Μὲ μπροστάρηδες τὶς οἰκογένειες τῶν νεκρῶν, ὁ Ἕλληνας θυμήθηκε ξανὰ ἀπὸ τί εἶναι φτιαγμένος - Τὸ μεγαλειῶδες συλλαλητήριο θὰ ἀφήσει ἱστορία
Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Μετὰ
ἀπὸ ἕνα μῆνα κυβερνητικῶν γαβγισμάτων, παραπλάνησης καὶ τρομοκρατίας,
στὶς 28 Φλεβάρη ἦρθε ἡ σειρὰ τοῦ λαοῦ νὰ κάνει «προγραμματικὲς δηλώσεις».
Ἦρθε ἡ σειρὰ τῶν 57 νεκρῶν νὰ καταφέρουν τὸ ἀκατόρθωτο: νὰ βάλουν ξανὰ στὶς ρᾶγες τῆς ἱστορίας ἕναν λαὸ ἐκτροχιασμένο καὶ τσακισμένο. Οἱ 57 μάρτυρες κατάφεραν νὰ ξορκίσουν τὴ μεγαλύτερη κατάρα τῆς ἑλληνικῆς φυλῆς, τὴν ἀνθρωποκτόνο διχόνοια.
Κάτι ποὺ δὲν κατάφερε κανένας ἀπὸ τοὺς ἡγέτες ποὺ παρέλασαν ἀπὸ τὸ σβέρκο μας ἐδῶ καὶ 5 δεκαετίες.
Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ συμβεῖ ὁ μεγαλύτερος εἰρηνικὸς ξεσηκωμὸς στὴν ἱστορία τῆς μεταπολίτευσης. Ἡ εἰκόνα προκαλοῦσε πρωτόγνωρο δέος. Πάνω ἀπὸ 1 ἑκατομμύριο κόσμου στὴν Ἀθήνα καί – συνολικά – ἑκατομμύρια πολιτῶν σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἐξανέμισαν τὶς ἠλιθιότητες ποὺ ἔλεγαν ὅτι στὸ συλλαλητήριο θὰ πᾶνε ὑποστηρικτές της... Κωνσταντοπούλου καὶ τῆς... φοροδιαφυγῆς.
Τὰ ἀνθρωπάρια ποὺ μονοπωλοῦσαν δηλώσεις τοῦ αἴσχους, κρύφτηκαν στὰ ἀνήλιαγα λαγούμια τους.
Δὲν θὰ σταθῶ στὰ σκηνοθετημένα ἐπεισόδια τῶν χαρτζηλικωμένων μπαχαλάκηδων ποὺ εἶδε ὅλη ἡ Ἑλλάδα σὲ ζωντανὴ μετάδοση.
Οὔτε μὲ τὶς κλασσικὲς ἀλητεῖες τῶν ΜΑΤ μέσα στὰ εἰρηνικὰ πλήθη. Οὔτε μὲ τὴ νεοχουντικὴ μανία του Χρυσοχοΐδη.
Ὅλα αὐτὰ εἶναι οἱ τελευταῖες βρωμερὲς ἀνάσες τοῦ ἐπιθανάτιου ρόγχου ἑνὸς συστήματος ποὺ τελειώνει.
Ποὺ ἔφτασε στὸ ὕστατο σημεῖο ἀποσύνθεσης, στὴν καθεστωτικὴ σαπίλα του.
Πλέον οἱ καταγγελίες γιὰ τὴ λειτουργία τοῦ παρακράτους στὶς διαδηλώσεις εἶναι σὰν νὰ ἀποδεικνύουμε ὅτι πράγματι ὁ ἥλιος δύει ἀπὸ τὴ δύση. Ἡ ἀλητεία τους, ἔχει γίνει αὐτονόητη καὶ αὐταπόδεικτη. Οἱ πάντες γνωρίζουν πιὰ τὶς τακτικὲς τῶν μισθωμένων τραμπούκων.
