Από το «Αφήστε με να ζήσω!»
Πολλοί γιατροί που κάνουν εκτρώσεις έχουν δυσάρεστες εμπειρίες εξαιτίας τους. Βασανιστικούς εφιάλτες, τύψεις, ταραγμένο ύπνο και ψυχολογικά προβλήματα. Τα ομολογούν σε στενό κύκλο, όχι δημόσια, ούτε επώνυμα. Κάποιοι μετανοούν ενώπιον του Θεού, αλλάζουν πορεία και λυτρώνονται. Άλλοι όχι. Παραθέτουμε την μαρτυρία γυναικολόγου του εξωτερικού. Η γιατρός σταμάτησε να κάνει εκτρώσεις αφότου ένιωσε «με βεβαιότητα τη παρουσία του «κακού» σε ένα χειρουργείο έκτρωσης. Έκτοτε μετανόησε και εργάστηκε για το αγέννητο παιδί και το χριστιανικό γάμο.
«Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω μια έκτρωση σε μια έφηβη, όταν το δωμάτιο σκοτείνιασε και ο χρόνος φαινόταν να κυλά αργά. Αυτό όμως που με τρόμαξε περισσότερο ήταν το ότι κατάλαβα πως υπήρχε το «κακό» μέσα στο χειρουργείο».
Στην αρχαιότητα, ο ειδωλολατρικός θεός Μολώχ απαιτούσε θυσίες παιδιών. Αυτοί οι λεγόμενοι «θεοί» ήταν στην πραγματικότητα δαιμόνια. Σήμερα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος : Μήπως έχει επιστρέψει η λατρεία του Μολώχ, αυτή τη φορά μέσα στα χειρουργεία; Αυτοί που χαίρονται και υποστηρίζουν την άμβλωση, την καταστροφή των αθώων, μήπως εκτελούν εντολές του διαβόλου να θυσιάζουν παιδιά; Η γυναικολόγος Catherine Wheeler, δίνει μία απάντηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συνήθιζε κατά καιρούς να κάνει και εκείνη εκτρώσεις. Όλα όμως άλλαξαν όταν ο Θεός επέτρεψε και συγκλονίστηκε με ένα περιστατικό (1).
Περιγράφει η ίδια η Dr. Wheeler: «Ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω μια έκτρωση σε μία έφηβη, όταν το δωμάτιο σκοτείνιασε και ο χρόνος φαινόταν να επιβραδύνεται. Υπήρχε αναμφισβήτητα η παρουσία του κακού και ήμουν η μόνη που φαινόταν να το καταλαβαίνει. Αυτό που με τρόμαζε περισσότερο, ήταν ότι κατάλαβα καθαρά πως υπήρχε ένα δαιμόνιο στο χειρουργείο, και αυτό είχε σχέση με την έκτρωση που έκανα».
Ήταν μια συγκλονιστική στιγμή στη ζωή της γιατρού, κατά την οποία ο Θεός επέτρεψε να αποκαλυφθεί η φρίκη και η πνευματική διάσταση της άμβλωσης. Αυτή η εμπειρία τη συγκλόνισε και έκτοτε δεν έκανε άλλη έκτρωση. «Νόμιζα ότι βοηθούσα γυναίκες. Όμως, η ζωή και η αξία του αγέννητου παιδιού ήταν χαμένες μέσα στις ατέλειωτες συζητήσεις για την έκτρωση. Είχα «ψωνίσει» τα φεμινιστικά ψέματα ότι οι γυναίκες έπρεπε να έχουν πρόσβαση στην άμβλωση για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να ολοκληρωθούν σα προσωπικότητες», συνέχισε η Dr. Wheeler.
Αλλά η γιατρός δεν απέρριψε απλά και μόνο την άμβλωση. Όταν το 2020 αποφάσισε να βγει δημόσια και να μιλήσει ως υπέρμαχος της αγέννητης ζωής εξέφρασε παράλληλα και τον βαθύ προβληματισμό της για το πώς η κοινωνία μας έγινε τόσο σκληρή απέναντι στην ανθρώπινη αγέννητη ζωή. Όπως η ίδια συμπέρανε, «Όλα ξεκίνησαν όταν η κοινωνία απαξίωσε τον γάμο και προώθησε την σεξουαλική οικειότητα χωρίς ανάληψη των ευθυνών και των συνεπειών της. Δεν μπορούσες να κάνεις σεξουαλική επανάσταση, να έχεις ανεμπόδιστη σεξουαλικότητα, χωρίς να υποστηρίξεις την αντισύλληψη και την άμβλωση».
«Η σεξουαλικότητα έχει γίνει σχεδόν σαν συναλλαγή και είναι μόνο μια σωματική επαφή. Αν δεν αγαπάς το άτομο με το οποίο είσαι οικείος και αυτή η σχέση είναι “μιας χρήσης”, γιατί να αγαπήσεις το παιδί που είναι αποτέλεσμα αυτής της σχέσης;»
«Νομίζω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι γυναίκες έχουν πειστεί ότι η αξία τους συνδέεται με την επιδίωξη ενός μεγάλου ονείρου, ενός μεγάλου στόχου ζωής, τον οποίο έχουν ορίσει ως το σημαντικότερο πράγμα για αυτές. Η κοινωνία έχει πείσει τις γυναίκες ότι τα παιδιά είναι εμπόδια σε αυτό που έδωσαν τη μεγαλύτερη σημασία, ενώ αντίθετα τα παιδιά είναι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής μας», λέει η Wheeler.Έτσι, καθώς οι παραδοσιακές αξίες έγιναν λιγότερο σημαντικές, οι άνθρωποι θεώρησαν ότι η ανθρώπινη ζωή είχε μικρότερη αξία, με αποτέλεσμα την ευρύτερη αποδοχή της άμβλωσης.
Η Wheeler εύχεται να υπήρχε σαφέστερη προσέγγιση του θέματος και μέσα στην Εκκλησία. «Η σεξουαλικότητα και η οικειότητα μόνο μέσα στο γάμο, με την δέουσα ιερότητα, όπως διδάσκει η χριστιανική πίστη, είναι το ωραίο σχέδιο του Θεού για την προστασία των παιδιών και των γυναικών (αλλά και των ανδρών) και αυτό θα έπρεπε να επισημαίνεται και από του άμβωνος. Οι περισσότεροι ιερείς διστάζουν να θίξουν το θέμα. Είναι μια τεράστια χαμένη ευκαιρία να προετοιμάσουμε τους νέους μας, προβάλλοντας το θέλημα του Θεού, προτού η κουλτούρα τους επιβάλλει το δικό τους καταστροφικό αφήγημα»
Και συνεχίζει: «Η εγκυμοσύνη μπορεί να ξεβολέψει τη ζωή μιας γυναίκας και το λόμπι των αμβλώσεων λέει σε αυτές τις νεαρές γυναίκες ότι «η άμβλωση είναι απαραίτητη για να διατηρήσετε την ευτυχία σας ή τους επαγγελματικούς σας στόχους». Στην πραγματικότητα, η σύγχρονη κουλτούρα τις ενθαρρύνει να υπερηφανευτούν για την άμβλωση τους. Έτσι η άμβλωση εκλογικεύεται και οι γυναίκες προχωρούν σε αυτή αδίστακτα.
Και καταλήγει για το πώς βλέπει τη δική της αποστολή: «Θέλω να τους “βάλω ένα βότσαλο στο παπούτσι τους”, να ζοριστούν λιγάκι και να σκεφτούν βαθύτερα για την αξία της ανθρώπινης ζωής».
Παραπομπή:
afistemenaziso.gr