Διαπρύσιος ὑποστηρικτὴς τοῦ «γάμου» τῶν ὁμοφυλοφίλων ὁ κ. Τασούλας!
ΒΟΥΛΕΥΤΑΙ, ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΤΕ ΤΟΝ κ. Κ. ΤΑΣΟΥΛΑΝ!
Ὁ. κ. Τασούλας διὰ τὰ τέκνα τῶν ὁμοφυλοφίλων:
Παραθέτομεν τὴν ὁμιλίαν τοῦ πρώην Προέδρου τῆς Βουλῆς κ. Τασούλα, μὲ ἀφορμὴν τὴν ἀπόφασιν τοῦ κ. πρωθυπουργοῦ νὰ τὸν προτείνη διὰ τὴν θέσιν τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Μᾶς ἐκπλήττει τὸ γεγονός ὅτι ὁ κ. Τασούλας, ἐνῶ αὐτοχαρακτηρίζεται ὡς συντηρητικὸς, μὲ τὸν λόγον του προπαγανδίζει τὴν woke ἀτζέντα. Συντάσσεται ὑπὲρ τῆς ψηφίσεως τοῦ νομοσχεδίου τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τὴν υἱοθέτησιν τέκνων ὑπ’ αὐτῶν, χαρακτηρίζων τὴν ψήφισιν ὡς ὥριμον πολιτικὴν πρᾶξιν καὶ τὴν Ἑλλάδα ὡς πολιτισμένην χώραν, ἡ ὁποία ὀφείλει τὴν ὑπερψήφισίν του. Καὶ μάλιστα διερωτᾶται «Ποῦ εἶναι τὸ διαστροφικό; Ποῦ εἶναι τὸ ἐπαναστατικό, τὸ ἀνατρεπτικό, τὸ ἐπικίνδυνο;». Ὁ προφήτης Ἰερεμίας λέγει εἰς λόγον του πρὸς τὸν ἀποστατημένον ἀπὸ τὸν Θεὸν ἰσραηλιτικὸν λαόν: «Θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντες σύμφωνα μὲ τὶς καρδιές σας», ἆραγε καὶ ἑλληνικὸς λαὸς εἰς τὰς ἡμέρας μας εἰς τοιαύτην κατάπτωσιν ἔχει περιέλθει, ὥστε ἐπιτρέπει ὁ Κύριός μας νὰ κυβερνᾶται ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν ἀντιευαγγελικοὺς, ἀντίχριστους νόμους καὶ τὴν διαφθοράν;
* * *
Ἀθήνα, 15 Φεβρουαρίου 2024
Τοποθέτηση τοῦ Προέδρου τῆς Βουλῆς κ. Κωνσταντίνου Τασούλα κατὰ τὴ συζήτηση τοῦ νομοσχεδίου «Ἰσότητα στὸν πολιτικὸ γάμο, τροποποίηση τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα καὶ ἄλλες διατάξεις».
Κυρίες καὶ κύριοι συνάδελφοι, Ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς δὲν συνηθίζει νὰ τοποθετεῖται ἐπὶ νομοθετημάτων.
Μάλιστα ὑπάρχει καὶ μία ἱεροτελεστία εἰς τὴν ἀπόφασίν του νὰ τοποθετηθεῖ, πρέπει νὰ ἀποφύγει νὰ προεδρεύσει καὶ νὰ ὁμιλήσει ὡς ἁπλὸς βουλευτής, κι αὐτὸ κάνω τώρα, ὄχι τόσο γιατί αἰσθάνομαι ὅτι ὑπάρχει κάποιος κίνδυνος γύρω ἀπὸ αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο, ὅσο γιατί ἤθελα νὰ ἐπισημάνω σὰν γνήσιος συντηρητικὸς καὶ παραδοσιακὸς πολίτης καὶ πολιτευόμενος –τὸ «πολιτικὸς» εἶναι μεγάλη κατάκτηση, μὴ τὸ χρησιμοποιοῦμε τόσο εὔκολα– σὰν γνήσιος λοιπὸν συντηρητικὸς καὶ παραδοσιακὸς πολιτευόμενος, νὰ ἐξηγήσω μὲ λίγα λόγια –καὶ λέω στὴν ἀρχὴ αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ πῶ στὸ τέλος– ὅτι ψηφίζω αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο, ὄχι παρὰ τὸ ὅτι εἶμαι συντηρητικὸς, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶμαι συντηρητικός.