Τὸ παρακράτος τῆς κουκούλας εἶναι προέκταση τοῦ παρακράτους τῆς γραβάτας. Ἐδῶ δὲν εἶχαν τσίπα νὰ μπαζώσουν 57 νεκρούς, θὰ εἶχαν πρόβλημα νὰ μπαζώσουν μιὰ ἱστορικὴ συγκέντρωση;
Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει πιὰ τὸ φαίνεσθαι. Τοὺς ἐνδιαφέρει μόνο ἡ πολιτική τους ἐπιβίωση, μὲ κάθε κόστος.
Ξέρουν ὅτι βουλιάζουν καὶ κρατιοῦνται ἀπὸ κάθε λαβὴ ποὺ ἔχει ἀπομείνει στὸ καθεστωτικό τους φρεάτιο.
Τίποτε δὲν τὸ καθαρίζει, καὶ ἂς εἶναι μιὰ κυβέρνηση ποὺ εἰδικεύεται πλέον στὰ χημικά. Πότε τὰ ρίχνει σὲ κόσμο, πότε τὰ συγκαλύπτει, πότε τὰ μετατρέπει σὲ κάτι διαφορετικὸ σὲ πορίσματα. Ἔχουν ἀπόλυτη... χημεία μὲ τὴν ἐξουσία τους.
Ξέρεις ὅτι τὸ πολιτικό τους σύστημα ἔχει χρεωκοπήσει πλήρως, ὅταν στὴν κηδεία τοῦ «πατριάρχη» τῆς μεταπολιτευτικῆς κομματοκρατίας, Κώστα Σημίτη, δὲν ἦταν οὔτε 50 ἄτομα ἁπλοῦ κόσμου, ἐνῷ στὴν πιὸ ἀκομμάτιστη ἀντι – κυβερνητικὴ διαδήλωση συγκεντρώθηκε τὸ μεγαλύτερο πλῆθος ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Κι ὁ πολιτικὸς ἐπίγονος τοῦ Σημίτη, ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, κατόρθωσε νὰ κάνει ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα ἕνα ζωντανὸ συλλαλητήριο ἐναντίον του. Ἂν τὸ σκεφτεῖτε καὶ ἱστορικά, μόνο οἱ τυραννίες καὶ οἱ τύραννοι κατάφερναν νὰ ἑνώσουν τοὺς Ἕλληνες. Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη καὶ τώρα.
Ὅμως αὐτὸ ποὺ χρειαζόταν τόσα χρόνια ὁ λαός, ἦρθε, δυστυχῶς μὲ ἕνα ἐθνικὸ δρᾶμα. Μπροστάρηδες μὲ καθαρὸ κούτελο ἔψαχναν οἱ Ἕλληνες. Εἶναι οἱ οἰκογένειες τῶν νεκρῶν. Θὰ προτιμοῦσαν χίλιες φορές – κι ἐκεῖνοι, κι ἐμεῖς – νὰ μὴν τοὺς εἶχε φέρει ἡ ζωὴ σὲ αὐτὸ τὸ ρόλο. Ἀλλὰ τὸ κρατικὸ ἔγκλημα ἔγινε, καὶ τοὺς ἀνάγκασε νὰ ἔρθουν στὴν πρώτη γραμμή.
Ἡ κρατικὴ μαφία τους ὑποτίμησε, τοὺς λοιδόρησε, τοὺς κατασυκοφάντησε. Καὶ τώρα μὲ μόνο ὅπλο τὴ συνείδησή τους, κατάφεραν νὰ λυγίσουν μιὰ αὐτοκρατορία κομματόσκυλων καὶ χρυσοπληρωμένης προπαγάνδας.
Σήμερα ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀπόδειξε ὅτι εἶναι πολὺ καλύτερος ἀπὸ τοὺς ἡγέτες του. Τὸ πρόβλημά του εἶναι ὅτι δὲν ψηφίζει γιὰ νὰ τὸ δείξει. Ἔχει ἀπενεργοποιηθεῖ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Σήμερα ἐνεργοποιήθηκε ξανά, στὴν πιὸ ἄμεση καὶ πρωταρχικὴ μορφὴ δημοκρατίας, στὴν ἐκκλησία τοῦ δήμου ποὺ συνθέτει τὰ συλλαλητήρια.
