Ακόμα και ένα παρατημένο μωρό έχει περισσότερη τύχη από ένα δολοφονημένο - Ο Άρης Σερβετάλης είπε τα πράγματα με το όνομά τους
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Καπνούς έχουν βγάλει τα woke ΜΜΕ με την άξια ομολογία του Άρη Σερβετάλη που είπε τα πράγματα με τ’ όνομά τους για το έγκλημα των εκτρώσεων.
Να θυμίσουμε ότι μιλώντας στην εκπομπή «Super Κατερίνα», ο Άρης Σερβετάλης ανέφερε αρχικά: «Οι αμβλώσεις για εμένα είναι μια δολοφονία. Δηλαδή, είναι απροστάτευτα πλάσματα τα οποία προτιμάμε να τα σκοτώσουμε. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι η θέση της γυναίκας δεν την τιμά να ταυτίζεται με μια δολοφονία, ειδικά για ένα πλάσμα το οποίο είναι τελείως απροστάτευτο. Είναι προτιμότερο για μένα να πάρει την ευθύνη κάποιος να το κυοφορήσει και ύστερα ας το πετάξει ή ας το δώσει σε ένα ορφανοτροφείο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά».
Στη συνέχεια, ο ηθοποιός είπε: «Νομίζω ότι η ελευθερία φέρει και ευθύνες και πρέπει να τις επωμιζόμαστε. Και αυτό με τις εκτρώσεις νομίζω ότι είναι μια πολύ μεγάλη αδικία και για τη γυναίκα την ίδια, αλλά και για τα παιδιά τα οποία δεν υπάρχουν. Εγώ, εσύ π.χ., δεν θα υπήρχαμε στην επιλογή μιας γυναίκας να το σκοτώσει το παιδί της. Νομίζω ότι δεν τιμά αυτό τη γυναίκα. Κι αυτό που αναφέρουν ως… αυτοδιάθεση, και αυτό το πλάσμα δεν έχει δικαίωμα; Δεν έχει αυτοδιάθεση; Μάλλον δεν ορίζει τον εαυτό του, ορίζεται από έναν άλλον άνθρωπο που πρέπει να το προστατεύσει. Αλλά δεν φταίει πάντοτε και η γυναίκα, είναι και ο άνδρας πολλές φορές που πιέζει τη σύντροφό του να κάνουν έκτρωση. Νομίζω ότι αυτό είναι παρά φύσιν».
Τα απολύτως αυτονόητα είπε ο Άρης Σερβετάλης, ως συνειδητός χριστιανός που είναι. Η έκτρωση είναι δολοφονία, είτε θέλουν – είτε δεν θέλουν να το ακούν κάποιοι. Εφόσον η Εκκλησία θεωρεί ότι υπάρχει άνθρωπος με (υπό διαμόρφωση) σώμα και κανονική ψυχή από τη στιγμή της σύλληψης, άρα κάθε θανάτωση εμβρύου – όσο μικρό και να είναι αυτό – ισοδυναμεί με δολοφονία ανθρώπου.
Οι χαζοχαρούμενες εκπομπές που στήνουν woke δικαστήρια, κρεμάστηκαν από το ακραίο παράδειγμα του Σερβετάλη και το έκαναν «λάστιχο» λέγοντας ότι ο ηθοποιός παρακινεί τις γυναίκες να… πετούν τα παιδιά τους. Τι απίστευτη ηλιθιότητα! Αλλά επειδή το κάνουν εσκεμμένα δεν πρόκειται πραγματικά για ηλιθιότητα, αλλά για απύθμενη υποκρισία.
Ο Σερβετάλης έφερε αυτό το ακραίο παράδειγμα, όχι για να δικαιολογήσει το πέταμα παιδιών (αλίμονο δλδ), αλλά ακριβώς για να τονίσει πόσο ακόμα πιο άθλια πράξη είναι η έκτρωση. Εννοούσε δηλαδή ότι ακόμα και αν κάποια μάνα κάνει τη φρικτή πράξη να πετάξει το παιδί της, αυτό έχει κάποιες πιθανότητες να ζήσει! Μπορεί κάποιος να το ακούσει, κάποιος να το αντιληφθεί, κάτι να γίνει και να γλιτώσει το μωράκι!
Αλλά μέσα στη μήτρα της μητέρας που ο γιατρός πλησιάζει την αγέννητη ζωούλα με τα φονικά εργαλεία του, ποιος μπορεί να ακούσει το παιδί; Ποιος μπορεί να το σώσει; Ποιος μπορεί να σπαράξει βλέποντας τις ενστικτώδεις κινήσεις που κουλουριάζεται όταν πλησιάζει η λαβίδα που θα το κάνει κομμάτια;
Προκαλούμε κάθε «ευαίσθητο» δικαιωματιστή που μιλά μόνο για την αυτοδιάθεση του σώματος των γυναικών, να δει βίντεο με τον υπέρηχο μιας άμβλωσης. Να το παίξουν και live στις εκπομπές τους. Αν είναι τόσο αθώα πράξη η έκτρωση όπως λένε, τι έχουν να φοβηθούν; Αντικειμενικοί δεν λένε ότι είναι; Ορίστε λοιπόν, βάλτε βίντεο αμβλώσεων μέχρι την 12η εβδομάδα κύησης που επιτρέπεται ή ακόμα μέχρι και την 19η εβδομάδα (άνω των 4 μηνών) που προβλέπεται για ειδικές περιπτώσεις. Δείξτε τα στις εκπομπούλες σας να δούμε ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα σε αυτήν την υπόθεση.
