ΜΕ ΑΦΟΡΜΗΝ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΚΑΚΟΔΟΞΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ
(ΕΙΣ ΤΟ True Story Radio 14/11/2024)
«Δυστυχῶς κοῦφοι θεολόγοι καθηγηταὶ καὶ ἐπιπόλαιοί τινες ἱεράρχαι δὲν θέλουν νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν σκληρὰν πραγματικότητα. Ἀγαποῦν τὰ ταξίδια, τὰς ἁβρότητας, τὰς συναναστροφὰς, τὰς κοσμικὰς σχέσεις, τὰ πολυτελῆ συμπόσια… Καί τινες φιλοδοξοῦν νὰ γίνουν οἱ εἰρηνοποιοί, ἡ γέφυρα τῆς ἑνώσεως. Ἀλλὰ ὁποία γέφυρα! Γέφυρα χαρτίνη, ἡ ὁποία εἰς τὴν ὁρμὴ τοῦ πρώτου ἀνέμου θὰ καταπέση. Καὶ εἴθε ἐπ’ αὐτῆς νὰ εὑρίσκωνται μόνον οἱ κατασκευασταὶ αὐτῆς… Ἀλλ’ εὐτυχῶς, ἐναντίον τῶν τάσεων αὐτῶν κηρύσσεται ὁ εὐσεβὴς Ἑλληνικὸς λαός, ὁ ἀκοίμητος αὐτὸς φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας.» (π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης)[1]
Ἀπαντήσαμε στὰ ἐκ τοῦ στόματος Φλωρίνης Εἰρηναίου «λόγια ἀγάπης», τὰ σχετικὰ μὲ τὰ «μαντρόσκυλα» ποὺ δῆθεν ὁ Χριστὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη. Ἀλλὰ καὶ στὰ χλιαρὰ (=«Συμφωνῶ ἢ διαφωνῶ… δὲν μπορῶ νὰ ταυτιστῶ»). Τὰ τόσο ἀδιάφορα καὶ ἀσεβῆ περὶ «τῆς μετακινήσεως ἑνὸς Σταυροῦ» καὶ γιὰ τὸ «ἐὰν θὰ πρέπει νὰ γυρίζει ὁ Σταυρὸς δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ στὴν Ἐκκλησία».
Ὡς ἐπιστέγασμα αὐτῶν (τῶν ἀπαντήσεων) καταθέτουμε τὰ παρακάτω λόγια τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀθανασίου Μυτιληναίου, τοῦ προστάτη καὶ καλοῦ συμβούλου μας. Λόγια ἀγάπης καὶ ἀληθείας ποὺ συμπληρώνουν ὅ,τι ὁ νέος καὶ ἄπειρος ἐπίσκοπός μας (ὁ χαλαστὴς κάθε ἱερᾶς διαμαρτυρίας) παρέλειψε νὰ ἀναφέρει.
Ὁ Σεβ. Εἰρηναῖος Λαφτσὴς πλανώμενος ὁ ἴδιος καὶ παραπλανώντας τὸ πλήρωμα τῆς Μητροπόλεώς μας εἶπε:«…μαντρόσκυλα ὁ Θεὸς δὲν θέλει. Ὁ Θεὸς καὶ ὁ Χριστὸς εἶναι τὰ πάντα, ἐμεῖς τὸν ἔχουμε ἀνάγκη.»[*]. Καὶ ὁ πατὴρ Ἀθανάσιος τοῦ ἀπαντᾶ: «Ὁ Κύριος δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ὑπεράσπιση. Ἐμεῖς χανόμαστε, ὅταν δὲν ὑπερασπιζόμαστε τὸν Κύριο. Γιατί λέγει ὁ Κύριος: “Ἐκεῖνος ποὺ θὰ Μὲ ἀρνηθεῖ, θὰ τὸν ἀρνηθῶ”, γι’ αὐτὸ τὸν λόγο δὲν πρέπει νὰ ἀρνούμεθα τὸν Κύριο, νὰ μὴ τὸν ἀφήνουμε μόνο τὸν Κύριο. Γιατί, σὲ τελευταία ἀνάλυση, ἐμᾶς συμφέρει,γιὰ νὰ μᾶς ἀναγνωρίσει».