Καὶ θὰ ἐξηγήσω ἄμεσα τί ἐννοῶ προκειμένου νὰ ὑπονομεύσω ὅλη τὴν καλόπιστη ἢ κακόπιστη κινδυνολογία, ἡ ὁποία ἀκούστηκε ἄφθονη ἀπὸ αὐτὸ τὸ βῆμα, ἐν σχέσει μὲ αὐτὴ τὴ ρύθμιση, κι ὄχι μόνο τὴν ἀτέλειωτη καὶ περιττὴ καὶ ἀχρείαστη κινδυνολογία, ἀλλὰ καὶ μία περιττὴ ἀντιπαράθεση –παρὰ τὸ ὅτι τὰ περισσότερα κόμματα συμφωνοῦν σὲ αὐτὸ– μία ἀντιπαράθεση ἡ ὁποία θυμίζει τὴ φράση τοῦ Πλάτωνος περὶ «θνητῆς φλυαρίας» γιὰ τὸ ποιὸς τὸ ἔκανε πρῶτος, ποιὸς τὸ σκέφτηκε, ποιὸς τὸ εἰσήγαγε, ποιὸς τὸ πρότεινε, ποιὸς τὸ φαντάστηκε, ποιὸς τὸ ἀρθρογράφησε, ποιὸς δεύτερος, ποιὸς τρίτος, ποιὸς σύρθηκε.
Ἐνῶ πρέπει νὰ ξέρετε, κυρίες καὶ κύριοι συνάδελφοι, ὅτι στὴν πολιτική, σημασία ἔχουν τὰ γεγονότα περισσότερο ἀπὸ τὶς προθέσεις καὶ τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο ψηφίζεται σήμερα τὸ βράδυ, ἐδῶ, μέσα Φεβρουαρίου τοῦ 2024, μὲ νομοθετικὴ πρωτοβουλία τῆς κυβερνήσεως τῆς Νέας Δημοκρατίας, εἰς τὴν ὁποία συμπλέουν ἀρκετὰ κόμματα τῆς ἀντιπολιτεύσεως, μὲ τρόπο ὁ ὁποῖος ἐπιδεικνύει ὡριμότητα πολιτική. Καὶ ὅλες οἱ ἄλλες κουβέντες, ὅλες οἱ ἄλλες γλυκανάλατες ἢ πικρὲς ἀναφορὲς εἶναι περιττὲς καὶ μοῦ θυμίζουν περισσότερο μία ἀχρείαστη προσπάθεια νὰ μετατραποῦμε, τὴν ὥρα ποὺ συνομιλοῦμε μὲ τὴν εὐθύνη μας, σὲ διακονιάρηδες ψήφων χαϊδεύοντας αὐτιά, παριστάνοντας ὅτι ἐμεῖς ἔχουμε τὴν πρωτοβουλία ἢ ὅτι χωρὶς ἐμᾶς αὐτὸ δὲν θὰ εἶχε συμβεῖ.
Τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι σήμερα πέντε τουλάχιστον κόμματα συμφωνοῦν σὲ μία νομοθετικὴ πρωτοβουλία ἡ ὁποία συνάδει μὲ τὶς συνταγματικὲς καὶ εὐρωπαϊκὲς ἀξίες, καὶ τὶς ἑλληνικές, καὶ αὐτὸ εἶναι ἄξιο προσοχῆς καὶ συγχαρητηρίων καὶ τελεία καὶ παύλα!