Σας σόκαρε το παράτημα του ζωντανού παιδιού που έφερε για παράδειγμα ο Σερβετάλης και δεν σας σοκάρουν τα νεκρά μέλη που πετάει ο χασάπης – γυναικολόγος στα απόβλητα του ιατρείου του; Μπροστά σε τέτοιον θεατρινισμό, σαστίζουν ακόμα και οι επαγγελματίες ηθοποιοί σαν τον Σερβετάλη! Σε αντίθεση με τους θεατρίνους του woke συρφετού, ο Άρης αφήνει την υποκριτική για το σανίδι. Δεν την κουβαλά στην κάμερα, όπως οι μεσημεριανοδίκες της TV.
Πάμε ξανά: Άλλο το σώμα της γυναίκας – Άλλο του εμβρύου
Αναμασάνε ότι η γυναίκα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο σώμα της. Μα δεν είπε κανένας να μην κάνει ό,τι θέλει. Μόνο που το μωρό είναι άλλο σώμα, δεύτερο. Με διαφορετικό DNA, διαφορετικό οργανισμό και διαφορετική ψυχή. Δεν ανήκει στη μητέρα. Φιλοξενείται από αυτή. Όπως και κανένας μας δεν ανήκει σε κανέναν. Μόνο ο θεσμός της δουλείας αναγνώριζε ιδιοκτησίες ανθρώπων από άλλους ανθρώπους. Αυτό το πλασματάκι γιατί δεν έχει κανένα δικαίωμα; Γιατί υφίσταται τον νόμο της ζούγκλας όπου ο ισχυρός σκοτώνει τον ανίσχυρο;
Ο Σερβετάλης είπε να αναλάβει κάθε γονιός τις ευθύνες του. Μητέρα και πατέρας. Έκανες ένα «λάθος» όπως λες; Πλήρωσέ το. Όπως πληρώνουμε όλα τα άλλα λάθη της ζωής. Αν χρωστάω σε κάποιον, η λύση δεν είναι να τον σκοτώσω. Είναι να πληρώσω το χρέος μου. Χρέος μας είναι να προστατέψουμε και το παιδί που δεν φταίει σε τίποτα να πληρώσει τα δικά μας «λάθη».
Αντισύλληψη; Αγνοείται!
Όλοι αυτοί μιλάνε σαν να μην υπάρχει η αντισύλληψη. Σαν να μην υφίσταται αυτή η πράξη στον πολιτισμό μας. Δεν την προβάλλουν καν σαν μέτρο προστασίας από αφροδίσια νοσήματα! Άσε τα υπόλοιπα και πες μας για τις εκτρώσεις, σου λένε οι ανεκδιήγητοι κάφροι! Το έχουν δεδομένο ότι θα οργιάζουν ανεξέλεγκτα και θα φορτώνουν την αναισθησία τους στο κομματιασμένο κορμάκι του μωρού. Άλλος χρωστάει, άλλος πληρώνει. Σαν να είναι ο φόνος η μοναδική πράξη αντισύλληψης. Η αντί – γέννηση έγινε το «προφυλακτικό» τους από τις ευθύνες τους.
Δεν γνωρίζουν οι υποκριτές ότι υπάρχουν ένα σωρό γυναίκες με 5 και 10, και 15 και 30 εκτρώσεις στο ιστορικό τους; Αυτά τι είναι; Λάθη ή κτηνώδης ασυδοσία; Έχετε δει κανέναν να κάνει λάθος 10 και 20 φορές; Δεν είναι βιολογικοί «serial killers» αυτές οι γυναίκες;
Το επιχείρημα των βιασμών – Το πικ της υποκρισίας
Έπειτα πιπιλίζουν συνεχώς το επιχείρημα για τους βιασμούς. Ότι καταδυναστεύεται η γυναίκα που αναγκάζεται να κρατήσει το παιδί του βιαστή της. Άλλη υποκρισία από εκεί. Για πείτε μας, από τις 100.000 εκτρώσεις που γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, πόσες αφορούν περιπτώσεις βιασμών; Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο γίνονται στην Ελλάδα περίπου 4.500 βιασμοί (συμπεριλαμβάνοντας και τους μη καταγγελμένους). Από αυτούς πόσοι οδήγησαν σε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη; Να πούμε οι 1.000; Να πούμε οι 2.000; Και πολλούς λέμε μάλλον.
