Όσιος Εφραίμ ο Σύρος
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ
Πώς εγώ ο ελάχιστος και αμαρτωλός Εφραίμ και γεμάτος παραπτώματα, θα μπορέσω να διηγηθώ αυτά που είναι πάνω από τη δύναμή μου; Αλλά επειδή ο Σωτήρας μας, χάρη στη δική του ευσπλαχνία, δίδαξε τη σοφία στους αγράμματους και μ’ αυτούς φώτισε τους πιστούς που βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, θα ενισχύσει πλούσια και τη δική μου γλώσσα για να έρθει ωφέλεια και οικοδομή και σε μένα που μιλώ, και σε όλους τους ακροατές μου. Θα μιλήσω μάλιστα με πόνο και θα πω με στεναγμούς, για τη συντέλεια του παρόντος κόσμου και για τον αδιάντροπο και φοβερό Δράκοντα, που πρόκειται να ταράξει όλη την οικουμένη, και να βάλει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων δειλία και αμέλεια και φοβερή απιστία, και να κάνει θαύματα και τερατουργίες και φοβερά φαινόμενα, ώστε, αν μπορέσει, να πλανήσει ακόμη και τους εκλεκτούς, και να εξαπατήσει όλους με τα ψεύτικα θαύματα και τις φανταστικές τερατουργίες που θα γίνουν απ’ αυτόν. Διότι με παραχώρηση του αγίου Θεού θα λάβει εξουσία να εξαπατήσει τον κόσμο, διότι πλήθυνε η ασέβεια του κόσμου, και παντού θα προξενεί κάθε λογής συμφορές. Και γι’ αυτό ο άχραντος Δεσπότης παραχώρησε να πειραχθεί ο κόσμος με πνεύμα πλάνης, εξαιτίας της ασέβειας των ανθρώπων, επειδή έτσι ήθελαν οι άνθρωποι, να αποστατήσουν δηλαδή από τον Θεό και να αγαπήσουν τον Πονηρό.
Μεγάλος αγώνας, αδελφοί, θα υπάρχει εκείνους τους καιρούς, κυρίως για τους πιστούς· όταν θα πραγματοποιούνται από τον ίδιο τον Δράκοντα θαύματα και τερατουργίες με πολλή δύναμη· όταν επίσης θα παρουσιάζει τον εαυτό του, σαν θεό, με φοβερές φαντασίες, να πετά στον αέρα, και όλους τους δαίμονες να είναι ψηλά στον αέρα, σαν άγγελοι, μπροστά στον τύραννο – διότι θα κραυγάζει με δύναμη, αλλάζοντας μορφές, προξενώντας αμέτρητο φόβο σε όλους τους ανθρώπους.
Τότε, αδελφοί, ποιος άραγε θα βρεθεί να είναι οχυρωμένος με τείχος και να μένει ασάλευτος, έχοντας στην ψυχή του την απόδειξη, δηλαδή την αγία παρουσία του μονογενή Υιού του Θεού μας, όταν θα δει εκείνη την απερίγραπτη θλίψη να απλώνεται παντού σε κάθε ψυχή, και να μην έχει εντελώς από πουθενά παρηγοριά, ούτε επίσης ανακούφιση, στη στεριά και στη θάλασσα;
Όταν θα δει ολόκληρο τον κόσμο να ταράζεται, και να φεύγει ο καθένας να κρυφτεί στα βουνά, και άλλους να πεθαίνουν από πείνα, άλλους επίσης να λιώνουν σαν το κερί, από φοβερή δίψα, και να μην υπάρχει εκείνος που θα τους σπλαχνισθεί;
Όταν θα δει όλα τα πρόσωπα να χύνουν δάκρυα, και να ρωτούν με πόθο, αν υπάρχει επάνω στη γη λόγος Θεού; Και θα ακούσει, ότι δεν υπάρχει πουθενά. Ποιος λοιπόν θα αντέξει εκείνες τις μέρες;
Και ποιος θα υπομείνει την αβάσταχτη θλίψη, όταν θα δει την ταραχή των λαών που έρχονται από τα πέρατα της γης για να δουν τον τύραννο, και πολλούς να προσκυνούν μπροστά στον τύραννο, κραυγάζοντας με τρόμο, ότι «Εσύ είσαι ο σωτήρας μας»;
Η θάλασσα θα ταραχθεί και η γη θα ξεραθεί, οι ουρανοί δε θα βρέξουν, τα φυτά θα μαραθούν, και όλοι όσοι είναι στα ανατολικά της γης θα φύγουν στα δυτικά, από τον πολύ φόβο· και επίσης, όσοι είναι στα δυτικά θα φύγουν στα ανατολικά, με τρόμο. Και τότε, αφού ο αδιάντροπος λάβει την εξουσία, θα στείλει τους δαίμονες σε όλα τα πέρατα, για να κηρύξουν με παρρησία ότι «Εμφανίσθηκε μεγάλος βασιλιάς με δόξα· ελάτε να τον δείτε».