Τί εἶναι αὐτὸ τὸ ὁποῖο ψηφίζεται σήμερα, γιὰ νὰ ἐπιστρέψω εἰς τὴν ἀχρείαστη καὶ περιττὴ κινδυνολογία καὶ τοξικότητα;
Αὐτὸ τὸ βῆμα ποὺ γίνεται τώρα, μὲ τὸ γάμο τῶν φιλομόφυλων –ποὺ γιὰ λόγους νομικῆς ἀκριβολογίας πρέπει νὰ ὀνομάζεται κατὰ μία ἄλλη ἄποψη, ἡ ὁποία θεωρῶ ὅτι εἶναι σωστή, ἀλλὰ δὲν ἔχει νόημα τώρα ν’ ἀλλάξουμε τὸν τίτλο– «δικαίωμα σύναψης γάμου ἀνεξαρτήτως φύλου» εἶναι καίριο ἀλλὰ εἶναι καὶ ἁπλό.
Αἴρεται ὁποιοσδήποτε περιορισμὸς φύλου ὡς πρὸς τὰ πρόσωπα ποὺ συνάπτουν μία δικαιοπραξία.
Ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ μία δικαιοπραξία, δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ μία ἱερουργία.
Αὐτὸ συμβαίνει στὸ πεδίο τῆς κρατικῆς ἔννομης τάξης καὶ μόνον.
Δὲν συμβαίνει στὸ πεδίο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἀκολουθεῖ γιὰ τοὺς πιστούς της τὰ δικά της δόγματα καὶ τοὺς δικούς της κανόνες στὸ πλαίσιο τῆς ἀπολύτως σεβαστῆς, κι ἀπὸ μένα πρῶτον, θρησκευτικῆς ἐλευθερίας οὔτε ὁποιασδήποτε ἄλλης θρησκευτικῆς κοινότητας.
Ἐδῶ ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ μία δικαιοπραξία, ἡ ὁποία γίνεται ἀνάμεσα σὲ δύο ἀνθρώπους καὶ οἱ ὁποῖοι δύο ἄνθρωποι, τὴν ὥρα ποὺ συνάπτουν αὐτὴ τὴ δικαιοπραξία στὸν πολιτικὸ γάμο, δίνουν μεταξύ τους καὶ ἐνώπιον τῆς δημοτικῆς ἀρχῆς τὴν ἑξῆς διαβεβαίωση, ἡ ὁποία δὲν ἀλλάζει, εἶναι ἴδια. Γιὰ προσέξτε αὐτὴ τὴ διαβεβαίωση, γιὰ νὰ δεῖτε πῶς μία ὁμάδα συνανθρώπων μας, συμπολιτῶν μας, μὲ τὴ δική μας νομοθετικὴ πρωτοβουλία, προσχωρεῖ, ἐπιτέλους, πολιτισμένα καὶ θεσμικά, σ’ ἕνα ἀπὸ τοὺς πιὸ παραδοσιακοὺς θεσμοὺς τῆς ἀνθρώπινης κοινωνίας, ποὺ εἶναι ὁ γάμος, ὁ ὁποῖος προϋπῆρχε τοῦ κράτους.
«Ἀπὸ τὴ στιγμὴ αὐτή, εἴσαστε ἑνωμένοι μὲ γάμο σύμφωνα μὲ τὸ νόμο, σὲ ἰσόβια κοινωνία ὡς δύο σύζυγοι.
Ἀπὸ τὴ στιγμὴ πού ἑνωθήκατε μὲ τὴν ἐλεύθερη συναίνεσή σας σὲ γάμο ὀφείλετε ἀμοιβαία ὁ ἕνας στὸν ἄλλο ἀγάπη, πίστη καὶ σεβασμὸ γιὰ ὅλη σας τὴν κοινὴ ζωή.