Καὶ καταλήγει ὁ προστάτης τῶν ἐν Χριστῷ νοημάτων, ὁ καθαιρέτης τῶν χαλαστῶν, ὁ ὑπερασπιστὴς κάθε μικρῆς ὁμάδας, δηλ. τοῦ μικροῦ ποιμνίου τῶν Μητροπόλεων Περιστερίου καὶ Φλωρίνης… ὁ φύλακας αὐτὸς τῆς ἀρρήτου καὶ ἀρρήκτου σχέσεως τοῦ (μαρτυρικοῦ) Σταυροῦ καὶ τῆς (ἐνδόξου) Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ:
«Ὦ ἀγαπητοί μου. Ἂς τὸν ἀκολουθήσουμε τὸν Κύριο, ὅπου ἂν ὑπάγει, ὅπως λέγει τὸ Βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως, εἴτε στὸ μαρτύριον, εἴτε στὴν Ἀνάσταση. Αὐτοὶ ποὺ ἀληθινὰ ἀγαποῦν τὸν Κύριο, πάντα καὶ παντοῦ τὸν ἀκολουθοῦν» [2].
Ἐπιπλέον, ὁ π. Ἀθανάσιος δίδει ἕνα «μέτρο» γιὰ νὰ μετρήσουμε, ἀπὸ ἀπόψεως «θερμοκρασίας», τὰ (γνωστὰ) λόγια τοῦ Μητροπολίτου Εἰρηναίου περὶ τῆς θέσεως τοῦ Σταυροῦ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας: «Πόσο ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο; Ποιὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ; Πόσο; Λέμε στὰ μικρὰ παιδιά: Πόσο μ’ ἀγαπᾶς; Καὶ ἀνοίγουν τὰ δύο τους χέρια, γιὰ νὰ μᾶς δείξουν, κάπου ἕνα πήχη, ὅτι μᾶς ἀγαποῦν. Πόσο ὁ Θεὸς μᾶς ἀγάπησε; Τόσο, δίδεται τὸ μέτρο, ὥστε νὰ δώσει τὸν Υἱό Του νὰ σταυρωθεῖ κι ὄχι μόνο νὰ σαρκωθεῖ, ἀλλὰ καὶ νὰ λάβει δούλου μορφή, κι ὄχι μόνο νὰ λάβει δούλου μορφή, ἀλλὰ καὶ νὰ πεθάνει, κι ὄχι μόνο νὰ πεθάνει, ἀλλὰ νὰ πεθάνει ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, αὐτοῦ τοῦ ἀτιμωτικοῦ δηλαδὴ καὶ τοῦ ἐπονειδίστου, ἀλλὰ καὶ μαρτυρικοῦ θανάτου. Βλέπετε τὴν ἀγάπη τοῦ Πατέρα;» [2+].
3η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ πάνω εἰς τὴν θέσιν καὶ ἄποψιν τοῦ Μητρ. Εἰρηναίου Λαφτσῆ
Γιὰ «τὴν ἁγιότητα τοῦ Μητροπολίτη Θεοκλήτου» καὶ γιὰ τὸ ὅτι «παρεισέφρησαν καὶ ἄνθρωποι προβληματικοὶ καὶ ἐπικίνδυνοι γιὰ τὴν Ἐκκλησία», ἐννοεῖται ἐντὸς τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου.
Ὁ Σεβασμιώτατος Εἰρηναῖος – ὁ μοναδικὸς Ἕλλην Ἀρχιερεὺς ποὺ χαρακτήρισε τὴν ἀποτείχιση ὡς νέα μορφὴ αἵρεσης (στὶς 17 Ἰουλίου 2024, ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ τῆς ἁγίας Μαρίνης) – θέλοντας νὰ ἀποκαλύψει τὸ παρασκήνιο τῆς ἐν λόγῳ «προβληματικῆς κατάστασης» στὰ ὅρια τῆς Μητροπόλεώς μας, ἐπικαλέστηκε τὸ ὄνομα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου καὶ μαζὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἐπισκόπου Θεοκλήτου, πρώην Φλωρίνης, προκειμένου νὰ πετύχει τὸν «χειρουργικὸ» σκοπό του ἢ καλύτερα τὸν (ἀρχαῖο) σκοπὸ τοῦ Σκοποῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ κορωνόπληκτου (καὶ δι’ αὐτὸ βλάσφημου) Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ποὺ ὅταν δημοσιεύθηκε ἡ «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» [3] ἀπὸ τὴ Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν, τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2009, εἶχε πεῖ πώς: «θὰ ἔλθει ὁ καιρὸς ποὺ θὰ λογαριασθῶ μαζί τους».