Ποιος λοιπόν θα έχει τόσο ισχυρή ψυχή, ώστε να σηκώσει με γενναιότητα όλα τα σκάνδαλα; Ποιος λοιπόν θα είναι, όπως είπα προηγουμένως, τόσο δυνατός άνθρωπος, ώστε να τον μακαρίσουν όλοι οι Άγγελοι;
Διότι εγώ, αδελφοί μου φιλόχριστοι και τέλειοι, φοβήθηκα από αυτή την ανάμνηση του Δράκοντα, αναλογιζόμενος τη θλίψη που πρόκειται να συμβεί στους ανθρώπους, εκείνους τους καιρούς, και επίσης πόσο αυτός ο Δράκοντας θα είναι αχρείος και σκληρός για το ανθρώπινο γένος, και περισσότερο άγριος θα γίνει για τους πιστούς που έχουν τη δύναμη να νικήσουν τις φανταστικές τερατουργίες του.
Διότι θα υπάρχουν πολλοί τότε που θα φανούν ευάρεστοι στον Θεό, και που θα μπορέσουν να σωθούν στα βουνά και στους έρημους τόπους, με πολλές δεήσεις και με αβάσταχτους θρήνους. Διότι ο άγιος Θεός βλέποντας τους να είναι μέσα σε τόσο απερίγραπτο θρήνο και σε τόσο αληθινή πίστη, θα εκδηλώσει σ’ αυτούς την ευσπλαχνία του, ως φιλόστοργος πατέρας, και θα τους διαφυλάξει εκεί όπου έχουν κρυφτεί. Και διότι ο αχρειότατος Δράκοντας δε θα σταματήσει να αναζητά τους πιστούς στη στεριά και στη θάλασσα, με την ιδέα ότι έγινε πια βασιλιάς επάνω στη γη και όλους τους έχει υποτάξει. Και νομίζει ο άθλιος ότι θα αντισταθεί εκείνη τη φοβερή ώρα, όταν θα έρθει ο Κύριος από τους ουρανούς, επειδή δε γνωρίζει ο άθλιος την αδυναμία του και την υπερηφάνεια του, εξαιτίας της οποίας έπεσε. Παρόλα αυτά όμως ταράζει τη γη και φοβερίζει τα σύμπαντα με τα ψεύτικα μαγικά θαύματα του. Δε θα υπάρχει εκείνο τον καιρό, όταν θα έρθει ο Δράκοντας, ανακούφιση επάνω στη γη, αλλά μεγάλη θλίψη, ταραχή και σύγχυση, θάνατοι και πείνες σε όλο τον κόσμο, διότι ο ίδιος ο Κύριος μας με το θεϊκό του στόμα είπε, ‘‘Ότι τέτοια δεν έχουν συμβεί από την αρχή της δημιουργίας’’.
Εμείς όμως οι αμαρτωλοί, πως θα συμπεράνουμε το υπέρμετρο αλλά και το απερίγραπτο αυτής της θλίψης, όταν ο Θεός έτσι την χαρακτήρισε; Λοιπόν, ας προσηλώσει ο καθένας το νου του με ακρίβεια στις άγιες λέξεις του Κυρίου και Σωτήρα μας πως εξαιτίας της δυσκολίας και της υπερβολικής θλίψης θα λιγοστέψει τις μέρες της θλίψης, χάρη στην ευσπλαχνία του, παροτρύνοντας μας και λέγοντας «Να προσεύχεσθε, να μη συμβεί η φυγή σας χειμώνα ή μέρα Σάββατο».