Μὲ ἦθος ποὺ θὰ ζήλευαν καὶ οἱ πιὸ φαντασμένες χῶρες τῆς Ἑσπερίας. Εἰρηνικά, πένθιμα, χωρὶς ἀκρότητες. Συνειδητοποιημένοι στὸ σκοπό τους, κατεβήκαν στοὺς δρόμους σὰν νὰ πηγαίνουν ὄντως σὲ ἕνα μνημόσυνο. Ἐκεῖ ὅπου μνημονεύθηκαν τόσο οἱ 57 νεκροί, ὅσο καὶ τὸ πτῶμα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους.
Δίπλα στὸ αἴτημα γιὰ δικαιοσύνη, ὁ λαὸς πῆρε πίσω τὰ καταπατημένα δημοψηφίσματα του, καὶ ὅλες τὶς κάλπες ποὺ ἔσταξαν αἷμα καὶ φτώχεια. Διαδήλωσε γιὰ ὅλα τὰ πολιτικὰ ψέματα, ὅλες τὶς ἐξαπατήσεις, ὅλες τὶς ρεμοῦλες, ὅλες τὶς χυδαῖες δηλώσεις, ὅλη τὴν ἐπίδειξη πλούτου, ὅλα τὰ σκάνδαλα, ὅλη τὴν παρακμὴ τῆς μεταπολίτευσης.
Αὐτὴ ἡ λαοθάλασσα, ὅσο καὶ βιαίως νὰ διασπάστηκε σήμερα, εἶναι κύματα ὀργῆς ποὺ θὰ ἀποσυρθοῦν μὲ τὴν ἴδια ὀργὴ πίσω σὲ ὅλους τοὺς ποταμοὺς καὶ τοὺς παραπόταμους τοῦ καθημερινοῦ βίου. Εἶναι ἑκατομμύρια πολιτῶν ποὺ σὲ κάθε σπίτι, σὲ κάθε μαγαζί, σὲ κάθε ἑταιρεία, σὲ κάθε ὑπηρεσία, σὲ κάθε ἐνορία, σὲ κάθε παρέα, σὲ κάθε ἴντσα τῆς ἐπικαιρότητας θὰ μεταφέρουν αὐτὸ τὸ μεγαλειῶδες μήνυμα. Οἱ ἔνοχοι θὰ τὸ συναντοῦν παντοῦ. Θὰ τοὺς περιμένει σὲ κάθε γωνιὰ τῶν ἀποφάσεών τους. Ἀκατάπαυστα. Ἀσίγαστα. Μέχρι τέλους.
Ἂν ἡ ἱστορικὴ διαδήλωση τῆς 26ης Ἰανουαρίου προχώρησε τὸ χρονόμετρο τῆς μεταπολίτευσης πρὸς τὸν μηδενισμό του, ἡ σημερινὴ διαμαρτυρία σήμανε ὁριστικὰ τὸ τέλος της. Τὰ μηνύματα ποὺ δόθηκαν εἶναι βιβλικοῦ μεγέθους. Ἡ γῆ μίλησε, καὶ θὰ μιλήσει καὶ ὁ οὐρανός. Ὅλα μποροῦν νὰ ἀλλάξουν, ὅταν ἐμεῖς ἀλλάζουμε. Καὶ οἱ Ἕλληνες ἔδειξαν ὅτι κατάφεραν τὸ ἀδιανόητο. Ἑνώθηκαν σὲ μιὰ ψυχὴ καὶ μιὰ γροθιά.
Τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει γιὰ νὰ ἀναστηθεῖ αὐτὸ τὸ ἔθνος εἶναι ἡ μετάνοια. Αὐτὸ εἶναι τὸ ὀξυγόνο ποὺ πρῶτα ἀπ’ ὅλα μᾶς λείπει.
Μόνο μὲ αὐτὸ τὸ ὀξυγόνο θὰ ἀναπνεύσει μόνιμα ἡ πολιτεία. Ἡ ὀργὴ δὲν μπορεῖ νὰ προσανατολίσει κανέναν γιὰ πολύ.
Χρειάζεται σὲ αὐτὸ τὸ κοινωνικὸ μνημόσυνο, νὰ μνημονεύσουμε μὲ ἀπέχθεια καὶ τὰ ἐθνικά μας ἀνομήματα.