Ὁ Σεβασμιώτατος Εἰρηναῖος, ὁ «χαλαστὴς» τῆς ἱστορικῆς-ἐκκλησιαστικῆς ἀλήθειας (ἐνν. τῶν ἱερῶν ἀποτειχίσεων) ἀπαντώντας στὸ «ἔξυπνο» ἐρώτημα τοῦ δημοσιογράφου: «Φαντάζομαι καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει ἄποψη γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα.», ξεκινᾶ μὲ τὰ ἐπίσημα λόγια: «Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει ἄποψη, ὑπάρχει προϊστορία γιὰ τὴν κατάσταση», καὶ χωρὶς νὰ ἀναφέρει κάτι σχετικὸ γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ ἀλλὰ καὶ τὸν παναιρετικὸ Οἰκουμενισμὸ (γιὰ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ τὸ Οὐκρανικό, γιὰ τὶς σεξουαλικὲς δεξιότητες στὰ σχολεῖα καὶ τοὺς φιλομοφυλόφιλους Ἐπισκόπους καὶ Βουλευτές, γιὰ τὸν διωγμὸ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου στὸ πρόσωπο τοῦ καθηγητῆ ἀπὸ τὸ Λαύριο, γιὰ τὸ κοινὸ Πάσχα μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Παπικούς), φρενάρει ἀπότομα, σβήνει τὴν μηχανὴ τοῦ χρόνου καὶ μὲ ἕνα «ἀλλά», ἐπεμβαίνει χειρουργικὰ στὴν ὑπὸ διαμόρφωση σκέψη τῶν ἀκροατῶν του, λέγοντας:
«Ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐκμεταλλεύτηκαν, ἂς ποῦμε, τὴν ἐπιείκεια καὶ τὴν ἁγιότητα τοῦ Μητροπολίτη Θεοκλήτου καὶ δὲν μπόρεσαν νὰ πάρουν τίποτα ἀπὸ τὴν ἀγάπη του κι ἀπὸ τὸ παράδειγμά του».
«Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν ἀρρωστημένη κατάσταση ἦλθαν καὶ παρεισέφρησαν καὶ ἄνθρωποι προβληματικοὶ καὶ ἐπικίνδυνοι γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ἔχουν ὄνομα. Ὁ ἕνας εἶναι καθηρημένος κληρικὸς ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀπὸ τὴν Κρήτη, ὁ ὁποῖος καὶ λειτουργεῖ… Καὶ ὁ ἄλλος, δυστυχῶς, εἶναι ἕνας καταξιωμένος καθηγητής μας ποὺ ἔχασε τὸ μέτρο καὶ σκλήρυνε ἡ καρδιά του… καὶ δὲν καταλαβαίνουν ὅτι βλάπτουν ψυχές».
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν «ἁγιότητα τοῦ Μητροπολίτη Θεοκλήτου», θυμίζουμε ὅτι,
• Λίγες ἑβδομάδες πρὶν τὴν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» τῆς Κρήτης, σὲ συνάντηση ποὺ εἴχαμε μαζί του – ἐντὸς τοῦ γραφείου τοῦ Σεβασμιωτάτου – συζητήσαμε γιὰ ποικίλα θέματα καὶ τότε ἀκούσαμε πρῶτοι τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ὑποβολὴ τοῦ αἰτήματος παραίτησής του… Εἴχαμε δέ, τὴ χαρὰ νὰ ἀκούσουμε ἀπὸ τὸ στόμα του κάποια ἀποσπάσματα αὐτῆς. Ἐνδεικτικὰ νὰ θυμίσουμε στὴν ἀγάπη σας τὸν (καὶ δημοσιευμένο) λόγο του γιὰ «γλάστρες ἐπισκόπους», ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς περίφημες καὶ ἀπαραβίαστες «κόκκινες γραμμές». Ἀλλά…
• Ἀμέσως μετὰ τὴν ψευδοσύνοδο, ἐπέτρεψε νὰ μοιραστεῖ σὲ ὅλους τοὺς ἱεροὺς Ναοὺς τῆς Μητροπόλεως τὸ γνωστὸ «Πρὸς τὸν λαὸ» κείμενο τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, ἕνα κείμενο ποὺ ἀναγνώρισε «ντὲ φάκτο» τὶς αἱρέσεις (τὶς καταδικασμένες ἀπὸ ὄντως ἱερὲς – Οἰκουμενικὲς Συνόδους) ὡς Ἐκκλησίες καὶ τὰ μέλη αὐτῶν ὡς τίμια μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἄπαγε τῆς βλασφημίας!