Και επίσης «Να αγρυπνάτε πάντοτε, προσευχόμενοι αδιάκοπα, για να αξιωθείτε να αποφύγετε τη θλίψη και να σταθείτε μπροστά στον Θεό, διότι ο καιρός πλησιάζει». Και όμως όλοι επιμένουμε σ’ αυτή την κακία, και δεν πιστεύουμε. Ας παρακαλέσουμε αδιάκοπα με δάκρυα και προσευχές, πέφτοντας γονατιστοί μπροστά στον Θεό νύχτα και μέρα, για να σωθούμε οι αμαρτωλοί.
Οποίος έχει δάκρυα και κατάνυξη, ας παρακαλέσει τον Κύριο, για να γλυτώσουμε από τη θλίψη που πρόκειται να έρθει επάνω στη γη, ώστε ούτε το ίδιο το θηρίο να δει εντελώς, ούτε επίσης να ακούσει τα φοβερά πράγματα. Διότι θα έρθουν επάνω στη γη, στους διάφορους τόπους, πείνες, σεισμοί και διάφοροι θάνατοι.
Θα πρέπει να έχει γενναία ψυχή αυτός που θα μπορέσει να διατηρήσει τη ζωή του ανάμεσα στα σκάνδαλα. Διότι, αν βρεθεί ο άνθρωπος να αμελεί έστω και λίγο, εύκολα κυριεύεται και αιχμαλωτίζεται από τα θαύματα του πονηρού και απατηλού Δράκοντα. Και ένας τέτοιος άνθρωπος παρουσιάζεται να είναι τη μέρα της κρίσης ασυγχώρητος· διότι το βλέπει και ο ίδιος, ότι πίστεψε στον τύραννο με τη θέληση του.
Έχουμε ανάγκη, αγαπητοί, από πολλές προσευχές και από πολλά δάκρυα, για να βρεθεί κάποιος από μας σταθερός στους πειρασμούς. Διότι θα είναι πολλές οι φανταστικές τερατουργίες του θηρίου που θα συμβούν. Επειδή δηλαδή είναι θεομάχος, θέλει να απολεσθούν όλοι. Διότι μεταχειρίζεται ο τύραννος τέτοιον τρόπο, για να βαστάζουν όλοι τη σφραγίδα του θηρίου, όταν θα έρθει στην εποχή του και στον ορισμένο καιρό να εξαπατήσει όλο τον κόσμο με θαύματα· και έπειτα έτσι να προσφέρει τις τροφές και κάθε εμπόρευμα και θα τοποθετήσει κυβερνήτες να εκτελούν το πρόσταγμά του.
Προσέχετε, αδελφοί μου, την υπερβολική πονηρία του θηρίου· διότι μεταχειρίζεται πονηρά τεχνάσματα.
Προσέχετε πως αρχίζει από την κοιλιά, ώστε όταν κάποιος βρεθεί σε δυσκολία, στερούμενος την τροφή, να αναγκασθεί να δεχθεί τη σφραγίδα εκείνου, όχι όπου τύχει, σε οποιοδήποτε μέλος του σώματος, αλλά να δεχθεί το ασεβές χάραγμα στο δεξί χέρι, επίσης και στο μέτωπο, για να μην έχει ο άνθρωπος δύναμη να σχηματίσει με το δεξί του χέρι το σημείο του Σταυρού, ούτε επίσης να σημειώσει στο μέτωπο του εντελώς το άγιο όνομα του Κυρίου, ούτε τον ένδοξο και τίμιο σταυρό του Χριστού και Σωτήρα μας. Διότι γνωρίζει ο άθλιος ότι, αν σχηματισθεί ο σταυρός του Κυρίου, καταργεί όλη τη δύναμη του, και γι’ αυτό σφραγίζει το δεξί χέρι του ανθρώπου· διότι το δεξί χέρι είναι που σφραγίζει όλα τα μέλη μας. Παρόμοια μάλιστα και το μέτωπο, σαν λυχνοστάτης, κράτα ψηλά το λυχνάρι του φωτός, δηλαδή το σύμβολο του Σωτήρα μας.
