Απόψε έχουμε, μαζί με την εορτή της αγίας Αικατερίνης, και την απόδοση των Εισοδίων της Θεοτόκου. Και ας θυμηθούμε την Παναγία μας, που ετοιμάζεται να γεννήσει τον Χριστό, αλλά και ετοιμάζει και εμάς, για να γεννηθεί μέσα μας ο Χριστός.
Και να θυμηθούμε επίσης την αγία Αικατερίνα, και να εμπνευσθούμε από το παράδειγμά της, από τη ζωή της· από το ότι, ενώ ήταν τόσο νέα και όλα τα είχε, όντως τα θεώρησε όλα σκύβαλα για να κερδίσει τον Χριστό. Τον Χριστό αγάπησε η αγία. Καθώς ξέρει κανείς γιατί το έκανε αυτό – που τα θεώρησε όλα σκύβαλα – η αγία Αικατερίνα, τη χαίρεται κανείς, τη θαυμάζει και καθόλου-καθόλου δεν λυπάται που μαρτύρησε η αγία ή που έχασε ό,τι έχασε. Τι έχασε; Κέρδισε τα πάντα.
Αντίθετα, λυπάσαι κάποιον, ο οποίος, χωρίς να το έχει μέσα του, στην καρδιά του, τάχα θέλει να αφήσει κάποια πράγματα. Τον λυπάσαι. Δεν γίνεται έτσι. Είναι πολύ φτωχό αυτό. Να παρακαλέσουμε την αγία να προσευχηθεί και να πρεσβεύσει για μας, και να σπρώξει κι εμάς προς τον Κύριο.
Ο Κύριος, όπως ακούσαμε στο σημερινό ευαγγέλιο, θέλει ο καθένας να αφήσουμε κάτι, όπως ο πλούσιος της ευαγγελικής περικοπής χρειαζόταν να αφήσει τα πλούτη του. Και είναι τρομερός αυτός ο λόγος: «Πώς δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού!» (Μαρκ. 10:23, Λουκ. 18:24) Δυσκόλως. Τι τον θέλεις αυτόν τον πειρασμό, άνθρωπέ μου; Τι θέλεις αυτή τη δυσκολία; Σου φτάνουν τα άλλα. Έχεις τόσα πάθη, τόσες αδυναμίες, τόσες αμαρτίες… Να έχει κανείς και αυτό; Όσο μπορεί ο καθένας και όσο εξαρτάται από αυτόν, να απαλλαγεί από αυτό το εμπόδιο.
Γενικά, αυτό που θέλει ο Κύριος είναι ο καθένας να πετάξουμε αυτό που μας κρατάει αιχμάλωτους. Και από όσα έχουμε πει μέχρι σήμερα, έχουμε καταλάβει όλοι μας λίγο πολύ ποιο είναι αυτό που μας κρατάει μακριά από τον Κύριο, και για το οποίο ο Κύριος θα έλεγε έτσι: «Καλό και τούτο που κάνεις, καλό και το άλλο, αλλά πέταξε αυτό το πράγμα και ακολούθησέ με».
Αν μας είναι δύσκολο να το πετάξουμε, ο ίδιος ο Κύριος μας λέει ότι κάτι που φαίνεται στον άνθρωπο δύσκολο και αδύνατο, γίνεται δυνατό με τη χάρη του Θεού. Ο Θεός δηλαδή έχει τη δύναμη να μας βοηθήσει να κάνουμε αυτό που νομίζουμε εμείς ότι δεν γίνεται, και που όμως πρέπει να γίνει. Ο Κύριος θα μας βοηθήσει να γίνει, για να κερδίσουμε τον παράδεισο, τη βασιλεία του.
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, “Θέλεις να αγιάσεις;”, Νοέμβριος, Πανόραμα Θεσσαλονίκης, 2019, σελ. 352.