• Λίγα χρόνια μετὰ ἀπὸ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ λίγο πρὶν τὸ Οὐκρανικὸ «Αὐτοκέφαλο», σκανδαλωδῶς, στὶς 27 Δεκεμβρίου 2018, ὁ Ἐπίσκοπος Θεόκλητος ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου καὶ Ὁσίας Παρασκευῆς τῆς Ἐπιβατινῆς (ἀπ’ ὅπου ἐξόρισαν τὸν Ἐσταυρωμένο) μνημόνευσε τὴν ἀσύστατη ἀκόμη «ψευδεκκλησία» (καὶ τὸν ὑποψήφιο προκαθήμενό της, Ἐπιφάνιο…) ὡς 15η Ὀρθόδοξη κανονική Ἐκκλησία. Ἀπίστευτη πρακτικὴ «ἁγιότητας» ἢ ὀρθότερα «ἁγιοκατάταξης /ποίησης», ὄχι προσώπου, ἀλλὰ «ψευδεκκλησίας».
• Μία (1) ἡμέρα πρὶν συνέλθει «ἐπὶ διήμερο, τὴν Πέμπτη 24 καὶ τὴν Παρασκευὴ 25 Αὐγούστου 2023 ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 166ης Συνοδικῆς Περιόδου ὑπὸ τὴν Προεδρία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου.» (**), δηλαδὴ δύο (2) ἡμέρες πρὶν τὴν ἀνακοίνωση – ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου (25-8-2023) ποὺ «κάνει δεκτὴ» τὴν τοῦ κ. Θεοκλήτου «παραίτηση», ὁ πρώην Μητροπολίτης Φλωρίνης διαβεβαίωνε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐπισκοπῆς κατηγορηματικὰ (σὲ τοπικὴ ἱστοσελίδα τῆς Φλώρινας) ὅτι «εἶναι ψέματα ὅσα λέγονται περὶ παραιτήσεώς» του! [5]. Ἀλλά…
• Μία (1) ἡμέρα μετὰ τὴν ἀνακοίνωση (καὶ ἐξ αἰτίας ποικίλων πρὸ -δημοσιευμάτων, π.χ. «Θὰ αὐτοεξευτελιστεῖ ἡ Σύνοδος, ἂν ἐπαληθεύσει τὸ σκοτεινὸ παρασκήνιο ποὺ ἀποκάλυψε ἡ ἐφημερίδα «Ἐκκλησιαστικὴ ἀλήθεια»», ἀπὸ καταξιωμένο καθηγητή, συντοπίτη μας…), ἐπικοινωνήσαμε χάρη συμβουλῆς καὶ συμβολῆς μὲ μεγάλης φήμης δικηγόρο, λέγοντας πὼς γιὰ τὸ θέμα ὑπάρχουν στοιχεῖα καὶ μαρτυρίες πολλές, ὅτι πράγματι ὁ Σεβασμιώτατος δὲν ἤθελε νὰ παραιτηθεῖ…
Ἂν καὶ οἱ ὑπογραφές ποὺ μαζέψαμε ἦταν πολλὲς καὶ ἱκανὲς νὰ ἀναδείξουν τὸ θέμα «κανονικότητας τῆς διαδοχῆς του», ὁ ἴδιος ὁ Σεβασμιώτατος ποὺ ἐνημερώθηκε περὶ τοῦ πράγματος εἶπε «νὰ σταματήσουν οἱ ὅποιες ἐνέργειες». Καὶ ἡ ἐπιθυμία του ἔγινε ἀπολύτως σεβαστή… (Ἄχρι καιροῦ).
Αὐτὰ τὰ ὀλίγα, ἀγαπητοὶ περὶ Ἐπισκόπου Θεοκλήτου, διότι πράγματι, κάποιοι ὀνομαστοὶ ἄνθρωποι ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Μητροπόλεως «ἐκμεταλλεύτηκαν τὴν ἐπιείκεια καὶ τὴν ἁγιότητα τοῦ Μητροπολίτη Θεοκλήτου». Ὁ νοῶν νοείτω!