Περιμένει λοιπόν, αδελφοί μου, φοβερός αγώνας όλους τους φιλόχριστους ανθρώπους, ώστε να μη δειλιάσουν ως την ώρα του θανάτου, ούτε να δείξουν αδιαφορία, όταν θα χαράζει ο Δράκοντας τη σφραγίδα του αντί για το σταυρό του Σωτήρα. Διότι μεταχειρίζεται τέτοιον τρόπο, ώστε να μην αναφέρεται διόλου, αυτό τον καιρό, το όνομα του Κυρίου και Σωτήρα. Και το κάνει αυτό ο ανίσχυρος, επειδή φοβάται και τρέμει από την αγία δύναμη του Σωτήρα μας. Διότι, αν κάποιος δε δεχθεί τη σφραγίδα εκείνου, δεν αιχμαλωτίζεται από τις φανταστικές τερατουργίες του, ούτε επίσης ο Κύριος απομακρύνεται από αυτούς τους ανθρώπους, αλλά τους φωτίζει και τους ελκύει κοντά του.
Πρέπει να καταλάβουμε εμείς, αδελφοί, με κάθε ακρίβεια, ότι οι φανταστικές τερατουργίες του Εχθρού είναι άσπλαχνες. Ο Κύριος μας όμως έρχεται σε όλους εμάς με γαλήνη, για να αποκρούσει για χάρη μας τις πανουργίες του θηρίου. Αν κρατάμε με ειλικρίνεια την ορθή πίστη του Χριστού, θα διασκορπίσουμε εύκολα τη δύναμη του τυράννου, θα αποκτήσουμε αμετακίνητο λογισμό και σταθερότητα, και θα απομακρυνθεί από μας ο ανίσχυρος, επειδή δε θα μπορεί να κάνει τίποτε.
Εγώ ο ελάχιστος, αδελφοί φιλόχριστοι, σας παρακαλώ, να μη γινόμαστε πλαδαροί, αλλά απεναντίας να γινόμαστε δυνατοί με τη δύναμη του Σταυρού. Ο αναπόφευκτος αγώνας είναι πολύ κοντά μας· ας πάρουμε όλοι την ασπίδα της πίστεως. Να είστε λοιπόν πρόθυμοι, σαν έμπιστοι δούλοι, και να μη δέχεστε άλλον. Επειδή δηλαδή ο κλέφτης και άθλιος και σκληρός πρόκειται να έρθει πρώτος αυτός, στον καιρό του, θέλοντας να κλέψει και να σφάξει και να οδηγήσει στην απώλεια την εκλεκτή ποίμνη του αληθινού Ποιμένα Χριστού, γι’ αυτό παίρνει τη μορφή του αληθινού Ποιμένα.
Ας μάθουμε, αγαπητοί, με τι λογής μορφή έρχεται στη γη ο αδιάντροπος Όφις. Επειδή δηλαδή ο Σωτήρας, θέλοντας να σώσει το γένος των ανθρώπων, γεννήθηκε από την Παρθένο και με μορφή ανθρώπου νίκησε τον εχθρό με την αγία δύναμη της θεότητας του, σοφίσθηκε αυτός να πάρει τη μορφή της παρουσίας του και να μας εξαπατήσει. Ο Κύριος μας όμως θα έρθει στη γη μέσα σε φωτεινές νεφέλες, σαν φοβερή αστραπή. Ο εχθρός απεναντίας δε θα έρθει με τον ίδιο τρόπο, διότι είναι αποστάτης. Θα γεννηθεί όμως ακριβώς το όργανο εκείνου από μία αχρεία κόρη και δε θα γίνει άνθρωπος αυτός. Και θα έρθει ο αχρειότατος με τέτοια μορφή, σαν κλέφτης, για να εξαπατήσει όλο τον κόσμο: ταπεινός, ήσυχος, μισώντας, λέει, την αδικία, αποστρεφόμενος τα είδωλα, προτιμώντας την ευσέβεια, αγαθός, φιλόπτωχος, υπερβολικά όμορφος, ατάραχος, χαρούμενος προς όλους, τιμώντας υπερβολικά το γένος των Ιουδαίων, διότι αυτοί περιμένουν τον ερχομό του.