Ὁ γάμος ποὺ σᾶς ἑνώνει, σᾶς ἐπιβάλλει τὴν ταύτιση τῶν τυχῶν σας γιὰ τὴν κοινὴ ἀντιμετώπιση σὲ βάση ἰσότητος ὅλων τῶν ζητημάτων ποὺ θὰ προκύπτουν ἀπὸ τὴ συμβίωσή σας καὶ γενικότερα ὅλων τῶν δυσκολιῶν τῆς κοινῆς ζωῆς.
Προβάλλει τήν υἱοθεσίαν τέκνων ἀπό ὁμοφυλοφίλους
Ἀπὸ κοινοῦ θὰ πρέπει, ἐπίσης, νὰ συμβάλλετε ὁ καθένας ἀνάλογα μὲ τὶς δυνάμεις στὰ βάρη ποὺ συνεπάγεται ἡ ἔγγαμη συμβίωση καὶ ἡ συντήρηση καὶ προαγωγὴ τῆς οἰκογενείας ποὺ θὰ δημιουργήσετε.
Κοινὸ εἶναι τέλος καὶ τὸ καθῆκον καὶ τὸ δικαίωμα καὶ τῶν δύο σας νὰ μεριμνᾶτε γιὰ τὴν ἀνατροφὴ καὶ διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν σας, ὥστε νὰ γίνουν χρήσιμοι καὶ χρηστοὶ πολίτες καὶ ἐλεύθερες προσωπικότητες».
Ποῦ εἶναι τὸ διαστροφικό; Ποῦ εἶναι τὸ ἐπαναστατικό, τὸ ἀνατρεπτικό, τὸ ἐπικίνδυνο;
Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι δὲν κανονίζουμε τὴ ζωὴ συνανθρώπων μας καὶ συμπολιτῶν μας μὲ βάση τὰ γοῦστα τους ἢ μὲ βάση μία ἐπιδίωξη ἀπόλαυσης.
Ἐδῶ τὰ κανονίζουμε μὲ βάση μία ὑψηλὴ εὐθύνη ποὺ τοὺς ἀναθέτουμε καὶ τὴν ὁποία δέχονται καὶ ἀποδέχονται καὶ προσχωροῦν σὲ αὐτὴν τὴν εὐθύνη.
Δὲν τοὺς χαρίζουμε ἀπόλαυση. Δὲν τοὺς χαρίζουμε γοῦστο, δὲν τοὺς χαρίζουμε κάτι τὸ περίεργο.
Εὐθύνη ἀναλαμβάνουν, εὐθύνη θεσμοθετοῦμε καὶ ἐμένα προσωπικά, ὡς συντηρητικὸ καὶ παραδοσιακὸ ἄνθρωπο μοῦ ἀρέσει νὰ προσχωροῦν σὲ θεσμοὺς εὐθύνης ὅλα τὰ μέλη τῆς κοινωνίας.
Αὐτὸ κάνουμε σήμερα κι αὐτὸ ἀποδέχονται. Κι ὅσοι νομίζουν ὅτι κινδυνολογώντας γιὰ τὶς ἀξίες, τὰ ἔθιμα καὶ τὶς παραδόσεις ὅτι δῆθεν ὑπονομεύονται καὶ κλονίζονται καὶ ὅτι θὰ γκρεμιστοῦν καὶ ὅτι θὰ καταργηθεῖ ἡ παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ἀλλὰ δὲν εἶναι κάτι τὸ ὑποχρεωτικό, ἐπιτέλους, τουλάχιστον ὑπερβάλλουν.
Εἶναι ὅμως ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία ἡ παραδοσιακὴ οἰκογένεια. Καὶ ἡ ὁποία παραδοσιακὴ οἰκογένεια ἔχει κρατήσει ὄρθιο αὐτὸ τὸ Ἔθνος σὲ δύσκολες ἐποχές.
Καὶ ἡ παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ὁ πατέρας καὶ ἡ μάνα, εἶναι ἕνα ὑπόδειγμα σεβαστό, εἰς τὸ ὁποῖο ὅλοι ἔχουμε γαλουχηθεῖ.