2. Διὰ τὴν προϊστορίαν τῶν ἀποτειχίσεων …
(διὰ τὸ ὅτι«παρεισέφρησαν καὶ ἄνθρωποι προβληματικοὶ καὶ ἐπικίνδυνοι διὰ τὴν Ἐκκλησίαν»)
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: «Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει ἄποψη, ὑπάρχει προϊστορία γιὰ τὴν κατάσταση…», «πρέπει οἱ ἄνθρωποι νὰ καταλάβουνε καὶ νὰ μὴ πηγαίνουνε, διότι οὔτε ἱερωσύνη ὑπάρχει, οὔτε χάρις τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει, λοιπόν, οὔτε Ἐκκλησία ὑπάρχει».
Ἀγαπητοί, ἔχουμε πεῖ καὶ ἐπαναλαμβάνουμε ὅ,τι τὸ Βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης σημειώνει γιὰ τὸν ψευδοπροφήτη, τὸ θηρίο μὲ τὰ δύο κέρατα ποὺ ὁμοιάζει μὲ ἀρνί, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν Ἀντίχριστο. Ὅτι θὰ ὑβρίζουν ἀπὸ κοινοῦ τὴν σκηνὴ τῶν Ἁγίων. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀγνοώντας (;) τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τῆς Καντιωτικῆς Μητροπόλεώς μας δὲν λαμβάνει ὑπόψη τὸ κεφάλαιο τῆς τοῦ ἁγίου ἐπισκόπου Αὐγουστίνου ἀποτειχίσεως τὸν καιρὸ τοῦ φιλοπαπικοῦ, καὶ δι’ αὐτὸ ἐχθροῦ τοῦ Χριστοῦ, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἀθηναγόρα… καὶ γι’ αὐτὸ τὸν λόγο ὅσα λέγει ἐναντίον τῶν νῦν ἀποτειχισμένων στρέφονται ὡς ἄλλα δηλητηριώδη βέλη πρὸς τὴν σκηνή, ὅπου καὶ ὁ π. Αὐγουστῖνος κατοικεῖ.
Ἐπιπλέον, ἀγνοεῖ (;) ὅτι αὐτὸς ποὺ καθαίρεσε τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ ἦταν ὁ φιλοπαπικὸς καὶ δι’ αὐτὸ ἐχθρός του Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας μας, ὁ ἀντιησυχαστὴς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννης Καλέκας. …Ἀγνοεῖ ἐπίσης ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος, μετὰ τὴν ἄδικη καθαίρεσή του συνέχισε νὰ λειτουργεῖ (αὐτὸ βεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Καλέκας σὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ἀνιψιό του: -Ἐγὼ τὸν καθαίρεσα, κι αὐτὸς συνεχίζει νὰ λειτουργεῖ.) …Συνεπῶς, ὅσα λέγει γιὰ τὸν κρητικὸ ἱερέα ποὺ μᾶς λειτουργεῖ, τὸν π. Ἐμμανουὴλ Σαρρή, στρέφονται, ὡς βέλη ὄφεως ἐναντίον ὅλων τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἐνῶ καθαιρέθηκαν μὲ Συνοδικὸ τρόπο, ποτέ τους δὲν ἔπαψαν νὰ λειτουργοῦν καὶ νὰ δίδουν στοὺς πιστοὺς τὸ ἄχραντο σῶμα καὶ τὸ τίμιο αἷμα τοῦ Ἐσταυρωμένου Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐπιπλέον, ἀγνοεῖ (;) ὅτι αὐτὸς ποὺ καθαίρεσε τὸν π. Ἐμμανουὴλ ἔχει «ὄνομα» τὸ ὄνομα τοῦ μεγαλύτερου κακοδόξου ὅλων τῶν αἰώνων, ὁ παναιρετικὸς (κατὰ τὸν Ἅγ. Ἰουστῖνο Πόποβιτς, ὡς οἰκουμενιστής) Πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Πράγματι, κανεὶς καὶ ποτὲ μέχρι σήμερα δὲν εἶπε πὼς τὸ Κοράνιο εἶναι «ἅγιο», δηλαδή, προϊόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (!) καὶ πὼς ὑπάρχει σωτηρία ἔξω ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Αὐτὸς ὁ ἀθεόφοβος τὸ εἶπε μὲ λόγια καὶ μὲ πράξεις, καὶ μ’ αὐτὸν τὸν ἀσεβέστατο πατριάρχη ὁ ἐπίσκοπός μας διατηρεῖ ἄριστες σχέσεις ἐδῶ καὶ 30 χρόνια, σύμφωνα μὲ μαρτυρία τοῦ ἰδίου.