Ανάμεσα σε όλους αυτούς θα πραγματοποιεί θαύματα, τερατουργίες και φοβερά πράγματα, με πολλή δύναμη. Και θα μηχανεύεται με δόλο να γίνει αρεστός σε όλους, για να αγαπηθεί γρήγορα από πολλούς. Και δε θα παίρνει δώρα, δε θα μιλά με οργή, δε θα παρουσιάζεται σκυθρωπός, αλλά με το πρόσχημα της καλής του διαγωγής θα εξαπατά τον κόσμο, ωσότου να βασιλεύσει.
Όταν λοιπόν θα δουν πολλοί λαοί και έθνη τέτοιες αρετές και τέτοια θαύματα, όλοι τους θα συμφωνήσουν και θα τον ανακηρύξουν βασιλιά με μεγάλη χαρά, λέγοντας ο ένας στον άλλο· «Μήπως λοιπόν υπάρχει άλλος τόσο πολύ αγαθός και δίκαιος άνθρωπος;». Θα ανυψωθεί μάλιστα αμέσως η βασιλεία του, και θα πατάξει με θυμό τρεις μεγάλους βασιλείς. Στη συνέχεια θα υπερηφανευθεί η καρδιά του, και θα ξεράσει ο Δράκοντας την πικρότητα του. Θα ταράξει την οικουμένη και θα κινήσει το πέρατα του κόσμου· θα προξενήσει θλίψη σε όλο τον κόσμο και θα μολύνει τις ψυχές. Όχι πια σαν ευλαβής, αλλά σε όλα σκληρός προς όλους, απότομος, οργίλος, θυμώδης, φοβερός, εμπαθής, τρομερός, άσχημος, μισητός, σιχαμερός, άγριος, ολέθριος, αδιάντροπος και πρόθυμος να ρίξει μέσα στο λάκκο της ασέβειας όλο το ανθρώπινο γένος.
Θα πληθύνει τα θαύματα του ανάμεσα στο πλήθος, με ψευτιά και όχι με αλήθεια. Ενώ θα παραβρίσκονται και άλλα πολλά πλήθη, και θα τον επευφημούν για τις φανταστικές τερατουργίες του, θα φωνάξει δυνατά, ώστε να σαλευτεί ο τόπος, όπου τα πλήθη στέκονται μπροστά του· «Γνωρίστε, όλοι οι λαοί, τη δύναμη μου και την εξουσία μου». Θα μετακινεί βουνά μπροστά στα μάτια αυτών που τα βλέπουν και θα ανυψώνει νησιά από τη θάλασσα· όλα όμως θα τα κάνει με απάτη και με φαντασία, και όχι αληθινά, αλλά απεναντίας θα πλανά τον κόσμο και θα εξαπατά με τις φανταστικές τερατουργίες τα σύμπαντα. Πολλοί θα πιστέψουν και θα τον δοξάσουν, σαν ισχυρό θεό.
Τότε θα θρηνήσει φοβερά και θα στενάξει κάθε ψυχή. Τότε όλοι θα αντικρίσουν μία απαρηγόρητη θλίψη, που θα τους κράτα νύχτα και μέρα, και δε θα βρίσκουν πουθενά τρόπο να χορτάσουν από τροφή.
Διότι θα τοποθετηθούν σε κάθε τόπο κυβερνήτες σκληροί· και αν κάποιος έχει τη σφραγίδα του τυράννου χαραγμένη στο μέτωπο ή στο δεξί του χέρι, θα αγοράζει λίγα τρόφιμα απ’ αυτά που θα υπάρχουν.
Τότε θα πεθαίνουν τα νήπια στην αγκαλιά των μανάδων τους· θα πεθαίνει επίσης η μάνα πάνω από το παιδί της· θα πεθαίνει επίσης ο πατέρας μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του στην αγορά, και δε θα υπάρχει εκείνος που θα τους μαζέψει και θα τους βάλει στο μνήμα. Από τα πολλά πτώματα, που θα πετιούνται στις πλατείες, θα βγαίνει παντού δυσωδία, που θα βασανίζει φοβερά τους ζωντανούς.