Τώρα, αὐτὴν τὴν παραδοσιακὴ οἰκογένεια, αὐτοὶ πού τόσο πολὺ τὴν ὑποστηρίζουν, τόσο λίγο αἰσθάνονται ὅτι πρέπει νὰ τῆς ἔχουν ἐμπιστοσύνη;
Τόσο λίγη ἐμπιστοσύνη ἔχετε στοὺς παραδοσιακοὺς θεσμούς, ὥστε νομίζετε ἐπειδὴ μία μειοψηφία συμπολιτῶν μας ἐθελοντικὰ καὶ μὲ τὴ δική μας θεσμικὴ πρωτοβουλία μπαίνουν στὴν ἴδια εὐθύνη τὴν οἰκογενειακή, ἀπειλοῦν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τοῦ Ἔθνους;
Τόσο λίγο ἐμπιστεύεστε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τοῦ Ἔθνους;
Ἤ μήπως κάποιοι ἐλάχιστοι ἀπὸ σᾶς εἶστε ἐμπορευόμενοι τὶς ἀξίες ἢ παριστάνετε τοὺς θιασῶτες αὐτῶν τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τοῦ Ἔθνους;
Αὐτὴ ἡ οἰκογένεια, τὴν ὁποία βλέπετε ἐσεῖς σήμερα νὰ σωριάζεται κάτω, ἡ δική μου οἰκογένεια, ἡ οἰκογένεια τοῦ πατέρα μου, τοῦ παπποῦ μου, τοῦ προπαπποῦ μου, αὐτὴ ἡ οἰκογένεια ἐπεβίωσε τουρκοκρατίας, ἐπεβίωσε χειμαζόμενων περιόδων τῆς ἑλληνικῆς ζωῆς καὶ συνέβαλε νὰ κρατηθεῖ ὄρθια ἡ Ἑλλάδα.
Καὶ αὐτὴ ἡ οἰκογένεια δὲν χρειάζεται ὑποχρεωτικότητες, κινδυνολογίες, δὲν χρειάζεται τοξικότητες, γιὰ νὰ κρατηθεῖ ὄρθια.
Θὰ κρατηθεῖ ὄρθια, γιατί εἶναι ἕνας ἄξιος θεσμὸς δοκιμασμένος, ἀλλὰ ἡ ἴδια ἡ μορφὴ τῆς οἰκογένειας, ὅπως καὶ ἄλλων ἐννοιῶν, ἐξελίσσεται.
Ἐξελίσσεται κι ἔχει γίνει δεκτό, σὲ πάρα πολλὲς χῶρες τοῦ πολιτισμένου κόσμου ὅτι ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη μορφὴ οἰκογένειας, ὄχι πλειοψηφικὴ καὶ ὄχι συντριπτική. Μίας ἄλλης μορφῆς οἰκογένεια, ἡ ὁποία ὑπαγορεύεται ἀπὸ τὴν ἀνάγκη, ποὺ νιώθουν ἄνθρωποι νὰ εἶναι μαζὶ χωρὶς νὰ εἶναι διαφορετικοῦ φύλου.
Αὐτὸ δὲν ἔχουμε λόγο οὔτε νὰ τὸ φοβόμαστε, οὔτε νὰ τὸ ἀποσκορακίζουμε, οὔτε νὰ τὸ λοιδοροῦμε, οὔτε νὰ τὸ ἐμπαίζουμε.
Ἀλλὰ κυρίως οὔτε νὰ τὸ φοβόμαστε κινδυνολογώντας.
Ὑπάρχει αὐτὴ ἡ διάσταση.
Αὐτὴ τὴ διάσταση σήμερα φροντίζουμε.
Αὐτὴ τὴν οἰκογένεια σήμερα καλωσορίζουμε, στὴ χορεία τοῦ πιὸ παραδοσιακοῦ θεσμοῦ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, κι αὐτὴ ἡ οἰκογένεια, ἐπαναλαμβάνω, δὲν πρόκειται οὔτε νὰ ἀπειλήσει, οὔτε νὰ ὑπονομεύσει τὴν πατρίδα.