Ἀγαπητοί, ὅ,τι (δημόσια) εἶπε καὶ ὑπόγεια ἐνεργεῖ ὁ Ἐπίσκοπός μας γιὰ τὸν «ξένο» π. Ἐμμανουὴλ χωρὶς νὰ ἐξετάσει καὶ φανερώσει στὸ ἀκροατήριό του τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους τὸν «καθαίρεσαν» ἢ καλύτερα ἀποκρύπτοντας τόσο τοὺς λόγους ποὺ ὁ ἐν λόγῳ πατὴρ διέκοψε τὴν μνημόνευση τοῦ ὀνόματος τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου του (ἐνν. λόγῳ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης), ὅσο καὶ τὸ «κανονικὸ» δικαίωμα κάθε ἱερέα νὰ χωρίζεται ὑπὸ προϋποθέσεις ἀπὸ τὸν κακόδοξο μητροπολίτη του (15ος Κανών τῆς ΑΒ΄ Συνόδου), ἀποτελεῖ πράξη ἐσχάτης προδοσίας τῆς Ἐκκλησίας, δηλ. τῆς ἐν Πηδαλίῳ ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας καὶ μαζὶ ὅλων τῶν πολιτῶν τῆς ἐπουρανίου Ἐκκλησίας ὁμολογητῶν, μαρτύρων καὶ Συνοδικῶν Πατέρων, ὅπως γιὰ παράδειγμα τοῦ Μεγάλου Φωτίου ποὺ τότε προέδρευε (στὴν ΑΒ΄ Σύνοδο).
Καὶ αὐτὸ ποὺ κάνει ἀκόμα πιὸ τραγικὴ τὴν (ἀπὸ θεολογικῆς ἀπόψεως) κατάσταση τοῦ Δεσπότη μας εἶναι ὁ παραλληλισμὸς καὶ ταύτιση τοὺ «ἀποτειχισμένου καὶ καθαιρεμένου» ἱερέα μας, τοῦ π. Ἐμμανουήλ, μὲ λαϊκὸ καὶ καρναβάλι. (Προσοχή! Δὲν εἶπε ὅτι μετὰ τὴν καθαίρεση ὁ ἱερέας κατατάσσεται στὴν τάξη τῶν λαϊκῶν, ἀλλὰ ἐξίσωσε αὐτὸν μὲ ἕνα λαϊκὸ ποὺ ποτέ του δὲν ἔλαβε τὴν Χάρη τῆς Ἱερωσύνης.) Συγκεκριμένα εἶπε τὰ ἑξῆς παραπλανητικὰ λόγια: «Εἶναι, ὁ ἕνας εἶναι καθηρημένος κληρικὸς ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀπὸ τὴν Κρήτη, ὁ ὁποῖος καὶ λειτουργεῖ. Ἡ Λειτουργία αὐτὴ λοιπόν, δὲν εἶναι κανονική. Νὰ μὴ πηγαίνουν οἱ ἄνθρωποι. Δὲν εἶναι κληρικός. Ἐὰν ἐσεῖς βάλετε ἕνα ράσο καὶ πάτε νὰ κάνετε σ’ ἕνα Ναὸ μία Θεία Λειτουργία, θὰ εἶναι Θεία Λειτουργία; Θὰ εἶναι κάτι ποὺ θὰ ἔχει μέσα τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος; Ὄχι! Ὅπως ντύνεστε στὰ καρναβάλια καὶ θὰ βγεῖτε νὰ κάνετε μία βόλτα, λοιπὸν φορώντας ἕνα σχῆμα, παράλογο αὐτὸ ποὺ λέω, ἔτσι εἶναι κι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι».
Ἀγαπητοί, γιὰ τὸ ὅτι ὁ (ἀποτειχισμένος) π. Ἐμμανουήλ «εἶναι καθηρημένος κληρικὸς ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὁ ὁποῖος καὶ λειτουργεῖ», σᾶς ἀπαντήσαμε. Ἐπιπλέον, στὸν Δεσπότη μας ἀπαντᾶμε: Ναί, ὁ π. Ἐμμανουὴλ ποὺ μᾶς λειτουργεῖ εἶναι καθηρημένος, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἀμήν.