Το πρωί όλοι θα λένε με λύπη και στεναγμούς· «Πότε θα βραδιάσει, για να βρούμε ανακούφιση;». Και όταν επίσης θα έρθει το βράδυ, θα λένε μεταξύ τους με πολύ πικρά δάκρυα· «Πότε λοιπόν θα φέξει, για να αποφύγουμε τη θλίψη που μας πιέζει;». Και δε θα υπάρχει τόπος, όπου να φύγουν ή να κρυφθούν διότι τα πάντα έχουν ταραχθεί: ή θάλασσα και ή ξηρά. Γι’ αυτό είπε σε μας ο Κύριος· «Να αγρυπνάτε, παρακαλώντας αδιάκοπα να αποφύγετε τη θλίψη». Θα υπάρχει δυσωδία στη θάλασσα, δυσωδία επάνω στη γη, πείνες, σεισμοί. Θα υπάρχει ταραχή στη θάλασσα, ταραχή επάνω στη γη· φοβερά πράγματα στη θάλασσα, φοβερά πράγματα επάνω στη γη. Το πολύ χρυσάφι και το ασήμι και τα μεταξωτά ενδύματα καθόλου δε θα ωφελήσουν κάποιον σ’ εκείνη τη θλίψη, αλλά απεναντίας όλοι οι άνθρωποι θα μακαρίζουν τους νεκρούς που θάφτηκαν προτού να έρθει η μεγάλη θλίψη επάνω στη γη. Διότι θα πετιέται στις πλατείες και το χρυσάφι και το ασήμι, και δε θα υπάρχει εκείνος που θα τα αγγίξει, επειδή όλα θα είναι ανεπιθύμητα· αλλά απεναντίας όλοι θα σπεύδουν να φύγουν και να κρυφθούν, και δε θα υπάρχει γι’ αυτούς πουθενά τόπος να κρυφθούν από τη θλίψη.
Αλλά ακόμη μαζί με την πείνα και τη θλίψη και το φόβο, θα υπάρχουν θηρία και ερπετά σαρκοφάγα, που θα δαγκώνουν τους ανθρώπους. Από μέσα φόβος και από έξω τρόμος, και τη νύχτα και τη μέρα. Στις πλατείες θα υπάρχουν πτώματα. Στις πλατείες θα υπάρχει δυσωδία, στα σπίτια θα υπάρχει δυσωδία. Στις πλατείες πείνα και δίψα, στα σπίτια πείνα και δίψα. Στις πλατείες φωνή θρήνου, στα σπίτια φωνή θρήνου. Στις πλατείες θόρυβος, στα σπίτια θόρυβος. Θα συναντά ο ένας τον άλλο με θρήνο· ο πατέρας το παιδί του, και ο γιος τον πατέρα· η μητέρα την κόρη της. Οι φίλοι θα ξεψυχούν στις πλατείες αγκαλιασμένοι με τους φίλους, και οι αδελφοί θα πεθαίνουν αγκαλιασμένοι με τους αδελφούς. Θα μαραθεί και η ομορφιά από τα πρόσωπα όλων των ανθρώπων, και θα γίνει η όψη τους, σαν όψη νεκρού. Θα γίνει σιχαμερή και μισητή και η ομορφιά των γυναικών. Θα μαραθούν όλοι οι άνθρωποι και η επιθυμία των ανθρώπων.
Όλοι μάλιστα όσοι υπάκουσαν στο φοβερό θηρίο και δέχθηκαν τη σφραγίδα του, το ασεβές χάραγμα του αχρείου θηρίου, θα τρέχουν σ’ αυτό για βοήθεια και συγχρόνως θα λένε με πόνο «Δώσε μας να φάμε και να πιούμε, διότι πεθαίνουμε όλοι, πιεζόμενοι από την πείνα· και απομάκρυνε από μας τα φαρμακερά θηρία». Και αδυνατώντας να ανταποκριθεί ο άθλιος, θα απαντήσει με πολλή σκληρότητα, λέγοντας· «Από που εγώ θα σας δώσω να φάτε και να πιείτε, άνθρωποι; Ο ουρανός δε θέλει να δώσει βροχή στη γη· και η γη επίσης δεν έδωσε διόλου θερισμό ή γεννήματα».