Γιὰ νὰ πάρουμε τὴν Ἑλλάδα ποὺ ἀξίζουμε. Γιὰ νὰ ἀξίζουμε τὴν Ἑλλάδα ποὺ δὲν ἔχουμε.
Ἦρθε ἡ σειρὰ τῶν 57 νεκρῶν νὰ καταφέρουν τὸ ἀκατόρθωτο: νὰ βάλουν ξανὰ στὶς ρᾶγες τῆς ἱστορίας ἕναν λαὸ ἐκτροχιασμένο καὶ τσακισμένο. Οἱ 57 μάρτυρες κατάφεραν νὰ ξορκίσουν τὴ μεγαλύτερη κατάρα τῆς ἑλληνικῆς φυλῆς, τὴν ἀνθρωποκτόνο διχόνοια.
Κάτι ποὺ δὲν κατάφερε κανένας ἀπὸ τοὺς ἡγέτες ποὺ παρέλασαν ἀπὸ τὸ σβέρκο μας ἐδῶ καὶ 5 δεκαετίες.
Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ συμβεῖ ὁ μεγαλύτερος εἰρηνικὸς ξεσηκωμὸς στὴν ἱστορία τῆς μεταπολίτευσης. Ἡ εἰκόνα προκαλοῦσε πρωτόγνωρο δέος. Πάνω ἀπὸ 1 ἑκατομμύριο κόσμου στὴν Ἀθήνα καί – συνολικά – ἑκατομμύρια πολιτῶν σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἐξανέμισαν τὶς ἠλιθιότητες ποὺ ἔλεγαν ὅτι στὸ συλλαλητήριο θὰ πᾶνε ὑποστηρικτές της... Κωνσταντοπούλου καὶ τῆς... φοροδιαφυγῆς.
Τὰ ἀνθρωπάρια ποὺ μονοπωλοῦσαν δηλώσεις τοῦ αἴσχους, κρύφτηκαν στὰ ἀνήλιαγα λαγούμια τους.
Δὲν θὰ σταθῶ στὰ σκηνοθετημένα ἐπεισόδια τῶν χαρτζηλικωμένων μπαχαλάκηδων ποὺ εἶδε ὅλη ἡ Ἑλλάδα σὲ ζωντανὴ μετάδοση.
Οὔτε μὲ τὶς κλασσικὲς ἀλητεῖες τῶν ΜΑΤ μέσα στὰ εἰρηνικὰ πλήθη. Οὔτε μὲ τὴ νεοχουντικὴ μανία του Χρυσοχοΐδη.
Ὅλα αὐτὰ εἶναι οἱ τελευταῖες βρωμερὲς ἀνάσες τοῦ ἐπιθανάτιου ρόγχου ἑνὸς συστήματος ποὺ τελειώνει.
Ποὺ ἔφτασε στὸ ὕστατο σημεῖο ἀποσύνθεσης, στὴν καθεστωτικὴ σαπίλα του.
Πλέον οἱ καταγγελίες γιὰ τὴ λειτουργία τοῦ παρακράτους στὶς διαδηλώσεις εἶναι σὰν νὰ ἀποδεικνύουμε ὅτι πράγματι ὁ ἥλιος δύει ἀπὸ τὴ δύση. Ἡ ἀλητεία τους, ἔχει γίνει αὐτονόητη καὶ αὐταπόδεικτη. Οἱ πάντες γνωρίζουν πιὰ τὶς τακτικὲς τῶν μισθωμένων τραμπούκων.
Τὸ παρακράτος τῆς κουκούλας εἶναι προέκταση τοῦ παρακράτους τῆς γραβάτας. Ἐδῶ δὲν εἶχαν τσίπα νὰ μπαζώσουν 57 νεκρούς, θὰ εἶχαν πρόβλημα νὰ μπαζώσουν μιὰ ἱστορικὴ συγκέντρωση;
Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει πιὰ τὸ φαίνεσθαι. Τοὺς ἐνδιαφέρει μόνο ἡ πολιτική τους ἐπιβίωση, μὲ κάθε κόστος.