Γιὰ τὸ ὅτι «Ἡ Λειτουργία αὐτὴ λοιπόν, δὲν εἶναι κανονική», ὅτι «Δὲν εἶναι κληρικός.», καὶ ἐπιπλέον ὅτι ὁ κάθε ἱερέας ποὺ μὲ Συνοδικὸ τρόπο καθαιρεῖται – εἴτε ἄδικα εἴτε δίκαια – εἶναι ὅμοιος μὲ «καρναβάλι», ἀπαντοῦμε πὼς τέτοιες (θεολογικὲς) ἀπόψεις (ἐνν. γιὰ τοὺς ἄδικα καὶ ἀπὸ αἱρετικοὺς καταδικασμένους ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας) δὲν ἔχει οὔτε ὁ Διάβολος.
Καὶ ἐξηγούμαστε,
• Εἶναι ἡ ὄχι ἡ Ἱερωσύνη ἀνεξάλειπτη;
• Ὁ π. Ἐμμανουήλ, ἔλαβε τὴν τῆς Ἱερωσύνης χάρη ἀπὸ κανονικοὺς Ἀρχιερεῖς ἢ ὄχι; Ἂν ὁ π. Ἐμμανουὴλ δὲν εἶναι κληρικός, τότε καὶ αὐτοὶ ποὺ τὸν χειροτόνησαν δὲν εἶναι ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ! Ἀντιλαμβάνεται τί λέει, ὁ Δεσπότης μας;
• Ποιὰ εἶναι ἡ «προϊστορία»; Δηλαδὴ ἡ γνώμη τῶν ἁγίων Πατέρων γιὰ τὴν ἱερωσύνη καὶ ἀρχιερωσύνη ὅσων μὲ Συνοδικὸ τρόπο καταδικάζονταν καὶ ἀναθεματίζονταν; Καὶ ἐπιπλέον, γιατί μετὰ τὴν μετάνοια καὶ ἐπιστροφή τους ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, οἱ Πατέρες, ὄχι μόνο δὲν τοὺς ξαναχειροτονοῦσαν ἀλλὰ καὶ ἀναγνώριζαν τὰ μυστήριά τους (ὑπὸ προϋποθέσεις) ὡς «Ἔγκυρα», ἂν δὲν παραδέχονταν τὴν τῆς Ἱερωσύνης Ἐνέργεια;
Ὢ ὑποκριτὲς Ἀρχιερεῖς! Ἂν οἱ αἱρετικοί, οἱ καταδικασμένοι καὶ ἀναθεματισμένοι (ἀπὸ ἀληθινὰ Ὀρθοδόξους Ἀρχιερεῖς καὶ ἀπὸ τὸν λαὸ ἀναγνωρισμένες Οἰκουμενικὲς Συνόδους), ποὺ ὅμως ἔλαβαν τὴν τῆς Ἱερωσύνης χάρη ἀπὸ κανονικοὺς Ἀρχιερεῖς ΔΕΝ εἶναι «καρναβάλια», ἀλλὰ τελοῦν μυστήρια (ἐννοεῖται Ἄκυρα γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας), τότε πῶς ὁ ὀρθόδοξος καὶ ἄδικα καθηρημένος ἱερέας μας, ὁ π. Ἐμμανουήλ, πῶς γίνεται νὰ ταυτίζεται μὲ ἕνα λαϊκὸ ποὺ ντύνεται τὸ «σχῆμα» καὶ τελεῖ τὴν Θεία Λειτουργία;
«Ἀλλ’ εὐτυχῶς, ἐναντίον τῶν τάσεων αὐτῶν κηρύσσεται ὁ εὐσεβὴς Ἑλληνικόςλαος, ὁ ἀκοίμητος αὐτὸς φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας». (Πατὴρ Αὐγουστῖνος Καντιώτης)
Ἐν τέλει, ὁ Σκοπὸς τῆς Φλώρινας ποὺ δημόσια εἶπε πὼς «πρέπει οἱ ἄνθρωποι νὰ καταλάβουνε καὶ νὰ μὴ πηγαίνουν, διότι οὔτε ἱερωσύνη ὑπάρχει οὔτε χάρις τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει, λοιπόν, οὔτε Ἐκκλησία ὑπάρχει», εἶναι ἢ ὄχι ἕνας σύγχρονος ψευδοπροφήτης; Οἱ πλάνες του πρέπει ἢ ὄχι νὰ ἀπασχολήσουν τὴν ἱερὰ ἡμῶν Σύνοδο;