Και ακούγοντάς τα αυτά οι λαοί, θα πενθήσουν και θα κλάψουν, επειδή δε θα έχουν διόλου παρηγοριά στη θλίψη τους, αλλά απεναντίας θα ακολουθήσει επάνω στη θλίψη τους ανείπωτη θλίψη, διότι τόσο πρόθυμα πίστεψαν στον τύραννο. Διότι εκείνος ο άθλιος δεν έχει τη δύναμη ούτε τον εαυτό του να βοηθήσει, και πως θα μπορέσει να ελεήσει αυτούς;
Εκείνες τις μέρες θα υπάρχει μεγάλη δυσκολία από την πολλή πίεση του Δράκοντα και από το φόβο και από το σεισμό και από τον ήχο της θάλασσας και από την πείνα και από τη δίψα και από τα δαγκώματα των θηρίων. Όλοι μάλιστα όσοι δέχθηκαν την σφραγίδα του Αντιχρίστου και τον προσκύνησαν, σαν τον αγαθό Θεό, δε θα έχουν κανένα μερίδιο στη βασιλεία του Χριστού, αλλά απεναντίας θα πεταχτούν μαζί με τον Δράκοντα στη γέεννα.
Είναι μακάριος αυτός που θα βρεθεί να είναι σε όλα άγιος και σε όλα πιστός· αυτός που θα έχει προσηλωμένη την καρδιά του στον Θεό, χωρίς δισταγμό· διότι άφοβα θα αποκρούσει όλες τις ερωτήσεις του Δράκοντα, καταφρονώντας και τα βασανιστήρια και τις φανταστικές τερατουργίες του.
Προτού μάλιστα να συμβούν αυτά, θα στείλει ο Κύριος, ως εύσπλαχνος, τον Ηλία τον Θεσβίτη και τον Ενώχ, για να διδάξουν αυτοί την ευσέβεια στο γένος των ανθρώπων και να κηρύξουν με παρρησία σε όλους τη γνώση του Θεού, ώστε να μην πιστέψουν στον τύραννο από φόβο, και θα κραυγάζουν και θα λένε: «Άνθρωποι, είναι απατεώνας· κανείς να μην πιστέψει εντελώς σ’ αυτόν, ούτε να υπακούσει στον θεομάχο· κανείς από σας να μη φοβηθεί· διότι γρήγορα θα καταργηθεί. Να, ο άγιος Κύριος έρχεται από τον ουρανό να κρίνει όλους εκείνους που πίστεψαν στα θαύματα του». Όμως λίγοι θα είναι τότε αυτοί που θα θελήσουν να υπακούσουν και να πιστέψουν στο κήρυγμα των Προφητών. Και αυτό το κάνει ο Σωτήρας, για να δείξει την ανέκφραστη φιλανθρωπία του· διότι ούτε εκείνο τον καιρό θα αφήσει το ανθρώπινο γένος χωρίς κήρυγμα, για να είναι όλοι αναπολόγητοι στην κρίση.
Πολλοί λοιπόν από τους πιστούς, όσοι τότε θα υπάρχουν κατά τον ερχομό του αχρείου, θα χύνουν ποτάμι τα δάκρυα με στεναγμούς προς τον άγιο Θεό, να γλυτώσουν από τον Δράκοντα. Και θα φεύγουν με μεγάλη βιασύνη στις ερήμους, και θα κρύβονται με φόβο στα βουνά και στα σπήλαια, και θα ρίχνουν στα κεφάλια τους χώμα και στάχτη, παρακαλώντας νύχτα και μέρα με πολλή ταπείνωση. Και θα χορηγείται σ’ αυτούς από τον άγιο Θεό αυτό που παρακαλούν, και θα τους οδηγεί η χάρη σε ασφαλείς τόπους, και θα σώζονται κρυβόμενοι στις οπές και στα σπήλαια, μη βλέποντας τα θαύματα και τα φοβερά πράγματα του Αντίχριστου. Διότι απ’ αυτούς που έχουν γνώση, εύκολα αναγνωρίζεται ο ερχομός του. Από κείνους όμως που έχουν το νου τους σε βιωτικά πράγματα και ποθούν τα γήινα, δε θα είναι αυτό ευκολοδιάκριτο. Διότι αυτός που διαρκώς είναι δεμένος σε βιωτικά πράγματα, και αν ακόμη ακούσει, δείχνει απιστία και αποφεύγει εκείνον που το λέει. Γι’ αυτό το λόγο ενδυναμώνονται οι πιστοί, διότι απαρνούνται όλα τα ανθρώπινα και τη μέριμνα αυτής της ζωής.