Γιατί ἐμεῖς, ποὺ εἰλικρινῶς, χωρὶς νὰ παριστάνουμε τοὺς ἀμύντορες τῶν παραδόσεων, ἔχουμε ἐμπιστοσύνη σὲ αὐτὴ τὴ μορφὴ τῆς οἰκογένειας, εἰς τὴν ὁποία οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς ἔχουμε ὁρκιστεῖ καὶ εἰς τὴν ὁποίαν ἀνήκουμε.
Θεωρεῖ τὴν θέσπισιν τῆς οἰκογενείας τῶν ὁμοφυλοφίλων ὡς ἀπόδειξιν ὅτι ἡ Ἑλλὰς εἶναι πολιτισμένη χώρα
Κυρίες καὶ κύριοι συνάδελφοι,
Ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαιότερα συγγράμματα τοῦ οἰκογενειακοῦ δικαίου, ἔχει γραφτεῖ ἀπὸ τὸν Ἀνδρέα Τούση, ἀντιεισαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου, διωχθέντα ἐπὶ δικτατορίας, ὁ ὁποῖος τὸ 1950 ἔγραψε τὸ οἰκογενειακό του δίκαιο, εἰς τὸ ὁποῖο ἐξηγεῖ στὴν εἰσαγωγή του πὼς ἡ οἰκογένεια προϋπῆρξε τοῦ κράτους.
Ἐξηγεῖ, ὅτι ὁ ἀστικὸς κῶδιξ δὲν δίνει τὸν ὁρισμὸ τοῦ γάμου «ὡς ἐκ τῶν δυσχερειῶν νὰ περιληφθεῖ ἐν τοιούτῳ ἡ ἔννοια αὐτή».
Ἐξηγεῖ ὅτι ὑπῆρξαν στὸ διάβα τῶν αἰώνων παρὰ πολλὲς οἰκογένειες, τὶς ὁποῖες καὶ παραθέτει.
Μιλάει γιὰ τὴ μονογαμία, μιλάει γιὰ τὴν πολυγαμία, τὴν πολυανδρία, διάφορες μορφὲς οἰκογένειας.
Ἐξηγεῖ πῶς φτάσαμε στὴ σημερινὴ μορφὴ οἰκογένειας, τὴ σημερινή τοῦ 1950.
Ἀπὸ τότε ἔρρευσε πολὺ ὕδωρ ὑπὸ τὰς γεφύρας.
Διαμορφώνεται μία ἄλλη ἔννοια οἰκογένειας, ἡ ὁποία εἶναι ἀποδεκτὴ στὸ δίκαιο τῶν πολιτισμένων χωρῶν.
Ἡ Ἑλλάδα, οὖσα μέλος αὐτῆς τῆς χορείας τῶν πολιτισμένων χωρῶν, υἱοθετεῖ καὶ θεσπίζει αὐτὴ τὴν οἰκογένεια.
Δὲν πρόκειται αὐτὸ νὰ ὁδηγήσει σὲ κατάλυση τῆς παραδοσιακῆς μορφῆς.
Οὔτε ἀπειλεῖται ἡ παραδοσιακὴ μορφή. Ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. Καὶ κυρίως ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὴν παραδοσιακὴ μορφὴ τῆς οἰκογένειας, γι’ αὐτὸ καὶ ψηφίζουν καὶ καλωσορίζουν στὴν θεσμικὴ οἰκογένεια ἐκείνους τοὺς συμπολίτες μας, οἱ ὁποῖοι σήμερα μὲ αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο θὰ νοιώσουν ὅτι ἔχουν ἴσα δικαιώματα καὶ ὑποχρεώσεις.
Ὑπὸ αὐτὴ τὴν ἔννοια στηρίζω αὐτὸ τὸ νομοσχέδιο, ὄχι παρὰ τὸ ὅτι εἶμαι συντηρητικὸς, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶμαι συντηρητικός.
Σᾶς εὐχαριστῶ.