με παιδιά. Μετά από πολλές καταγγελίες, ξεκίνησε έρευνα. Μετά από ένα χρόνο ερευνών, βρέθηκαν 87 αρχεία που περιείχαν φωτογραφίες και βίντεο «παιδικής πορνογραφίας», δήλωσε η Catherine Fu, βοηθός εισαγγελέα για την κομητεία Maricopa. Δέκα θύματα έχουν ταυτοποιηθεί. Ο Raymond Zwiefelhofer κρίθηκε ένοχος για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων και απόκρυψη αποδεικτικών στοιχείων. Καταδικάστηκε σε 120 χρόνια φυλάκιση.
Ο εξηντάχρονος συνεχίζει να διεκδικεί την αθωότητά του. Από την πλευρά του, το FBI ανακοίνωσε ότι συνεχίζει την έρευνά του για την Εκκλησία 2×2 και ενθαρρύνει όποιον πιστεύει ότι έχει πέσει θύμα να δώσει πληροφορίες. Σύμφωνα με αρκετές μαρτυρίες που συγκεντρώθηκαν, δεν ήταν το μόνο μέλος της κοινότητας που συμμετείχε σε αυτές τις κατακριτέες πράξεις.
Στο βίντεο Secretive Christian sect under scrutiny for allegations of sexual abuse, το CBC News εξετάζει τις κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων που αντιμετωπίζει η μυστικοπαθής χριστιανική αίρεση, γνωστή ως Two by Twos ή The Truth.
Η συνέχεια ΕΔΩ