Τότε θα πενθήσει όλη η γη και η θάλασσα. Θα πενθήσει και ο αέρας, και συγχρόνως θα πενθήσουν τα άγρια ζώα μαζί με τα πουλιά του ουρανού. Θα πενθήσουν τα όρη και τα βουνά και τα δένδρα της πεδιάδας. Θα πενθήσουν επίσης και τα άστρα του ουρανού για το ανθρώπινο γένος, διότι όλοι απομακρύνθηκαν από τον άγιο Θεό και πίστεψαν στον απατεώνα, και δέχθηκαν το χάραγμα του αχρείου και θεομάχου αντί για τον ζωοποιό σταυρό του Σωτήρα.
Θα πενθήσει η γη και η θάλασσα, διότι ξαφνικά σταμάτησε η φωνή της ψαλμωδίας και της προσευχής από το στόμα των ανθρώπων. Θα πενθήσουν όλες οι Εκκλησίες του Χριστού με μεγάλο πένθος, διότι δεν τελείται η λειτουργία και η προσφορά.
Ύστερα λοιπόν από τη συμπλήρωση των τρεισήμισι χρόνων της εξουσίας και της δράσης του αχρείου, και όταν θα συμπληρωθούν όλα τα σκάνδαλα όλης της γης, όπως λέει ο Κύριος, θα έρθει στο τέλος, αστράφτοντας σαν αστραπή από τον ουρανό, ο άγιος και άχραντος και φοβερός και ένδοξος Θεός μας, με δόξα ανέκφραστη, ενώ θα τρέχουν μπροστά από τη δόξα του τα τάγματα των Αγγέλων και των Αρχαγγέλων, και θα είναι όλοι φλόγες φωτιάς, και θα ρέει ποταμός γεμάτος από φωτιά, με φοβερό παφλασμό. Τα Χερουβείμ, με στραμμένο το βλέμμα κάτω, και τα Σεραφείμ, που θα πετούν και θα κρύβουν τα πρόσωπα και τα πόδια τους με τα πύρινα φτερά τους, θα κραυγάζουν με φρίκη: «Σηκωθείτε, όσοι κοιμάστε. Να, ήρθε ο Νυμφίος».
Θα ανοίξουν επίσης τα μνήματα, και στη στιγμή θα αναστηθούν όλες οι φυλές, και θα στρέψουν το βλέμμα τους στο άγιο κάλλος του Νυμφίου. Και μύριες μυριάδες και χίλιες χιλιάδες Αγγέλων και Αρχαγγέλων, αναρίθμητες στρατιές, θα έχουν μεγάλη χαρά. Οι άγιοι και οι δίκαιοι και όλοι όσοι δεν δέχθηκαν τη σφραγίδα του αχρείου και ασεβούς Δράκοντα θα χαίρονται.
Και θα οδηγηθεί ο τύραννος, δεμένος από τους Αγγέλους, μαζί με όλους τους δαίμονες, μπροστά στο βήμα, και όσοι δέχθηκαν τη σφραγίδα του, και όλοι οι ασεβείς και αμαρτωλοί δεμένοι. Και ο Βασιλιάς θα βγάλει εναντίον τους την απόφαση της αιώνιας καταδίκης στο άσβεστο πυρ.
Όλοι όμως όσοι δε δέχθηκαν την σφραγίδα του Αντιχρίστου, και όλοι όσοι κρύφτηκαν στα σπήλαια, θα χαίρονται μαζί με τον Νυμφίο στον αιώνιο και ουράνιο νυφικό θάλαμο, μαζί με όλους τους Αγίους, στους απέραντους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ – ΕΡΓΑ – ΤΟΜΟΣ Δ’ (σελ.111-128) – Κείμενο – Μετάφραση – Σχόλια – Κωνσταντίνου Γ. Φραντζόλα, Φιλολόγου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ – ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