Οι υπόλοιπες 98.000 αμβλώσεις που ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ βιασμούς, τι είναι; Δεν είναι επεμβάσεις «ρουτίνας»; Δεν είναι φόνοι για το τίποτα; Κόπτεστε για το 1% και ξεπλένετε το 99% των δολοφονιών; Αν σας παίρνει – και καλά – ο πόνος για τις βιασμένες γυναίκες, αγωνιστείτε τότε να πέσει το νούμερο στις 1.000 – 2.000 εκτρώσεις ετησίως. Θα έχετε σώσει 98.000 παιδιά σε ένα χρόνο, σχεδόν μισό εκατομμύριο σε μια πενταετία.
Ξεκινήστε από εκεί, και έπειτα πάμε να δούμε και τις περιπτώσεις βιασμών. Φρίκη στην ψυχολογία της γυναίκας ο βιασμός. Εφιάλτης ανείπωτος. Αλλά φταίει το μωράκι να πληρώσει με τη ζωή του;
Και δεν φταίει το κράτος που δεν καταπολεμά την εγκληματικότητα; Δεν φταίει το κράτος που φέρνει ορδές μεταναστών με κουλτούρα βιασμού; Δεν φταίει το κράτος με την πανσεξουαλική παιδεία που μετατρέπει τη γυναίκα σε αντικείμενο; Δεν φταίει το κράτος που δεν στηρίζει τη βιασμένη γυναίκα υλικά και ψυχολογικά, ώστε να φέρει το μωράκι στον κόσμο και να δοθεί έστω για υιοθεσία;
Αθώο το κράτος, αθώα και η δολοφονία, σκοτώνουμε το παιδί και ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε; Τη βία κατά της γυναίκας, την ξεπληρώνουμε με ακόμα περισσότερη βία, κατά του παιδιού; Και είναι πολιτισμός ανθρώπων αυτός; Είναι κράτος πρόνοιας αυτό; Ένα έγκλημα να το πληρώνει πιο σκληρά ο αθώος απ’ ότι ο ένοχος; Ο βιαστής θα πάει φυλακή κάμποσα χρόνια, θα αποφυλακιστεί και θα είναι ελεύθερος. Το μωράκι θα πάει για εκτέλεση πριν καν ανοίξει τα μάτια στον κόσμο. Βλέπετε καμιά δικαιοσύνη σε αυτό;
Δεν πρόκειται να σωπάσουμε για αυτό το έγκλημα
Ναι, χίλιες φορές καλύτερα να καταλήξει σε ορφανοτροφείο το παιδί παρά να δολοφονηθεί. Τουλάχιστον εκεί θα έχει κάποιες πιθανότητες να ζήσει μια ανθρώπινη ζωή. Υπάρχει και ο Θεός να μεριμνά γι’ αυτά τα παιδιά. Εμείς δεν είμαστε Θεοί να αποφασίζουμε προκαταβολικά τι είναι καλύτερο να ζήσει ή να μην ζήσει το παιδί. Πνευματικά μιλώντας, δεν έχουμε δικαίωμα να ορίζουμε τη ζωή και τον θάνατο κανενός. Όλοι αυτοί που ανοίγουν τον οχετό της στοματάρας τους, μπορούν να το κάνουν γιατί μια μάνα και ένας πατέρας σκέφτηκαν ότι δεν έχουν δικαίωμα να τους κομματιάσουν.
Ο Άρης Σερβετάλης αξίζει για άλλη μια φορά πολλά «μπράβο» για την ακριβοδίκαιη θέση του. Που δεν είναι θέση προσωπική του, αλλά θέση της Εκκλησίας, των Πατέρων και των αξιών που ορίζει το Ευαγγέλιο. Αν κάποιοι ενοχλήθηκαν, ας αποκηρύξουν την Εκκλησία για να ξέρουμε ποιος έχει να κάνει με ποιον.
Όσο και να χτυπιούνται με λύσσα, όσο και να γουρλώνουν τα μάτια, να τσιρίζουν, να φουσκώνουν οι φλέβες του λαιμού τους, να κοκκινίζουν από το κακό τους, τόσο φαίνεται πόσο τους ελέγχει η συνείδησή τους για το έγκλημα των εκτρώσεων. Την πιο αδιανόητη γενοκτονία των τελευταίων 2 αιώνων.
Δεν πρόκειται να σταματήσουμε να καταγγέλλουμε αυτήν την φρικωδία. Να δανείζουμε τη φωνή μας για όλα τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή να ουρλιάξουν. Για όλους τους απέραντους τάφους που κρύβουμε κάτω από το χαλί της συνείδησής μας. Για όλον τον ποταμό αίματος που κάνει τη γη να βοά και τον Θεό να φρίττει. Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη να ξεχάσουμε τι σημαίνει άνθρωπος. Όχι.
sportime.gr 28 Ιαν 2025