Ἐπιτέλους, πρέπει οἱ εὐσεβεῖς καὶ καλοπροαίρετοι ἄνθρωποι νὰ καταλάβουν καὶ νὰ μὴ πηγαίνουν ἐκεῖ ὅπου ΕΚΕΙΝΟΣ λειτουργεῖ! Γιατί; Διότι «Αὐτοὶ ποὺ ἀληθινὰ ἀγαποῦν τὸν Κύριο, πάντα καὶ παντοῦ τὸν ἀκολουθοῦν»… Διότι ὅπου ἡ ἀλήθεια ἐκεῖ καὶ ἡ Ἐκκλησία, ὅπου ἡ Ἐκκλησία ἐκεῖ καὶ Χριστός, ὁ Μεσσίας, ἡ Ἐσταυρωμένη ἀγάπη, ὁ Νυμφίος μας Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐκ παρθένου Μαρίας τεχθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνακληθείς.
«Ὧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν»! (Γαλ. 1,5).
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ
Γρηγόριος Ἰ. Γρηγοράκης
Δημήτριος Β. Ἐμμανουὴλ
Ζῆκος Π. Παπάζογλου
Χρῆστος Θ. Ἐλευθεριάδης
Πτολεμαΐδα 21 Νοεμβρίου 2024
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Α΄. «Ἀγωνισθῆτε γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Ἀγωνισθῆτε, γιὰ νὰ καθαρισθῆ ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τὰ ἀνάξια στελέχη της, γιὰ νὰ ἔλθη ἡ Ἐκκλησία στὸ ὕψος τῶν Πατέρων» (Ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης).
Β΄ “Η ΣΤΑΣΙΣ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ»
«Ἐμποδίζει ὁ Κύριος τὸ διωγμὸ τῶν αἱρετικῶν, λέγοντας: “Μήπως τυχόν, καθὼς θὰ μαζεύετε τὰ ζιζάνια, ξεριζώσετε μαζὶ μὲ αὐτὰ καὶ τὸ σιτάρι “(Ματθ. 13,29). Αὐτὸ δὲ τὸ ἔλεγε ἐμποδίζοντας νὰ γίνονται πόλεμοι καὶ αἱματοχυσίες καὶ σφαγές. (Γιατί δὲν πρέπει νὰ φονεύει κάνεις τὸν αἱρετικό), ἐπειδὴ ἐπρόκειτο νὰ κηρυχθεῖ ἄσπονδος πόλεμος στὴν οἰκουμένη… Λοιπὸν δὲν ἐμποδίζει νὰ ἀναχαιτίζουμε τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ τοὺς ἀποστομώνουμε καὶ νὰ ἀνακόπτουμε τὴ θρασύτητά τους καὶ νὰ διαλύουμε τὰ συνέδριά τους καὶ τὶς συνάξεις τους.» (Ἅγιος Ἰωάννης, ὁ Χρυσόστομος) [6].
Γ΄. «Σᾶς παρακαλῶ νὰ ἀναλάβετε τὰ τάλαντα ποὺ σᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, σὰν λαὸς πιστός. Δὲν μᾶς ἔδωσε τὰ τάλαντα νὰ τὰ κρύψουμε, γιατί θὰ δώσουμε λόγο, γιατί βλέπετε ὅτι τοῦ πῆρε τὸ τάλαντο καὶ τὸν ἔστειλε στὴν κόλαση» (π. Μάξιμος Καραβᾶς) [7].
Σημειώσεις:
[*] youtube.com (**) orthodoxtimes.gr [1] augoustinos-kantiotis.gr [2] youtube.com [3] impantokratoros.gr [4] el.wikipedia.org [5] emmadimitris.blogspot.com [6] «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ», ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΧΑΡΩΝΗ /ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑΣ Α. ΛΑΝΑΡΑ, ΑΘΗΝΑ 1993, ΤΟΜΟΣ Α΄, ΣΕΛ. 401 [7] orthodoxostypos.gr