Ξέρουν ὅτι βουλιάζουν καὶ κρατιοῦνται ἀπὸ κάθε λαβὴ ποὺ ἔχει ἀπομείνει στὸ καθεστωτικό τους φρεάτιο.
Τίποτε δὲν τὸ καθαρίζει, καὶ ἂς εἶναι μιὰ κυβέρνηση ποὺ εἰδικεύεται πλέον στὰ χημικά. Πότε τὰ ρίχνει σὲ κόσμο, πότε τὰ συγκαλύπτει, πότε τὰ μετατρέπει σὲ κάτι διαφορετικὸ σὲ πορίσματα. Ἔχουν ἀπόλυτη... χημεία μὲ τὴν ἐξουσία τους.
Ξέρεις ὅτι τὸ πολιτικό τους σύστημα ἔχει χρεωκοπήσει πλήρως, ὅταν στὴν κηδεία τοῦ «πατριάρχη» τῆς μεταπολιτευτικῆς κομματοκρατίας, Κώστα Σημίτη, δὲν ἦταν οὔτε 50 ἄτομα ἁπλοῦ κόσμου, ἐνῷ στὴν πιὸ ἀκομμάτιστη ἀντι – κυβερνητικὴ διαδήλωση συγκεντρώθηκε τὸ μεγαλύτερο πλῆθος ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Κι ὁ πολιτικὸς ἐπίγονος τοῦ Σημίτη, ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, κατόρθωσε νὰ κάνει ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα ἕνα ζωντανὸ συλλαλητήριο ἐναντίον του. Ἂν τὸ σκεφτεῖτε καὶ ἱστορικά, μόνο οἱ τυραννίες καὶ οἱ τύραννοι κατάφερναν νὰ ἑνώσουν τοὺς Ἕλληνες. Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη καὶ τώρα.
Ὅμως αὐτὸ ποὺ χρειαζόταν τόσα χρόνια ὁ λαός, ἦρθε, δυστυχῶς μὲ ἕνα ἐθνικὸ δρᾶμα. Μπροστάρηδες μὲ καθαρὸ κούτελο ἔψαχναν οἱ Ἕλληνες. Εἶναι οἱ οἰκογένειες τῶν νεκρῶν. Θὰ προτιμοῦσαν χίλιες φορές – κι ἐκεῖνοι, κι ἐμεῖς – νὰ μὴν τοὺς εἶχε φέρει ἡ ζωὴ σὲ αὐτὸ τὸ ρόλο. Ἀλλὰ τὸ κρατικὸ ἔγκλημα ἔγινε, καὶ τοὺς ἀνάγκασε νὰ ἔρθουν στὴν πρώτη γραμμή.
Ἡ κρατικὴ μαφία τους ὑποτίμησε, τοὺς λοιδόρησε, τοὺς κατασυκοφάντησε. Καὶ τώρα μὲ μόνο ὅπλο τὴ συνείδησή τους, κατάφεραν νὰ λυγίσουν μιὰ αὐτοκρατορία κομματόσκυλων καὶ χρυσοπληρωμένης προπαγάνδας.
Σήμερα ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀπόδειξε ὅτι εἶναι πολὺ καλύτερος ἀπὸ τοὺς ἡγέτες του. Τὸ πρόβλημά του εἶναι ὅτι δὲν ψηφίζει γιὰ νὰ τὸ δείξει. Ἔχει ἀπενεργοποιηθεῖ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Σήμερα ἐνεργοποιήθηκε ξανά, στὴν πιὸ ἄμεση καὶ πρωταρχικὴ μορφὴ δημοκρατίας, στὴν ἐκκλησία τοῦ δήμου ποὺ συνθέτει τὰ συλλαλητήρια.
Μὲ ἦθος ποὺ θὰ ζήλευαν καὶ οἱ πιὸ φαντασμένες χῶρες τῆς Ἑσπερίας. Εἰρηνικά, πένθιμα, χωρὶς ἀκρότητες. Συνειδητοποιημένοι στὸ σκοπό τους, κατεβήκαν στοὺς δρόμους σὰν νὰ πηγαίνουν ὄντως σὲ ἕνα μνημόσυνο. Ἐκεῖ ὅπου μνημονεύθηκαν τόσο οἱ 57 νεκροί, ὅσο καὶ τὸ πτῶμα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους.
