ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
«Σας διαβεβαιώνω, ότι δεν θα περάση η γενεά αυτή,
πριν γίνουν όλα αυτά»
Ματθ. 24, 32-51
«Από την συκιά να καταλάβετε την παραβολήν. Όταν ο κλάδος της γίνη πλέον απαλός και βλαστήσουν τα φύλλα, καταλαβαίνετε ότι πλησιάζει το θέρος. Έτσι και σεις, όταν ιδήτε όλα αυτά, να γνωρίζετε ότι είναι πλησίον, εις την πόρτα».
Επειδή είπεν, ότι «ευθύς μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων», αυτοί δε ζητούσαν αυτό ακριβώς, μετά από πόσον χρόνον, και αυτήν κυρίως την ημέραν επιθυμούσαν να γνωρίσουν, δι’ αυτό αναφέρει το παράδειγμα της συκής, δεικνύων ότι δεν θα μεσολάβηση πολύ διάστημα, αλλ’ ότι ευθύς αμέσως θα έλθη και η Παρουσία, πράγμα το οποίον μάλιστα δήλωσεν όχι μόνον με την παραβολήν, αλλά και με τας μετέπειτα λέξεις, λέγων «γινώσκετε ότι εγγύς έστιν επί θύραις».
Εδώ προφητεύει και κάτι άλλο, θέρος πνευματικόν, και ότι κατ’ εκείνην την ημέραν από τον χειμώνα του παρόντος θα επικρατήση γαλήνη χάριν των δικαίων δια τους αμαρτωλούς αντιθέτως από θέρος θα γίνη χειμών.
Αυτό το δήλωσε παρακάτω όταν είπεν ότι η ημέρα της Παρουσίας θα έλθη ενώ αυτοί θα επιδίδωνται εις απολαύσεις.
Δεν ανέφερε όμως την παραβολήν της συκής μόνον δι’ αυτό, δια να φανέρωση τον χρόνον, διότι μπορούσε και με άλλον τρόπον να τον παραστήση, αλλά δια να επιβεβαιώση και με τον τρόπον αυτόν όσα είπεν, ότι οπωσδήποτε θα συμβούν. Διότι όπως αυτό είναι αναγκαίο επακόλουθο, έτσι και εκείνο. Δια τούτο, όπου τυχόν θέλει να τονίση ότι αυτό που λέγει θα συμβή οπωσδήποτε, παρεμβάλλει φυσικός αναγκαιότητας, τόσον ο ίδιος όσον και ο μακάριος Παύλος μιμούμενος αυτόν. Δι’ αυτό όταν ομιλή περί της Αναστάσεως λέγει· «εάν ο σπόρος του σιταριού δεν πέση εις την γην και πεθάνη, μένει αυτός μόνος, εάν όμως πεθάνη φέρει πολύν καρπόν».
Από εκεί και ο μακάριος Παύλος διδαχθείς χρησιμοποιεί το ίδιον παράδειγμα, όταν ομιλή εις τους Κορινθίους περί της Αναστάσεως. Διότι λέγει· «ανόητε, εκείνο που σπέρνεις εσύ δεν παίρνει ζωήν, εάν πρώτα δεν πεθάνη».
Έπειτα, δια να μη επανέλθουν γρήγορα πάλι εις το ίδιον θέμα και ερωτήσουν πότε, τους επαναφέρει εις τα προηγούμενα, λέγων «σας διαβεβαιώνω, ότι δεν θα περάση η γενεά αυτή, πριν γίνουν όλα αυτά».
«Όλα αυτά»· ποια; ειπέ μου. Τα αφορώντα τα Ιεροσόλυμα, τους πολέμους, τους λιμούς, τους λοιμούς, τους σεισμούς, τους ψευδόχριστους, τους ψευδοπροφήτας, την διάδοσιν του Ευαγγελίου παντού, τας επαναστάσεις, τας ταραχάς, όλα τα αλλά τα οποία είπαμεν ότι θα συμβούν μέχρι την Παρουσίαν Του.
Διατί όμως, λέγει, είπεν «η γενεά αυτή»; Το είπεν ομιλών όχι δια την τότε γενεάν, αλλά δια την γενεάν των πιστών. Διότι συνηθίζει να χαρακτηρίζη την γενεάν όχι μόνον από τους χρόνους, αλλά και από το είδος της θρησκείας και της συμπεριφοράς· όπως όταν λέγη· «Αυτή η γενεά εκείνων που ζητούν τον Κύριον».
Διότι, εκείνο το οποίον έλεγεν ανωτέρω, ότι δηλαδή «πρέπει όλα αυτά να γίνουν» και ότι· «θα κηρυχθή το Ευαγγέλιον», αυτό επισημαίνει και εδώ, λέγων ότι οπωσδήποτε θα συμβούν όλα αυτά και ότι η γενεά των πιστών θα παραμείνη, χωρίς να διακοπή από τίποτε εξ όσων ελέχθησαν.
Αντιθέτως, και τα Ιεροσόλυμα θα καταστραφούν και η πλειονότης των Ιουδαίων θα αφανισθή, αυτήν την γενεάν δε τίποτε δεν θα την ξεπεράση, ούτε λιμός, ούτε μολυσματική ασθένεια, ούτε σεισμός, ούτε αι ταραχαί των πολέμων, ούτε ψευδόχριστοι, ούτε ψευδοπροφήται, ούτε απατεώνες, ούτε οι προδόται, ούτε οι σκανδαλοποιοί, ούτε οι ψευδάδελφοι, ούτε καμμία άλλη παρόμοια δοκιμασία.
Έπειτα, δια να τους κάμη να πιστεύσουν περισσότερον, λέγει· «ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, οι λόγοι μου όμως δεν θα παρέλθουν». Δηλαδή, ότι αυτά τα στερεοποιημένα και τα ακίνητα ευκολότερα θα εξαφανισθούν, παρά θα διαψευθή κάτι από τους λόγους μου.
Και όποιος αμφιβάλλει περί αυτών ας εξετάση με προσοχήν όσα ελέχθησαν και εάν τα εύρη αληθινά (και θα τα εύρη οπωσδήποτε) από τα παρελθόντα ας πιστεύση και εις τα μέλλοντα, και ας τα εξετάση όλα με ακρίβεια και θα ιδή την εξέλιξιν των πραγμάτων να επιβεβαιώνη την αλήθεια της προφητείας.
Τα δε στοιχεία του κόσμου (τον ουρανόν και την γην) τα παρενέβαλεν εις τάν λόγον, αφ’ ενός δια να δηλώση ότι η Εκκλησία είναι προτιμωτέρα του ουρανού και της γης, αφ’ ετέρου δια να δείξη και με αυτά ότι είναι δημιουργός του παντός.
Διότι, επειδή ωμίλησε περί της συντέλειας του κόσμου, πράγμα το οποίον πολλοί αμφισβητούν, ανέφερε τον ουρανό και την γη δια να δείξη την ανυπολόγιστον δύναμίν Του και να δηλώση με πολλή εξουσία, ότι είναι κύριος του παντός και με αυτά να κάμη αξιόπιστα όσα είπε και εις εκείνους που αμφιβάλλουν πάρα πολύ.
ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ -12- ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ (ΟΜΙΛΙΑ ΟΖ’ – σελ. 41-45) – ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΚΕΙΜΕΝΟΝ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ – ΣΧΟΛΙΑ Υπό ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΠΑΠΑΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, Διδάκτορος θεολογίας – ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1979 – ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ : Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