Δίπλα στὸ αἴτημα γιὰ δικαιοσύνη, ὁ λαὸς πῆρε πίσω τὰ καταπατημένα δημοψηφίσματα του, καὶ ὅλες τὶς κάλπες ποὺ ἔσταξαν αἷμα καὶ φτώχεια. Διαδήλωσε γιὰ ὅλα τὰ πολιτικὰ ψέματα, ὅλες τὶς ἐξαπατήσεις, ὅλες τὶς ρεμοῦλες, ὅλες τὶς χυδαῖες δηλώσεις, ὅλη τὴν ἐπίδειξη πλούτου, ὅλα τὰ σκάνδαλα, ὅλη τὴν παρακμὴ τῆς μεταπολίτευσης.
Αὐτὴ ἡ λαοθάλασσα, ὅσο καὶ βιαίως νὰ διασπάστηκε σήμερα, εἶναι κύματα ὀργῆς ποὺ θὰ ἀποσυρθοῦν μὲ τὴν ἴδια ὀργὴ πίσω σὲ ὅλους τοὺς ποταμοὺς καὶ τοὺς παραπόταμους τοῦ καθημερινοῦ βίου. Εἶναι ἑκατομμύρια πολιτῶν ποὺ σὲ κάθε σπίτι, σὲ κάθε μαγαζί, σὲ κάθε ἑταιρεία, σὲ κάθε ὑπηρεσία, σὲ κάθε ἐνορία, σὲ κάθε παρέα, σὲ κάθε ἴντσα τῆς ἐπικαιρότητας θὰ μεταφέρουν αὐτὸ τὸ μεγαλειῶδες μήνυμα. Οἱ ἔνοχοι θὰ τὸ συναντοῦν παντοῦ. Θὰ τοὺς περιμένει σὲ κάθε γωνιὰ τῶν ἀποφάσεών τους. Ἀκατάπαυστα. Ἀσίγαστα. Μέχρι τέλους.
Ἂν ἡ ἱστορικὴ διαδήλωση τῆς 26ης Ἰανουαρίου προχώρησε τὸ χρονόμετρο τῆς μεταπολίτευσης πρὸς τὸν μηδενισμό του, ἡ σημερινὴ διαμαρτυρία σήμανε ὁριστικὰ τὸ τέλος της. Τὰ μηνύματα ποὺ δόθηκαν εἶναι βιβλικοῦ μεγέθους. Ἡ γῆ μίλησε, καὶ θὰ μιλήσει καὶ ὁ οὐρανός. Ὅλα μποροῦν νὰ ἀλλάξουν, ὅταν ἐμεῖς ἀλλάζουμε. Καὶ οἱ Ἕλληνες ἔδειξαν ὅτι κατάφεραν τὸ ἀδιανόητο. Ἑνώθηκαν σὲ μιὰ ψυχὴ καὶ μιὰ γροθιά.
Τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει γιὰ νὰ ἀναστηθεῖ αὐτὸ τὸ ἔθνος εἶναι ἡ μετάνοια. Αὐτὸ εἶναι τὸ ὀξυγόνο ποὺ πρῶτα ἀπ’ ὅλα μᾶς λείπει.
Μόνο μὲ αὐτὸ τὸ ὀξυγόνο θὰ ἀναπνεύσει μόνιμα ἡ πολιτεία. Ἡ ὀργὴ δὲν μπορεῖ νὰ προσανατολίσει κανέναν γιὰ πολύ.
Χρειάζεται σὲ αὐτὸ τὸ κοινωνικὸ μνημόσυνο, νὰ μνημονεύσουμε μὲ ἀπέχθεια καὶ τὰ ἐθνικά μας ἀνομήματα.
Γιὰ νὰ πάρουμε τὴν Ἑλλάδα ποὺ ἀξίζουμε. Γιὰ νὰ ἀξίζουμε τὴν Ἑλλάδα ποὺ δὲν ἔχουμε.